Lęk dysocjacyjny nie jest konkretną diagnozą ani zespołem objawów. Dysocjacja jest raczej objawem i może być związana z lękiem
Kiedy osoba doświadcza dysocjacji, odłącza się od swojego otoczenia lub od siebie. Ta reakcja ma na celu tymczasowe złagodzenie potencjalnie przytłaczających doświadczeń emocjonalnych, takich jak traumatyczne wspomnienia, i może tymczasowo zmniejszyć poczucie wstydu, niepokoju lub strachu (ale nie działa jako zdrowa długoterminowa poprawka).
Dysocjacja związana z lękiem może wystąpić podczas stresującego wydarzenia wywołującego lęk lub w trakcie lub po okresie intensywnego niepokoju. Ponieważ dysocjacja opiera się na unikaniu radzenia sobie, „działa” w krótkim okresie, ale ma długoterminowe negatywne konsekwencje.
Co to jest dysocjacja?
Dysocjacja odnosi się do odłączenia od chwili obecnej. Jest to podświadomy sposób radzenia sobie i unikania traumatycznej sytuacji lub negatywnych myśli.
Podczas gdy około połowa ludzi mogła doświadczyć dysocjacji w swoim życiu, tylko u około 2% faktycznie zdiagnozowano tak zwane zaburzenie dysocjacyjne.
Dysocjacja zwykle ma miejsce w odpowiedzi na traumatyczne wydarzenie życiowe, takie jak to, z którym mamy do czynienia podczas pobytu w wojsku lub doświadczania przemocy. W ten sposób dysocjacja jest zwykle związana z traumą i zespołem stresu pourazowego (PTSD). Jednak dysocjacja może się również zdarzyć w kontekście objawów lękowych i zaburzeń lękowych.
Często dysocjacja, która ma miejsce z powodu skrajnego stresu lub paniki, jest rozpoznawana, ale przypisywana innym przyczynom, takim jak problemy zdrowotne. Osoba z lękiem napadowym może zwrócić się o pomoc medyczną w związku z tymi objawami i czuć się bezsilna, aby je powstrzymać.
Ogólnie rzecz biorąc, dysocjacja przeszkadza w leczeniu wszelkiego rodzaju zaburzeń i utrudnia skupienie uwagi na chwili obecnej. Może również spowolnić lub zapobiec zdrowemu przetwarzaniu i radzeniu sobie z traumą. Z tego powodu ważne jest, aby zająć się dysocjacją poprzez leczenie i uczenie się, jak sobie radzić.
Objawy
Proces dysocjacji zwykle zachodzi poza twoją świadomością, chociaż możesz również zdawać sobie sprawę, że ma miejsce, szczególnie jeśli dzieje się to w kontekście lęku. Doświadczenie obejmuje rozłączenie między twoją pamięcią, świadomością, tożsamością i myślami.
Innymi słowy, podczas gdy normalnie mózg przetwarza zdarzenia (takie jak wspomnienia, tożsamość, postrzeganie, funkcje motoryczne itp.) razem, podczas dysocjacji te części pękają, pozostawiając uczucie rozłączenia. Dysocjacja to ogólny termin odnoszący się do oderwania od wielu rzeczy.
Depersonalizacja
Dzięki depersonalizacji twój umysł czuje się odłączony od twoich myśli, uczuć, działań lub ciała. Przykładem może być poczucie, że oglądasz film o sobie lub że nie masz tożsamości.
Niektóre z objawów doświadczanych w wyniku depersonalizacji obejmują:
- Zmiany w twoich percepcjach
- Zniekształcone poczucie czasu
- Odrętwienie emocjonalne lub fizyczne
- Poczucie, że jesteś nierealny lub nieobecny
Derealizacja
Derealizacja powoduje wrażenie, że świat nie wydaje się prawdziwy. Przykładami tego są widzenie świata w odcieniach szarości lub widzenie tunelowe podczas patrzenia na świat.
Objawy związane z derealizacją obejmują:
- Poczucie, że świat wokół ciebie nie jest prawdziwy
- Odczuwanie świata jako płaskiego, nudnego lub szarego
- Widzenie w tunelu, kiedy patrzysz na świat
Diagnoza
Istnieją trzy rodzaje zaburzeń dysocjacyjnych, które są diagnozowane w: Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych (DSM-5). Są to jednak odrębne od dysocjacji związanej z lękiem:
- Zaburzenie depersonalizacji: Charakteryzuje się ciągłymi uczuciami, że jesteś oderwany od otaczającego Cię świata
- Amnezja dysocjacyjna: Charakteryzuje się problemami z zapamiętywaniem wydarzeń lub posiadaniem amnezji dla wydarzeń z powodu dysocjacji
- Rozdwojenie jaźni: Charakteryzuje się obecnością dwóch lub więcej odrębnych osobowości i lukami w pamięci (wcześniej znane jako zaburzenie osobowości mnogiej)
Ponownie, nie ma diagnozy „lęku dysocjacyjnego”, chociaż dysocjacja może być objawem związanym z zaburzeniami lękowymi. Główne zaburzenia lękowe, które mogą być związane z dysocjacją, to:
- Uogólnione zaburzenie lękowe
- Lęk napadowy
- Fobia społeczna
- Fobie specyficzne
Przyczyny
Chociaż dokładna przyczyna dysocjacji nie jest jasna, eksperci zauważają, że dysocjacja koreluje z zaburzeniami nastroju i lęku, a także jest sposobem radzenia sobie z traumą. W rezultacie dysocjacja często dotyka osoby, które doświadczyły następujących rodzajów traumy:
- Wypadki
- Atak
- Klęski żywiołowe
- Walka wojskowa
- Przemoc seksualna lub fizyczna
Kiedy dysocjacja jest związana z lękiem lub paniką, zwykle pojawia się krócej niż wtedy, gdy jest wynikiem traumy lub nadużycia lub jest objawem możliwego do zdiagnozowania zaburzenia dysocjacyjnego.
