Anorexia nervosa (AN) jest chorobą definiowaną przez ograniczenie jedzenia, często skutkującą niedożywieniem. Niedożywienie wpływa na każdy system ciała, a mózg rzadko unika wpływu niedożywienia.
Zmiany w mózgu związane z jadłowstrętem psychicznym
AN towarzyszą zmiany nastroju i myślenia. Pacjenci często mają objawy lęku i depresji, które nie poprzedzają zaburzeń odżywiania lub są zaostrzane przez AN. Badanie Ancel Keys w stanie Minnesota wykazało, że lęk i depresja były jednymi z objawów występujących u zdrowych mężczyzn stosujących dietę półgłodową.
Ponadto osoby z AN często wycofują się społecznie, stają się bardziej sztywne i skupione w myśleniu i często mają niewielki wgląd w swoją chorobę.
Jeden z rodziców opisał jej córkę: „Jakby fizyczny upadek nie był wystarczająco przerażający, stała się inną i przerażającą osobą. Kłamała i manipulowała, aby wyjść z jedzenia i ćwiczyć. Kłamała i manipulowała, aby wyjaśnić rosnącą izolację od przyjaciół. Kiedy próbowałam ‚po prostu zmusić ją do jedzenia’, moje sprawozdanie do męża o tym, jak poszło, brzmiało: ‚Jej głowa zakręciła się trzy razy w stylu egzorcysty i jad zaczął pluć z jej ust’”.
Badania
Istnieje ogólna zgoda, że powrót do zdrowia po AN wymaga przywrócenia wagi i rehabilitacji żywieniowej. Musi to być traktowane priorytetowo w stosunku do pracy terapeutycznej ukierunkowanej na wgląd. Trzy ostatnie badania dotyczące mózgu służą zilustrowaniu, dlaczego jest to tak ważne.
Badanie przeprowadzone przez Roberto i współpracowników (2010) wykorzystało techniki obrazowania MRI do zbadania mózgów 32 dorosłych kobiet z AN przed i po przywróceniu masy ciała (do 90% ich idealnej masy ciała) i porównało je z mózgami 21 kobiet, które nie mieć AN. Wyniki pokazały:
- Osoby z niedowagą z AN miały znaczne niedobory objętości istoty szarej mózgu w porównaniu ze zdrowymi osobnikami kontrolnymi.
- Te deficyty objętości istoty szarej poprawiły się po krótkotrwałym przywróceniu masy ciała, ale nie uległy pełnej normalizacji w trakcie 51-tygodniowego badania.
- Naukowcy doszli do wniosku: „Korelacja między BMI a zmianami objętości mózgu sugeruje, że głód odgrywa kluczową rolę w deficytach mózgu u pacjentów z AN, chociaż mechanizm, przez który głód wpływa na objętość mózgu, pozostaje niejasny”.
W badaniu przeprowadzonym przez Wagnera i współpracowników (2005) przeprowadzono skany mózgu metodą rezonansu magnetycznego u 40 kobiet w okresie długotrwałego powrotu do zdrowia po zaburzeniach odżywiania (badanie obejmowało zarówno pacjentów z AN, jak i bulimią). Ich długość powrotu do zdrowia wahała się od 29 do 40 miesięcy (znacznie dłużej niż w badaniu Roberto). Wyniki wykazały:
- Wszystkie struktury mózgu u odzyskanych kobiet miały normalną objętość i były podobne do tych u osobników kontrolnych.
- Badanie to sugeruje, że strukturalne nieprawidłowości mózgu są odwracalne z długoterminowy poprawa.
W badaniu przeprowadzonym przez Chui i współpracowników (2008) oceniono 66 dorosłych kobiet z wywiadem w okresie dojrzewania na AN i porównano je z 42 zdrowymi kobietami. Uczestnicy otrzymali MRI i ocenę poznawczą. Wyniki pokazały:
- Uczestnicy z AN, którzy utrzymali niską wagę, mieli nieprawidłowe wyniki badań MRI.
