Co to jest omijanie duchowe?

Co to jest omijanie duchowe?

Duchowe omijanie opisuje tendencję do używania duchowych wyjaśnień w celu uniknięcia złożonych problemów psychologicznych. Termin ten został po raz pierwszy ukuty na początku lat 80. przez psychoterapeutę transpersonalnego Johna Welwooda w swojej książce W stronę psychologii przebudzenia. Według Welwooda duchowe omijanie można zdefiniować jako „skłonność do używania duchowych pomysłów i praktyk w celu uniknięcia lub uniknięcia nierozwiązanych problemów emocjonalnych, ran psychicznych i niedokończonych zadań rozwojowych”.

Jako terapeuta i nauczyciel buddyjski, Welwood zaczął zauważać, że ludzie (w tym on sam) często używali duchowości jako tarczy lub mechanizmu obronnego. Zamiast pracować nad trudnymi emocjami lub konfrontować się z nierozwiązanymi problemami, ludzie po prostu odrzucali je duchowymi wyjaśnieniami.

Chociaż może to być sposób na ochronę siebie przed krzywdą lub promowanie harmonii między ludźmi, w rzeczywistości nie rozwiązuje problemu. Zamiast tego po prostu przemilcza problem, pozostawiając go ropiejącym bez prawdziwego rozwiązania.

Chociaż duchowość może być siłą, która pomaga poprawić samopoczucie jednostki, zaangażowanie w duchowe obejście jako sposób na uniknięcie skomplikowanych uczuć lub problemów może ostatecznie stłumić rozwój.

Oznaki

Duchowe omijanie jest sposobem ukrywania się za duchowością lub praktykami duchowymi. Uniemożliwia ludziom rozpoznanie tego, co czują i oddala ich zarówno od siebie, jak i od innych. Niektóre przykłady duchowego omijania obejmują:

• Unikanie uczucia złości
• Wiara we własną duchową wyższość jako sposób na ukrycie się przed niepewnością
• Przekonanie, że traumatyczne wydarzenia muszą służyć jako „doświadczenia edukacyjne” lub że za każdym negatywnym doświadczeniem kryje się pozytywna strona
• Wierząc, że praktyki duchowe, takie jak medytacja czy modlitwa, są zawsze pozytywne
• Niezwykle wysoki, często nieosiągalny idealizm
• Uczucia oderwania
• Koncentrowanie się tylko na duchowości i ignorowanie teraźniejszości
• Koncentrowanie się tylko na pozytywach lub bycie nadmiernie optymistycznym
• Przenoszenie własnych negatywnych uczuć na innych
• Udawanie, że wszystko jest w porządku, kiedy wyraźnie nie jest
• Myślenie, że ludzie mogą przezwyciężyć swoje problemy poprzez pozytywne myślenie
• Myślenie, że musisz „wznieść się ponad” swoje emocje
• Korzystanie z mechanizmów obronnych, takich jak zaprzeczanie i represje

Duchowe omijanie to powierzchowny sposób ukrywania problemów w sposób, który może sprawić, że poczujemy się lepiej na krótką metę, ale ostatecznie niczego nie rozwiązuje i po prostu pozostawia problem.

Przykłady

Duchowe obejście może być czasami trudne do zauważenia, ponieważ często jest bardzo subtelne. Jednak spojrzenie na przykłady może pomóc w uwidocznieniu tego zjawiska:

• Po śmierci bliskiej osoby ludzie mówią ocalałym krewnym, że zmarły jest „w lepszym miejscu” i że „to wszystko było częścią Bożego planu”.
• Kobieta jest zła i zdenerwowana czymś, co zrobił ktoś inny. Kiedy próbuje podzielić się swoimi uczuciami, przyjaciele mówią jej, żeby przestała być tak negatywna.
• Krewny regularnie przekracza granice i zachowuje się w sposób krzywdzący innych członków rodziny. Zamiast konfrontować się z takim zachowaniem, ci, którzy zostali skrzywdzeni, czują, że muszą stłumić swój gniew i pozostać nadmiernie tolerancyjnymi.

Duchowe omijanie jest również często używane do odrzucenia bardzo realnych obaw ludzi, którzy borykają się z problemami. Osobom, które spotykają się z dyskryminacją, często radzi się, aby w przypadku rażącego nadużycia byli po prostu „mili”, „obywatelscy” lub „cierpliwi”. Sugeruje to, że ludzie mogą polegać na indywidualnym pozytywnym myśleniu, aby przezwyciężyć złożone problemy społeczne.

