Terapia rozmowa jest jedną z najczęstszych opcji leczenia fobii, chociaż jej specyfika będzie się różnić w zależności od potrzeb klienta i szkoły myślenia terapeuty.
Co to jest terapia rozmową?
Terapia rozmowa, znana również jako psychoterapia, opiera się na podstawowym założeniu, że rozmawianie o rzeczach, które Cię niepokoi, może pomóc w radzeniu sobie z emocjonalnym niepokojem. Niektórzy psychoterapeuci podążają za określoną szkołą myślenia, taką jak teoria poznawcza lub behawioryzm. Inni stosują bardziej eklektyczne podejście, czerpiąc techniki i zasady z kilku różnych teorii.
W przypadku fobii specyficznych, specjalista ds. zdrowia psychicznego (np. psycholog lub psychiatra) może stosować kombinację strategii poznawczych i behawioralnych, które obejmują w swoim planie leczenia ekspozycję na budzący lęk obiekt lub sytuację.
Skuteczność terapii rozmową a terapia lekami
W społeczności zajmującej się zdrowiem psychicznym toczy się odwieczna debata na temat przydatności psychoterapii w przeciwieństwie do terapii lekami. Zgodnie z modelem medycznym zaburzenia psychiczne są wynikiem przyczyn fizjologicznych i powinny być leczone lekami oraz innymi interwencjami biologicznymi.
Zwolennicy psychoterapii uważają, że zaburzenia psychiczne w dużej mierze opierają się na reakcjach na otoczenie. Dlatego można je leczyć poprzez dyskusję, rozwiązywanie konfliktów, zmiany w zachowaniu, zmiany w myśleniu.
Obecnie większość członków społeczności zajmującej się zdrowiem psychicznym uważa, że połączenie czynników biologicznych, psychologicznych i społecznych przyczynia się do rozwoju chorób psychicznych.
Podczas opracowywania planu leczenia wielu terapeutów rozważa zarówno rozwiązania medyczne, jak i terapię rozmową.
Cele terapii
Ostatecznym celem każdego rodzaju terapii jest pomóc klientowi poczuć się lepiej i skuteczniej radzić sobie z zaburzeniem lub sytuacją. Konkretne cele leczenia zależą od indywidualnego klienta, teorii terapeuty i zaistniałej sytuacji. Cel może być konkretny, np. rzucenie palenia, lub bardziej abstrakcyjny, np. poprawa samooceny.
Gdy do leczenia fobii stosuje się terapię rozmową, zazwyczaj istnieją dwa cele. Jednym z nich jest pomoc klientowi w zmniejszeniu jego strachu i niepokoju, a drugim celem jest pomoc klientowi w nauce zmiany reakcji na przerażającą sytuację lub obiekt.
Niektóre formy psychoterapii mają trzeci cel. W psychoanalizie i pokrewnych terapiach celem jest odkrycie i rozwiązanie podstawowych konfliktów i dynamiki, które spowodowały fobię lub inne zaburzenie. W terapiach interpersonalnych celem jest rozwiązanie problemów w relacjach międzyludzkich, które wynikały lub przyczyniły się do fobii lub innego zaburzenia.
9 najlepszych programów terapii online Wypróbowaliśmy, przetestowaliśmy i napisaliśmy bezstronne recenzje najlepszych programów terapii online, w tym Talkspace, Betterhelp i Regain.Progresja terapii rozmową
Rozmowa rozpoczyna się od pierwszej wizyty, często nazywanej wywiadem wstępnym. Podczas tej wizyty opiszesz, co sprowadza Cię na terapię. Jest to znane jako prezentujący problem.
Terapeuta zada wtedy pytania, które pomogą wyjaśnić naturę problemu oraz jego czas trwania i nasilenie. Będą również próbowali określić Twoje cele terapii. Pod koniec pierwszej sesji terapeuta będzie miał już początki formułowania problemu i potencjalnego planu leczenia. Może to być napisane jako oficjalny dokument lub po prostu udostępnione jako przewodnik po leczeniu.
Pomimo istnienia planu leczenia, zawsze powinieneś współpracować ze swoim terapeutą i zachować kontrolę nad wyborami w swojej terapii.
Wydanie może wymagać większej lub mniejszej liczby sesji niż pierwotnie planowano. Członkowie rodziny lub przyjaciele mogą zostać zaproszeni do udziału w niektórych sesjach. Mogą być zalecane zasoby pomocnicze, takie jak grupy wsparcia.
Terapia Rozmowa Grupowa
Chociaż terapia rozmowa jest najczęściej przeprowadzana jeden na jednego, terapia grupowa może być również skuteczna. W tradycyjnej terapii grupowej istnienie grupy odgrywa kluczową rolę. Środowisko terapeutyczne to środowisko tworzone w grupie, które zapewnia strukturę, wsparcie i poczucie bezpieczeństwa. W bezpiecznym i pełnym zaufania środowisku członkowie grupy często mogą wyrażać uczucia, konfrontować się z własnymi negatywnymi cechami osobowości i eksperymentować ze zmianami behawioralnymi.
Oczywiście zbudowanie poczucia wspólnoty wymaga czasu i wysiłku. Popularność krótkiej terapii doprowadziła do innego stylu terapii grupowej – seminarium. Seminaria, ograniczone czasowo do jednego wieczoru lub być może weekendu, mogą być postrzegane jako rodzaj terapii grupowej. Te krótkie sesje grupowe wykorzystują metody terapii poznawczo-behawioralnej, które są prezentowane kilku osobom jednocześnie. Otoczenie grupowe może zwiększyć pewność siebie, która może się rozwinąć po zobaczeniu, jak inni z powodzeniem walczą z własnymi problemami.
