Zakochanie się jest łatwe, ale związki mogą być trudne pomimo tego, co Hollywood próbuje nam sprzedać. Jak wszystko, co warto mieć w życiu, związki wymagają pracy. Niektórym parom udaje się przetrwać burze, które nieuchronnie się pojawiają, podczas gdy inne po prostu się rozstają.
Jeśli chodzi o sprzęgło, nie ma instrukcji obsługi. Pamiętasz tę starą mantrę z placu zabaw: Najpierw przychodzi miłość, potem małżeństwo, potem taki a taki i wózek dziecięcy? Gdyby to było takie proste. Podczas gdy niektóre pary podążają tą tradycyjną trajektorią, wiele osób tego nie robi. Mniej par zawiera związki małżeńskie, niektóre mają dzieci przed ślubem, a niektóre w ogóle nie chcą mieć dzieci. Każda relacja, jak każda jednostka, jest wyjątkowa.
Bez względu na wybraną ścieżkę, jeśli chodzi o romantyczne relacje – czy to w przejściu, czy przez kontynenty – nieodłączne etapy miłości i przywiązania zasadniczo pozostają takie same. Zdolność par do poruszania się po tych etapach jest często kluczem do zadowolenia z ich związku.
Neuronaukowcy i „zakochani eksperci” opisali cztery etapy związku. Etap ten przechodzi od zakochania się do życia długo i szczęśliwie (lub przynajmniej przez jakiś czas). Oto sposoby skutecznego poruszania się po tych etapach.
1. Etap euforii
Od kilkudziesięciu lat dr Helen Fisher, neurobiolog i starszy pracownik naukowy w Instytucie Kinseya oraz dr Lucy Brown, profesor kliniczny neurologii w Einstein College of Medicine w Nowym Jorku, badają aktywność mózgu zakochanych osób, od wczesnych do późniejszych etapów.
Brown wyjaśnia, że „Na początku związku – na etapie zakochiwania się – druga osoba jest centrum twojego życia. Wybaczasz wszystko na tych wczesnych etapach. Druga osoba ma wady i widzisz je, ale to nie ma znaczenia. Może zostawiają brudne naczynia w zlewie, ale przynajmniej codziennie rozśmieszają, więc jest w porządku. Dobre rzeczy przeważają tutaj nad negatywnymi”.
Jedno z najważniejszych odkryć w badaniach mapowania mózgu (które zostało uznane za kluczowy czynnik sukcesu w związku) dotyczy tego, co Brown określa jako zawieszenie wyroku negatywnego.
„Na tym wczesnym etapie wiele osób wykazuje spadek aktywności w korze przedczołowej, która jest częścią mózgu związaną z negatywną oceną ludzi”.
Innymi słowy, im dłużej para może utrzymać zawieszenie negatywnego osądu wobec siebie, tym większe mają szanse na sukces związku.
Kiedy obserwowali uczestników, naukowcy odkryli, że pary, które przebywały razem przez trzy lata lub dłużej, miały najbardziej obniżoną aktywność w tej części mózgu.
Jak długo to będzie trwało?
Jak długo trwa faza romantyczna? Badania oszacowały, że faza euforii może trwać od sześciu miesięcy do dwóch lat. Chociaż niewielka część populacji (około 15% do 30%) twierdzi, że nadal jest zakochana i że nadal wydaje się, że to pierwsze sześć miesięcy – nawet po 10 czy 15 latach później.
Brown wyjaśnia: „Nie wiemy, dlaczego tak jest. Niekoniecznie uważam, że to dlatego, że znaleźli bratnie dusze. Myślę, że to osoba. Niektórzy ludzie mają łatwiejszy czas na ponowne rozpalenie wcześniejszych etapów. my nie możemy."
Dla ogółu społeczeństwa odurzenie nową miłością w końcu przekształci się w następny etap: wczesne przywiązanie.
