Objawy zaburzenia osobowości typu borderline (BPD) w pracy mogą się różnić, w tym różne sposoby, w jakie te objawy mogą wpływać na wydajność pracy i zdolność „dopasowania się” do współpracowników.
Jeśli masz BPD, mogłeś mieć doświadczenia w pracy, które denerwują Ciebie, osoby, które z Tobą pracowały, lub jedno i drugie. Jeśli tak, czy wiesz, dlaczego doszło do tych przykrych wydarzeń – jaką rolę mogły odegrać objawy BPD?
Przegląd
Moglibyśmy długo mówić o różnych sposobach, w jakie określone aspekty osobowości z pogranicza mogą wpływać na wydajność pracy, ale przykład może je zilustrować znacznie skuteczniej. Być może ten przykład doświadczenia jednej osoby z BPD w pracy może pomóc ci lepiej zrozumieć własne rozczarowania związane z pracą i powstrzymać cię od ich powtarzania.
Czytając ten przykład, umieścimy kilka notatek kursywą, abyś mógł zatrzymać się i zastanowić, czy doświadczyłeś czegoś podobnego. Nie martw się, jeśli nic z tego nie pasuje do twojego doświadczenia, jednak z tego przykładu można się wiele nauczyć dla każdego - z osobowością borderline lub bez.
Wyzwania w pracy
W naszym przykładzie studium przypadku mężczyzna o imieniu Bruce, który żyje z BPD, ma historię zmian w pracy. W kółko na początku jest szczęśliwy, potem jest coraz mniej szczęśliwy, potem staje się coraz bardziej zły, a potem idzie do następnej pracy. Za każdym razem, gdy tak się dzieje, nie może zrozumieć, dlaczego.
Oto spojrzenie na to, jak to się dzieje. Czytając jego historię, zastanów się, jak mogłeś mieć do czynienia z podobnymi doświadczeniami zarówno w pracy, jak i podczas zabawy.
Myślenie o własnych doświadczeniach i wszelkich podobieństwach może pomóc zarówno znaleźć leżące u ich podstaw obawy, jak i zacząć wizualizować, jak mogłeś zareagować inaczej.
Możesz nawet chwycić kawałek papieru i długopis i zapisać wszystko, co brzmi jak twoje własne doświadczenie. Po odnotowaniu tych punktów możesz sam sobie wyobrazić lub pracować ze swoim terapeutą nad tym, jak wprowadzić zmiany niezbędne, aby twoje własne zakończenie było szczęśliwe.
Od szczęśliwego do gniewnego
Bruce jest zawsze bardzo podekscytowany, gdy zaczyna nową pracę. Mówi wszystkim, że widzi, jak spełnia się w pracy, i przez pierwsze kilka tygodni nie może wystarczająco powiedzieć, jak bardzo lubi swojego szefa i współpracowników. Rozmawia o firmie i dzieli się swoimi marzeniami o przejmowaniu coraz bardziej odpowiedzialnych ról.
(Poświęć chwilę, aby wyobrazić sobie, czy kiedykolwiek czułeś się w ten sposób, rozpoczynając nową pracę, a nawet nowy związek. Czy na początku idealizowałeś innych ludzi?)
Jednak już po krótkim czasie Bruce zaczyna odczuwać, że jego szef „chce go dopaść”. Każdą prośbę o pracę lub polecenie traktuje jako nieuczciwą krytykę. Jest też coraz bardziej sfrustrowany pracą ze swoimi współpracownikami. Narzeka na to, co uważa za ich nijakie wysiłki, których nikt inny nie zauważa ani o co nie dba.
Poświęć chwilę, aby zastanowić się, czy to samo stało się z tobą. Czy zaczynałeś z wysokimi oczekiwaniami tylko po to, by rozczarować się tymi, na których początkowo byłeś pod wrażeniem?
W tym czasie dla Bruce'a jest jasne, że jego przełożeni i współpracownicy go nie lubią i czepiają się go.
W końcu Bruce zaczyna wierzyć, że ludzie w biurze próbują znaleźć powody, by go zwolnić, i reaguje wściekłością. Krzyczy i przeklina swojego szefa, jednocześnie narzekając na to, jak niesprawiedliwa jest sytuacja i „zawsze była”. Jego gniewny wybuch i brak szacunku dla szefa może zakończyć się tylko w jeden sposób: Bruce zostaje zwolniony w poszukiwaniu nowej pracy.
(Ale znowu, czy doświadczyłeś czegoś takiego? Czy powoli stałeś się coraz bardziej zły na szefa lub współpracownika, aż po prostu wybuchniesz gniewem?)
