Brzmi to jak fabuła powieści o wampirach – skądinąd zdrowa, dobrze przystosowana osoba zaczyna żyć w ciemności. Pracuje w nocy i śpi cały dzień za zasłonami zaciemniającymi. Jeśli musi wyjść z domu w ciągu dnia, nakłada grubą warstwę kremu przeciwsłonecznego i chowa się za ciemnymi okularami. Jednak dla osób z heliofobią lub lękiem przed światłem słonecznym może to być rzeczywistość.
Strach przed rakiem skóry
W niektórych przypadkach heliofobia jest w rzeczywistości rodzajem lęku o zdrowie. Rak skóry jest bardzo realnym zagrożeniem wynikającym z nadmiernej ekspozycji na słońce. W ostatnich latach było to szeroko komentowane w mediach.
Osoby cierpiące na hipochondrię lub nosofobię mogą rozwinąć objawy heliofobii, wierząc, że minimalizacja ekspozycji na słońce zmniejszy ryzyko zachorowania na raka skóry. Podobnie osoby, które były leczone z powodu raka skóry lub znają kogoś, kto ma, mogą być narażeni na zwiększone ryzyko heliofobii.
Strach przed uszkodzeniem słonecznym
W dzisiejszym społeczeństwie istnieje wielki nacisk, aby zminimalizować skutki starzenia. Uszkodzenia słoneczne są znaną przyczyną przedwczesnego starzenia, która może prowadzić do unikania słońca. Ci, którzy cierpią na problemy z wizerunkiem ciała, mogą być bardziej skłonni do przestawienia tej naturalnej troski na niezdrową skrajność.
Medyczna wrażliwość na słońce
Fotodermit to nieprawidłowa reakcja fizyczna na promienie UV. Stan powoduje podrażnienie skóry, łuskowatą lub wyboistą wysypkę i ból.
Porfiria to termin medyczny określający grupę powiązanych, ogólnie dziedzicznych zaburzeń. Te wyjątkowo rzadkie choroby mogą powodować długą listę objawów, w tym objawy neurologiczne i psychiatryczne. Ponadto porfiria może powodować ciężkie fotodermit, które może prowadzić do szybkiego powstawania pęcherzy na skórze po wystawieniu na działanie słońca.
Obawy związane z wrażliwością medyczną na słońce nie są ogólnie uważane za fobię. Jednak niektóre osoby z wrażliwością na słońce w ogóle boją się wystawiać na słońce, nawet pod zaleceniem lekarza. Jeśli jesteś wrażliwy na słońce, ściśle współpracuj ze swoim lekarzem, aby określić bezpieczne poziomy i metody ekspozycji na słońce.
Heliofobia i wybór stylu życia
Niektórzy ludzie po prostu wolą spać w ciągu dnia i wykonywać codzienne czynności w nocy. W dzisiejszej kulturze całodobowych restauracji, sklepów i lokali rozrywkowych łatwo jest pogodzić się z naturalnym rytmem ciała. Ten styl życia jest często kojarzony z tymi, którzy identyfikują się jako „Goci”, ale ludzie ze wszystkich środowisk wolą harmonogram nocny.
Większość ludzi, którzy pracują i bawią się w nocy, nie odczuwa strachu przed słońcem, a zatem nie cierpi na heliofobię. Jednak z biegiem czasu możliwe jest rozwinięcie unikania słońca. Jeśli nie radzisz sobie w ciągu dnia, gdy jest to konieczne z powodu obaw o słońce, być może rozwinęła się u Ciebie heliofobia.
Powikłania heliofobii
W większości przypadków heliofobia jest łagodna i powoduje niewiele problemów w życiu codziennym. Pracujące noce, smarowanie kremem przeciwsłonecznym i instalowanie zasłon zaciemniających to drobne poprawki, które zazwyczaj rozwiązują problem. Jednak cięższe przypadki heliofobii mogą powodować problemy.
Jeśli masz pracę, która wymaga spędzania czasu poza domem w ciągu dnia, heliofobia może ograniczyć Twój sukces w pracy. Podobnie dzieci i nastolatki mogą być bardziej narażone na komplikacje, ponieważ muszą przebywać w szkole w wyznaczonych godzinach. Nawet jeśli są uczone w domu, dzieci z heliofobią mogą być narażone na izolację społeczną i depresję z powodu niemożności spędzania czasu z rówieśnikami. Zarówno dzieci, jak i dorośli mogą być wykluczeni z powodu swoich „dziwnych” nawyków.
Leczenie heliofobii
Podobnie jak większość fobii, heliofobię można leczyć na wiele sposobów. Twój specjalista ds. zdrowia psychicznego będzie współpracować z Tobą, aby opracować plan leczenia, który może obejmować metody poznawczo-behawioralne, hipnoterapię lub inne techniki.
Jeśli twoja heliofobia jest spowodowana przez medyczną wrażliwość na słońce, twój terapeuta będzie współpracował z twoim lekarzem, aby jednocześnie leczyć zarówno stan fizyczny, jak i lęk.