Informacje przedstawione w tym artykule mogą być dla niektórych osób wyzwalające. Jeśli Twoje dziecko ma myśli samobójcze, skontaktuj się z National Suicide Prevention Lifeline pod adresem 1-800-273-8255 o wsparcie i pomoc przeszkolonego doradcy. Jeśli ty lub ukochana osoba znajdujecie się w bezpośrednim niebezpieczeństwie, zadzwoń pod numer 911.
Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego można znaleźć w naszej krajowej bazie danych infolinii.
Podczas gdy wiele osób myśli o depresji jako o stanie dorosłych, około 3% dzieci również doświadcza depresji. Jeśli samo w sobie nie jest to wystarczająco bolesne, myśli samobójcze lub myśli o samobójstwie mogą towarzyszyć depresji – nawet u dzieci. Skąd możesz wiedzieć, czy Twoje dziecko ma myśli samobójcze i co możesz zrobić?
Jak stwierdzić, czy Twoje dziecko ma myśli samobójcze
Myśli samobójcze, znane również jako myśli samobójcze, nie zawsze są oczywiste dla innych, nawet dla rodziców dziecka. Częściowo jest to spowodowane tym, że dzieci z myślami samobójczymi prawdopodobnie nie będą mówić o nich wprost, tak jak mógłby to zrobić dorosły.
Zamiast tego myśli samobójcze u dzieci mogą objawiać się zainteresowaniem i/lub zaabsorbowaniem samobójstwem lub śmiercią. Możesz zauważyć oznaki tego zaabsorbowania w ubraniu dziecka, w programach, które ogląda w telewizji, na stronach internetowych, które odwiedza na komputerze, w tym, co pisze w dziennikach, a nawet w pracy domowej, lub w sposobie, w jaki identyfikuje się z innymi, którzy są przygnębiony lub mówił o samobójstwie.
Z drugiej strony czasami dziecko Wola mówią wprost o chęci śmierci lub chęci popełnienia samobójstwa. Mogą nawet mówić pośrednio o chęci „aby to wszystko odeszło” lub myśleniu, że „świat byłby lepszym miejscem beze mnie”.
Często u dzieci występuje niewiele oznak myśli samobójczych, zwłaszcza u dzieci bardziej nieśmiałych lub wycofanych. Jeśli tak jest w przypadku Twojego dziecka, skąd możesz wiedzieć jako rodzic, że ma myśli samobójcze? Kluczem może być rozpoznanie oznak depresji z dzieciństwa, wiedząc, że myśli samobójcze i depresja mogą iść w parze.
Depresja u dzieci jest ryzykiem myśli samobójczych
Jeśli Twoje dziecko nie wyraziło otwarcie żadnych myśli samobójczych, ważne jest, aby rozpoznać możliwe objawy depresji dziecięcej, ponieważ często są one związane z myślami samobójczymi. Może to obejmować uczucia takie jak bezwartościowość, beznadziejność i wycofanie społeczne.
Myśli samobójcze nie zawsze prowadzą do próby samobójczej, ale uważa się, że takie myśli zwiększają ryzyko dla dziecka.
Chociaż nie wszystkie dzieci z depresją mają myśli samobójcze (częściej występują u dzieci z depresją o wczesnym początku i dłuższymi objawami), depresja jest uważana za czynnik ryzyka myśli i prób samobójczych.
Samobójstwo jest jedną z przerażających konsekwencji nieleczonej depresji u dzieci, ale depresja u dzieci może być niszczycielska również pod innymi względami.
Co zrobić, jeśli Twoje dziecko ma myśli samobójcze
Depresyjne lub samobójcze myśli dziecka mogą nie zawsze być oczywiste, dlatego ważne jest poszukiwanie leczenia depresji Twojego dziecka. Wyszkolony specjalista ds. zdrowia psychicznego może być w stanie wychwycić subtelne sygnały myśli samobójczych, rozmawiając z dzieckiem, przeprowadzając testy psychologiczne i oceniając indywidualne czynniki ryzyka, takie jak wcześniejsze próby samobójcze i nasilenie depresji Twojego dziecka. .
Dodatkowo, leczenie depresji może pomóc zmniejszyć myśli samobójcze Twojego dziecka, jeśli je ma. Jeśli twój lekarz zasugeruje leki, takie jak antydepresant, odrób pracę domową.
Chociaż ogólnie bezpieczne i skuteczne, badania wykazały, że stosowanie leków przeciwdepresyjnych, w tym selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), może zwiększyć myśli samobójcze u niektórych dzieci i młodzieży.
Najskuteczniejszy sposób radzenia sobie z depresją dziecka zwykle obejmuje ścisłą obserwację przez lekarzy i specjalistów zdrowia psychicznego oraz wielodyscyplinarne podejście do leczenia.
Wskazówki dotyczące komunikowania się z dzieckiem
Jeśli zdecydujesz się porozmawiać o depresji ze swoim dzieckiem, możesz obawiać się powiedzenia „właściwej” rzeczy. Ale prawda jest taka, że sama otwarta i szczera rozmowa z dzieckiem może zapewnić mu bardzo potrzebne wsparcie.
