Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się nad psychologią brutalności policji? Dlaczego jest tak, że niektórzy policjanci mogą przejść całą karierę bez użycia nadmiernej siły, podczas gdy inni wydają się schwytani w cykl używania większej siły niż jest to wymagane, co czasami prowadzi do śmierci? Ponadto, jakie są czynniki, które wpływają na funkcjonariusza policji do użycia nadmiernej siły?
Te i inne pytania zaprzątały umysły wielu, ponieważ akty brutalności policji wydają się mieć miejsce częściej, a napięcia rasowe związane z nierównością dotyczącą ofiar brutalności policji nasiliły się.
Co to jest brutalność policji?
Brutalność policji
Brutalność policji odnosi się do nadmiernego użycia siły przez funkcjonariusza policji wobec ofiary lub ofiar, które uważa się za wykraczające poza poziom wymagany do utrzymania życia, uniknięcia obrażeń lub kontrolowania sytuacji.
Większość spotkań z policją nie wiąże się z przemocą. Raport Departamentu Sprawiedliwości USA mierzył kontakty między policją a społeczeństwem w 2018 r. Około 61,5 mln osób spotkało się z policją w ciągu roku poprzedzającego badanie, ale tylko 2% osób doświadczyło gróźb lub użycia siły. Warto jednak pamiętać, że mniej więcej połowa spotkań w tej ankiecie to incydenty związane z ruchem drogowym, a w raporcie nie uwzględniono zachowania policji podczas protestów jako kategorii.
Dlaczego dochodzi do brutalności policji
Aby rozwiązać problem brutalności policji, konieczne jest zrozumienie podstawowych czynników, które prowadzą do jej wystąpienia. W rzeczywistości istnieje wiele różnych czynników, które mogą odgrywać rolę, z których nie wszystkie mają związek z ukrytą osobowością funkcjonariusza zaangażowanego w czyn.
Jednak każdy z nich można rozpatrywać z psychologicznego punktu widzenia lub z psychologicznego punktu widzenia. To pomaga nam zrozumieć, jak rozwiązać problem z psychologicznego punktu widzenia.
Czynniki na poziomie indywidualnym
Jakie są czynniki na poziomie indywidualnym, które przyczyniają się do brutalności policji? Można je rozumieć jako te, które pochodzą od sprawcy przestępstwa. Poniżej podano kilka przykładów czynników na poziomie indywidualnym.
Problemy ze zdrowiem psychicznym
Zdrowie psychiczne sprawcy przestępstwa może odgrywać pewną rolę. Badanie z 2019 r. wykazało, że funkcjonariusze, którzy sami zgłaszali, że angażują się w obraźliwe praktyki policyjne, mieli zwykle wyższy poziom objawów PTSD.
Możliwe, że funkcjonariusze z zespołem stresu pourazowego (PTSD) z powodu stresorów zawodowych i traumy mogą mieć zwiększoną reakcję na zaskoczenie, skłonność do podejrzeń i problemy z agresją. Te cechy mogą zwiększyć prawdopodobieństwo, że będą przesadnie reagować i używać śmiertelnej siły, gdy nie jest to konieczne. Jednak możliwe jest również, że użycie nadmiernej siły powoduje poczucie głębokiej winy i urazu moralnego, które z kolei prowadzą do objawów PTSD.
Niektórzy badacze teoretyzują, że cechy „psychopatii”, zwanej także antyspołecznym zaburzeniem osobowości (APD), mogą być bardziej rozpowszechnione wśród funkcjonariuszy policji niż w populacji ogólnej. Cechy takie jak „nieustraszona dominacja” lub „bezduszność” mogą być adaptacyjne w sytuacjach niebezpiecznych lub naładowanych emocjonalnie, ale mogą również zwiększać prawdopodobieństwo nadmiernego użycia siły lub poczucia, że nie musi postępować zgodnie z zasady.
