Jeśli Ty lub ktoś bliski zmaga się z depresją, skontaktuj się z Krajową Infolinią ds. Nadużywania Substancji i Zdrowia Psychicznego (SAMHSA) pod adresem 1-800-662-4357 aby uzyskać informacje na temat placówek wsparcia i leczenia w Twojej okolicy.
Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego można znaleźć w naszej krajowej bazie danych infolinii.
Depresja może mieć wiele przyczyn, z których wszystkie są złożone i mogą być trudne do zrozumienia. W niektórych przypadkach uczucie depresji może być wyraźnie związane z czyimś doświadczeniem, takim jak tragiczna strata lub gwałtowne wydarzenie. Inni ludzie mogą być świadomi, że mają w rodzinie historię chorób psychicznych i w rezultacie mogą nie dać się zaskoczyć diagnozą depresji.
Jednak niektórzy ludzie popadają w depresję i nie wiedzą dlaczego. Mogą czuć, że nie mają „powodu” do depresji – zwłaszcza jeśli postrzegają swoje życie jako „dobre” lub „łatwe” w porównaniu z innymi.
Presja, by wyjaśnić lub uzasadnić swoje samopoczucie, może pogorszyć depresję i może uniemożliwić ludziom uzyskanie niezbędnego leczenia.
Przeżywane doświadczenie depresji
Osoba, która cieszy się dobrym zdrowiem fizycznym, jest zatrudniona, ma bezpieczny dom do zamieszkania, wystarczająco dużo pieniędzy na opiekę nad sobą i swoją rodziną, wspierających przyjaciół i hobby, może mieć trudności ze zrozumieniem, dlaczego czuje się uporczywie smutna, zła lub rozdrażniona.
W przypadku braku wyraźnego „powodu”, takiego jak śmierć ukochanej osoby, rozwód lub utrata pracy, mogą czuć, że nie ma sensu czuć się przygnębionym.
Postrzeganie depresji
Obecność tych rzeczy w ich życiu może sprawić, że ktoś poczuje, że „nie ma prawa” być nieszczęśliwym. Jeśli rodzina danej osoby nie ma historii depresji, może to oznaczać, że nie może być genetycznie podatna.
Podobnie, osoba może spojrzeć wstecz na swoje dzieciństwo i stać się zdezorientowana i zaniepokojona, jeśli nie znajdzie konkretnego zdarzenia, które „usprawiedliwiałoby” depresję, której doświadcza jako dorosły.
Kiedy zdają sobie sprawę, że ludzie wokół nich nie doświadczyli depresji, mogą czuć się bardzo samotni. Mogą zacząć się martwić, że inni pomyślą, że nie doceniają tego, co mają, jeśli wydają się smutni lub przygnębieni. Mogą martwić się, że będą ciężarem dla innych lub będą postrzegani jako obciążenie.
Osoby z depresją mogą obawiać się mówienia w obawie o to, co może się zmienić w szkole lub pracy, a także w ich związkach.
Obawy dotyczące stygmatyzacji
Mogą się martwić, że ich szef nie pomyśli o nich jako zdolnych do wykonywania swojej pracy, jeśli wiedzą, że mają depresję. Kiedy młodzi ludzie w szkole są przygnębieni, mogą zostać błędnie nazwani „luniakami” lub powiedzieć, że „nie starają się wystarczająco mocno”.
Kiedy osoba z depresją uwewnętrznia te wiadomości, może dojść do przekonania, że nie jest mądra lub zdolna, a depresja ma sposób na wzmocnienie tych fałszywych przekonań, sprawiając, że ktoś ma niską opinię o sobie.
W związkach ludzie z depresją mogą nie mówić o swoich doświadczeniach, ponieważ obawiają się, że inni nie zrozumieją. Mogą się martwić, że małżonek, rodzina i przyjaciele przestaną ich kochać. Mogą obawiać się, że ludzie, na których im zależy, będą obwiniać ich za uczucia, które mają.
Mogą też obawiać się, że ich bliscy poniosą winę sami jeśli nie są w stanie pomóc, co może sprawić, że osoba cierpiąca na depresję poczuje się winna lub poczuje się jak ciężar.
Inne powody, dla których ludzie ukrywają to, co czują
Rodzice, którzy cierpią na depresję, mogą martwić się o to, jak może to wpłynąć na ich dzieci lub rodzinę. Mogą nawet obawiać się, że będą postrzegani jako „nieodpowiedni” rodzice, jeśli przyznają się do depresji.
Presja na „usprawiedliwienie” depresji może być przytłaczająca, ale pamiętaj stare powiedzenie, że „nie można oceniać książki po okładce”. To, jak wygląda czyjeś życie, może nie oddawać całej prawdy.
Osoby cierpiące na depresję mogą bardzo ciężko pracować, aby ukryć to, co naprawdę czują. Na zewnątrz mogą wyglądać, a nawet zachowywać się tak, jakby czuły się dobrze i że wszystko jest w porządku.
