Czy kiedykolwiek czułeś się tak, jakbyś był na celowniku subtelnej formy uprzedzeń lub stereotypów? Jakby ktoś właśnie powiedział lub zrobił coś, co sprawiło, że poczułeś się niemile widziany lub osądzony ze względu na twoje pochodzenie etniczne, płeć, orientację seksualną lub inne cechy związane z marginalizowaną grupą? Jeśli tak, być może doświadczyłeś tak zwanej mikroagresji.
Czym są mikroagresje?
Mikroagresja to subtelne zachowanie werbalne lub niewerbalne, świadomie lub nie, skierowane przeciwko członkowi marginalizowanej grupy i mające szkodliwy, uwłaczający efekt.
Chociaż subtelne i potencjalnie mniej szkodliwe niż jawne uprzedzenia lub nietolerancja, mikroagresje również mają wpływ; w rzeczywistości narażenie na chroniczne mikroagresje przez pewien czas może szkodzić zdrowiu psychicznemu.
Z tego powodu ważne jest, abyśmy jako całość nie ignorowali ich obecności lub udawania, że coś nie sprawia, że czujemy się niekomfortowo. Zamiast tego, jako społeczeństwo, musimy je uznać i iść naprzód z ujednoliconą strategią, aby zmniejszyć ich wpływ. Poniżej przedstawiamy kilka definicji mikroagresji oraz pomysły, jak je zredukować lub zminimalizować ich wpływ.
Historia
Termin „mikroagresje” został po raz pierwszy ukuty w latach 70. przez psychologa z Harvard Medical School Chestera Pierce'a jako reakcja na obserwację obelg wymienianych między białymi i czarnymi studentami. Później, w 2007 roku, psycholog z Columbia University Derald Sue dalej spopularyzował i zdefiniował ten termin.
Ważne jest, aby pamiętać, że osoby, które angażują się w mikroagresje, mogą lub nie robią tego celowo. Zamiast tego te działania lub komentarze mogą odzwierciedlać uprzedzenia danej grupy dotyczące innych grup ludzi.
W ten sposób, chociaż nadal są szkodliwe, intencją mikroagresji nie jest krzywdzenie: innymi słowy, ludzie niekoniecznie wiedzą, że ich słowa i czyny ranią.
Fakt ten jest ważny, gdy rozważamy antidotum na epidemię mikroagresji, ponieważ sugeruje, że gdyby ludzie byli świadomi wpływu ich słów i czynów, mogliby zmienić to, co robią i co mówią.
Oczywiście są ludzie, którzy są świadomi tego, co robią i być może robią to z zamiarem wyrządzenia krzywdy.
Rodzaje mikroagresji
Derald Sue i współpracownicy omówili różne podtypy mikroagresji. Lista tych różnych typów znajduje się poniżej:
Mikronapaści
Mikronapaści to najbardziej jawny rodzaj mikroagresji. Najczęściej są one wykonywane umyślnie, a osoba je wykonująca wie, że są szkodliwe i uwłaczające. Przykładem może być użycie terminu slangowego w odniesieniu do kogoś z określonej rasy, ze świadomością, że termin ten ma uwłaczające znaczenie.
Mikroobelgi
Mikroobelgi są bardziej subtelne niż mikroagresje. Są to zazwyczaj komentarze o ukrytym znaczeniu lub dwuznaczny komplement. Na przykład mikroobelga może polegać na stwierdzeniu, że ktoś dostał pracę tylko dzięki akcji afirmatywnej.
Mikrounieważnienia
Mikrounieważnienia polegają na mówieniu zmarginalizowanej grupie, że jej doświadczenia związane z uprzedzeniami nie mają znaczenia lub że są nadmiernie reaktywni lub zbyt wrażliwi na to, co zostało powiedziane. Innymi słowy, mikrounieważnienie może nastąpić po mikronapadzie lub mikrozniewagach.
