Objawy zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD)

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) jest stanem, o którym ludzie często dyskutują w dzisiejszych czasach, często przypisując to określenie od niechcenia osobom, które wydają się niezwykle rozgorączkowane, „łuszczące się” lub rozproszone.

Ale jako stan chorobowy nie jest tak łatwo opisać. Rodzice często mają trudności z rozróżnieniem między tym, co można uznać za „normalną” hałaśliwość i nieuwagę, a prawdziwą niezdolnością do siedzenia w miejscu i skupienia.

A czasami ADHD diagnozuje się dopiero w późniejszym życiu. Dorosły, który zawsze miał problemy z wytrwaniem w zadaniu, może być zaskoczony, gdy dowiaduje się, że przyczyną jest ADHD.

Prezentacja ADHD

Objawy ADHD różnią się w zależności od osoby. Istnieją różne rodzaje ADHD, dlatego ważne jest, aby o tym pamiętać, rozważając, czy ty lub ktoś bliski może mieć ADHD.

Objawy ADHD mogą:

• Zmieniaj się z wiekiem
• Zmiana w zależności od sytuacji lub środowiska, w którym znajduje się dana osoba
• Różnią się w zależności od płci osoby
• Zakres nasilenia, od łagodnego do ciężkiego
• Wzrost nasilenia w czasie stresu

Nie ma jednego testu, który mógłby zdiagnozować ADHD i podobne zaburzenia zachowania lub uczenia się, a nawet przeszkoleni lekarze mogą mieć trudności z postawieniem prawidłowej diagnozy.

Jednak ważne jest, aby uzyskać dokładną diagnozę, abyś mógł zrozumieć konkretny rodzaj ADHD, który masz. Istnieją trzy różne prezentacje dla ADHD:

• Prezentacja połączona
• Przeważnie nieuważna prezentacja
• Przeważnie nadpobudliwa-impulsywna prezentacja

Oficjalne objawy ADHD

Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych (DSM) to oficjalny przewodnik diagnostyczny dotyczący problemów ze zdrowiem psychicznym używany w Stanach Zjednoczonych. Identyfikuje dziewięć objawów nieuwagi i dziewięć objawów nadpobudliwości i impulsywności.

Objawy nieuwagi

Dzieci i dorośli, którzy są nieuważni, mają trudności z utrzymaniem koncentracji i wykonywaniem zadań, które postrzegają jako przyziemne. Z tego powodu mogą zwlekać z wykonywaniem pracy, która wymaga dużej ilości energii mentalnej.

Osoby z nieuważnymi objawami ADHD łatwo rozpraszają się nieistotnymi widokami i dźwiękami, przechodzą z jednej czynności do drugiej i wydają się łatwo nudzić. Mogą wydawać się zapominalscy, a nawet kosmiczni lub zdezorientowani, jakby byli we mgle lub żyli w innym świecie we własnych głowach.

Mogą wydawać się, że nie słuchają, kiedy ktoś do nich mówi. Organizowanie i wykonywanie zadań jest często niezwykle trudne, podobnie jak odróżnienie, które informacje są istotne, a które nieistotne.

Dostosowana lista objawów DSM dla nieuważnego ADHD

• Popełnia pozornie nieostrożne błędy podczas wykonywania zadań szkolnych lub projektów w miejscu pracy; zwrócenie szczególnej uwagi na szczegóły jest trudne.
• Ma problemy z utrzymaniem uwagi na zadaniach, nawet tych zabawnych.
• Wydaje się, że nie słucha, gdy ktoś do nich mówi, czy to nauczyciel, przyjaciel, rodzic czy szef. Może wyjrzeć przez okno lub spojrzeć na zegar.
• Ma trudności z przestrzeganiem instrukcji. Ukończenie zadania od początku do końca jest wyzwaniem; motywacja może zostać utracona; może się zdarzyć śledzenie poboczne.
• Ma problemy z organizacją zadań. Wypracowanie logicznego procesu krok po kroku może być przytłaczające.
• Opiera się, unika i opóźnia rozpoczęcie zadań, które wymagają energii psychicznej.
• Często gubi rzeczy. Okulary, telefony komórkowe i parasole należy regularnie wymieniać.

Objawy nadpobudliwości i impulsywności

Nadpobudliwość jest objawem, o którym myśli większość ludzi, gdy słyszą termin „ADHD”. Nadpobudliwe dzieci i dorośli mają nadmiernie wysoki poziom aktywności, co może objawiać się nadaktywnością fizyczną i/lub werbalną.

Mogą wydawać się, że są w ciągłym ruchu i nieustannie w ruchu, jakby były napędzane silnikiem. Mają trudności z utrzymaniem ciała w ciągłym ruchu, wijącym się lub wiercącym.

Osoby nadpobudliwe często czują się niespokojne. Mogą mówić nadmiernie, przerywać innym i monopolizować rozmowy, nie pozwalając innym mówić. Nie jest niczym niezwykłym, że osoba z objawami nadpobudliwości angażuje się w bieżący komentarz na temat czynności, które toczą się wokół niej.

Ich zachowania bywają głośne i destrukcyjne. Ta trudność w regulowaniu własnego poziomu aktywności często stwarza wielkie problemy w sytuacjach społecznych, szkolnych i zawodowych.

Zaadaptowana lista objawów DSM dla nadpobudliwego/impulsywnego ADHD

• Siedzenie nieruchomo jest niezwykle trudne. Będzie nieustannie wiercił się i poruszał nogami i rękami.
• Pozostanie w pozycji siedzącej jest trudne. Będzie stale wstawać i poruszać się, nawet jeśli siedzenie jest społecznie akceptowaną czynnością.
• Będzie biegał lub wspinał się w nieodpowiednich momentach. Młodzież i dorośli mogą być fizycznie spokojni, ale będą odczuwać wewnętrzny niepokój, który czasami jest bolesny.
• Rzadko bierz udział w zajęciach rekreacyjnych lub po cichu.
• Często określany jako „w ruchu” lub „napędzany silnikiem”. Może to być męczące dla rodziców małych dzieci. W wieku dorosłym inni mogą zazdrościć lub podziwiać tę energię.
• Nieustanne rozmowy, co może powodować problemy w szkole, pracy oraz w sytuacjach towarzyskich/interakcjach.
• Może wydawać się samolubny, ponieważ trudno mu się zmieniać.
• Przeszkadza innym ludziom, którzy mówią lub wykonują jakąś czynność.

Dodatkowe objawy ADHD

Oprócz oficjalnych objawów, istnieją dodatkowe objawy ADHD, których doświadcza wiele dzieci i dorosłych. Chociaż objawy te nie są brane pod uwagę w procesie diagnozy, często wpływają na jakość życia ludzi.

Kiedy ludzie żyjący z ADHD zdają sobie sprawę, że te zachowania są związane z ADHD, mogą doświadczyć ulgi lub mieć chwile „aha”. Pomaga wyjaśnić, dlaczego są tacy, jacy są i dlaczego czują się inni niż inni.

Oto kilka typowych doświadczeń, które osoby z ADHD mogą zgłaszać:

• Zadania, praca domowa, projekt w pracy lub praca domowa wydają się trwać dłużej niż innym ludziom.
• Często zarzuca się im, że nie próbują lub nie wydają się troszczyć.
• Wydaje się, że osiągają słabe wyniki w dziedzinach życia, w których mają duży potencjał i talent, takich jak nauka, zawód, lekkoatletyka czy zarządzanie finansami.
• Mogą bardzo zapominać o rzeczach, od urodzin ważnych osób, wyrzucania śmieci lub oddawania pracy domowej (nawet jeśli została ukończona).
• Mogą nadmiernie koncentrować się na zadaniach, które ich interesują, ze szkodą dla ważnych czynności, takich jak sen i interakcje społeczne.
• Mają niską tolerancję na nudę.
• Brakuje im ważnych informacji, ponieważ „wychodzą” na minutę lub dwie.
• Mogą mieć problemy z czytaniem książki od deski do deski, nawet jeśli na początku wydawała się interesująca.
• Mogą dostać dużo mandatów za nieprawidłowe parkowanie i przekroczenie prędkości.
• Borykają się z problemami finansowymi, nawet jeśli zarabiają powyżej średniej. Impulsywne wydatki i zapominanie o zapłaceniu rachunków mogą powodować problemy.
• Kochają kofeinę. To może być stały żart wśród znajomych, ile piją kawy lub napojów energetycznych.
• Zmagają się z zarządzaniem czasem i przychodzeniem na czas na spotkania.
• Mają duże problemy ze snem. Zasypianie, pozostawanie we śnie i budzenie się na czas nie przychodzi łatwo.
• Nie ufają sobie, że zrobią to, co mówią, że zrobią.
• Martwią się wieloma rzeczami, w tym rzeczami, o których mogli zapomnieć.
• Często mają niską samoocenę po latach niespełnienia oczekiwań własnych i innych ludzi.

Objawy ADHD u dorosłych

Objawy ADHD zwykle zmieniają się w wieku dorosłym. Nadpobudliwość staje się mniej widoczna dla obserwatora. Dorosły może siedzieć stosunkowo nieruchomo, nawet jeśli odczuwa wewnętrzny niepokój.

Nieuważne objawy ADHD zwykle pozostają stałe. Jednak dorośli zazwyczaj mają większą kontrolę nad swoim otoczeniem niż dzieci. Dorośli mogą zaprojektować życie, które działa z objawami ADHD.

Na przykład wiele osób z nadpobudliwym ADHD ostrożnie wybiera karierę, która nie wymaga długiego siedzenia przy biurku. Mogą pracować w szpitalu w pracy, która wymaga dużo chodzenia lub zostać sprzedawcą, który używa swojego samochodu jako biura podróży. Ta swoboda nie jest dostępna dla dziecka w szkole, więc objawy ADHD w dzieciństwie wydają się być gorsze niż objawy dorosłych.

U dzieci objawy ADHD zwykle powodują problemy w szkole, takie jak niskie oceny lub kłopoty z zachowaniem destrukcyjnym.

U dorosłych objawy ADHD mogą powodować bardziej różnorodne problemy, takie jak utrata pracy, bankructwo, problemy małżeńskie i uzależnienia.

Dlatego ważne jest, aby rozpoznać możliwe objawy ADHD i szukać pomocy.

Piąte wydanie DSM stwierdza, że ​​ADHD można zdiagnozować, jeśli osoba dorosła spełnia następujące kryteria:

1. Objawy ADHD występują od dzieciństwa. Być może nie zostałeś zdiagnozowany jako dziecko, ale muszą istnieć dowody na to, że miałeś problemy z uwagą i samokontrolą przed ukończeniem 12 roku życia.
2. Objawy występują w więcej niż jednym ustawieniu. Obecnie doświadczasz poważnych problemów z objawami nieuwagi i/lub nadpobudliwości psychoruchowej w dwóch lub więcej ważnych sytuacjach. Na przykład w domu i szkole lub w domu i pracy.
3. Objawy wpływają na wydajność. Twoje objawy obniżają jakość twoich wyników społecznych, akademickich i/lub zawodowych.
4. Występuje pięć lub więcej objawów. DSM identyfikuje 18 objawów ADHD. Dziewięć wiąże się z nieuwagą, a dziewięć z nadpobudliwością. Po 17 roku życia, jeśli masz pięć z wymienionych objawów, można postawić diagnozę.
5. Inne przyczyny zostały wykluczone. Czasami objawy podobne do ADHD są spowodowane innym stanem, takim jak choroba afektywna dwubiegunowa lub zaburzenia snu. Przed dokładną diagnozą ADHD lekarz lub klinicysta musi wykluczyć wszystkie inne możliwe przyczyny, które mogą odpowiadać za objawy podobne do ADHD.

Objawy ADHD u dziewcząt i kobiet

Dziewczęta częściej mają nieuważne ADHD, co często może pozostać niezauważone i niezdiagnozowane. Nadpobudliwy młody chłopak jest znacznie łatwiejszy do wykrycia niż spokojna, marzycielska dziewczyna.

Jeśli dziewczyna ma nadpobudliwość i impulsywność, może zostać uznana za „chłopcę”, ponieważ jest bardziej aktywna fizycznie niż inne dziewczyny w jej wieku. Może być również bardzo rozmowna i impulsywnie przerywać innym, którzy mówią. Z tego powodu może być jej trudno zaprzyjaźnić się z innymi dziewczynami.

W przeciwieństwie do sposobu, w jaki objawy ADHD obserwuje się u chłopców, objawy ADHD u dziewcząt są często przypisywane charakterowi dziewczynki. Na przykład dziewczyna może być uważana za „królową dramatu”, „chłopcę” lub „gadułę”.

Jedną z korzyści płynących z formalnego zdiagnozowania ADHD u dziewcząt jest to, że diagnoza usuwa wstyd i poczucie winy, jakie mogą mieć w związku z objawami. Uwalnia ich także od nadanych im etykiet.

Dziewczęta z ADHD są również bardziej narażone na zaburzenia odżywiania niż dziewczęta, które nie mają ADHD

ADHD może również wyglądać inaczej przez całe życie kobiety. Hormon zmiany, jakich doświadczają kobiety w różnym czasie - dojrzewanie, ciąża, menopauza i miesięczne wahania hormonów - mogą zwiększyć nasilenie objawów ADHD.

W przeszłości u kobiet żyjących z ADHD często błędnie diagnozowano lęk lub depresję. Dzięki większej wiedzy i badaniom na temat objawów ADHD coraz więcej kobiet jest diagnozowanych prawidłowo.

Przewodnik dyskusyjny ADHD

Pobierz nasz przewodnik do druku na następną wizytę u lekarza, który pomoże Ci zadać właściwe pytania.

ściągnij PDF

Pozytywne aspekty ADHD

ADHD jest często uważane za obciążenie. Ale mogą być pewne pozytywne aspekty posiadania ADHD, zwłaszcza gdy jest odpowiednio leczone. Niektóre osoby z ADHD zgłaszają:

• Mają dużo energii, którą można przeznaczyć na projekty związane z pracą, sportem, hobby i wydarzeniami charytatywnymi.
• Są bardzo kreatywni. Wielu odnoszących sukcesy i sławnych przedsiębiorców ma ADHD.
• Dzięki nieszablonowemu myśleniu doskonale rozwiązują problemy.
• Mają doskonałe poczucie humoru i dobrą zabawę, co sprawia, że ​​ludzie się do nich przyciągają.
• Są bardzo ciekawi świata i uczą się przez całe życie.
• Wydają się młodsze niż ich wiek biologiczny, dzięki swojej energii, entuzjazmowi do życia i ciekawości otaczającego ich świata.
• Są wrażliwi, rozumieją, jak czują się inni ludzie i mogą odpowiednio reagować.
• Wybaczają, ufają i kochają, co przy odpowiedniej osobie może oznaczać długi i szczęśliwy związek lub przyjaźń.

Warunki współistniejące

Aż dwie trzecie dzieci z ADHD ma jeden lub więcej współistniejących lub współistniejących schorzeń. Najczęstsze z nich to problemy behawioralne, lęk, depresja oraz trudności w uczeniu się i języka.

Dorośli z ADHD wykazują jeszcze większą częstość występowania chorób współistniejących. Ci dorośli mogą również doświadczać depresji, choroby afektywnej dwubiegunowej, zaburzeń związanych z używaniem substancji, zaburzeń lękowych lub zaburzeń odżywiania.

Co powoduje ADHD?