Nowy test może dokładnie przewidzieć depresję, chorobę afektywną dwubiegunową

Kluczowe dania na wynos

• U dorosłych białko w mózgu zwane BDNF promuje wzrost i przeżycie komórek nerwowych, które odgrywają ważną rolę w zdrowiu mózgu i funkcjach poznawczych.
• Po raz pierwszy naukowcy opracowali test do dokładnego przewidywania depresji i choroby afektywnej dwubiegunowej na podstawie poziomów BDNF.
• Autorzy badania uważają, że lekarze mogliby wykorzystać test do diagnozowania tych stanów i monitorowania powodzenia leczenia.

Naukowcy z University of South Australia (UniSA) opracowali pierwszy na świecie test do obiektywnego wykrywania zaburzeń nastroju poprzez pomiar poziomu białka neurotroficznego czynnika pochodzenia mózgowego (BDNF) w mózgu.

Badania wykazały już powiązania między niskim poziomem dojrzałego neurotroficznego czynnika pochodzenia mózgowego (mBDNF) a depresją, ale po raz pierwszy w próbkach krwi zróżnicowano trzy formy białka BDNF.

Postać dojrzała działa ochronnie na mózg i wspomaga wzrost neuronów, ale pozostałe dwie formy przyczepiają się do różnych receptorów. Wiadomo, że powodują stany zapalne i uszkodzenia nerwów

Naukowcy z UniSA opracowali zestaw, który umożliwia rozróżnienie tych trzech form, a ich odkrycia, we współpracy z Uniwersytetem w Adelajdzie w Australii i Uniwersytetem Medycznym w Kunming w Chinach, zostały opublikowane w Journal of Psychiatric ResearchMówią, że istnieją mocne dowody sugerujące, że stres psychiczny zmniejsza mBDNF, co z kolei prowadzi do depresji.

O badaniu

W badaniu wzięło udział ponad 200 osób, w tym 90 pacjentów z depresją kliniczną i 15 z ChAD. Zdaniem naukowców im cięższa depresja, tym niższy poziom mBDNF we krwi pacjentów.

Ponadto poziomy dojrzałego BDNF u pacjentów, którzy nie przyjmowali leków przeciwdepresyjnych, były niższe niż u pacjentów, którzy przyjmowali leki przeciwdepresyjne. Nie było jednak różnicy w poziomach mBDNF między 14 osobami z historią prób samobójczych a 96 osobami z grupy kontrolnej.

Jeden z autorów badania, neurolog i biochemik Larisa Bobrovskaya, która jest profesorem nadzwyczajnym nauk klinicznych w UniSA, twierdzi, że odkrycia nie były zaskoczeniem.

„Poprzednie badania wykazały podobne powiązania między niskim poziomem BDNF w surowicy a depresją i chorobą afektywną dwubiegunową; jednak wiele z tych badań wykorzystywało dostępne na rynku testy, które nie są zbyt specyficzne” – mówi. „Zastosowaliśmy wysoce specyficzny test, który wykazuje znikomą reaktywność krzyżową z podobnymi cząsteczkami we krwi”.

dr Larisa Bobrovskaya

Opracowanie obiektywnych markerów biologicznych depresji i zaburzeń afektywnych dwubiegunowych byłoby cennym uzupełnieniem algorytmu diagnostycznego i spersonalizowanej strategii leczenia w praktyce klinicznej.

- dr Larisa Bobrovskaya

Bobrovskaya zauważa pewne ograniczenia w badaniu. „Mieliśmy tylko stosunkowo niewielką liczbę pacjentów, więc nasze odkrycia muszą zostać potwierdzone w większej populacji pacjentów” – mówi.

Dalsze badania powinny koncentrować się na opracowaniu panelu obiecujących biomarkerów, które mogą pomóc w podejmowaniu decyzji klinicznych, dodaje, ponieważ możliwość opracowania jednego biomarkera do oceny zarówno depresji, jak i choroby afektywnej dwubiegunowej jest niewielka ze względu na ich wieloczynnikowy charakter.

„Obecnie diagnoza depresji i choroby afektywnej dwubiegunowej opiera się na różnych objawach klinicznych; takie podejście jest dość subiektywne i może prowadzić do błędnej diagnozy i słabych wyników leczenia” – mówi Bobrovskaya. „Opracowanie obiektywnych markerów biologicznych depresji i zaburzeń afektywnych dwubiegunowych byłoby cennym uzupełnieniem algorytmu diagnostycznego i spersonalizowanej strategii leczenia w praktyce klinicznej”.

Depresja i choroba afektywna dwubiegunowa

Miliony ludzi na całym świecie cierpią na zaburzenia nastroju, ale badania szacują, że około jedna trzecia osób, u których zdiagnozowano depresję, jest odpornych na leki przeciwdepresyjne.

Poważne zaburzenie depresyjne lub depresja kliniczna, najczęściej nazywana po prostu depresją, jest jednym z najczęstszych zaburzeń nastroju. Aby zdiagnozować depresję, musisz mieć niektóre z typowych objawów przez co najmniej dwa tygodnie.

