Aquafobia, czyli strach przed wodą, jest dość powszechną fobią. Podobnie jak wszystkie fobie, może się znacznie różnić w zależności od osoby. Jedni boją się tylko głębokiej wody lub silnych fal, inni boją się basenów i wanien.
Niektórzy boją się wejść do wody, inni nie mogą znieść nawet spojrzenia na duży zbiornik wodny. Czasami akwafobia jest tak wszechobecna, że nawet ochlapanie lub spryskanie wodą może wywołać reakcję fobiczną.
Przyczyny
Najczęstszą przyczyną akwafobii jest wcześniejsze negatywne doświadczenie. Jeśli doświadczyłeś prawie utonięcia, katastrofy statku, a nawet złej lekcji pływania, jest bardziej prawdopodobne, że rozwiniesz fobię przed wodą.
Nauka pływania jest dla wielu dzieci rytuałem przejścia i często zdarzają się przerażające doświadczenia. Sposób postępowania w takich sytuacjach odgrywa główną rolę w określeniu, czy wystąpi fobia.
Negatywne doświadczenie nie musiało przytrafić się tobie specjalnie. Po filmie Szczęki został wydany w 1975 roku, doniesienia o fobii wodnej, a także fobii rekinów, dramatycznie wzrosły.
Objawy
Podobnie jak wszystkie fobie specyficzne, objawy akwafobii różnią się między osobami cierpiącymi. Ogólnie rzecz biorąc, im ostrzejsza fobia, tym ostrzejsze będą objawy. Możesz się trząść, zamarzać w miejscu lub próbować uciec.
Możesz rozwinąć lęk antycypacyjny w dniach lub tygodniach poprzedzających zbliżające się spotkanie z wodą. Możesz odmówić wejścia do wody lub zacząć panikować, gdy tylko wejdziesz.
Komplikacje
Woda jest nieodłączną częścią ludzkiego życia. Pływanie jest powszechną czynnością na obozach letnich, na wakacjach, na imprezach lub imprezach towarzyskich. Całkowite unikanie wody może być trudne lub niezręczne.
Jeśli twój strach rozciąga się na rozbryzgi wody i spryskiwanie, może to jeszcze bardziej ograniczać życie. Fontanny są podstawą dekoracji w parkach rozrywki, kurortach, a nawet lokalnych centrach handlowych. Niektóre z tych fontann wykonują skomplikowane układy choreograficzne w wodzie, które mogą rozpryskiwać osoby postronne. Rozpryski wody są również częstym efektem karnawałowych przejażdżek i zabaw.
W niektórych przypadkach akwafobia może prowadzić do ablutofobii lub strachu przed kąpielą.
Ta stosunkowo rzadka fobia może mieć również niszczący wpływ na poczucie własnej wartości. Współczesna kultura kładzie duży nacisk na czystość i higienę, a ci, którzy nie biorą codziennego prysznica lub kąpieli mogą być pogardzani. Istnieje również zwiększone ryzyko zarówno powszechnych, jak i rzadkich chorób u osób, które pozwalają na zaleganie brudu i bakterii na skórze i włosach.
Leczenie
Podobnie jak większość fobii specyficznych, akwafobia dość dobrze reaguje na leczenie. Szczególnie popularna jest terapia poznawczo-behawioralna (CBT). CBT pokaże Ci, jak rozpoznać i zastąpić negatywną rozmowę z samym sobą bardziej pozytywnymi wiadomościami. Nauczy Cię również, jak radzić sobie ze strachem.
W leczeniu fobii często występuje składnik ekspozycji. Aby to osiągnąć, terapeuta może pomóc Ci przezwyciężyć strach, wykonując kolejne kroki. Na przykład możesz najpierw zostać poproszony o napełnienie wanny kilkoma centymetrami wody, następnie włożenie ręki, a na koniec usiąść w wannie z wodą.
Z biegiem czasu seria małych sukcesów zwiększy Twoją pewność siebie, umożliwiając stopniowe dodawanie nowych czynności związanych z wodą. Jeśli twoja fobia jest ciężka, leki, hipnoza i inne formy terapii mogą pomóc ci opanować strach.
Celem jest, abyś poczuł się komfortowo w wodzie i nie ma jednego rozwiązania dla wszystkich, które działałoby dla każdego. Niemniej jednak, z pomocą wykwalifikowanego terapeuty, akwafobię można skutecznie opanować, a nawet przezwyciężyć.