2. Wczesny etap przywiązania
W poprzednim etapie miłości euforycznej rolę przejmują czynniki nieświadome, takie jak przyciąganie i aktywacja systemu nagrody. W badaniach Fishera i Browna skany mózgu par we wczesnych stadiach miłości wykazały wysoki poziom dopaminy, substancji chemicznej, która aktywuje system nagrody, wywołując intensywny przypływ przyjemności.
Autorzy badania napisali, że te wysokie poziomy dopaminy mają taki sam wpływ na mózg, jak przyjmowanie kokainy.
Na tym kolejnym etapie, bardziej rozwinięta część mózgu zaczyna przejmować kontrolę, w tym brzuszne blade (obszar mózgu związany z uczuciem przywiązania i hormonami przywiązania, wazopresyną i oksytocyną – czasami określany jako „miłość hormon").
Wiesz, kiedy osiągnąłeś wczesny etap przywiązania, kiedy według Browna: „Możesz spać! Nie myślisz o (swoim partnerze) 24 godziny na dobę. Łatwiej jest robić inne rzeczy w swoim życiu.”
Pary, które były małżeństwem od co najmniej roku, inaczej opisywały miłość. „Jest bogatszy, głębszy, lepiej je poznaje”, mówi Brown. „Wspomnienia zostały zintegrowane – zarówno pozytywne, jak i negatywne – przeszedłeś przez pewne trudności i rozwinęło się silne przywiązanie”.
3. Etap kryzysu
Trzeci etap jest często punktem nawiązania lub zerwania relacji. To, co dzieje się na tym etapie, ma kluczowe znaczenie dla tego, co będzie dalej. Brown określa to jako „świąd siedmioletni lub pięcioletni”.
„Prawie każdy związek ma fazę dryfowania” – mówi Brown. „Albo będziecie dryfować, albo wrócicie razem. Aby przejść przez kryzys i móc o nim rozmawiać, potrzebny jest kryzys – zarówno dorosliście, jak i zmieniliście się”.
W przypadku niektórych par posiadanie dzieci albo umocni związek, albo spowoduje wystarczająco dużo stresu, aby związek się rozpadł.
Jeśli para może pomyślnie przezwyciężyć kryzys, przejdzie do następnego etapu: głębokiego przywiązania.
4. Etap głębokiego przywiązania
Głęboki etap przywiązania to spokój po burzy. W tym momencie para dobrze się zna, przeszli przez nieuniknione wzloty i upadki, wiedzą, że potrafią radzić sobie z kryzysami i prawdopodobnie opracowali plan radzenia sobie z przyszłymi kryzysami.
Opisując ten etap relacji, termin, który powtarza Brown, to „spokój”. „Kiedy pary są razem od wielu lat. Jest po prostu bardzo, bardzo spokojny. I jest bezpieczny.
Głęboki etap przywiązania może trwać długo. Jeśli masz szczęście, może trwać całe życie.
Utrzymanie tego w ruchu
Jak możemy podtrzymywać miłość? Według naukowców jednym z najskuteczniejszych sposobów na utrzymanie iskry przy życiu jest nowość. Badania, które obserwowały pary od lat, wykazały, że wspólne wykonywanie nowych, ekscytujących i ambitnych zajęć przynosi ogromne korzyści dla związków.
Dr Art Aron, jeden z głównych współpracowników Fishera i Browna, i jego żona, dr Elaine Aron opracowali „Model ekspansji własnej”, który oferuje wgląd we wczesne etapy miłości i częściowo wyjaśnia, dlaczego pierwsze miesiące nowego związku są odczuwalne tak odurzające.
„Kiedy wchodzisz w związek, dosłownie zwiększasz to, kim jesteś. Przyjmujesz i dzielisz się perspektywą swojego partnera na świat, oprócz swojego własnego, jego statusu społecznego, jego zasobów. Korzyści płynące ze wspólnych nowych i ambitnych doświadczeń są ogromne. I trwają”.
Zawieszenie osądu, wznowienie wczesnych etapów i utrzymanie nowości, to tylko być może klucze do złamania kodu trwałej miłości.