Niezależnie od tego, czy sam doświadczasz depresji, czy zależy Ci na kimś, kto jest, pomocne może być przeformułowanie sposobu myślenia o stanie. Zacznij od skupienia się na przyczyny depresji (które są poparte faktami) zamiast skupiania się na powody (które są subiektywne i względne).
Znaczenie skupiania się na „przyczynach”, a nie na „powodach”
Naukowcy wciąż poznają różne mechanizmy, które prowadzą do depresji. Istnieje wiele przyczyn i w większości przypadków jest to kombinacja czynników, które ostatecznie powodują depresję.
2:12Niektóre najczęstsze przyczyny depresji
Niektóre czynniki, które przyczyniają się do depresji, obejmują:
- Chemia mózgu: „Chemia” depresji nie jest dobrze poznana, ale naukowcy wiedzą, że brak równowagi substancji chemicznych w mózgu zwanych neuroprzekaźnikami może wystąpić u każdego, nawet przy braku oczywistego „wyzwalacza”.
- Niemodyfikowalne czynniki ryzyka: Niektóre wpływy, takie jak struktura mózgu, predyspozycje genetyczne i ekspozycja środowiskowa, nie są czymś, co człowiek może kontrolować.
- Modyfikowalne czynniki ryzyka: Czynniki ryzyka należące do kategorii wyborów związanych ze stylem życia są uważane za podlegające modyfikacji, ale stopień, w jakim dana osoba może to zrobić, będzie zależeć od jej własnych możliwości i poziomu wsparcia, jakie posiada.
Depresja może znacznie utrudnić zajęcie się czynnikami, które mogą przyczyniać się do depresji, takimi jak używanie substancji lub dieta. Chociaż jest to choroba psychiczna, depresja może być również fizyczna. Objawy, takie jak przewlekły ból i zmęczenie, mogą utrudniać ludziom wprowadzanie zmian w stylu życia, takich jak ćwiczenia, nawet jeśli chcą i wierzą, że mogą pomóc.
Aby dokonać tych zmian (i trzymać się ich), ludzie potrzebują odpowiednich narzędzi i sporego wsparcia. Aby uzyskać leczenie, osoba z depresją musi czuć się bezpiecznie, mówiąc o tym, jak się czuje.
Osoba, która uważa, że ma depresję „bez powodu”, może nie czuć, że „zasługuje” na proszenie lub uzyskanie pomocy. Dlatego ważne jest, aby mniej skupiać się na „powodach” depresji, a zamiast tego myśleć o przyczynach.
Postrzeganie może wpływać na leczenie i wyniki
Przyjrzenie się przyczynom pomaga ludziom (zarówno cierpiącym na depresję, jak i tym, którzy chcą ich wspierać) zrozumieć, że depresja jest stanem chorobowym, a nie wyborem.
Depresja może być, musi być i zasługuje na leczenie. Istnieje jednak wiele różnych sposobów leczenia tego stanu. To, co działa dla jednej osoby, może nie działać dla innej, a niektórzy ludzie muszą wypróbować wiele różnych opcji, zanim znajdą coś skutecznego.
Nie jest również niczym niezwykłym, że ludzie muszą przez całe życie próbować różnych terapii, aby poradzić sobie z depresją, ponieważ stan ten może się zmieniać i ewoluować w odpowiedzi na zmiany w życiu danej osoby (zarówno fizyczne, jak i emocjonalne).
Jeśli masz depresję, ale nie rozumiesz dlaczego, możesz rozpoznać, że potrzebujesz pomocy i możesz: chcieć ale może też zmagać się z poczuciem, że nie „masz prawa” prosić o pomoc.
Wiedz o tym: każda osoba z depresją zasługuje na leczenie.
Czy leczenie pomoże?
Trudno przewidzieć, które zabiegi będą najlepsze dla osoby z depresją. Skuteczność konkretnego leczenia zależy również od rodzaju depresji, jakiej doświadcza dana osoba. Ważna jest ścisła współpraca z lekarzem i/lub specjalistą ds. zdrowia psychicznego (takim jak psychiatra, zwłaszcza jeśli przyjmujesz leki), gdy rozważasz różne opcje leczenia.
Psychoterapia
Psychoterapia jest jedną z opcji pierwszego rzutu stosowanych w leczeniu depresji. Chociaż dostępnych jest wiele rodzajów terapii, terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest często stosowaną i skuteczną opcją. Odnosi się do negatywnych myśli, które przyczyniają się do depresji. Może pomóc ci dostrzec, że twoje myśli mogą przyczyniać się do twoich objawów.
Dostępne są również opcje terapii online. Mogą one zapewnić wygodny i czasami tańszy sposób na dostęp do leczenia depresji. Takie programy mogą być również użytecznym uzupełnieniem terapii osobistej, leków i innych narzędzi terapeutycznych.