Mikroagresje środowiskowe
Mikroagresje środowiskowe obejmują coś w otoczeniu człowieka, co wysyła komunikat o unieważnieniu zmarginalizowanej grupy. Na przykład dziecko, które ogląda program telewizyjny i widzi tylko aktorów innej rasy, może czuć się wykluczone lub nie być reprezentowane przez media.
Poza różnymi rodzajami mikroagresji, możemy również rozważyć różne rodzaje grup, które są dotknięte w społeczeństwie.
Grupy dotknięte mikroagresją
Jakie grupy są dotknięte mikroagresją? Każda zmarginalizowana grupa może stać się celem mikroagresji. Historycznie obejmowało to mniejszości etniczne, kobiety, osoby niepełnosprawne i LGBTQ, chociaż każda zmarginalizowana grupa może być dotknięta, w tym osoby z chorobami psychicznymi.
Przykłady mikroagresji
Jakie są przykłady mikroagresji? Są to codzienne sytuacje, które nabierają obraźliwego tonu z powodu werbalnych lub niewerbalnych działań danej osoby. Poniżej znajduje się kilka konkretnych przykładów różnych rodzajów mikroagresji, które mogłeś zaobserwować lub doświadczyć w życiu codziennym:
- Pacjent czeka na wizytę u lekarza w szpitalu. Do pokoju wchodzi kobieta, a pacjentka przyjmuje, że jest pielęgniarką, a nie lekarzem.
- Człowiek spotyka kogoś, kto jest widoczną mniejszością i pyta, skąd jest „naprawdę”.
- Osoba idzie ulicą i przechodzi na drugą stronę drogi, aby kogoś uniknąć (ze strachu) ze względu na swój wygląd zewnętrzny (tj. widoczną mniejszość).
- Sytuacja, w której ktoś mówi osobie LGBTQ, że nie „wygląda na geja” lub inne podobne wyrażenie.
- Kobieta zabiera głos podczas spotkania biznesowego, a potem mówi się, że była zbyt asertywna.
- Osobie, która jest widoczną mniejszością, mówi się, że jest bardzo elokwentna.
- Osobie, która jest widoczną mniejszością (np. Azjatką), mówi się, że musi być dobra z matematyki ze względu na pochodzenie etniczne.
- Zaimki używane w dokumencie lub innej komunikacji wykluczają kobiety lub inne grupy osób (np. LGBTQ).
Skutki mikroagresji
Jakie są skutki mikroagresji na osoby będące celem? Chociaż może się wydawać, że te małe lekceważenia i obelgi nie miałyby dużego wpływu, w rzeczywistości badania wykazały, że skumulowany efekt mikroagresji w czasie ma znaczący wpływ na zdrowie psychiczne celów.
Ponadto wykazano, że istnieje korelacja między liczbą mikroagresji a poziomem doświadczanych problemów ze zdrowiem psychicznym lub depresji. Mikroagresje są również związane z innymi zaburzeniami psychicznymi, w tym niską samooceną i PTSD.
Głównym sposobem, w jaki cele doświadczają stresu i wpływają na zdrowie psychiczne, jest frustracja i brak wiedzy, jak zareagować.
Co powiesz, jeśli nie jesteś pewien, czy dana osoba jest świadoma wpływu tego, co powiedziała? A jeśli jest to członek rodziny lub osoba sprawująca władzę? Co zrobić, jeśli nikt inny się nie odezwie i wydaje się, że inni umniejszają twoje doświadczenie lub mówią, że przesadzasz?
Wszystkie te problemy potęgują mikroagresje i tworzą mgłę zwątpienia, która prowadzi do obniżenia zdrowia psychicznego. W ten sposób nie chodzi tylko o zranienie twoich uczuć. Chodzi o chroniczny stres, który wywołuje gniew i niepokój oraz ma niszczycielskie, długoterminowe skutki. To te małe kopnięcia, które słyszysz w kółko, mogą w końcu nadszarpnąć twoje zdrowie psychiczne.
Radzenie sobie z mikroagresjami
Jak sobie radzisz, jeśli jesteś celem mikroagresji? Jeśli byłeś celem mikro zniewag, mikronapaści lub jakiegokolwiek innego rodzaju mikroagresji, możesz czuć się zdezorientowany, jak zareagować.
Nie martw się, nie jesteś sam. Jednak ważne jest, aby podjąć jakieś działania w celu ochrony zdrowia psychicznego. Jak już wspomniano, uczucie frustracji i niezdolności do reagowania prowadzi do chronicznego stresu i pogorszenia zdrowia psychicznego.
Ważne jest również ujawnienie mikroagresji, ponieważ w przeciwnym razie przestępcy mogą nie wiedzieć, jak sprawili, że się czujesz. Chociaż zirytowanie lub złość może wydawać się naturalne, lepszym podejściem byłoby spokojne określenie, jak się czujesz, tak aby druga osoba była tego świadoma.
Chociaż jawne mikroagresje mogą być trudne do pokonania (np. osoba celowo próbowała sprawić, że poczujesz się źle), te niezamierzone mogą być łatwiejsze do naprawienia.
Jeśli ktoś nie zdaje sobie sprawy z tego, jak jego słowa lub zachowanie wpływają na ciebie, spokojne poinformowanie go jest pierwszym krokiem w kierunku edukowania go o tym, jak jego działania wpływają na innych ludzi. W ten sposób widzimy stopniowe zmiany na świecie.
Zapobieganie mikroagresji
Jak możemy zapobiegać mikroagresji jako jednostki, jako społeczeństwo i jako członkowie globalnej społeczności? Oprócz spokojnego stwierdzenia, w jaki sposób mikroagresje ranią cię jako cel, istnieje również potrzeba porozmawiania o tym, jak samemu uniknąć angażowania się w mikroagresje.
Prawda jest taka, że większość z nas chce wierzyć, że jesteśmy dobrymi ludźmi (a w większości takimi jesteśmy), a zatem koncepcja, że to, co mówimy lub robimy, jest obraźliwe lub nie traktuje innych sprawiedliwie, stwarza zagrożenie dla naszego poczucia własnej wartości .
W ten sposób jedynym sposobem na powstrzymanie mikroagresji jest skonfrontowanie się wszystkich z własnymi wrodzonymi uprzedzeniami. Aby to zrobić, będziesz musiał wystawić się na szerszą gamę sytuacji i ludzi oraz być może rzeczy, które sprawiają, że czujesz się niekomfortowo.
Oznacza to otwartość na zaprzyjaźnianie się z ludźmi z różnych miejsc i ludźmi, którzy mają inne pomysły niż twoje. Nie, nie musisz zmieniać swoich moralności i wartości, ale musisz być otwarty na poznawanie innych ludzi jako jednostek bez natychmiastowego postrzegania ich jako części określonej grupy (i posiadania uprzedzeń, które się z tym wiążą).
Ponadto, jeśli ktoś się odezwie i powie, że to, co powiedziałeś lub zrobiłeś, jest dla niego bolesne, ważne jest, aby go wysłuchać. Przede wszystkim zastanów się, zanim zaczniesz mówić i zastanów się, jak wpłynie to na otoczenie.
Mikroagresje powodują, że inni czują się odrzuceni, wyobcowani, znieważeni lub unieważnieni. Uwidaczniają różnice we władzy i przywilejach oraz utrwalają stereotypy i rasizm. Z tego powodu oceń swoje własne uprzedzenia, obserwuj, co mówisz, i cenzuruj się, gdy Twoje słowa mogą być bolesne.
Określając, czy należy zająć się mikroagresją, profesor psychologii Kevin Nadal stworzył listę pięciu pytań, które należy rozważyć w swojej książce „Przewodnik po reagowaniu na mikroagresje”.
- Jeśli odpowiem, czy moje fizyczne bezpieczeństwo może być zagrożone?
- Jeśli odpowiem, czy dana osoba przyjmie postawę obronną i czy doprowadzi to do kłótni?
