Czarnoskórzy sportowcy rozpoznają mniej objawów wstrząsu mózgu niż biali, wynika z badań

Kluczowe dania na wynos

• Sportowcy z czarnej uczelni zgłaszają mniejszą wiedzę o objawach wstrząsu mózgu (CSK) niż ich biali rówieśnicy.
• Podczas gdy obaj polegali na trenerach sportowych, sportowcy z czarnej uczelni zgłaszali dostęp do sędziów dla CSK, podczas gdy ich biali koledzy poinformowali o źródłach szkolnych, witrynach medycznych i National Collegiate Athletic Association (NCAA) dla CSK.
• Czarni sportowcy z college'u rzadziej niż ich biali koledzy identyfikowali takie objawy wstrząsu mózgu, jak uczucie „we mgle”, nudności lub wymioty oraz drażliwość lub złość.

Wstrząśnienia mózgu są często uważane za niezwykle trudne do opanowania. Niedawno opublikowane badanie w Dziennik Rehabilitacji Pourazowej Głowy wykazali, że sportowcy z czarnych uczelni zgłaszają mniejszą wiedzę o objawach wstrząsu mózgu (CSK) niż ich biali koledzy.

Ze względu na wysokie prawdopodobieństwo doznania wstrząśnienia mózgu podczas uprawiania sportu w college'u, ten niższy wskaźnik CSK wśród czarnoskórych sportowców jest niepokojący, zwłaszcza biorąc pod uwagę, jak dyskryminacja może wpływać na inne wyniki zdrowotne.

Ponieważ coraz więcej Amerykanów zaczyna liczyć się ze współudziałem w białej supremacji w następstwie zabójstwa George'a Floyda, badania te należy traktować poważnie. Sportowcy z czarnych uczelni zasługują na równy dostęp do CSK.

Badania

W tym badaniu CSK zostało ocenione na próbie wygodnej 768 sportowców z college'u NCAA z 7 instytucji w 3 regionach geograficznych w USA z 17 sportów sankcjonowanych przez NCAA, na podstawie wypełnienia kwestionariusza.

Około 83% uczestników było białych, a 17% uznano za czarnych, ponieważ uwzględniono również sportowców, którzy zidentyfikowali jako mieszanych z czarnym pochodzeniem, podczas gdy niewielu wybrało inne tożsamości etniczne, co ogranicza dalsze porównania.

Wyniki te odzwierciedlają podobne badania na poziomie szkoły średniej, które wykazują niższy CSK wśród czarnoskórych sportowców, co może być związane ze szkołami o niższym statusie społeczno-ekonomicznym, w których może brakować trenerów sportowych.

Znaczący transfer wiedzy

Neurolog sportowy i dyrektor założyciel Centrum Neurologii Sportowej i Medycyny Bólu w Cedars-Sinai Kerlan-Jobe Institute, dr Vernon Williams, mówi: „Musimy nie tylko wyrównać szanse w odniesieniu do edukacji na wstrząśnienie mózgu, ale także musimy zaangażować się w znaczący transfer wiedzy, łącząc się ze sportowcami w sposób wrażliwy kulturowo, za pomocą komunikatów, do których odnoszą się nasi sportowcy, oraz racjonalnego, pozytywnego wyniku, którego należy oczekiwać, gdy po informacjach edukacyjnych następuje pożądane zachowanie.

Dr Vernon Williams, MD

Musimy nie tylko wyrównać pole gry w odniesieniu do edukacji na wstrząsy mózgu, ale także zaangażować się w znaczący transfer wiedzy, łącząc się ze sportowcami w sposób wrażliwy kulturowo z wiadomościami, do których odnoszą się nasi sportowcy…

- Dr Vernon Williams, MD

Williams wyjaśnia, że ​​czarnoskórzy sportowcy potrzebują informacji od ludzi, z którymi mogą się utożsamiać, używając języka i innych form komunikacji, którym mogą zaufać. Ostrzega, że ​​próby przedstawienia faktów, liczb i obaw prawdopodobnie nie spowodują zmiany zachowania, ponieważ celem powinien być znaczący transfer wiedzy, a nie tylko edukacja.

