Zwlekanie może być częstym problemem dla wielu osób z zaburzeniami lękowymi, w tym z lękiem napadowym. Istnieje wiele objawów lęku napadowego i typowych cech osobowości lękowych, które mogą przyczyniać się do prokrastynacji.
Poniżej wymieniono niektóre przeszkody, które mogą stanąć na drodze Twojego postępu w osiąganiu celów i obowiązków. Przeczytaj je i zastanów się, czy pozwalasz tym potencjalnym przeszkodom prowadzić do zwlekania.
Zmartwienie i perfekcjonizm
Posiadanie zaburzenia lękowego naraża do pewnego stopnia ryzyko perfekcjonizmu. Twoje osobiste pragnienie bycia doskonałym może przyczyniać się do walki z prokrastynacją. Możesz pomyśleć, że perfekcjonizm jest pozytywnym atrybutem.
Jednak stawianie sobie tak wysokiego standardu może powstrzymać Cię przed ukończeniem zadań i często prowadzić do poczucia porażki. Możliwe, że nieświadomie używasz perfekcjonizmu jako sposobu na zwlekanie z wykonaniem swojej pracy.
Perfekcjonizm może pojawiać się w wielu różnych formach. Często może się to ujawnić dzięki osobistej rozmowie i rozumowaniu. Na przykład perfekcjonizm może przybrać formę stwierdzeń powinno. Możesz pomyśleć: „Powinienem wykonać to zadanie perfekcyjnie lub wcale”. Taka samokrytyka zwiększa presję na twoje życie i może zniweczyć twoje próby osiągnięcia twoich celów.
Perfekcjonizm może również prowadzić do prokrastynacji, gdy musisz mieć wszystko idealnie ułożone, zanim poczujesz się gotowy do pracy nad konkretnym zadaniem. Zawsze możesz czekać na „idealny czas”, aby rozpocząć pracę nad celem.
Na przykład możesz powiedzieć sobie, że nie możesz pracować nad technikami relaksacyjnymi, dopóki nie przeczytasz kilku poradników dotyczących lęku napadowego. A może wmawiasz sobie, że jesteś teraz zbyt zajęty, aby szukać profesjonalnej pomocy dla swojego schorzenia. Czekając, aż wszystko się ułoży, w rzeczywistości odkładasz postęp i poddajesz się prokrastynacji.
Podobnie martwienie się może powstrzymać Cię przed realizacją zadań i celów. Czasami nasze zamartwianie się wynikami końcowymi powstrzymuje nas przed wypełnieniem pewnych obowiązków.
Na przykład możesz odłożyć przeglądanie rachunków z obawy o to, czy będziesz w stanie je zapłacić. Być może odkładasz pewne czynności związane z samoopieką lub rozmawiasz z lekarzem na temat lęku napadowego, ponieważ denerwujesz się wynikiem tych zadań.
Jednym z największych problemów związanych zarówno z obawami, jak i perfekcjonizmem jest to, że mogą sprawić, że będziesz zbyt przestraszony, by w ogóle iść naprzód. Aby zacząć omijać te problemy, zacznij myśleć o tym, jak zmartwienie i perfekcjonizm mogą Cię powstrzymywać. Daj sobie pozwolenie na popełnianie błędów. Oceń, czy doskonałość jest konieczna, a nawet możliwa.
Pomocne może być rozpoczęcie wykonywania stresującego zadania, zamiast dalszego martwienia się o nie.
Im bardziej odkładamy rzeczy na później, tym bardziej zaczynamy się tym niepokoić. Zastanów się, jakich zadań unikałeś i zacznij podejmować działania w celu ich ukończenia. Możesz być zaskoczony tym, jak mniej niepokoisz się, gdy zaczynasz pracować nad swoimi celami i obowiązkami.
Czuć się zaszczyconym
W obliczu dużego zadania łatwo jest zniechęcić się ilością pracy przed nami. Zwlekanie może oznaczać, że po prostu nie wiesz, od czego zacząć. Odkładanie rzeczy na później może chwilowo sprawić, że poczujesz się lepiej, ale na dłuższą metę najprawdopodobniej zwiększy stres i niepokój w Twoim życiu.
W chwilach, gdy czujesz się przytłoczony i niepewny, od czego zacząć, po prostu zacznij od czegoś.
Wybierz jedną małą rzecz, którą możesz wykonać, aby osiągnąć swój większy cel. Pomocne może być wymienienie wielu małych kroków, które doprowadzą do wykonania większego zadania.
Załóżmy na przykład, że Twoim celem jest zbudowanie sieci wsparcia społecznego. Proste zadania, które pomogą Ci zacząć, mogą obejmować: Ustalenie, kogo już znasz i który może być częścią Twojego systemu wsparcia, dołączenie do forum wsparcia lub zapytanie lekarza, gdzie możesz znaleźć terapię grupową. Cele często stają się znacznie łatwiejsze do opanowania, gdy dzielisz je na mniejsze części.
Strach i niska samoocena
Czasami powstrzymują nas nasze własne negatywne przekonania i przytłaczające lęki. Osoby z zaburzeniami lękowymi są często podatne na niską samoocenę i mogą mieć trudności z przezwyciężeniem negatywnych wzorców myślenia
Zwątpienie i strach mogą sprawić, że poczujesz, że nie uda ci się osiągnąć swoich celów. Na przykład możesz pochopnie wyciągać wnioski, wierząc, że nie masz umiejętności potrzebnych do osiągnięcia swoich celów.
Aby przezwyciężyć swoje osobiste lęki lub negatywne wyobrażenia o sobie, zacznij oceniać, czy naprawdę nie masz zestawu umiejętności potrzebnych do wykonania określonego zadania.
Na początek zadaj sobie następujące pytania: Czy możesz samodzielnie nauczyć się i rozwijać te niezbędne umiejętności? Czy istnieje sposób na delegowanie zadań? Czy znasz kogoś, kogo możesz zrekrutować do pomocy? Czy można zatrudnić kogoś, kto pomoże w wykonaniu pracy?
Załóżmy na przykład, że Twoim celem jest wykonywanie większej ilości ćwiczeń fizycznych, ale strach i samoświadomość powstrzymują Cię przed chodzeniem na siłownię. Czy to możliwe, że możesz poprosić zaufanego przyjaciela, aby pojechał z tobą? Czy siłownia oferuje przewodnika lub trenera, który pomoże Ci skuteczniej korzystać ze sprzętu?
A może wygodniej byłoby ćwiczyć w domu. Kiedy strach i niska samoocena prowadzą do zwlekania, spróbuj odepchnąć negatywne myślenie i znajdź kreatywne sposoby na osiągnięcie swoich celów.