- Jeśli odpowiem, jak wpłynie to na moje relacje z tą osobą (np. współpracownikiem, członkiem rodziny itp.)
- Jeśli nie odpowiem, czy będę żałować, że czegoś nie powiedziałem?
- Jeśli nie odpowiadam, czy oznacza to, że akceptuję zachowanie lub oświadczenie?
Podstawowe przyczyny mikroagresji
Jakie są przyczyny mikroagresji? Nie ma prostej odpowiedzi, ponieważ wiele rodzajów uprzedzeń, o których mowa, jest częściowo wynikiem stuleci systemowego rasizmu i stereotypów, które przetrwały do dziś, mimo że zmierzaliśmy w kierunku bardziej równego społeczeństwa. W naszej zbiorowej świadomości mogą trwać takie kwestie, jak następujące:
- Stereotypowe przedstawienia mniejszości w literaturze popularnej, filmie i telewizji
- Bielenie lub nabłyszczanie niektórych części naszej historii
- Bycie uspołecznionym przez osoby starszego pokolenia, które mogą nosić swoje poglądy z bardziej nietolerancyjnych czasów
- Łatwość robienia z innych kozła ofiarnego zamiast stawiania czoła własnym problemom
Pokonywanie mikroagresji
Niektórzy twierdzą, że rozwiązaniem tego problemu nie jest zwiększona poprawność polityczna, ale raczej dotarcie do sedna problemu.
Na przykład najlepiej byłoby nie kontrolować języka w sposób, który tworzy więcej barier między ludźmi, ponieważ ci, którzy nie rozumieją ich wrodzonych uprzedzeń, prawdopodobnie nie zmienią swoich słów lub zachowań.
Z tego powodu i aby uniknąć sytuacji, w których cele mikroagresji nie rozwijają poczucia bycia ofiarą (i bez władzy), lepszym rozwiązaniem może być opracowanie strategii ograniczania uprzedzeń i większych leżących u ich podstaw problemów strukturalnych, które prowadzą do rodzajów uprzedzeń, które sprawiają, że mikroagresje są częstsze.
Najwyraźniej jest to skomplikowane przedsięwzięcie, które trwa od dziesięcioleci, a do wykonania jest o wiele więcej pracy.
Słowo od Verywell
Niezależnie od tego, czy jesteś celem mikroagresji, czy kimś, kto świadomie lub nieświadomie zaangażował się w atakowanie innych za pomocą mikroagresji, odgrywasz rolę w rozwiązaniu tego problemu. Jako cel ważne jest, aby podzielić się z innymi tym, jak czujesz mikroagresje, aby mogli lepiej zrozumieć i mieć większą empatię.
Jako agresor ważne jest, aby głęboko rozważyć swoje wrodzone uprzedzenia, jak możesz je zmienić i poszerzyć swoje doświadczenia w tym procesie. Tylko dzięki temu wspólnemu wysiłkowi widoczne będą zmiany, a negatywne długoterminowe skutki mikroagresji na zdrowie psychiczne zostaną rozwiązane.
Czy nadal będziesz utrwalać stereotypy, czy dostosujesz swoje uprzedzenia, aby lepiej dopasować się do rzeczywistości? Czy pozwolisz ludziom sprawić, że poczujesz się sfrustrowany lub zły swoimi słowami i czynami, nie podejmując żadnych działań samodzielnie? Niezależnie od tego, czy jesteś celem, czy agresorem, istnieją kroki, które można podjąć, aby rozwiązać ten problem w społeczeństwie.
Dopiero gdy problem zostanie rozpoznany, rozwiązany i podjęte zostaną kroki w celu rozwiązania problemu, zobaczymy prawdziwą zmianę lub ruch, jeśli chodzi o mikroagresje. Wykonuj swoją rolę zarówno jako potencjalna ofiara, jak i agresor, aby upewnić się, że nie przyczyniasz się do pogorszenia zdrowia psychicznego siebie i osób wokół ciebie.
Jak uprzedzenia poznawcze wpływają na to, jak myślisz i działasz
