Częste i rzadkie skutki uboczne Rispolept

Risperdal (risperidon) jest nietypowym lekiem przeciwpsychotycznym często przepisywanym w leczeniu schizofrenii, epizodów psychotycznych choroby afektywnej dwubiegunowej i innych chorób psychicznych.

Chociaż Risperdal może być skuteczny w leczeniu tych zaburzeń, przed rozpoczęciem leczenia należy zdawać sobie sprawę z potencjalnych skutków ubocznych. Chociaż wiele skutków ubocznych można opanować, inne mogą być poważne i, w rzadkich przypadkach, zagrażać życiu.

Częste skutki uboczne

Risperdal może powodować skutki uboczne z różnych powodów. Ponieważ lek ma właściwości przeciwhistaminowe (podobne do starszych leków przeciwhistaminowych), może mieć działanie uspokajające u niektórych osób. Działa również jako bloker alfa-adrenergiczny, co oznacza, że zakłóca działanie niektórych hormonów regulujących przepływ krwi i ciśnienie krwi.

Risperdal ma również działanie antycholinergiczne, które może zmieniać funkcjonowanie mięśni gładkich (czyli tych, które tworzą narządy wewnętrzne).

Ze względu na te właściwości Risperdal może powodować następujące działania niepożądane u co najmniej jednego procenta użytkowników:

Podniecenie
Brak miesiączki (okres nieobecności)
Niepokój
Ból stawów (ból stawów)
Astenia (osłabienie fizyczne i brak energii)
Rozmazany obraz
Zaparcie
Kaszel
Biegunka
Krwawienie z nosa (krwawienia z nosa)
Zawroty głowy
Duszność (duszność)
Nadmierne wydzielanie śliny
Zmęczenie
Mlekotok (mleczna wydzielina z piersi)
Ginekomastia (powiększenie piersi u mężczyzn)
Hirsutyzm (nieprawidłowy wzrost włosów u kobiet)
Zwiększony apetyt
Niestrawność
Ból mięśni (ból mięśni)
Nudności i wymioty
Zatkany nos
Bolesny stosunek u kobiet
Wysypka
Wytrysk wsteczny (wytrysk nasienia do pęcherza, a nie z ciała)
Łojotok (łuskowata, niejednolita choroba skóry)
Senność (senność lub senność)
Ból gardła
Zaburzenia snu
Myśli samobójcze
Przybranie na wadze
Ból w górnej części brzucha
Zakażenia górnych dróg oddechowych
Niemożność utrzymania moczu
Xerostomia (suchość w ustach)

Jeśli masz myśli samobójcze, skontaktuj się z National Suicide Prevention Lifeline pod adresem 1-800-273-8255 o wsparcie i pomoc przeszkolonego doradcy. Jeśli ty lub ukochana osoba znajdujecie się w bezpośrednim niebezpieczeństwie, zadzwoń pod numer 911.

Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego można znaleźć w naszej krajowej bazie danych infolinii.

Pozapiramidowe skutki uboczne

Pozapiramidowe skutki uboczne (EPS) to te, które wpływają na centralny układ nerwowy i powodują problemy z poruszaniem się. EPS może dotyczyć nawet jednej na cztery osoby przyjmujące Risperdal, chociaż większość przypadków jest stosunkowo łagodna

Poza poprzednią historią EPS, nie ma sposobu, aby z góry wiedzieć, czy wystąpią pozapiramidowe skutki uboczne, czy nie.

Rodzaje EPS

Późna dyskineza jest jedną z najczęstszych EPS doświadczanych przez użytkowników Risperdal. Charakteryzuje się mimowolnymi i powtarzającymi się ruchami, w tym ruchami twarzy, ust, języka, ramion lub nóg. Mogą to być mlaskanie, grymasy, ruchy żucia, kołysanie, obracanie kostek lub nóg, maszerowanie w miejscu, wystawianie języka lub wydawanie powtarzających się dźwięków, takich jak buczenie lub chrząkanie.

Inne rodzaje EPS obejmują:

Akatyzja (uczucie wewnętrznego niepokoju i niemożności pozostania w bezruchu, często określane jako „syndrom królika”)
Akinezja (utrata lub upośledzenie dobrowolnego ruchu)
Reakcje dystoniczne (przerywane i mimowolne skurcze mięśni twarzy, szyi, tułowia, miednicy i kończyn)
Parkinsonizm (grupa zaburzeń neurologicznych, które powodują problemy ruchowe podobne do choroby Parkinsona, w tym drżenie, spowolnienie ruchu i sztywność)

Czynniki ryzyka

Ryzyko EPS jest w dużej mierze zależne od dawki. Podobnie rodzaj przyjmowanego preparatu może również wpływać na ryzyko.

Na przykład:

Doustne preparaty Risperdalu wiążą się z ryzykiem drżenia od 2 do 12 procent, podczas gdy wstrzyknięcia domięśniowe wiążą się z tym samym ryzykiem od 3 do 24 procent.
Późna dyskineza dotknie od dwóch do sześciu procent użytkowników Risperdalu, w zależności od preparatu.
Parkinsonizm może dotyczyć od zaledwie 6% do nawet 28% użytkowników.

Ważne jest, aby poinformować lekarza w przypadku wystąpienia mimowolnych ruchów mięśni lub utraty kontroli nad mięśniami podczas przyjmowania leku Rispolept. Nieleczone stany takie jak późna dyskineza mogą stać się trwałe.

Poważne skutki uboczne

W rzadkich przypadkach narażenie na atypowe leki przeciwpsychotyczne może spowodować potencjalnie zagrażającą życiu reakcję znaną jako złośliwy zespół neuroleptyczny (NMS). Jest to stan charakteryzujący się następującymi objawami:

Zmieniony stan psychiczny
Wysoka gorączka (powyżej 100,4 F)
Utrata kontroli nad pęcherzem
Sztywność mięśni
Obfite pocenie
Problem z oddychaniem
Napady padaczkowe
Tachykardia (szybkie bicie serca)

Gdy objawy się pojawią, mają tendencję do szybkiego postępu i mogą utrzymywać się od ośmiu godzin do ponad miesiąca. Z nieznanych powodów NMS częściej dotyka mężczyzn poniżej 40 roku życia niż jakakolwiek inna grupa

NMS jest uważany za nagły przypadek medyczny i może prowadzić do śmierci, jeśli nie jest leczony. Leczenie byłoby prowadzone na oddziale intensywnej terapii, często z wentylacją mechaniczną, płynami dożylnymi i różnymi lekami stosowanymi w celu zmniejszenia sztywności mięśni, pobudzenia i innych objawów.

Nawet przy leczeniu aż 10 procent przypadków NMS kończy się śmiercią.

Inne poważne komplikacje

Inne rzadkie, ale potencjalnie zagrażające życiu działania niepożądane mogą wystąpić podczas stosowania leku Rispolept. Większość z nich wiąże się z nadużywaniem lub długotrwałym stosowaniem leku.

Zawierają: