Co to jest kleptomania?

Kleptomania to stan charakteryzujący się nieodpartą chęcią kradzieży. Ludzie kradną przedmioty, których nie potrzebują, na zakup których mogliby sobie pozwolić lub które mają niewielką lub żadną wartość pieniężną. Osoby z kleptomanią doświadczają napięcia, które łagodzi popełnienie kradzieży

Kleptomania często pojawia się w okresie dojrzewania i pojawia się częściej u kobiet niż u mężczyzn. Ponieważ kradzież jest nielegalna, zaburzenie to może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych.

Osoby z kleptomanią mogą stanąć w obliczu aresztowania, procesu i uwięzienia w wyniku swoich objawów. Jedno badanie pacjentów klinicznych wykazało, że ponad 68% osób z kleptomanią zostało aresztowanych za kradzież. Nieco ponad 20% tych pacjentów zostało skazanych i osadzonych w więzieniach za swoje przestępstwa

Objawy i symptomy

Zgodnie z kryteriami diagnostycznymi ustalonymi przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne w DSM-5 kleptomania charakteryzuje się powtarzającą się niezdolnością do oparcia się pokusie kradzieży. Osoby z tym schorzeniem doświadczają narastania napięcia przed kradzieżą, a w konsekwencji uwalniania niepokoju i napięcia podczas popełniania kradzieży. Kradzież powoduje uczucie satysfakcji, ulgi, a nawet przyjemności.

Podczas gdy kradzież może złagodzić napięcie, jakiego doświadczała dana osoba, może ona mieć poczucie winy i wyrzuty sumienia po przestępstwie. Uczucia wstydu, samooskarżenia i wyrzutów sumienia są dość powszechne po epizodzie kradzieży.

Ważne jest, aby pamiętać, że kleptomania nie wiąże się z kradzieżą dla osobistych korzyści. Ludzie z tym schorzeniem nie kradną rzeczy w oparciu o zachętę finansową lub dlatego, że pożądają przedmiotów, które zabierają. Kradzieże te nie są również związane z brakiem pieniędzy na przedmiotowe przedmioty. W wielu przypadkach same przedmioty mogą mieć niewielką lub żadną wartość pieniężną.

Czasami osoba z kleptomanią przechowuje gdzieś przedmioty, często nigdy nie ogląda się ich ani nie używa. Inni mogą pozbyć się skradzionych przedmiotów, oddając je przyjaciołom i rodzinie, a nawet zwracając je do miejsca, z którego zostały zabrane.

Epizody kradzieży zwykle nie wymagają skomplikowanego planowania i często pojawiają się spontanicznie. Osoby z tym schorzeniem mogą przebywać w miejscach publicznych, takich jak centrum handlowe lub supermarket, gdy pojawia się chęć kradzieży. Intensywność tych pragnień może być różna. Osoby z tym schorzeniem mogą uniknąć kradzieży, gdy istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że ich kradzież w sklepie zostanie wykryta, na przykład gdy w pobliżu znajduje się personel sklepu lub organy ścigania.

Kluczowe objawy kleptomanii

• Powtarzające się nieumiejętność oparcia się impulsowi kradzieży
• Kradzież przedmiotów bez wartości lub tych, których się nie potrzebuje
• Uczucie ulgi lub przyjemności podczas kradzieży

Co jeszcze może być?

Kleptomania różni się od zwykłej kradzieży sklepowej, ponieważ złodzieje zazwyczaj planują swoje kradzieże i wykonują to zachowanie, aby zdobyć przedmioty, których pragną, ale nie mogą sobie na to pozwolić. Z drugiej strony osoby z kleptomanią kradną spontanicznie, aby rozładować napięcie, które nadal narasta, jeśli nie działają.

Kleptomania może wystąpić sama, ale często pojawia się również wraz z innymi schorzeniami. Osoby z tym schorzeniem mogą być podatne na używanie substancji i niepokój, a także inne zaburzenia związane z kontrolą impulsów. Niektóre inne zaburzenia, które mogą wystąpić wraz z kleptomanią, obejmują:

• Zaburzenia nastroju
• Lęk napadowy
• Lęk separacyjny
• Zaburzenie dysmoficzne ciała
• Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne
• Inne zaburzenia kontroli impulsów

Wykazano również, że zaburzenie to jest związane z używaniem substancji i alkoholu. Niektórzy eksperci sugerują, że może istnieć pewien rodzaj wspólnego powiązania genetycznego między zaburzeniami używania substancji a kleptomanią

Badania wykazały również, że u 73 procent osób z kleptomanią w pewnym momencie życia zdiagnozowano zaburzenie afektywne. Badania sugerują również podobnie wysoki wskaźnik współzachorowalności z innymi schorzeniami psychicznymi, w tym zaburzeniami lękowymi, zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym i jedzeniem. zaburzenia.

Od 43 do 55% osób z kleptomanią stwierdzono również współwystępujące zaburzenie osobowości - paranoidalne zaburzenie osobowości i zaburzenie osobowości histrionicznej.

Aby zdiagnozować kleptomanię, należy najpierw ustalić, że objawów nie da się lepiej wytłumaczyć innym stanem psychicznym, takim jak zaburzenie zachowania lub antyspołeczne zaburzenie osobowości.

Przyczyny

Dokładne przyczyny kleptomanii są przedmiotem badań umiejętności, chociaż sugeruje się, że rolę mogą odgrywać zarówno wpływy genetyczne, jak i środowiskowe. Różne perspektywy w psychologii sugerują kilka możliwych wyjaśnień:

Podejście psychoanalityczne: Psychoanalityczne wyjaśnienia kleptomanii przedstawiają ją na różne sposoby. Niektórzy sugerują, że ludzie są motywowani do zdobywania przedmiotów w celu symbolicznego zrekompensowania pewnego rodzaju wczesnej straty lub zaniedbania. Zgodnie z tym podejściem leczenie zaburzenia polega na odkryciu motywacji leżących u podstaw tego zachowania.

Podejście poznawczo-behawioralne: Wyjaśnienia poznawczo-behawioralne sugerują, że zaburzenie może rozpocząć się, gdy dana osoba zostanie pozytywnie wzmocniona za kradzież czegoś. Po pierwszej kradzieży bez negatywnych konsekwencji staje się bardziej prawdopodobne, że zachowanie to powtórzy się w przyszłości.

W końcu sygnały związane z kradzieżą stają się bardzo silne, co znacznie zwiększa prawdopodobieństwo ich kontynuacji. Kiedy dana osoba znajdzie się w sytuacji, w której obecne są podobne bodźce środowiskowe, może się okazać, że przytłaczająca chęć kradzieży jest po prostu nieodparta.

Ponieważ akt kradzieży łagodzi stres i napięcie, których doświadczała dana osoba, zachowanie to wiąże się również z łagodzeniem stresu. Z czasem jednostka może zacząć kraść jako sposób radzenia sobie ze stresem i łagodzenia go.

Podejście biologiczne: Wyjaśnienia biologiczne sugerują, że zachowanie może być powiązane z określonymi obszarami mózgu i możliwą dysregulacją niektórych neuroprzekaźników. Niektóre badania powiązały pojawienie się kleptomanii z dysfunkcją płata czołowego mózgu. W dwóch zgłoszonych przypadkach tępy uraz płata czołowego spowodował objawy fizyczne, takie jak zawroty głowy, objawy behawioralne, takie jak agresja, i objawy poznawcze, takie jak jako utrata pamięci, po której następuje nagłe pojawienie się zachowań związanych z kleptomanią.

Badania wykazały również, że SSRI są stosowane do skutecznego leczenia kleptomanii, co wskazuje, że może być zaangażowana regulacja serotoniny. Inne neuroprzekaźniki, takie jak dopamina i endogenne opioidy, mogą również odgrywać rolę w rozwoju choroby.

Rozpowszechnienie

Jak powszechna jest kleptomania? Uważa się, że jest to stosunkowo rzadkie. Szacuje się, że częstość występowania w ciągu życia wynosi od 0,3 do 0,6 populacji, chociaż sugerowano również, że rzeczywista liczba może być wyższa.

• Dokładna częstość występowania kleptomanii nie jest znana, ale szacuje się, że dotyczy ona około 1,2 miliona dorosłych Amerykanów, czyli 6 na 1000 dorosłych.
• Szacuje się, że kleptomania odpowiada za 5 procent wszystkich kradzieży w sklepach, co przekłada się na roczną stratę ekonomiczną w wysokości około 500 milionów dolarów.

Ponieważ ludzie mogą czuć się zawstydzeni lub zawstydzeni swoim stanem, uważa się, że zaburzenie to jest niedostatecznie zgłaszane. Dane krajowe oceniające częstość występowania w populacji ogólnej nie istnieją, ale liczby pobrane z próbek klinicznych sugerują, że kleptomania może być znacznie częstsza niż wcześniej sądzono. Na przykład jedno badanie pacjentów klinicznych wykazało, że prawie 3,4-28% zgłosiło obecne objawy zgodne z kleptomanią.

Diagnoza

Kleptomania jest zwykle diagnozowana przez lekarza lub specjalistę od zdrowia psychicznego. Ponieważ kleptomania często współwystępuje z innymi stanami, takimi jak zaburzenia odżywiania, nadużywanie substancji i alkoholu oraz zaburzenia lękowe, często jest diagnozowana, gdy ludzie są kierowani do lekarza z powodu współistniejących objawów psychicznych. Diagnoza może również wystąpić, jeśli objawy kleptomanii doprowadziły do ​​aresztowania za kradzież.

Po wstępnym badaniu przez lekarza, pacjent może zostać skierowany do psychologa lub psychiatry w celu dalszej oceny. Diagnoza może obejmować wykorzystanie wywiadów z pacjentami i przegląd dokumentacji prawnej. W postawieniu diagnozy przydatne może być również podanie skal psychometrycznych, takich jak Skala Oceny Objawy Kleptomania (K-SAS) lub Skala Obsesyjno-Kompulsywnej Yale Brown, zmodyfikowana dla Kleptomanii (K-YBOCS).

Sekretny charakter zaburzenia, a także związane z nim poczucie winy i wstydu, mogą kolidować z diagnozą i leczeniem. W niektórych przypadkach ludzie otrzymują diagnozę i leczenie tylko w wyniku kontaktu z systemem prawnym w wyniku przyłapania na kradzieży.

Leczenie

Dwie z najczęstszych metod leczenia kleptomanii obejmują:

LekiSelektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), a także inne leki przeciwdepresyjne, wykazały skuteczność w leczeniu objawów kleptomanii i mogą być stosowane w połączeniu z terapią poznawczo-behawioralną.

Psychoterapia: Terapia poznawczo-behawioralna jest skierowana zarówno na myśli, jak i zachowania, które przyczyniają się do kradzieży, i wykazano, że ma pewną skuteczność w radzeniu sobie z objawami kleptomanii.

Psychoterapia jest często pierwszą linią leczenia zaburzeń kontroli impulsów, której celem jest pomoc pacjentowi w nauczeniu się rozpoznawania ich impulsów, odkryciu, dlaczego działają na te impulsy i znalezieniu bardziej odpowiednich sposobów na złagodzenie impulsów i napięć. Ostatnio nastąpiła zmiana w kierunku stosowania interwencji psychofarmakologicznych obok podejść psychoterapeutycznych.

Wczesna interwencja i skuteczne leczenie są ważne, aby pomóc osobom doświadczającym objawów kleptomanii uniknąć niepotrzebnego stresu i związanych z tym konsekwencji prawnych ich stanu. Ważne jest również, aby leczyć wszelkie współwystępujące schorzenia, które mogą występować za pomocą odpowiednich interwencji.

Słowo od Verywell

Kleptomania to poważna choroba psychiczna, która może mieć duży wpływ na funkcjonowanie i życie jednostki. Zaburzenie to nie tylko może prowadzić do znacznego stresu, ale może również skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi dla osób przyłapanych na kradzieży. Aresztowanie, uwięzienie i koszty sądowe nie są rzadkością dla osób z kleptomanią.

Na szczęście są kroki, które możesz podjąć, jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, ma kleptomanię. Dzięki odpowiedniemu leczeniu możesz znaleźć sposoby radzenia sobie ze swoimi impulsami i zastąpić negatywne zachowania bardziej korzystnymi. Jeśli podejrzewasz, że możesz mieć kleptomanię, skonsultuj się z lekarzem lub specjalistą od zdrowia psychicznego, aby ustalić plan leczenia, który jest najbardziej odpowiedni dla Twoich potrzeb.