Dzięki kilku wskazówkom zaniepokojeni rodzice i opiekunowie mogą śmiało rozmawiać o depresji ze swoimi dziećmi.
Utrzymuj rozmowę w odpowiednim wieku
- Upewnij się, że Twoje dziecko rozumie, co mówisz i nie jest zdezorientowane ani znudzone dyskusją.
- Używaj słów, które Twoje dziecko może zrozumieć. Słowa takie jak „depresja” lub „reakcja emocjonalna” są prawdopodobnie zbyt skomplikowane dla młodszego dziecka, ale mogą być odpowiednie dla starszego dziecka lub nastolatka.
- Spróbuj porównać depresję swojego dziecka z czymś, co dziecko już zna, na przykład z chorobą fizyczną, taką jak grypa lub infekcja ucha.
Utrzymuj rozmowę pozytywną
- Depresja to poważna choroba, która powoduje ból emocjonalny i fizyczny, ale staraj się, aby rozmowa koncentrowała się na pozytywach.
- Zachowując pozytywne i pełne nadziei nastawienie w swoich rozmowach, unikniesz niepotrzebnego niepokojenia dziecka.
Bądź szczery
- Nie składaj obietnic, których nie możesz dotrzymać.
- Nie wchodź w szczegóły dotyczące tematów, których nie jesteś pewien.
- Powiedz dziecku, co wiesz.
- Zrób listę pytań do omówienia ze specjalistą ds. zdrowia psychicznego Twojego dziecka.
Bądź miłosierny
- Twoje dziecko musi wiedzieć, że rozpoznajesz i szanujesz jego uczucia.
- Nawet jeśli nie do końca rozumiesz ich myśli, nie odrzucaj ich uczuć.
- Unikaj komentarzy typu „O czym musisz być przygnębiony?” lub „Nie bądź śmieszny”.
- Odrzucające komentarze mogą spowodować, że dziecko ukryje swoje uczucia lub stanie się defensywne.
Być dobrym słuchaczem
- Pozwól dziecku mówić otwarcie i wyrażać swoje opinie i myśli.
- Unikaj przerywania, osądzania lub karania ich za uczucia.
- Słuchanie pokazuje, że mają kogoś, komu mogą się zwierzyć, aby pomógł im uporządkować swoje uczucia.
Zadawać pytania
Jeśli jesteś zaniepokojony, zapytaj bezpośrednio swoje dziecko, czy myśli o samobójstwie. W przeciwieństwie do tego, co uważano w przeszłości, rozmowa o samobójstwie nie podsunie Twojemu dziecku pomysłów. Zamiast tego może pomóc mu rozpoznać problem i wiedzieć, kiedy i jak poprosić o pomoc.
Wsparcie rodziców (w tym wsparcie emocjonalne, takie jak wysłuchiwanie zmartwień dziecka i pocieszanie go, gdy jest rozczarowane lub sfrustrowane) wiąże się z mniejszą częstością występowania myśli samobójczych u dzieci w wieku gimnazjalnym.
Jeśli istnieją jakiekolwiek obawy dotyczące bezpieczeństwa, nie osądzaj ani nie dyscyplinuj; po prostu usuń swoje dziecko z bezpośredniego niebezpieczeństwa, nie zostawiaj go w spokoju i uzyskaj natychmiastową pomoc.
Nigdy nie odrzucaj myśli samobójczych dziecka i nigdy nie obiecuj, że zachowasz je w tajemnicy. Wszelkie myśli lub zachowania samobójcze należy natychmiast zgłaszać pediatrowi lub lekarzowi zajmującemu się zdrowiem psychicznym. W razie potrzeby przyprowadź dziecko na pogotowie lub wezwij karetkę.
Słowo od Verywell
Myśli samobójcze należy zawsze traktować bardzo poważnie i nigdy nie należy zakładać, że Twoje dziecko szuka jedynie uwagi. Zawsze szukaj pomocy i traktuj te myśli jako potencjalne sygnały ostrzegawcze samobójstwa. Czasami dzieci boją się wyrazić te myśli i mogą przedstawiać je w żartobliwy sposób. Samobójstwo jest zbyt powszechne wśród dzieci i należy się zająć wszystkimi myślami.
Podobnie, jeśli spotkasz się z lekarzem, który nie uważa, że myśli samobójcze Twojego dziecka są poważne, nawet jeśli tak, uzyskaj inną opinię. Zaufaj swojemu instynktowi, jeśli chodzi o Twoje dziecko. Znasz ich lepiej niż ktokolwiek inny.
Upewnij się, że twoje dzieci wiedzą, że mogą poprosić o pomoc, jeśli kiedykolwiek pomyślą o zrobieniu sobie krzywdy, w tym dzwoniąc na infolinię dla samobójstw wymienionych powyżej, dzwoniąc do swojego lekarza, dzwoniąc pod numer 911 lub udając się do lokalnego centrum kryzysowego lub pogotowia ratunkowego.
