Skąd dorosły, który czuje się rozproszony, nieuważny, niespokojny lub przytłoczony, może wiedzieć, czy należy winić zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD)? Jest to szczególnie trudne pytanie dla dorosłych, którzy nie czują, że przejawiali objawy, gdy byli młodsi, ponieważ ADHD najczęściej diagnozuje się w dzieciństwie.
Czy to oznacza, że rozwinęli ADHD jako dorośli, czy nie zauważyli tego, gdy byli dzieckiem, czy może coś innego w grze? Dzięki temu przeglądowi dowiesz się więcej o tym, czym jest ADHD, początku i postępie choroby oraz co to znaczy rozwijać objawy podobne do ADHD w późniejszym życiu.
Co to jest ADHD?
ADHD to zaburzenie neurorozwojowe, które rozwija się w dzieciństwie. Kluczowe objawy choroby mogą obejmować brak skupienia, trudności w kontrolowaniu impulsów, trudności w organizacji, trudności ze skupieniem uwagi i/lub nadpobudliwość.
Dokładna przyczyna ADHD jest nieznana, ale wiele badań medycznych wykazało silny składnik genetyczny i wskazał upośledzenie funkcji wykonawczych mózgu jako kluczowy składnik. Czynniki środowiskowe i życie domowe mogą pogorszyć (lub poprawić) objawy, ale nie powodują ADHD. Uważa się, że jest to zaburzenie czysto mózgowe.
Nie ma „lekarstwa” na ADHD, ale leczenie, w tym leki, terapia behawioralna i inne rodzaje wsparcia, mogą bardzo pomóc. Podczas gdy niektórzy wyrastają z ADHD, większość nie. Mniejszość widzi, że ich objawy ustępują wraz z wiekiem.
Według grupy wspierającej i wspierającej ADHD Dzieci i dorośli z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (CHADD), 11% dzieci w wieku szkolnym ma ADHD, a zaburzenie to utrzymuje się w wieku dorosłym w 75% przypadków. Dla większości ADHD jest stan na całe życie.
Czy możesz dostać ADHD jako dorosły?
Krótka odpowiedź brzmi: nie, dorośli nie dostają nagle ADHD. Aby spełnić kryteria rozpoznania ADHD, w dzieciństwie musi występować kilka objawów powodujących upośledzenie. W szczególności oznaki ADHD muszą być widoczne przed 12 rokiem życia. Oznacza to, technicznie rzecz biorąc, ADHD nie rozwija się w wieku dorosłym.
Innymi słowy, jeśli masz ADHD jako dorosły, miałeś je również jako dziecko. W rezultacie u kogoś choroba może zostać zdiagnozowana dopiero w późniejszym życiu. I odwrotnie, jeśli na pewno nie występowały u Ciebie te objawy jako dziecko, to Twoje obecne objawy mogą być wynikiem czegoś innego, takiego jak depresja, lęk lub inne zaburzenie nastroju.
ADHD jest czasami trudne do zdiagnozowania, ponieważ objawy mogą prezentować się zupełnie inaczej w zależności od osoby i jest diagnozowane głównie poprzez obserwację, a nie za pomocą bardziej konkretnych środków, takich jak badanie krwi lub inne fizyczne markery.
Jako osoba dorosła poszukująca diagnozy, możliwe jest, że nikt nie wiedział, jak szukać ADHD, a Ty mogłeś to mieć przez cały czas. Objawy ADHD mogą również objawiać się na różne sposoby wraz z wiekiem osoby. Na przykład u młodszych dzieci nadpobudliwość może przedstawiać się jako niezdolność do siedzenia w miejscu, podczas gdy dorośli mogą po prostu wydawać się niespokojni.
Dodatkowo, niektóre osoby z ADHD znajdują sposoby radzenia sobie, które mogą maskować ich objawy, takie jak wiercenie się, korzystanie ze wsparcia organizacyjnego, włączanie dużej ilości aktywności fizycznej do swoich harmonogramów lub spożywanie dużej ilości kofeiny, która działa podobnie (chociaż w mniejszym stopniu). stopnia) na przepisane leki pobudzające, takie jak Adderall (amfetamina i dekstroamfetamina).
Jak objawy zmieniają się w czasie
Objawy ADHD mogą pojawić się już w wieku przedszkolnym, szczególnie jeśli dziecko wykazuje objawy nadpobudliwe i impulsywne. Zachowania te są zwykle zauważane wcześniej, ponieważ są bardziej uciążliwe. Oznaki nieuwagi można jednak łatwo przeoczyć, ponieważ te dzieci mogą być cicho nieskoncentrowane lub mogą dobrze sobie radzić bez konieczności zwracania szczególnej uwagi.
Objawy nieuwagi stają się bardziej zauważalne, gdy dziecko się starzeje, szczególnie po rozpoczęciu nauki w szkole podstawowej, co wymaga coraz większego skupienia.
Podczas gdy bardzo małe dzieci są zachęcane do poruszania się w klasie i uczenia się poprzez aktywność fizyczną i zabawę, od starszych oczekuje się, że będą siedzieć spokojnie, uważnie słuchać, zachowywać coraz większą samokontrolę i szybko odpowiadać na pytania zadawane przez nauczyciela.
Młodzieńcze lata
Dorastanie może przynieść zupełnie nowy zestaw wyzwań, ponieważ nastolatki stają się coraz bardziej odpowiedzialne za samozarządzanie, podczas gdy rosną oczekiwania, obowiązki oraz presja akademicka i społeczna.
Często objawy ADHD stają się bardziej wyraźne, gdy oczekuje się, że nastolatki będą organizować swój czas, planować z wyprzedzeniem realizację coraz większych projektów i zadań oraz dokładnie przemyśleć potencjalnie ryzykowne zachowania.
Problemy takie jak impulsywność, brak uwagi i niska samoocena mogą skutkować bardziej oczywistymi negatywnymi skutkami, w tym używaniem narkotyków, ciążą nastolatek i lekkomyślną jazdą.
Wiek dojrzały
W wieku dorosłym niektórzy ludzie zauważają złagodzenie objawów, podczas gdy inni nadal doświadczają ich w podobnym stopniu. Jednak często objawy ADHD u dorosłych mniej przypominają dziecko, które wydaje się być napędzane silnikiem, a bardziej osobę, która jest zapominalska, niespokojna, łatwo się rozprasza i/lub nadmiernie reaguje na frustrację.
Podobne opcje leczenia, w tym leki i terapia behawioralna, są dostępne dla dorosłych i oferują dobre wyniki dla wielu osób z ADHD. Kluczem jest upewnienie się, że zostaniesz właściwie zdiagnozowany, konsultując się z lekarzem z doświadczeniem w leczeniu pacjentów z ADHD.
Słowo od Verywell
Jeśli nagle wystąpią objawy w wieku dorosłym, które wydają się podobne do ADHD, ale nigdy wcześniej nie doświadczyłeś, jest mało prawdopodobne, że ADHD jest problemem. Pamiętaj, aby porozmawiać z lekarzem o swoich obawach dotyczących pamięci, nieuwagi lub innych kłopotliwych objawów. Istnieją pewne warunki dorosłości, które mogą wyglądać trochę jak ADHD, w tym depresja, lęk, problemy ze snem, a nawet menopauza.
Po postawieniu dokładnej diagnozy prawdopodobnie poczujesz się lepiej, wiedząc, co się naprawdę dzieje, a następnie możesz włożyć energię w poszukiwanie skutecznych opcji leczenia.
