Istnieje wiele możliwości wyboru rodzaju terapii w przypadku zaburzeń odżywiania. Jednym z rodzajów terapii, którą możesz zaproponować, jest dialektyczna terapia behawioralna (DBT).
DBT to specyficzny rodzaj leczenia poznawczo-behawioralnego. Został opracowany pod koniec lat 70. przez dr Marsha Linehan. do leczenia przewlekle samobójczych osób ze zdiagnozowanym zaburzeniem osobowości typu borderline (BPD). Obecnie jest uznawany za leczenie z wyboru dla tej populacji. Ponadto badania wykazały, że jest skuteczny w przypadku szeregu innych zaburzeń psychicznych, w tym uzależnienia od substancji, depresji, zespołu stresu pourazowego (PTSD) i zaburzeń odżywiania.
Słowo „dialektyczny” oznacza, że w DBT terapeuci i klienci ciężko pracują, aby zrównoważyć zmianę z akceptacją, dwiema pozornie przeciwstawnymi siłami lub strategiami. Na przykład podczas dialektycznej terapii behawioralnej terapeuta będzie pracował z tobą, aby oboje zaakceptowali siebie takimi, jakimi jesteście, a także byli zmotywowani do zmiany.
DBT wymaga pięciu komponentów
Pełne przyleganie leczenia DBT wymaga pięciu elementów:
1. Trening umiejętności DBT
Trening umiejętności DBT zwykle odbywa się w formie grupowej prowadzonej jak klasa, podczas której liderzy grup uczą umiejętności behawioralnych i zadają pracę domową. Praca domowa pomaga klientom ćwiczyć wykorzystanie umiejętności w ich codziennym życiu. Grupy spotykają się co tydzień, a przejście przez cały program nauczania umiejętności zajmuje 24 tygodnie.
Szkolenie umiejętności składa się z czterech modułów:
- Uważność: praktyka bycia w pełni świadomym i obecnym w chwili
- Tolerancja na stres: jak tolerować przykre uczucia?
- Skuteczność interpersonalna: jak wyrażać swoje potrzeby i wyznaczać granice, aby budować zdrowe relacje
- Regulacja emocji: jak zmienić emocje, które chcesz zmienić
2. Terapia indywidualna
Terapia indywidualna DBT koncentruje się na zwiększeniu motywacji klienta i pomocy klientom w zastosowaniu umiejętności do wyzwań i wydarzeń w ich życiu. Terapia indywidualna odbywa się zazwyczaj raz w tygodniu przez cały okres trwania terapii i przebiega równolegle z treningiem umiejętności DBT.
3. Coaching zapewniający generalizację umiejętności
DBT korzysta z coachingu telefonicznego, aby zapewnić natychmiastowe wsparcie. Celem jest nauczenie klientów, jak wykorzystywać swoje umiejętności DBT, aby skutecznie radzić sobie z trudnymi sytuacjami, które pojawiają się w ich codziennym życiu. Klienci mogą dzwonić do swojego indywidualnego terapeuty pomiędzy sesjami, aby otrzymać coaching w czasie, gdy potrzebują pomocy.
4. Zorganizuj środowisko za pomocą zarządzania przypadkami
Strategie zarządzania przypadkami pomagają klientowi nauczyć się zarządzać własnym życiem, na przykład środowiskiem fizycznym i społecznym.
5. Zespół Konsultacyjny DBT wspierający terapeutę
Zespół konsultacyjny DBT zapewnia krytyczne wsparcie różnym członkom zespołu, którzy zapewniają różne aspekty leczenia DBT, w tym terapeutom indywidualnym, liderom grup szkolenia umiejętności, kierownikom przypadków i innym, którzy pomagają w leczeniu klienta lub pacjenta.
Inne formy DBT
Jest też wielu terapeutów, którzy wykorzystują umiejętności DBT w indywidualnej terapii z klientami. Niektórzy terapeuci mogą również oferować samodzielną grupę szkoleniową umiejętności DBT. Jednak żaden z tych składników sam w sobie nie jest prawdziwym lub w pełni zgodnym leczeniem DBT. Te poszczególne elementy leczenia DBT mogą nadal być korzystne, ale mogą nie być tak pomocne, jak otrzymywanie wszystkich pięciu elementów leczenia. Terapia dialektyczno-behawioralna została również przystosowana do stosowania w warunkach stacjonarnych i stacjonarnych.
Czy dialektyczna terapia behawioralna działa na zaburzenia odżywiania?
Chociaż terapia poznawczo-behawioralna (CBT) okazała się skuteczna u wielu pacjentów z zaburzeniami odżywiania i jest zwykle zalecana jako pierwsza linia leczenia, nie działa u wszystkich. Skłoniło to naukowców do poszukiwania innych metod leczenia, które mogą działać u pacjentów, którzy nie reagują na CBT. Specjaliści zajmujący się zaburzeniami odżywiania, którzy dowiedzieli się o DBT, nakreślili analogię między funkcją zaburzeń odżywiania się, zachowaniami pacjentów z zaburzeniami odżywiania a funkcją samookaleczeń u pacjentów z zaburzeniami osobowości z pogranicza. Oba rodzaje zachowań mają tendencję do tymczasowej ulgi w negatywnych emocjach. Dlatego uczenie pacjentów, jak regulować i zarządzać efektem, ma sens.
Wyniki są obiecujące, ponieważ leczenie wydaje się skuteczne w spowalnianiu lub zatrzymywaniu problematycznych zachowań w zaburzeniach odżywiania. Jednak większość przeprowadzonych badań nie porównuje dialektycznej terapii behawioralnej z innymi metodami leczenia (lub z brakiem leczenia w ogóle).
W jednym badaniu, w którym porównano DBT z aktywną terapią grupową w celu objadania się napadami, nie znaleziono rzeczywistych różnic – obie metody leczenia działały równie dobrze.
Większość badań przeprowadzonych nad dialektyczną terapią behawioralną dotyczyła leczenia osób z zaburzeniami objadania się i bulimią, a nie jadłowstrętem psychicznym.
Kto powinien wypróbować dialektyczną terapię behawioralną?
Biorąc pod uwagę obecne badania nad dialektyczną terapią behawioralną i zaburzeniami odżywiania, prawdopodobnie będzie ona najbardziej pomocna dla osób cierpiących na bulimię lub zaburzenie z napadami objadania się. Może być również pomocna dla klientów, którzy oprócz zaburzeń odżywiania cierpią na zaburzenie osobowości typu borderline i/lub intensywne emocje. Terapia DBT jest zwykle bardziej intensywna, bardziej kosztowna i długoterminowa niż indywidualne leczenie ambulatoryjne, takie jak CBT, i dlatego nie jest zwykle stosowana jako leczenie pierwszego rzutu. Może to być doskonała opcja dla pacjentów, którzy nie uzyskali poprawy dzięki CBT lub innym indywidualnym psychoterapiom, a którzy zmagają się z epizodami objadania się wyraźnie wywołanymi negatywnymi emocjami.
Trening umiejętności DBT może być skutecznym leczeniem wspomagającym indywidualną terapię zaburzeń odżywiania. Niektóre z umiejętności, nad którymi osoba z zaburzeniami odżywiania może pracować w terapii dialektycznej, obejmują ćwiczenie bardziej świadomego jedzenia, uczenie się rozpoznawania wyzwalaczy i poprawę reakcji na negatywne emocje lub stresory.