Rozpoznawanie duchowego omijania

Jeśli mówisz te rzeczy, możesz zaangażować się w duchowe omijanie:

• "Wszystko dzieje się z jakiegoś powodu."
• „Tworzysz własne szczęście”.
• – Tak było najlepiej.
• „To było błogosławieństwo w nieszczęściu”.
• "Tylko dobre wibracje!"
• "Myśli i modlitwy!"

Zanim zaczniesz uciekać się do frazesów, zadaj sobie pytanie, komu ten komentarz naprawdę pomaga. Czy to naprawdę daje komuś pocieszenie lub wgląd, czy jest to tylko sposób na odrzucenie trudnej sytuacji, abyś mógł poczuć się lepiej?

Przyczyny

Duchowe obejście działa jako forma mechanizmu obronnego. Chroni nas przed rzeczami, które wydają się zbyt bolesne, ale ta ochrona ma swoją cenę. Ignorowanie lub unikanie problemu może pogorszyć stres na dłuższą metę i utrudnić późniejsze rozwiązanie problemu. Chociaż unikanie jest głównym motywatorem tego typu zachowania, istnieją inne czynniki, które odgrywają rolę w jego kształtowaniu.

Kultura wellness, która często utrwala idee toksycznej pozytywności i permanentnego optymizmu, jest czasami siłą napędową duchowego ominięcia. Uczy ludzi, że nie mogą być zdrowi i zdrowi, jeśli nie są w stanie wznieść się ponad wszelkie negatywne nastawienie. Problem polega na tym, że negatywne emocje są czymś normalnym i często znakiem, że coś musi się zmienić. Zignorowanie tych znaków może prowadzić do gorszych problemów na drodze.

Kultura indywidualistyczna, która promuje ideę, że ludzie muszą dążyć do samorealizacji, aby osiągnąć prawdziwe szczęście, również przyczynia się do tendencji do unikania trudnych lub bolesnych emocji. Zamiast próbować rozwiązywać problemy w środowisku, które prowadzą do bólu, indywidualizm uczy ludzi, że tylko oni są odpowiedzialni za swoje przeznaczenie.

Oddziaływania

Duchowe omijanie nie zawsze jest czymś złym. W chwilach silnego stresu może to być sposób na tymczasowe złagodzenie frustracji lub niepokoju. Jednak naukowcy sugerują, że może to być szkodliwe, gdy jest stosowane jako długoterminowa strategia tłumienia problemów.

Omijanie duchowe może mieć szereg negatywnych skutków. Może wpływać na samopoczucie jednostki, a także na relacje z innymi. Niektóre z potencjalnych negatywnych konsekwencji to:

• Niepokój
• Ślepa lojalność wobec przywódców
• Współzależność
• Problemy z kontrolą
• Lekceważenie osobistej odpowiedzialności
• Emocjonalne zamieszanie
• Nadmierna tolerancja niedopuszczalnego lub niewłaściwego zachowania
• Uczucia wstydu
• Duchowy narcyzm

Duchowy narcyzm polega na wykorzystywaniu praktyk duchowych jako sposobu na zwiększenie poczucia własnej ważności. Często wiąże się to z wykorzystaniem duchowości do podbudowania jednostki, a jednocześnie z używaniem jej jako broni do zburzenia innych.

Zaprzeczanie trudnym emocjom

Ludzie często angażują się w duchowe omijanie, kiedy myślą, że nie powinni czuć tego, co czują. Negatywne emocje mogą być czasami przytłaczające. Uczucie złości, zazdrości, obrzydzenia, irytacji i wściekłości może być niepokojące, a ludzie mogą czuć się zawstydzeni lub winni z powodu odczuwania lub myślenia takich rzeczy.

Zamiast radzić sobie z negatywnymi uczuciami – i wszelkimi wynikającymi z nich reakcjami – duchowe omijanie staje się narzędziem do unikania.