To powiedziawszy, badania nad tą teorią są ograniczone. Jest mało prawdopodobne, aby APD, co jest bardzo rzadkie, mogło wyjaśnić większość przypadków brutalności policji.
Problemy osobiste, jakich doświadczają funkcjonariusze policji, mogą zwiększać prawdopodobieństwo użycia przez nich nadmiernej siły, takiej jak problemy w związku lub inne stresujące wydarzenia życiowe.
Czynniki na poziomie organizacji
Jakie są czynniki na poziomie organizacyjnym, które przyczyniają się do brutalności policji? Mogą to być polityki policji lub ogólne środowisko pracy.
Jeśli wydział policji ustali granice użycia siły, które pozwalają funkcjonariuszom policji na korzystanie z własnej dyskrecji (innymi słowy, granice, które są zbyt niejasne lub pobłażliwe), to prawdopodobieństwo, że funkcjonariusze będą używać nadmiernej siły, wzrośnie.
Ponadto, jeśli ogólne środowisko pracy na wydziale policji jest takie, że nadmierne użycie siły nie jest karane ani nagany, to wysyła wiadomość do policji, że jest to akceptowalna część ich zakresu obowiązków.
Washington Post Baza danych o strzelaninach policyjnych pokazuje, że policja strzela i zabija około 1000 osób rocznie w Stanach Zjednoczonych. Jednak tylko 110 funkcjonariuszy od 2005 r. zostało oskarżonych o morderstwo lub zabójstwo, a tylko 42 funkcjonariuszy zostało skazanych.
Innymi słowy, użycie siły staje się legitymizowane, ponieważ wszyscy to robią i nikt nic o tym nie mówi.
To pomimo faktu, że gdyby osoba cywilna zastosowała ten sam poziom siły wobec innej osoby w tej samej sytuacji, byłoby to uznane za naruszenie prawa. Ze względu na kwalifikowany immunitet ściganie funkcjonariuszy za niewłaściwe postępowanie może być trudne.
Przykłady brutalności policji
Aby zrozumieć problem brutalności policji, warto rozważyć niektóre z bardziej znanych przykładów z ostatnich czasów. Poniżej znajdują się niektóre z bardziej znanych przypadków i problemów z nimi związanych.
Breonna Taylor
Breonna Taylor była 26-letnią czarnoskórą kobietą, która zmarła po zastrzeleniu w swoim mieszkaniu 13 marca 2020 r. w Louisville w stanie Kentucky. Jej śmierć była wynikiem nakazu przeszukania, który został wykonany przez białych funkcjonariuszy policji z departamentu policji w Louisville.
Nalot rozpoczął się krótko po północy. Jej chłopak, Kenneth Walker, pomyślał, że funkcjonariusze wchodzący do mieszkania byli intruzami i oddał w ich stronę strzał ostrzegawczy, który trafił jednego z funkcjonariuszy w nogę. W zamian funkcjonariusze oddali 32 strzały, pozostawiając Breonnę Taylor martwą, a Walker fizycznie nietknięty.
Podczas gdy miasto Louisville zgodziło się zapłacić rodzinie Taylora 12 milionów dolarów, trzej zaangażowani funkcjonariusze policji nie zostali oskarżeni w związku ze śmiercią Taylora. Incydent doprowadził do kolejnych protestów w całych Stanach Zjednoczonych.
George Floyd
George Floyd był 46-letnim czarnoskórym mężczyzną, który zmarł 25 maja 2020 r. w Minneapolis w stanie Minnesota po aresztowaniu za użycie fałszywego banknotu 20 dolarów. Podczas aresztowania były policjant, obecnie skazany za mordercę Derek Chauvin trzymał kolano na szyi Floyda, podczas gdy Floyd był skuty kajdankami i leżał na twarzy.
Osoby postronne, które próbowały interweniować, zostały powstrzymane przez innych funkcjonariuszy. Przed śmiercią George Floyd błagał o ulgę, mówiąc, że nie może oddychać i że umrze. Cały incydent stał się publiczny, gdy materiał wideo nakręcony przez gapiów został upubliczniony. Sekcja zwłok wykazała, że Floyd zginął w wyniku działań funkcjonariuszy, a incydent wywołał ogólnoświatowe protesty.