- Pacjenci z odzyskaną wagą mieli normalną objętość mózgu.
- Uczestniczki, które obecnie straciły cykle miesiączkowe lub miały nieregularne miesiączki, wykazywały znaczne deficyty w szerokim zakresie wielu domen poznawczych, w tym zdolności werbalnych, sprawności poznawczej, czytania, matematyki i opóźnionego przypominania werbalnego (nawet jeśli zmiany strukturalne mózgu ustąpiły).
Odzyskiwanie mózgu po anoreksji
Podsumowując, badania te sugerują złożoną zależność między wagą, strukturą mózgu i optymalnym funkcjonowaniem mózgu. W rzeczywistości materia mózgowa kurczy się podczas AN, a regeneracja zajmuje trochę czasu. Sześć miesięcy po pełnym przywróceniu wagi mózg często nie wraca jeszcze strukturalnie do normy. Jednak przy odpowiedniej wadze mózg wydaje się całkowicie wyzdrowieć. Badania sugerują, że po trzech latach od odzyskania wagi mózgi większości osób prawdopodobnie będą wyglądać normalnie fizycznie.
Jednak nawet jeśli odbudowa mózgu po nadwadze może wyglądać normalnie, normalne funkcjonowanie mózgu może jeszcze nie powrócić. Wydaje się, że funkcje menstruacyjne mogą być mediatorem i lepszym predyktorem powrotu do zdrowia niż waga (w przypadku kobiet) i że pełne funkcjonowanie poznawcze może nie powrócić do czasu utrzymywania się miesiączki przez co najmniej sześć miesięcy. To jeden z powodów, dla których powrót i ciągłe miesiączki są tak ważnym wskaźnikiem powrotu do zdrowia.
Rodzice pacjentów z anoreksją podają, że czas pełnego „wygojenia się mózgu” wynosi od sześciu miesięcy do ponad dwóch lat. To, co rodzice zwykle mają na myśli, kiedy zgłaszają uzdrowienie mózgu, to fakt, że zauważają poprawę, „jakby pacjent wychodził z mgły”. Co więcej, rodzice twierdzą, że uzdrowienie mózgu powoduje zmiany nastroju i zachowania, tak że pacjenci wydają się bardziej stabilni w procesie powrotu do zdrowia i „powracają do swojego poprzedniego stanu (sprzed choroby)”. Jedna książka dla rodziców nosi nawet tytuł „Moje dziecko wróciło”.
Ważne jest, aby rozpoznać paragraf 22 odzyskiwania AN. Osoby z AN są zazwyczaj upośledzone poznawczo i wymagają dłuższego czasu w prawidłowej wadze, aby zaburzenia poznawcze w pełni się poprawiły. Jednak częściowo to objawy poznawcze AN sprawiają, że chorzy wierzą, że „nie ma z nimi nic złego”, a tym samym odrzucają leczenie, które jest stanem zwanym „anozognozją”.
Implikacje dla pacjentów i rodzin
Wynikiem tych badań, według dr Ovidio Bermudez, MD, dyrektora klinicznego i dyrektora medycznego usług dla dzieci i młodzieży w Eating Recovery Center w Denver, jest to, że rodzice i specjaliści od leczenia nie mogą sobie pozwolić na kompromisy w zakresie przybierania na wadze. Dr Bermudez wykłada, że chorzy pacjenci z niedowagą potrzebują „ratowania mózgu”, aby „psychoterapia i zmiana zachowania mogły coś zmienić”.
Jest to prawdopodobnie jeden z powodów, dla których leczenie oparte na rodzinie (FBT) jest często bardziej skuteczne niż terapia indywidualna dla młodszych pacjentów. Rodzice często muszą dźwigać ciężary dla swoich niedożywionych dzieci. Ilustruje również wyzwanie związane z leczeniem starszych pacjentów z anoreksją, którzy mogą próbować wyzdrowieć z wygłodzonym mózgiem. Badania potwierdzają, że tylko przy całkowitym i trwałym przywróceniu wagi osoby są w stanie w pełni utrzymać własną regenerację.