Tak jak nie powinieneś próbować tłumić własnych negatywnych emocji, aby uniknąć dyskomfortu, powinieneś również unikać pragnienia ratowania innych ludzi przed emocjami lub sytuacjami, które sprawiają, że czujesz się niekomfortowo. Próba ratowania lub osłaniania innych – albo przed ich okolicznościami, albo przed własnymi złymi wyborami – może również stać się formą duchowego obejścia.

Odrzucanie emocji innych ludzi

Duchowe omijanie może być narzędziem do odrzucenia tego, co czują inni. Czasami duchowe omijanie może być używane jako narzędzie, by zmusić innych do milczenia o rzeczach, które im zaszkodziły.

Zamiast pozwolić wyrazić swój ból, ludziom, którzy zostali skrzywdzeni, inni mówią, że są negatywną osobą. Ta tendencja wykorzystuje duchowość do przeformułowania wydarzeń w sposób, który pozwala ludziom uwolnić się od szkód, które mogli wyrządzić.

Unikanie odpowiedzialności

Duchowe omijanie zmniejsza również dyskomfort, jaki ludzie mogą odczuwać w wyniku dysonansu poznawczego. Ludzie czują się nieswojo, gdy mają dwa sprzeczne przekonania lub zachowują się w sposób niezgodny z ich przekonaniami.

Na przykład, jeśli uważasz, że jesteś dobrą osobą, możesz mieć trudności z wzięciem odpowiedzialności za krzywdzące rzeczy, które zrobiłeś. Przyznanie się, że skrzywdziłeś kogoś innego swoimi działaniami, nie tylko powoduje poczucie winy, ale także koliduje z pragnieniem zobaczenia siebie w pozytywnym świetle. W ten sposób omijanie duchowe staje się sposobem na przeniesienie winy z powrotem na drugą osobę, jednocześnie zwalniając się z wszelkiej odpowiedzialności.

Ocenianie innych

Ocenianie innych ludzi za wyrażanie usprawiedliwionego gniewu jest formą duchowego obejścia. Gniew jest normalną emocją i całkowicie rozsądną reakcją na wiele wydarzeń i sytuacji. Oznacza to, że coś jest nie tak i należy podjąć działania, aby naprawić sytuację lub naprawić związek. Autentyczna duchowość nie tłumi ważnych emocji tylko dlatego, że są niewygodne.

W porządku jest odczuwanie trudnych emocji, takich jak gniew, zazdrość i rozczarowanie. Kluczem jest radzenie sobie z tymi emocjami w zdrowy sposób.

Usprawiedliwianie cierpienia

Innym przykładem omijania duchowego jest używanie rzekomo duchowych działań, aby usprawiedliwić niepodejmowanie działania. Przykładami tego są mówienie takich rzeczy, jak „tak jest z jakiegoś powodu”, „jest tak, jak zamierzył natura / Bóg” lub „jest tym, czym jest”. Uwalnia ludzi od wzięcia jakiejkolwiek odpowiedzialności, ponieważ według takich wyjaśnień te rzeczy są naturalne, niezmienne lub spowodowane przez Boga.

Takie wyjaśnienia ułatwiają akceptowanie rzeczy takimi, jakimi są, a nie skupianie się na krokach, które możemy podjąć, aby coś zmienić. Niektóre sytuacje mogą być poza naszą kontrolą lub możemy napotkać przeszkody utrudniające zmianę, ale ważne jest, aby uznać i przyjąć odpowiedzialność za to, co mogą zrobić, aby sytuacja była lepsza.

Obchodzenie staje się również formą obwiniania ofiary, szczególnie w przypadkach, gdy ludzie doświadczają negatywnych skutków różnego rodzaju traumy. Mówienie ludziom, że powinni po prostu przestać być negatywnymi, aby uniknąć wyczerpania, niepokoju, depresji i innych fizycznych i psychicznych przejawów stresu, zasadniczo mówi im, że są winni własnego bólu i cierpienia.

Jak to hamuje wzrost

Chociaż duchowe omijanie może być mniej szkodliwe niż niektóre inne mechanizmy radzenia sobie, nadal może prowadzić do negatywnych skutków, które szkodzą indywidualnej zdolności do rozwoju jako osoby i realizacji jej potencjału. Może stłumić rozwój emocjonalny, a nawet stanąć na drodze w pełni zrealizowanej duchowości.

