Leta Stetter Hollingworth była wczesną pionierką psychologii, która jest najbardziej znana ze swojego wkładu w badania nad testowaniem inteligencji i uzdolnieniami. Podczas gdy niektórzy jej rówieśnicy wierzyli, że inteligencja jest w dużej mierze wynikiem dziedziczenia genetycznego, Hollingworth uważała, że edukacja i środowisko odgrywają bardziej kluczową rolę.
Najbardziej znany z
- Badania nad wyjątkowymi dziećmi
- Psychologia kobiet
- Praca w psychologii klinicznej
- Praca w psychologii wychowawczej
Narodziny i Śmierć
25 maja 1886 - 27 listopada 1939
Wczesne życie Lety Stetter Hollingworth
Leta Stetter urodziła się w Nebrasce 25 maja 1886 roku. Wczesne życie Lety naznaczone było tragedią, gdy jej matka zmarła, rodząc trzecie dziecko. Jej ojciec porzucił rodzinę i zostawił dzieci wychowywane przez rodziców matki, by po dziesięciu latach wrócić, by odzyskać dzieci i zmusić je do zamieszkania z nim i jego nową żoną.
Stetter opisał później dom jako agresywny, nękany przez alkoholizm i przemoc emocjonalną. Jej wykształcenie stało się źródłem schronienia, pozwalając jej na odkrywanie talentów pisarskich. Opuściła dom na dobre, kiedy ukończyła szkołę średnią w 1902 roku.
Stetter zapisała się na studia na University of Nebraska w Lincoln, gdy miała zaledwie 16 lat. Leta ukończyła studia licencjackie i świadectwo nauczycielskie w 1906 roku i poślubiła Harry'ego Hollingwortha w 1908 roku.
Jej kariera i teorie
Stetter Hollingworth rozpoczęła karierę jako nauczycielka i asystentka dyrektora w szkołach średnich w Nebrasce. Wkrótce przeniosła się do Nowego Jorku, aby być z mężem, który ukończył studia doktoranckie.
Chociaż początkowo planowała kontynuować nauczanie, Nowy Jork nie pozwalał wówczas zamężnym kobietom uczyć w szkole średniej. Sfrustrowana i znudzona, wkrótce zapisała się na Uniwersytet Columbia, a w 1913 roku zdobyła tytuł magistra edukacji. Zajęła stanowisko w Clearing House for Mental Defectives, gdzie administrowała i oceniała testy na inteligencję Bineta.
Kontynuowała studia psychologiczne pod kierunkiem słynnego psychologa Edwarda L. Thorndike'a. Ukończyła doktorat. w 1916 roku i podjęła pracę w Columbia's Teachers College, gdzie pozostała do końca swojej kariery.
Badania nad psychologią kobiet
Najwcześniejsze zainteresowania badawcze Hollingwortha koncentrowały się na psychologii kobiet. Jeden z jej wczesnych eksperymentów podważył pogląd, że mężczyźni mają większe zróżnicowanie intelektualne niż kobiety (innymi słowy, że są bardziej uzdolnieni intelektualnie lub mają większe wyzwania, podczas gdy kobiety częściej są „przeciętne”). Odkryła, że chociaż w zakładach psychiatrycznych było więcej mężczyzn niż kobiet, było to w mniejszym stopniu spowodowane wrodzonymi różnicami, a bardziej społecznymi: kobiety z niepełnosprawnością intelektualną częściej były pomijane i izolowane w domu niż wysyłane do instytucji.
W dalszych badaniach nad psychologią kobiet Hollingworth zakwestionowała ówczesny pogląd, że kobiety podczas menstruacji były zasadniczo na wpół niepełnosprawne.
Błędne przekonanie, że miesiączka czyni kobiety ubezwłasnowolnionymi, miało duży wpływ na prawa kobiet, ponieważ wielu pracodawców odmawiało zatrudniania kobiet, ponieważ uważali, że nie będą one w stanie wykonywać swoich obowiązków przez około tydzień każdego miesiąca.
W ciągu trzech miesięcy przetestowała 23 kobiety i dwóch mężczyzn w różnych zadaniach, które sprawdzały zdolności umysłowe i motoryczne. Odkryła, że w żadnym momencie cyklu menstruacyjnego kobiety nie było żadnych różnic w wydajności.
Badania z utalentowanymi dziećmi
Hollingworth słynie również z pracy z uzdolnionymi dziećmi. W ramach pracy nad testami na inteligencję zainteresowała się psychologią uzdolnień. Uważała, że służby edukacyjne często zaniedbują tych uczniów, ponieważ wychowawcy i rodzice wierzyli, że ci utalentowani mogą po prostu zadbać o siebie. Zamiast tego Hollingworth zasugerował, że ważne jest stworzenie programu nauczania zaprojektowanego tak, aby wspierać specyficzne potrzeby uzdolnionych dzieci. Hollingworth napisał także pierwszą obszerną książkę o uzdolnionych dzieciach, a także prowadził pierwszy kurs w college'u na temat uzdolnień.
Badania Hollingswortha nad uzdolnionymi dziećmi zbiegły się ze słynnymi badaniami Lewisa Termana nad wysoce inteligentnymi ludźmi. Ci dwaj myśliciele nigdy się nie spotkali, ale rzekomo wysoko cenili sobie nawzajem swoją pracę. Jedną z głównych różnic między ich podejściami było to, że chociaż Terman uważał, że inteligencja jest w dużej mierze genetyczna, Hollingworth był bardziej zainteresowany czynnikami środowiskowymi i edukacyjnymi, które przyczynił się do inteligencji.
Wybrane publikacje
Poprzez swoją pracę Leta Stetter Hollingworth pozostawiła znaczący ślad na polu psychologii. Niektóre z jej najczęściej cytowanych publikacji to:
Hollingworth, L. (1914). Zmienność związana z różnicami osiągnięć płciowych. American Journal of Sociology, 19, 510-530.
Hollingworth, L. (1916). Różnice płci w cechach psychicznych. Biuletyn Psychologiczny, 13, 377-384.
Hollingworth, L.S. (1927). Nowa kobieta w trakcie tworzenia. Historia aktualna, 27, 15-20.
Hollingworth, L.S. (1928). Psychologia nastolatka. Nowy Jork: D. Appleton and Company.
Jaki był wkład Lety Hollingworth do psychologii?
Leta Stetter Hollingworth była pionierem psychologicznych badań nad kobietami, a jej praca pomogła rozwiać wiele mitów, które często były wykorzystywane do argumentowania przeciwko prawom kobiet. Jako profesor psychologii była również mentorem dla wielu studentów, którzy stali się ważnymi psychologami, w tym Florence Goodenough. Hollingworth zmarł 27 listopada 1939 r. na raka jamy brzusznej.
Choć jej wczesne życie naznaczone było trudnościami i pomimo faktu, że zmarła młodo, udało jej się zostać jednym z najwybitniejszych myślicieli psychologii i pozostawić niezatarty ślad na polu psychologii.
