Robert Jeffrey Sternberg to amerykański psycholog znany ze swoich teorii na temat miłości, inteligencji i kreatywności. Urodził się w New Jersey 9 grudnia 1949 roku. Zainteresowanie Sternberga psychologią zaczęło się we wczesnym dzieciństwie. Po doświadczeniu niepokoju związanego z testem i słabych wynikach na egzaminie, zdał sobie sprawę, że test nie był dokładną miarą jego rzeczywistej wiedzy i umiejętności.
Kiedy powtórzył ten sam test w innym pokoju z grupą młodszych uczniów, stwierdził, że czuł się pewniej i w rezultacie uzyskał znacznie wyższy wynik. W następnym roku Sternberg opracował swój pierwszy test inteligencji, który nazwał Testem Zdolności Umysłowych Sternberga (STOMA).
Jego późniejsze doświadczenia akademickie wykazały ponadto, że standardowe testy były często słabymi miarami zdolności umysłowych. W rzeczywistości wypadł tak słabo na zajęciach z psychologii wprowadzającej, że jego profesor poradził mu, aby zajął się innym kierunkiem. Niezrażony, Sternberg ukończył Yale z tytułem licencjata psychologii w 1972 roku i uzyskał tytuł doktora. ze Stanford w 1975 roku.
Kariera
Po zdobyciu dyplomu Sternberg wrócił do Yale jako profesor psychologii. Później został dziekanem School of Arts and Sciences na Uniwersytecie Tufts. Był profesorem psychologii na Uniwersytecie Stanowym Oklahoma, a później rektorem i profesorem psychologii i edukacji na Uniwersytecie Wyoming. Obecnie jest profesorem rozwoju człowieka w College of Human Ecology na Cornell University.
Sternberg jest prawdopodobnie najbardziej znany ze swoich badań nad inteligencją, miłością, stylami poznawczymi i kreatywnością. Jego triarchiczna teoria inteligencji skupia się na tym, co nazywa „inteligencją sukcesu”, na którą składają się trzy elementy: inteligencja analityczna (lub zdolności rozwiązywania problemów), inteligencja twórcza (wykorzystywanie wcześniejszej wiedzy i umiejętności do radzenia sobie z nowymi sytuacjami) oraz praktyczna inteligencja (zdolność przystosowania się do zmieniającego się świata).
„Ludzie inteligentni z powodzeniem dostrzegają swoje mocne i słabe strony, a następnie zastanawiają się, jak je wykorzystać i jak zrekompensować lub naprawić swoje słabości” – pisze Sternberg. „Inteligentne jednostki osiągają sukces po części dlatego, że osiągają funkcjonalną równowagę między„triarchatą” umiejętności… Co więcej, wszystkie te umiejętności można dalej rozwijać”.
Sternberg jest również znany ze swoich badań nad miłością. Jego trójkątna teoria miłości określa zaangażowanie, pasję i intymność jako trzy główne składniki miłości. Kiedy te trzy elementy łączą się na różne sposoby, dają różne rodzaje miłości. Na przykład namiętna miłość składa się z pasji i intymności, podczas gdy współczująca miłość jest mieszanką intymności i zaangażowania.
Wkład do psychologii
Sternberg pełnił funkcję prezesa Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego w 2003 roku. Zdobył wiele nagród, w tym nagrodę Distinguished Scholar Award przyznaną przez National Association for Gif.webpted Children w 1985 roku, nagrodę Jamesa McKeena Cattella przyznaną przez Association for Psychological Science w 1999 roku oraz nagrodę EL Nagroda Thorndike za osiągnięcia w dziedzinie psychologii edukacyjnej przyznana przez APA w 2003 r.
Napisał ponad 1800 artykułów, rozdziałów książek i książek. Otrzymał również 13 doktoratów honoris causa. Został wymieniony przez APA jako jeden ze 100 najlepszych psychologów XX wieku i jest członkiem Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk oraz Narodowej Akademii Edukacji.
Oprócz prac badawczych, dydaktycznych i uniwersyteckich Sternberg jest także płodnym pisarzem. Poniższe wybrane prace stanowią tylko niewielką próbkę jego twórczości:
Sternberg, RJ (1985). Poza IQ: Triarchiczna teoria ludzkiej inteligencji. Nowy Jork: Cambridge University Press.
Sternberg, RJ (1996). Udana inteligencja. Nowy Jork: Simon i Schuster. (Wydanie w miękkiej okładce: Nowy Jork: Dutton, 1997).
Sternberg, RJ i Spear-Swerling, L. (1996). Nauczanie myślenia. Waszyngton, DC: Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne.
Sternberg, RJ (1997). Style myślenia. Nowy Jork: Cambridge University Press.
Sternberg, RJ (1999). Teoria pomyślnej inteligencji. Przegląd psychologii ogólnej, 3(4), 292-316.
Sternberg, RJ i Grigorenko, E.L. (2000). Nauczanie skutecznej inteligencji. Arlington Heights, IL: Skylight Training and Publishing Inc.
Sternberg, RJ (2007). Mądrość, inteligencja i kreatywność zsyntetyzowane. Nowy Jork: Cambridge University Press.