W przypadku lęku jest to stały, niski poziom stresu, który obciąża układ nerwowy i ostatecznie może spowodować dysocjację, aby się chronić; ale pamiętaj, to wszystko dzieje się głównie na poziomie, którego nie jesteś świadomy.
Leczenie
Chociaż nie ma specyficznego leczenia dysocjacji, wykazano, że pomagają leki i psychoterapia.
Leki
Chociaż nie ma leków, które mogłyby w szczególny sposób leczyć dysocjację, lekarz może przepisać leki przeciwpsychotyczne, przeciwdepresyjne lub przeciwlękowe, aby złagodzić niektóre objawy stanu dysocjacyjnego.
Psychoterapia
Leczenie dysocjacji związanej z lękiem zwykle obejmuje psychoterapię (taką jak terapia poznawczo-behawioralna lub terapia dialektyczno-behawioralna). Odczulanie i ponowne przetwarzanie ruchu gałek ocznych (EMDR) to kolejna terapia, która jest czasami stosowana.
Ponieważ dysocjacja może zakłócać skuteczność leczenia, terapeuta może poprosić Cię o wykonanie następujących czynności, aby wyrwać się z okresu dysocjacji:
- Nawiąż kontakt wzrokowy.
- Zjedz kawałek cukierka, aby uchwycić ten moment.
- Wstań i chodź trochę.
- Nazwij pięć zwierząt literami, które pasują do pierwszych pięciu liter alfabetu.
- Wymień pięć rzeczy, które widzisz, słyszysz i czujesz.
- Zapach zapachu do uziemienia, na przykład lawendy.
- Wyjaśnij, co się stało, jeśli wyglądasz w oddaleniu, lub przypomnij sobie, o czym rozmawiałeś, gdy się oddaliłeś.
- Pamiętaj, że używanie odstępów jest strategią unikania.
Korona
Kluczem do radzenia sobie z dysocjacją związaną z lękiem jest ćwiczenie technik uziemiających, aby powrócić do chwili obecnej. Możesz to zrobić, zawsze mając „plan uziemienia”, który wprowadzasz, gdy odkryjesz, że oddalasz się lub w inny sposób czujesz się jak ci, z którymi się oddzielasz.
Chociaż możesz nie być w stanie kontrolować dysocjacji, możesz zmniejszyć prawdopodobieństwo jej wystąpienia, a także spróbować nauczyć się ignorować ją, gdy się to dzieje, zamiast pozwolić, aby lęk wymykał się spod kontroli.
Innymi słowy, dysocjacja zatrzyma się, gdy Twój mózg nie będzie już odczuwał potrzeby, aby Cię chronić. Niektóre kroki zapobiegawcze, które możesz podjąć, aby poradzić sobie z dysocjacją związaną z lękiem, obejmują:
- Wysypiaj się każdej nocy
- Regularnie ćwicz codziennie
- Ćwicz techniki uziemiające, jak opisano w sekcji leczenia powyżej
- Nie pozwól, aby niepokój stał się przytłaczający
- Zmniejsz codzienny stres i wyzwalacze
Słowo od Verywell
Czy martwisz się lękiem związanym z dysocjacją? Możliwe, że rzeczywiście odczuwasz niepokój związany z dysocjacją, a nie dysocjacją, która jest po prostu spowodowana lękiem.
Jeśli bardzo martwisz się objawami dysocjacji, takimi jak poczucie oderwania od świata lub rzeczy, które nie są prawdziwe, ważne jest, aby porozmawiać ze swoim lekarzem lub specjalistą zdrowia psychicznego o tym, jak się czujesz i co można zrobić, aby pomóc Ci się czuć. lepszy. Tylko profesjonalista może określić, czy twoje objawy są związane z traumą lub lękiem, czy z kombinacją tych dwóch, co będzie miało wpływ na leczenie.
Wreszcie, jeśli sam nie zauważysz dysocjacji, ale inni wydają się zaniepokojeni twoim zachowaniem, nadal warto szukać pomocy. Dysocjacja nie zawsze jest świadomie rozpoznawana, więc nadal możesz jej doświadczać.
Jeśli Ty lub ktoś bliski zmagacie się z lękiem związanym z dysocjacją lub innym problemem ze zdrowiem psychicznym, skontaktuj się z Krajową Infolinią ds. Nadużywania Substancji i Usług Zdrowotnych Psychicznych (SAMHSA) pod adresem 1-800-662-4357 aby uzyskać informacje na temat placówek wsparcia i leczenia w Twojej okolicy.
Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego można znaleźć w naszej krajowej bazie danych infolinii.