Leki
Leki przeciwdepresyjne, takie jak Prozac (fluoksetyna) i Zoloft (sertralina), są często przepisywane na depresję. Leki są często stosowane w połączeniu z psychoterapią.
Badania wskazują, że dla wielu osób jednoczesne stosowanie terapii i leków przeciwdepresyjnych może skutecznie leczyć depresję. Jednak same te interwencje mogą nie odpowiednio zaradzić objawom u każdej osoby z depresją
Inne opcje leczenia
W takich przypadkach można zastosować inne rodzaje leczenia, takie jak terapia elektrowstrząsowa (ECT). ECT polega na krótkim przyłożeniu impulsu elektrycznego do skóry głowy w celu wywołania napadu. Badania wykazały, że reakcja mózgu na taką stymulację może być szybka i może być w stanie leczyć objawy oporne na leki i terapię.
Nowsze metody leczenia depresji obejmują różne rodzaje terapii stymulującej mózg, takie jak stymulacja nerwu błędnego (VNS) i przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (TMS). Te zabiegi mogą być zalecane dla osób, których objawy nie zareagowały na leki lub terapię
Chociaż wypróbowywanie różnych metod leczenia depresji może być wyczerpujące, frustrujące, czasochłonne, a w niektórych przypadkach kosztowne, ważne jest, aby spróbować znaleźć opcję, która będzie dla Ciebie najskuteczniejsza. Depresja (i jej leczenie) to złożony proces, który nie jest uniwersalny.
Zrozumieć depresję bliskiej osoby
Jeśli ktoś, na kim Ci zależy, boryka się z depresją, możesz nie być pewien, jak go wesprzeć. Jeśli twoje próby pomocy zostaną odrzucone lub wydają się nie przynosić niczego dobrego, możesz stać się sfrustrowany i niecierpliwy.
Jeśli masz ochotę powiedzieć komuś, kto ma depresję, żeby „starał się bardziej” lub „po prostu się z tego wyrwał”, może to oznaczać, że jesteś przytłoczony lub doświadczasz wypalenia. Jeśli tak się stanie, ważne jest, aby zatrzymać się i poświęcić czas na zastanowienie się nad własnymi uczuciami. Nie będziesz w stanie pomóc komuś innemu, dopóki nie zadbasz o własne potrzeby emocjonalne.
Kiedy martwisz się o osobę, na której Ci zależy, uczucia strachu, które odczuwasz, mogą wydawać się złością, gdy z nią rozmawiasz. Nawet jeśli nie jesteś zły ani nie mówisz w złości, depresja może utrudnić osobie naprawdę usłyszenie tego, co mówisz. Mogą interpretować twoje słowa jako lekceważące, oskarżycielskie, rozczarowane lub jako dowolną liczbę emocji, które niekoniecznie są trafne.
Kiedy rozmawiasz z ukochaną osobą z depresją, pamiętaj o tym, jeśli wydaje się, że twoje rozmowy są pełne nieporozumień. Chociaż możesz chcieć przypomnieć im o wszystkich „dobrych rzeczach w życiu” lub wskazać, że „może być gorzej”, takie frazesy zwykle nie są pomocne dla osoby z depresją.
Unikaj porównywania uczuć
Porównywanie ich bólu do bólu innej osoby (lub własnego) może być Twoim sposobem na nadanie bliskiej osobie pewnej perspektywy, ale może się wydawać, że minimalizujesz jej doświadczenie. Jeśli dana osoba już stara się zrozumieć, dlaczego ma depresję, takie komentarze mogą wzmocnić poczucie winy. W odpowiedzi osoba może „zamknąć się”.
Jeśli ktoś, na kim Ci zależy, ma depresję, zwłaszcza jeśli zmaga się z „nie ma powodu”, najważniejszą rzeczą, jaką możesz dla niej zrobić, jest bycie współczującym i aktywnym słuchaczem.
Nie oznacza to, że powinieneś stawiać swoje potrzeby emocjonalne na drugim miejscu lub powstrzymywać własne uczucia. Utrzymywanie otwartych linii komunikacyjnych pomaga osobie, na której Ci zależy, czuć się bezpiecznie, rozmawiać o tym, przez co przechodzi, i wyrażać chęć pomocy, gdy jest gotowa. Jeśli się o nich martwisz, utrzymywanie „linii ratunkowej” może zapewnić Ci ich bezpieczeństwo i dobre samopoczucie.
Słowo od Verywell
Chociaż może się wydawać, że jesteś przygnębiony lub smutny bez powodu, może być tak, że istnieje wiele przyczyn przyczyniających się do tego, co czujesz. Bardziej pomocne może być skupienie się na tych podstawowych przyczynach zamiast szukania „przyczyn” depresji.
Jeśli doświadczasz objawów depresji, takich jak obniżony nastrój, drażliwość i utrata zainteresowania rzeczami, które kiedyś sprawiały Ci przyjemność, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Zbadanie opcji leczenia może pomóc Ci wrócić na właściwe tory i poczuć się lepiej.