Chociaż incydenty te miały miejsce w 2020 roku, brutalność policji była problemem od dziesięcioleci. Poniżej znajduje się lista incydentów z 2014 roku, na początku ruchu Black Lives Matter, który wysunął brutalność policji na pierwszy plan w dyskursie publicznym.
Dontre Hamilton
30 kwietnia 2014 r. Dontre Hamilton został zabity po 14-krotnym postrzeleniu przez funkcjonariusza policji w parku Milwaukee. Lokalni pracownicy Starbucks wezwali policję do sprawdzenia stanu zdrowia po tym, jak zobaczyli Hamiltona śpiącego na ławce w parku. Funkcjonariusz, który odpowiedział na wezwanie, Christopher Manney, zaczął coś, co później szef policji Edward Flynn określił jako „nieodpowiednie klepanie”.
Hamilton obudził się i zaczął walczyć. Zespół obrony Manneya wykorzystał później wcześniejsze rozpoznanie schizofrenii Hamiltona, aby zasugerować, że jest niebezpieczny, ale Flynn później uzasadnił zwolnienie Manneya, mówiąc, że oficer zignorował politykę departamentu i wszczął walkę.
Eric Garner
Eric Garner został zabity 17 lipca 2014 r. w Nowym Jorku po tym, jak biały policjant umieścił go w nielegalnym dławieniu. Garner powiedział „Nie mogę oddychać” 11 razy, gdy był przytrzymywany. Zaangażowany funkcjonariusz, Daniel Pantaleo, nie został oskarżony o popełnienie przestępstwa. Jego śmierć wywołała protesty i hasło „nie mogę oddychać” jako hasło protestu.
Johna Crawforda III
John Crawford III został zabity 5 sierpnia 2014 r. po postrzeleniu przez funkcjonariusza policji w Walmart w Beavercreek w stanie Ohio. Trzymał w ręku pistolet na śrut, który sklep reklamował jako wyprzedany, i nie doszło do konfrontacji. Zaangażowani funkcjonariusze nie zostali oskarżeni.
To tylko niektóre przykłady tego, jak nadmierne użycie siły może prowadzić do śmierci.
Dlaczego rasizm zmienia się w przemoc
Rasizm odnosi się do uprzedzeń wobec osoby lub grupy ludzi ze względu na ich rasę lub pochodzenie etniczne. Dlaczego rasizm przeradza się w nadmierne użycie siły lub przemocy wśród funkcjonariuszy policji? Należy wziąć pod uwagę kilka czynników.
Częstość zgonów z powodu brutalności policji
Badania wykazały, że ryzyko śmierci w wyniku użycia nadmiernej siły przez policję w Stanach Zjednoczonych różni się w zależności od przynależności rasowej i etnicznej.
W szczególności wykazano, że czarnoskórzy mężczyźni i kobiety, rdzenni mężczyźni i kobiety z Ameryki Południowej i Ameryki Łacińskiej oraz mężczyźni z Ameryki Łacińskiej są bardziej narażeni na śmierć z powodu przemocy ze strony policji w porównaniu z ich białymi odpowiednikami.
Dla kontrastu, kobiety z Ameryki Łacińskiej oraz mężczyźni i kobiety mieszkający na wyspach Azji i Pacyfiku mieli mniejsze ryzyko śmierci z powodu przemocy policyjnej niż biali.
Wykazano, że ogólne szanse życiowe wynoszą 1 na 2000 w przypadku mężczyzn i 1 na 33 000 w przypadku kobiet. Ogólnie rzecz biorąc, najwyższe ryzyko wykazano w przypadku czarnoskórych mężczyzn, którzy w ciągu swojego życia stanęli w obliczu 1 na 1000 szans na śmierć przez funkcjonariusza policji.
