Co to jest trypanofobia?
Trypanofobia to skrajny lęk przed procedurami medycznymi obejmującymi zastrzyki lub igły podskórne. Zwykle występuje częściej u dzieci i może się zmniejszać wraz z wiekiem i zdobywaniem większego doświadczenia podczas zabiegów medycznych i zastrzyków z użyciem igieł. Jednak dla niektórych osób ten strach może pozostać skrajny i niepokojący w wieku dorosłym.
Pomimo faktu, że około 10% Amerykanów zmaga się z tą fobią, nie została ona rozpoznana jako fobia specyficzna w Podręczniku Diagnostyki i Statystyki (DSM) do 1994 roku. Chociaż jest to specyficzne dla igieł medycznych, zaburzenie to jest powszechnie określane jako „igła fobia” przez ogół społeczeństwa.
Objawy
Jeśli masz trypanofobię, możesz obawiać się opieki medycznej, zwłaszcza zastrzyków. Kiedy wymagane jest poddanie się zabiegowi medycznemu, prawdopodobnie w ciągu godzin i dni poprzedzających zabieg może wystąpić wysokie ciśnienie krwi i podwyższone tętno. W czasie zdarzenia ciśnienie krwi może gwałtownie spaść, a nawet zemdleć.
Inne typowe objawy tej fobii to:
- Niepokój
- Zawroty głowy
- Bezsenność
- Nudności
- Wyścigowe bicie serca
- Szybkie oddychanie
- Wyzysk
- Drżenie
Ludzie będą również angażować się w zachowania unikające, które mogą wpływać na opiekę medyczną, jeśli odmówią leczenia z powodu strachu przed igłami. W niektórych przypadkach te uczucia niepokoju mogą stać się tak poważne, że osoba doświadcza ataku paniki.
Jeśli Ty lub ktoś bliski zmaga się z trypanofobią, skontaktuj się z Krajową Infolinią ds. Nadużywania Substancji i Zdrowia Psychicznego (SAMHSA) pod adresem 1-800-662-4357 aby uzyskać informacje na temat placówek wsparcia i leczenia w Twojej okolicy.
Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego można znaleźć w naszej krajowej bazie danych infolinii.
Diagnoza
Aby zdiagnozować twój stan, lekarz przeprowadzi badanie fizykalne, aby wykluczyć wszelkie potencjalne stany fizyczne, które mogą przyczyniać się do twoich objawów. Będą również zadawać pytania dotyczące twoich objawów, w tym informacje na temat nasilenia, czasu trwania i charakteru tego, czego doświadczasz.
Aby zdiagnozować konkretną fobię, taką jak trypanofobia, twoje objawy muszą:
- Bądź nierozsądny i przesadny
- Pojawiają się natychmiast w odpowiedzi na przerażający obiekt
- Prowadzić do unikania i skrajnego niepokoju
- ograniczać życie i wpływać na zdolność normalnego funkcjonowania
Dodatkowo Twoje objawy muszą być obecne przez co najmniej sześć miesięcy i nie mogą być spowodowane innym zaburzeniem lub chorobą.
Przyczyny
Naukowcy wciąż nie są pewni, co dokładnie powoduje fobię igieł. Podobnie jak inne specyficzne fobie, pewną rolę może odgrywać wiele różnych czynników. Niektóre czynniki, które mogą przyczyniać się do trypanofobii, obejmują:
- Doświadczenie: Negatywne doświadczenia związane z igłami lub procedurami medycznymi mogą odgrywać rolę w pojawieniu się fobii igłowej. Badania wykazały, że fobie igłowe są powszechne u osób cierpiących na przewlekłe schorzenia wymagające zastrzyków.
- Genetyka i historia rodziny: Wydaje się, że jest dziedziczna, ponieważ około 80% dorosłych, którzy cierpią na tę chorobę, zgłosiło, że ma krewnego pierwszego stopnia, który cierpi na tę samą fobię. Jednak możliwe jest, że strach jest wyuczony, a nie dziedziczony biologicznie.
- Wpływy ewolucyjne: Niektórzy psychologowie ewolucyjni uważają, że strach może być zakorzeniony w starożytnej technice przetrwania. Rany kłute mogą być śmiertelne, szczególnie w czasach przed nowoczesnymi antybiotykami. Możliwe, że strach przed przebiciem skóry był ewolucyjną adaptacją.