Według Narodowego Instytutu Zdrowia Psychicznego (NIMH) obejmują one uporczywy smutny, niespokojny lub „pusty” nastrój, poczucie beznadziejności, drażliwość, poczucie winy lub bezwartościowości, zmniejszoną energię lub zmęczenie oraz myśli o śmierci lub samobójstwie lub próby samobójcze.

NIMH zawiera zaburzenie dwubiegunowe na swojej liście rodzajów depresji, jednocześnie zauważając, że jest to inne zaburzenie nastroju. Osoba z chorobą afektywną dwubiegunową doświadcza epizodów skrajnie niskiego nastroju, które spełniają kryteria dużej depresji („depresja dwubiegunowa”), ale doświadczają również skrajnie wysokiego nastroju („mania”) lub łagodniejszej postaci („hipomania”).

Aaron Tendler, MD

Choroba afektywna dwubiegunowa, znana również jako choroba maniakalno-depresyjna, to zaburzenie mózgu, które powoduje znaczne zmiany nastroju, energii i zdolności do funkcjonowania. W odróżnieniu od normalnych wzlotów i upadków, przez które przechodzi każdy, choroba afektywna dwubiegunowa upośledza funkcjonowanie i często prowadzi do hospitalizacji.

- Aaron Tendler, MD

„Zaburzenie afektywne dwubiegunowe, znane również jako choroba maniakalno-depresyjna, jest zaburzeniem mózgu, które powoduje znaczne zmiany nastroju, energii i zdolności do funkcjonowania” – mówi Aron Tendler, dyrektor medyczny Brainsway. „W odróżnieniu od normalnych wzlotów i upadków, przez które przechodzi każdy, choroba afektywna dwubiegunowa upośledza funkcjonowanie i często prowadzi do hospitalizacji”.

Objawy choroby afektywnej dwubiegunowej różnią się w zależności od osoby, dodaje dr Tendler, ale każdy doświadcza przynajmniej jednego epizodu nienormalnego i stale podwyższonego, ekspansywnego lub drażliwego nastroju ze zwiększoną energią trwającą co najmniej tydzień.

„Podczas epizodu pacjenci mogą wykazywać majestatyczność, zmniejszoną potrzebę snu, wzmożony lub pod presją sposób bycia, rozpraszanie się słabo powiązanymi procesami myślowymi, niepokój psychoruchowy i zwiększone zaangażowanie w ryzykowne przyjemne czynności” – wyjaśnia dr Tendler. „Pacjenci mogą cierpieć na współwystępujący lęk lub depresję, co utrudnia komuś określenie, z czym mają do czynienia”.

Aaron Tendler, MD

Choroba afektywna dwubiegunowa i depresja często idą w parze, ponieważ pacjenci z afektywną dwubiegunową charakteryzują się znacznie częściej dyskretnymi epizodami depresyjnymi niż maniami.

- Aaron Tendler, MD

Diagnozowanie choroby afektywnej dwubiegunowej

Diagnoza choroby afektywnej dwubiegunowej może być trudna, ponieważ dana osoba musiała przeżyć epizod maniakalny lub hipomaniakalny, ale może ona trwać przez dłuższy czas bez doświadczania objawów.

„Epipsy maniakalne składają się z bardziej lekkomyślnego zachowania skutkującego hospitalizacją lub aresztowaniem, podczas gdy epizody hipomaniakalne są łagodniejsze” – wyjaśnia dr Tendler. „W obu przypadkach dana osoba może również doświadczać depresji w tym samym czasie, co mania, co jest epizodem mieszanym. Niestety, choroba afektywna dwubiegunowa i depresja często idą w parze, ponieważ pacjenci afektywni dwubiegunowej charakteryzują się znacznie częściej dyskretnymi epizodami depresyjnymi niż przejawiają manie”.

Znalezienie odpowiedniego leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej może również zająć trochę czasu, ponieważ objawy są różne, a pacjenci często nie mają wglądu, co sprawia, że ​​ocena postępów jest wyzwaniem. „Leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej często wymaga połączenia różnych metod, w tym kilku leków stabilizujących nastrój wraz ze starannym śledzeniem objawów i snu” – mówi dr Tendler.

Co to oznacza dla ciebie

Jeśli uważasz, że możesz mieć depresję lub chorobę afektywną dwubiegunową, umów się na wizytę u lekarza pierwszego kontaktu. Będą w stanie postawić diagnozę na podstawie twoich objawów (wykluczając wszelkie inne potencjalne przyczyny) i skierować do bardziej wyspecjalizowanego dostawcy opieki psychiatrycznej, takiego jak psychiatra lub psycholog.

Początkowo możesz czuć się nieswojo, rozmawiając z lekarzem o swoim zdrowiu psychicznym, ale jest to ważny pierwszy krok. Dzięki odpowiedniemu wsparciu i leczeniu, w tym nawykom dbania o siebie, możesz zacząć czuć się lepiej i cieszyć się świetlaną przyszłością.