Profilowanie rasowe
Dlaczego czarni mężczyźni i inne mniejszości są bardziej narażone na śmierć z powodu nadmiernego użycia siły przez policję niż ich biali odpowiednicy? Profilowanie rasowe może pomóc w wyjaśnieniu tego zjawiska.
Profilowanie rasowe odnosi się do zakładania winy ze względu na rasę lub pochodzenie etniczne, problem, który dotyczy głównie osób, które są narażone na wyższe ryzyko śmierci w wyniku brutalności policji.
Na przykład policjanci mogą używać stereotypów, próbując ustalić podejrzanych o przestępstwo, lub mogą postrzegać osoby pewnych ras (takich jak czarnoskórzy mężczyźni) jako bardziej agresywne lub groźne w obliczu konfrontacji.
Jak zmniejszyć brutalność policji?
Jak możemy pracować nad zmniejszeniem brutalności policji? Istnieje wiele różnych kroków, które można podjąć, aby zmniejszyć ryzyko tego zjawiska z organizacyjnego i psychologicznego punktu widzenia.
W 2014 roku prezydent Barack Obama podpisał rozkaz powołania grupy zadaniowej ds. policji XXI wieku. Grupa zadaniowa opracowała listę zaleceń, takich jak poprawa szkoleń i edukacji, zmniejszenie uprzedzeń wśród funkcjonariuszy policji i departamentów, wprowadzenie i udoskonalenie szkoleń z zakresu interwencji kryzysowych oraz promowanie wrażliwości kulturowej i współczucia.
Szkolenie niejawnego uprzedzenia
Szkolenie z uprzedzeń ukrytych przyjmuje podejście, w którym funkcjonariusze policji działają z podświadomymi uprzedzeniami, których mogą nawet nie być świadomi. Kiedy te uprzedzenia są aktywowane, mogą poradzić sobie z sytuacją inaczej niż gdyby, na przykład, dana osoba była Biała zamiast Czarnej lub jeździła BMW zamiast starym, zdezelowanym pickupem.
Założeniem tego szkolenia jest pomóc policjantom zrozumieć, że każdy dorasta z podświadomymi uprzedzeniami, nawet jeśli ktoś nie czuje, że ma jakieś uprzedzenia. Celem jest uświadomienie funkcjonariuszom policji ich uprzedzeń, aby mogli nimi zarządzać w danej chwili. Jest to skuteczniejsze niż nazywanie funkcjonariuszy policji rasistowskimi, ponieważ większość funkcjonariuszy nie uważałaby się za zaliczanych do tej kategorii. Podejście to zakłada raczej, że wszyscy funkcjonariusze potrzebują szkolenia.
Ideą szkolenia z ukrytych uprzedzeń jest to, że ci, którzy są w stanie lepiej radzić sobie ze swoimi uprzedzeniami, będą bezpieczniejsi, bardziej efektywni i bardziej sprawiedliwi w swojej roli jako funkcjonariuszy policji. Jednak przeprowadzono bardzo niewiele badań dotyczących skuteczności szkolenia z uprzedzeń ukrytych dla policji.
Tylko jedno badanie z 2020 r. dotyczyło wpływu na zachowanie w świecie rzeczywistym. Podczas gdy szkolenie w zakresie uprzedzeń ukrytych wydawało się zwiększać wiedzę funkcjonariuszy na temat koncepcji uprzedzeń ukrytych i motywacji do działania bez uprzedzeń, badanie wykazało, że szkolenie miało niewielki lub żaden wpływ na różnice rasowe i etniczne w egzekwowaniu prawa przez policję. Innymi słowy, sam trening niejawnego uprzedzenia nie wystarczył do zmiany zachowania.
Ulepszone praktyki zatrudniania
Jednym ze sposobów na zmniejszenie ryzyka brutalności policji jest zatrudnianie osób, które są mniej narażone na przemoc w pracy.