- Odruch wazowagalny: W niektórych przypadkach ludzie mogą odczuwać reakcję wazowagalną na widok igieł lub przekłucie skóry igłą. Ta reakcja powoduje nagły spadek ciśnienia krwi, który prowadzi do zawrotów głowy i omdlenia. Ten odruch lękowy ma również tendencję do występowania w rodzinach.
Wpływ trypanofobii
Oprócz fizycznych objawów, które zwykle towarzyszą temu schorzeniu, trypanofobia wiąże się z dodatkowym niebezpieczeństwem potencjalnej zmiany zachowania. Ludzie mogą unikać wizyt u lekarza lub dentysty, dzięki czemu nie muszą mieć żadnych zastrzyków.
Chociaż faktyczna fobia dotyczy igieł, może prowadzić do bardziej uogólnionego strachu przed lekarzami i dentystami. W skrajnych przypadkach osoba z tą fobią może odmówić nawet rutynowych badań kontrolnych.
Leczenie
Leczenie fobii specyficznych zwykle obejmuje psychoterapię, ale czasami można przepisać leki, które pomogą ludziom uporać się z objawami lęku spowodowanego chorobą.
Psychoterapia
Terapia ekspozycji to leczenie, które jest często zalecane w leczeniu fobii specyficznych, takich jak fobia igłowa. Dzięki technikom, takim jak systematyczne odczulanie, możesz stopniowo nauczyć się tolerować igły.
Celem systematycznego odczulania jest stopniowe wystawianie cię na działanie igieł w kontrolowanych, bezpiecznych warunkach, zaczynając od obejrzenia strzykawki bez igły, następnie strzykawki z igłą, a na końcu umożliwienie operowania igłą.
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) może być również bardzo skuteczna w leczeniu trypanofobii. Niektórzy eksperci odnieśli również sukces stosując hipnoterapię ze swoimi pacjentami.
Lek
Czasami można przepisać selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i inne powiązane leki, aby zmniejszyć lęk. Benzodiazepiny mogą krótkotrwale złagodzić ostre objawy lękowe.
Korona
Jedną z rzeczy, która może pomóc Ci poradzić sobie z lękiem przed igłami i zastrzykami, jest znalezienie sposobów na leczenie bez zastrzyków. Wraz z rozwojem nowych dróg dystrybucji leków, osoba z trypanofobią może otrzymać ważne leczenie bez narażania się na igły.
Na przykład wstrzyknięcie strumieniowe wymusza działanie leku przez skórę pod wysokim ciśnieniem. Wstrzykiwacze odrzutowe nie tylko zmniejszają ból i strach związany z igłami, ale także eliminują niektóre ryzyko przypadkowego ukłucia igłą.
Istnieją sposoby na badanie poziomu cukru we krwi i wykonywanie innych potrzebnych badań medycznych bez użycia igieł. Jednak niektóre leki i testy nadal wymagają zastrzyków lub pobrania krwi, przez co użycie igły jest czasem nieuniknione.
Strategie samopomocy, które mogą pomóc w radzeniu sobie z fobią igłową, obejmują strategie relaksacyjne, takie jak głębokie oddychanie, wizualizacja i progresywna relaksacja mięśni. Pomocne mogą być również praktyki medytacji i uważności.
Kiedy musisz zrobić jakiś zastrzyk, pomocną techniką może być odwrócenie uwagi. Spróbuj rozpraszać się słuchając muzyki lub rozmawiając z inną osobą podczas zabiegu.
Słowo od Verywell
Trypanofobia jest poważną chorobą, którą należy leczyć, ponieważ może w końcu doprowadzić do utraty potrzebnej opieki medycznej. A jeśli ukochana osoba ma tę fobię, potraktuj poważnie jej obawy. Przy odpowiednim leczeniu możliwe jest przezwyciężenie tego potencjalnie poważnego stanu fobicznego.
Jeśli twoja fobia zakłóca twoje relacje, pracę, szkołę, sen lub normalne czynności, porozmawiaj ze swoim lekarzem lub specjalistą zdrowia psychicznego o opcjach leczenia.