Objawy
W tym przykładzie Bruce demonstruje następujące objawy BPD w pracy:
- Intensywne/niestabilne relacje interpersonalne
- Początkowe uczucia Bruce'a do współpracowników i szefa są intensywne i wyidealizowane. Uważa, że nie robią nic złego i są silnymi sojusznikami, którzy go lubią i wspierają. Jednak te uczucia szybko ustępują miejsca negatywnym, krytycznym myślom. Teraz Bruce nie widzi nic pozytywnego w ludziach, z którymi pracuje, zamiast tego doświadcza ich jako wrogich ciosów w plecy. Faza idealizacji ostatecznie prowadzi do dewaluacji. Ta dewaluacja może z czasem następować powoli lub częściej gwałtownie w odpowiedzi z powodu przytłaczającego poczucia odrzucenia (wrażliwość na porzucenie).
- Rozdzielać
- Kiedy postrzeganie Bruce'a zmienia się z uznania na dewaluację, całkowite przejście od dobrych do złych myśli. Pochłonięty swoim gniewem nie jest w stanie przypomnieć sobie, że kiedykolwiek czuł się inaczej. Rozszczepienie jest mechanizmem obronnym powszechnym u osób z BPD. Zamiast postrzegania innej osoby jako przede wszystkim dobrej z kilkoma złymi cechami, przejście do „złej osoby” jest kompletne, aby uniknąć możliwości odrzucenia. Ponieważ większość (prawdopodobnie wszyscy) ludzi ma złe cechy zmieszane z dobrymi, ta zmiana często pojawia się w czasie, bez względu na to, kim jest szef, współpracownicy lub przyjaciel.
Jeśli zastanawiasz się, czy kiedykolwiek doświadczyłeś rozszczepienia, zastanów się, czy używasz tych terminów w odniesieniu do relacji: zawsze, nigdy, idealny, niemożliwy, zrujnowany, straszny, i straszny. Ten rodzaj języka często oznacza, że nastąpiło rozszczepienie.
- Wrażliwość na odrzucenie
- Nadmierna wrażliwość Bruce'a na to, czego doświadcza jako odrzucenie, wywołuje myśli, że jego szef i współpracownicy go nie lubią i próbują go zwolnić. Jego stosunek do pracy i współpracowników spada, aż, jak wcześniej, zostaje zwolniony.
Czy Bruce był usprawiedliwiony w sposób, w jaki się czuł? Nie wiadomo, co właściwie myślał o nim jego szef i współpracownicy, gdy był coraz bardziej zdenerwowany i zły. Jest jednak prawdopodobne, że ich działania wobec Bruce'a miały niewiele wspólnego z negatywnym sposobem, w jaki ich postrzegał.
Korona
Jeśli zobaczyłeś siebie w tym przykładzie, być może zastanawiasz się, jak mogłoby być inaczej. Prawdę mówiąc, jest wiele rzeczy, które możesz zrobić, aby poradzić sobie z objawami BPD.
Część procesu polega na rozpoczęciu rozpoznawania wzorców w twoim zachowaniu. Rozpoznanie tych wzorców niekoniecznie zmieni to, co czujesz w środku. Nadal możesz chcieć zasadniczo uciec i uznać szefa za „okropnego”, jeśli działanie w pracy wywołuje strach przed porzuceniem. Możesz jednak nauczyć się nowych sposobów reagowania, które mogą skutkować różnymi zakończeniami.
Pierwszym krokiem jest znalezienie terapeuty, z którym czujesz się komfortowo. Podobnie jak w przypadku innych związków, znalezienie terapeuty może być trudne. Wiele osób z BPD przechodzi z terapeutą ten sam cykl, o którym mowa powyżej, najpierw idealizując terapeutę, a następnie, jeśli coś wyzwala w nich poczucie porzucenia, zaczyna silnie nie lubić terapeuty.
Ważne jest, aby wziąć to pod uwagę, jeśli podczas terapii zaczniesz odczuwać negatywne uczucia. To bardzo się opłaca. Stwierdzono, że zarówno krótkoterminowa, jak i długoterminowa terapia poprawia zdolność do pracy u osób żyjących z BPD.
Słowo od Verywell
Możesz również zacząć uczyć się, jak unikać wyzwalaczy BPD i jak zarządzać wyzwalaczami, gdy się pojawią. Oprócz pracy w terapii, samoopieka nad BPD ma kluczowe znaczenie w radzeniu sobie z zaburzeniem. Nauka umiejętności radzenia sobie z BPD może również pomóc ci w pracy lub w związkach.