Zaburzenie paniki to stan psychiczny, który powoduje nawracające ataki paniki – epizody charakteryzujące się nagromadzeniem niepokojących objawów fizycznych i psychicznych. Typowe objawy ataku paniki to duszność, drżenie i ból w klatce piersiowej, które mogą powodować strach przed atakiem serca.
Objawy psychiczne i emocjonalne, które towarzyszą tym doznaniom cielesnym, mogą być równie przerażające. Wiele osób, które mają ataki paniki, opisuje uczucie, że oszaleją, tracą kontrolę, a nawet umierają. Dwa objawy, które często występują podczas ataków paniki, to depersonalizacja i derealizacja. Chociaż są one nieco podobne i mogą występować razem, są odrębnymi i odrębnymi objawami.
Depersonalizacja
Cechą charakterystyczną depersonalizacji jest uczucie oderwania od ciała – tak, jakbyś nie zamieszkiwał już swojej fizycznej jaźni, ale raczej obserwował ją z dystansu. Możesz czuć się tak, jakbyś nie miał kontroli nad swoimi działaniami. Temu przerażającemu uczuciu często towarzyszą myśli i lęki przed utratą kontaktu z rzeczywistością lub utratą kontroli nad sobą.
Depersonalizacja może powodować przerażające odczucia fizyczne, takie jak drętwienie lub mrowienie. Może to być również objaw innej choroby psychicznej, takiej jak depresja; wynik nadużywania narkotyków; i efekt uboczny leków przeciwlękowych.
Derealizacja
Derealizacja wiąże się z poczuciem oderwania od otoczenia. Możesz czuć się odłączony od zewnętrznych obiektów w swoim najbliższym otoczeniu, w tym od innych ludzi. Nawet najbliżsi członkowie rodziny lub przyjaciele mogą wydawać się obcy.
Często ludzie opisują derealizację jako uczucie rozproszenia lub zamglenia. Ludzie i przedmioty w otoczeniu mogą zacząć wydawać się nierealne, zniekształcone lub podobne do kreskówek.
Inni twierdzą, że czują się uwięzieni przez otoczenie lub postrzegają swoje otoczenie jako surrealistyczne i nieznane. Może się wydawać, że jesteś w obcym kraju lub na innej planecie.
Zarządzanie objawami
Nie do końca wiadomo, co powoduje depersonalizację lub derealizację podczas ataku paniki. Jedna z teorii głosi, że te objawy, same lub razem, mogą służyć jako wbudowane mechanizmy radzenia sobie z ekstremalnym stresem i lękiem. Podczas ataku paniki mogą pozwolić ci na zachowanie dystansu między sobą a nieprzyjemnymi uczuciami, które masz.
Nie ma leczenia ani depersonalizacji, ani samej derealizacji, ale dobrze jest zauważyć, że gdy atak paniki zacznie ustępować, te objawy również znikną i są rzeczy, których możesz się nauczyć, aby przyspieszyć ten proces.
Radzenie sobie z derealizacją
Jeśli doświadczasz derealizacji, spróbuj użyć swoich zmysłów w każdy możliwy sposób, aby powrócić do rzeczywistości. Uszczypnij skórę z tyłu dłoni. Trzymaj coś zimnego lub naprawdę ciepłego (ale nie na tyle gorącego, by cię poparzyć) i skup się na odczuwaniu temperatury. Policz lub nazwij przedmioty w pokoju. Staraj się poruszać oczami, aby nie stracić pola i nie zacząć ponownie tracić dotyku.
Radzenie sobie z depersonalizacją
Jeśli doświadczasz depersonalizacji, zwolnij swój oddech. Często podczas ataku lękowego oddychanie staje się szybkie i płytkie, co zakłóca przepływ krwi do mózgu. Wykonuj bardzo długie, powolne, głębokie oddechy, skupiając się na podtrzymaniu wydechu i wdechu.
Ponieważ depersonalizacja powoduje uczucie oderwania od innych, skontaktuj się z przyjacielem lub ukochaną osobą, aby porozmawiać. Daj im znać, co czujesz i poproś, aby nadal z tobą rozmawiali: nie ma znaczenia, o czym mówisz, o ile utrzymuje cię to w realiach chwili.
Otrzymywać pomoc
Jako objawy lęku napadowego, depersonalizacja i derealizacja mogą być bardzo przerażające i niepokojące, ale nie są uważane za niebezpieczne ani zagrażające życiu. Po wyleczeniu lęku napadowego ataki paniki i wywołane przez nie objawy nie powinny już się pojawiać.
Jeśli Ty lub ktoś bliski zmagacie się z lękiem napadowym, skontaktuj się z Krajową Infolinią ds. Nadużywania Substancji i Zdrowia Psychicznego (SAMHSA) pod adresem 1-800-662-4357 aby uzyskać informacje na temat placówek wsparcia i leczenia w Twojej okolicy.
Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego można znaleźć w naszej krajowej bazie danych infolinii.
Wykwalifikowany specjalista ds. zdrowia psychicznego, z którym czujesz się komfortowo (i który akceptuje twoje ubezpieczenie lub ma opłaty, które są w twoim budżecie) może pomóc ci poradzić sobie z lękiem napadowym. Twój lekarz rodzinny lub lokalna poradnia zdrowia psychicznego to dobre miejsca, aby zacząć szukać terapeuty lub psychiatry.
Leczenie lęku napadowego zazwyczaj obejmuje leki na lęk napadowy, psychoterapię lub obie te metody. Czasami potrzeba trochę prób i błędów, aby stworzyć skuteczny plan leczenia problemów ze zdrowiem psychicznym, takich jak lęk napadowy, więc bądź cierpliwy. Samo szukanie pomocy prawdopodobnie sprawi, że poczujesz się lepiej.