Duchowe obejście może czasami wiązać się z uczestnictwem w „duchowych” czynnościach w celu poczucia wyższości lub obejścia konieczności podejmowania jakichkolwiek znaczących działań. Zamiast mówić o konflikcie, będziesz medytować. Zamiast uczestniczyć w swojej społeczności, odwiedzisz świątynię. Zamiast skonfrontować się ze swoim dyskomfortem, odmówisz modlitwę. Problem nie tkwi w angażowaniu się w te duchowe praktyki. Problem polega na tym, że używasz ich jako tarczy, aby poczuć się lepiej – nie z naprawdę duchowych powodów.

To dlatego duchowe omijanie może być czasami tak subtelne i trudne do wykrycia zarówno u siebie, jak i u innych. Medytacja może być pomocnym sposobem radzenia sobie ze stresem, który pomoże ci poradzić sobie z konfliktem. Odwiedzanie znaczących miejsc może pomóc Ci nawiązać kontakt ze społecznością. Modlitwa może dać ci poczucie spokoju lub pocieszenia podczas konfrontacji z niewygodną prawdą.

Różnica tkwi w intencjach tych działań. Czy są sposobem na sprawienie, że poczujesz się duchowo lepszy od innych? Wtedy prawdopodobnie funkcjonują w dużej mierze jako duchowe obejście uniemożliwiające prawdziwy wzrost.

Zdrowe przejawy duchowości pomagają ci rozwijać się jako osoba, podczas gdy omijanie tworzy barierę między tobą a autentycznym wzrostem.

Porady i wskazówki

Duchowe omijanie może działać jako sposób na ochronę jaźni przed rzeczami, które mogą nam zagrażać, ale zaniedbuje ważną prawdę. Nie możemy przebierać i wybierać jakich emocji doświadczamy. Życie nie może składać się wyłącznie z dobrych myśli, uczuć i emocji. Aby doświadczyć wzlotów, musimy także znosić upadki.

Niektóre rzeczy, które możesz zrobić, aby stawić czoła tendencji do duchowego obejścia, obejmują:

• Unikaj określania emocji jako dobrych lub złych. Chociaż niektóre emocje mogą być negatywne lub nieprzyjemne, służą celowi. Doświadczenia emocjonalne nie są ani złe, ani tabu, a odczuwanie tych emocji nie czyni Cię złym człowiekiem. Spróbuj spojrzeć na swoje emocje z akceptacją i pamiętaj, że wszystkie stany emocjonalne są tylko tymczasowe.
• Pamiętaj, że negatywne myśli i uczucia służą celowi. Celem życia nie jest unikanie takich myśli, ale używanie tych myśli do napędzania pozytywnych działań. Samo założenie różowych okularów przeciwsłonecznych i zignorowanie problemu nie rozwiąże go.
• Pamiętaj, że nieprzyjemne uczucia często są oznaką, że coś jest nie tak i coś musi się zmienić. Jeśli zawsze starasz się zmniejszyć dyskomfort, po prostu go unikając, sytuacje, które powodują Twój niepokój, pozostaną takie same. Potraktuj te niewygodne emocje jako okazję do transformacji, a nie ciężar, którego należy unikać.

Chociaż duchowe obejście utrudnia uznanie ważnych uczuć, ważne jest, aby pamiętać, że sama duchowość może być pozytywną siłą w twoim życiu. Badania sugerują, że duchowość często przynosi wiele korzyści dla zdrowia fizycznego i psychicznego. Ludzie często zwracają się do duchowości, aby przywrócić nadzieję, poradzić sobie z nieszczęściem, znaleźć wsparcie i znaleźć sens życia.

Badania wykazały na przykład, że ludzie, którzy angażują się w praktyki duchowe, są mniej podatne na depresję, lepiej radzą sobie ze stresem, doświadczają lepszego ogólnego stanu zdrowia i mają lepsze samopoczucie psychiczne.

Słowo od Verywell

Nie bądź dla siebie zbyt surowy za błędy. Rozwój to proces i łatwo wpaść w stare nawyki, zwłaszcza gdy próbujesz poradzić sobie z czymś trudnym. Duchowość może być pozytywną siłą w twoim życiu, a wiele praktyk duchowych może być doskonałymi narzędziami radzenia sobie ze stresem. Aktywnie unikając duchowego omijania, możesz uczynić duchowość praktyką, która pomoże ci żyć bardziej harmonijnym i satysfakcjonującym życiem.