Psychologia osobowości może być pomocna w podejmowaniu tych decyzji, ponieważ istnieją oceny, które można wykorzystać do przewidywania, w jaki sposób dana osoba zareaguje na stresujące sytuacje, a także do przewidzenia ich zachowania podczas pracy.
Wykorzystanie oceny osobowości może być również sposobem na wyrównanie szans dla mniejszości, ponieważ może to być bezstronny sposób określenia, kto najlepiej nadaje się do pracy.
Ulepszone środki dyscyplinarne i nadzorcze
Jeśli funkcjonariusz policji zastosuje nadmierną, a nawet śmiertelną siłę i nie ma kary, to wysyła wiadomość do reszty wydziału, że zachowanie jest tolerowane, a nawet akceptowalne.
Zamiast tego niezbędny jest odpowiedni nadzór w celu zidentyfikowania funkcjonariuszy policji działających w niewłaściwy sposób, zanim zachowanie to wymknie się spod kontroli, a także środki dyscyplinarne w celu wysłania wiadomości, że zachowanie jest niedopuszczalne, są niezbędne do identyfikacji i nagany funkcjonariuszy policji, którzy najczęściej używają nadmierna lub śmiertelna siła.
Stosowanie takich środków zniechęci również innych funkcjonariuszy do zachowania się w ten sam sposób, a także może nadać ton ogólnym oczekiwaniom behawioralnym funkcjonariuszy policji na wydziale.
Innymi słowy, wydziały policji powinny zacząć dawać przykład, a to zaczyna się od egzekwowania prawa w stosunku do funkcjonariuszy policji w taki sam sposób, jak w przypadku cywilów.
Zapewnij wsparcie zdrowia psychicznego funkcjonariuszom policji
Kiedy policjanci będą w stanie lepiej radzić sobie ze swoimi emocjami w stresie, rozumieć, jakich emocji doświadczają i dobrze się komunikują pomimo przebywania w sytuacjach wysokiego stresu, będą mogli lepiej łagodzić złożone scenariusze, niż reagować przy użyciu nadmiernej siły .
Innymi słowy, istnieje punkt krytyczny, w którym zaczyna być używana nadmierna siła, a ten punkt krytyczny można cofnąć, gdy funkcjonariusze policji otrzymają odpowiednie wsparcie w zakresie ich potrzeb w zakresie zdrowia psychicznego.
Dodatkowo, biorąc pod uwagę fakt, że PTSD może być czynnikiem ryzyka użycia nadmiernej lub śmiertelnej siły, zapewnienie szybkiego i odpowiedniego wsparcia funkcjonariuszom, którzy przeżyli traumę w pracy, wydaje się niezbędnym warunkiem zapobiegania użyciu nadmiernej siły.
Rozpoczyna się to od zapewnienia odpowiedniego finansowania na wsparcie zdrowia psychicznego funkcjonariuszy policji, a także oznacza zmniejszenie stygmatyzacji i zachęcanie funkcjonariuszy policji do zgłaszania się, gdy zmagają się ze swoim zdrowiem psychicznym.
Ogólnie rzecz biorąc, zdrowie psychiczne wciąż jest napiętnowane, więc jest podwójnie ważne, aby funkcjonariusze policji czuli, że jest to dopuszczalne, aby rozmawiali o swoich zmaganiach ze zdrowiem psychicznym. Zamiast czuć się odizolowanym z traumą, stresem lub trudnymi do opanowania emocjami, funkcjonariusze policji powinni poczuć, że dokładnie wiedzą, z kim rozmawiać o wsparcie i że takie wsparcie będzie na miejscu i łatwo dostępne, gdy będą najbardziej potrzebne.
Oznacza to również, że wydziały policji powinny być przeszkolone w rozpoznawaniu objawów PTSD, aby mogły interweniować i oferować wsparcie, gdy funkcjonariusz może nie rozpoznać własnych objawów stresu pourazowego.