Williams podkreśla, że ​​czarnoskórzy sportowcy są pokrzywdzeni przez różnice w dochodach, mieszkalnictwie, wykształceniu i innych miarach związanych z życiem, wolnością i dążeniem do szczęścia.

Williams mówi: „Czarnoskórzy są w bardzo niekorzystnej sytuacji i prawdopodobnie istnieje kilka czynników, które się do tego przyczyniają. Obejmują one między innymi status społeczno-ekonomiczny, gorsze zasoby szkolne, brak dostępu do wyspecjalizowanych świadczeniodawców opieki zdrowotnej, brak dostępu do akredytowanego personelu trenerskiego oraz brak dostępu do kulturowo kompetentnych świadczeniodawców medycznych”.

Williams kontynuuje: „Czarni sportowcy również spotykają się z uprzedzeniami związanymi z interpretacją zgłaszanych objawów, różnicami w znajomości terminologii medycznej/objawowej i wieloma innymi czynnikami. Problem nie zaczyna się na studiach, ale zaczyna nas rozdzielać podczas sporty młodzieżowe, kontynuują naukę w szkole średniej i są dodatkowo zaostrzane w warunkach college'u.

Wstrząśnienia mózgu i wpływ na zdrowie psychiczne

Dr Howard Pratt, DO. w Community Health of South Florida, Inc., mówi: „Ważne jest, aby pamiętać, że zazwyczaj ludzie nie zaczynają uprawiać sportu o wysokim poziomie kontaktu, takiego jak piłka nożna, gdy są dorośli. Mogą zacząć grać w piłkę nożną w wieku pięciu lat i mogą zakończyć granie przez studia i karierę zawodową, jeśli dostaną taką możliwość, a to zwiększy ryzyko wstrząsów mózgu i chorób psychicznych.

Dr Howard Pratt, DO.

Mogą zacząć grać w piłkę nożną już w wieku pięciu lat i mogą skończyć grę przez studia i karierę zawodową, jeśli dostaną taką możliwość, a to zwiększy ryzyko wstrząsów mózgu i chorób psychicznych.

- Dr Howard Pratt, DO.

Pratt wyjaśnia, w jaki sposób klimat nieprzyznania się do kontuzji może łączyć się z obawą przed przeoczeniem kluczowych meczów z powodu wstrząsu mózgu i niezauważeniem przez rekruterów, zwłaszcza jeśli pochodzisz z niższych środowisk społeczno-ekonomicznych i to może być twoim wyjściem , bo sport to nie tylko dbanie o siebie, ale także troska o rodzinę.”

Pratt mówi: „Kiedy dana osoba ma powtarzające się wstrząśnienia mózgu, mogą rozwinąć się problemy z kontrolowaniem impulsywności, a depresja może być bardziej prawdopodobna. A jeśli mają jakiekolwiek wcześniejsze problemy ze zdrowiem psychicznym, mogą się one pogorszyć. To wszystko może prowadzić do złego radzenia sobie umiejętności, takie jak nadużywanie substancji”.

Co to oznacza dla ciebie

Sportowcy z czarnych uczelni zgłaszają niższe CSK niż ich biali rówieśnicy, co prawdopodobnie opóźni identyfikację i leczenie wstrząsów mózgu, które mogą mieć wpływ na zdrowie psychiczne. Chociaż NCAA oczekuje, że wszyscy sportowcy otrzymają edukację CSK, wyniki te wskazują na potrzebę bardziej ukierunkowanego podejścia do rozwiązania tej luki. Biorąc pod uwagę inne dysproporcje zdrowotne, z jakimi borykają się czarnoskórzy sportowcy, konieczne są większe wysiłki w zakresie zdrowia publicznego, aby rozwiązać problem dysproporcji w dochodach, mieszkalnictwie, edukacji itp.

Programy skupione na rodzinie mogą pomóc chronić czarną młodzież przed skutkami rasizmu