Popraw relacje między policją a społecznością
Aby zmniejszyć użycie nadmiernej i śmiertelnej siły, ważne jest, aby poprawić relacje między departamentem policji a społecznością, zwłaszcza społecznością czarnoskórą, ponieważ ten sektor jest ogólnie najbardziej dotknięty brutalnością policji (i wynikającym z niej niepokojem, depresją). i stres pourazowy).
Może to przybrać formę programów i inicjatyw, które umieszczają funkcjonariuszy policji w społeczności w roli pomocniczej lub edukacyjnej, zamiast w roli policyjnej. . Może to również oznaczać, że wydział policji będzie współpracował ze społecznością lub brał udział w marszach i wiecach, aby okazać wsparcie i zrozumienie. Było to widoczne, gdy niektóre wydziały policji zdecydowały się uczestniczyć w protestach i marszach Black Lives Matter i klękać w poparciu zamiast przyjmować postawę bojową.
Kiedy zarówno funkcjonariusze policji, jak i mniejszości rasowe zaczną postrzegać się nawzajem jako jednostki, a nie jako grupy, których można się bać lub rzucać stereotypami, wtedy zaczną następować prawdziwe zmiany w tych ukrytych uprzedzeniach, które podsycają napięcia rasowe wśród funkcjonariuszy policji, a także ogólne brak zaufania do policji wśród mniejszości rasowych.
Prowadzić badanie
Oprócz powyższych środków konieczne jest również dalsze prowadzenie badań, aby zrozumieć psychologię stojącą za brutalnością policji. Które czynniki osobowości najprawdopodobniej korelują z nadmiernym użyciem siły? Które zaburzenia psychiczne wykazują największą korelację ze śmiertelnym użyciem siły? Jakie formy szkolenia najbardziej pomagają zredukować ukryte uprzedzenia i poprawić sytuację?
Trwające badania na te i inne tematy są podstawą postępu i poprawy sytuacji, jeśli chodzi o nadmierne użycie siły przez funkcjonariuszy policji i nieproporcjonalny wpływ, jaki ma to na mniejszości rasowe.
Defundacja wydziałów policji Police
A co z defundacją policji? Jest to taktyka, która została przedstawiona jako rozwiązanie problemu brutalności policji.
Pozbawienie środków finansowych policji oznacza zabranie pieniędzy z finansowania policji, a zamiast tego wysłanie tych środków na inwestycje w społeczności, które walczą najbardziej i gdzie ma miejsce większość działań policyjnych.
Jest to bardzo podobne do koncepcji przeznaczania pieniędzy na prewencję, zamiast radzenia sobie z problemami po fakcie. Chociaż nie jest to proste rozwiązanie, warto finansować programy i społeczności, które walczą, zamiast umieszczać więcej osób za kratkami.
Słowo od Verywell
Zrozumienie psychologii kryjącej się za brutalnością policji jest pierwszym krokiem do rozwiązania problemu. Niestety sytuacja jest z natury rzeczy, którą należy naprawić odgórnie, poczynając od systemów rządowych i sposobu alokacji funduszy. Lepsze wyniki mogą przynieść lepsze szkolenia i edukacja funkcjonariuszy policji, a także lepsze wsparcie w zakresie zdrowia psychicznego.
Warto również zauważyć, że chociaż ten problem wydaje się być najbardziej widoczny w Stanach Zjednoczonych, inne kraje mogą mieć własne napięcia rasowe (na przykład w Kanadzie i Australii istnieje napięcie między rządem a rdzenną ludnością). Jednak Stany Zjednoczone bardziej niż większość zmagają się z użyciem śmiertelnej siły w postaci użycia broni palnej.
Z tego powodu psychologia brutalności policji jest tylko jednym z elementów układanki. Drugi artykuł będzie dotyczył zrozumienia problemu przemocy z użyciem broni w Stanach Zjednoczonych i tego, jak wypada on w porównaniu ze wskaźnikami przemocy z użyciem broni w innych krajach.
Co powoduje zamieszki?
