Trening zaszczepiania stresu (SIT) jest formą terapii poznawczo-behawioralnej (CBT) dla zespołu stresu pourazowego (PTSD). CBT jest powszechnie stosowaną formą psychoterapii (terapia rozmową), która może pomóc Ci rozpoznać i zmienić nieprawidłowe i/lub negatywne myśli, które miały wpływ na Twoje zachowanie. Terapia ekspozycji i terapia przetwarzania poznawczego to inne przykłady takiej terapii.
Szkolenie w zakresie zaszczepiania stresu
Tak jak szczepienie przeciwko konkretnej chorobie pomaga twojemu organizmowi szybko reagować, gdy jest narażony na tę chorobę, w ten sam sposób trening wszczepiania stresu przygotowuje cię do szybkiej obrony przed strachem i niepokojem związanym z PTSD, gdy jesteś narażony na przypomnienia lub sygnały , które wywołują te objawy.
Narażając cię na łagodniejsze formy stresu, zwiększasz pewność siebie, dzięki czemu możesz szybko i skutecznie reagować na sygnały związane z traumą.
Ta forma psychoterapii zwykle przebiega od dziewięciu do 12 razy w 90-minutowych sesjach, które mogą obejmować jedną osobę lub grupę terapeutyczną. Jednak odbywa się to głównie jeden na jednego z terapeutą.
Techniki treningowe z inokulacją w stresie
Uczysz się umiejętności radzenia sobie. Jeśli cierpisz na PTSD i przechodzisz szkolenie z zaszczepiania stresu, Twój terapeuta pomoże Ci stać się bardziej świadomym konkretnych wyzwalaczy, które sygnalizują strach i niepokój związany z traumą. Ponadto nauczysz się różnych umiejętności radzenia sobie, które są przydatne w radzeniu sobie z lękiem, takich jak:
- Głębokie oddychanie z twojej przepony: Ten trening radzenia sobie składa się z dwóch części: nauki głębokiego oddychania, a następnie ćwiczenia go pomiędzy sesjami terapeutycznymi, aby stał się zdrowym nawykiem.
- Nauka cichego mówienia do siebie: Jeśli jesteś jak wiele osób, z zespołem stresu pourazowego i bez, prawdopodobnie już to robisz, ale podczas treningu zaszczepiania stresu uczysz się koncentrować swoje wewnętrzne rozmowy na szybkim rozpoznawaniu negatywnych, przygnębiających myśli o sobie, powstrzymywaniu ich, i zmieniając je na pozytywne, zachęcające stwierdzenia.
- Trening rozluźniający mięśnie: : Nauczysz się, jak rozluźnić każdą z głównych grup mięśniowych, napinając i uwalniając je we właściwy sposób. Ćwiczenia te są również rejestrowane, dzięki czemu można je ćwiczyć między sesjami treningowymi.
- Odgrywanie ról: Oto, gdzie zaczynasz ćwiczyć techniki radzenia sobie, których się nauczyłeś. Po tym, jak ty i twój terapeuta stworzycie sytuację wywołującą lęk, odgrywacie skutecznie radzenie sobie, stosując określone strategie radzenia sobie z lękiem.
- Myślenie i zmiana negatywnych zachowań: W tym miejscu nauczysz się wykorzystywać swoją wyobraźnię, aby ćwiczyć skuteczne radzenie sobie. Twój terapeuta prowadzi cię przez całą sytuację wywołującą lęk, w której z powodzeniem rozpoznajesz sygnały związane z traumą i podejmujesz działania, aby zapobiec ich wymknięciu się spod kontroli.
Uczysz się także wykorzystywać swoje nowe umiejętności. Gdy już zidentyfikujesz sygnały, które mogą wywołać Twój niepokój i strach, Twój terapeuta pomoże Ci nauczyć się wykrywać i identyfikować te przypomnienia, gdy tylko się pojawią. Dzięki temu możesz natychmiast zastosować nowo nauczone umiejętności radzenia sobie z lękiem i stresem, zanim wymkną się spod kontroli.
Terapia ekspozycji
Z biegiem czasu ludzie z PTSD mogą rozwinąć lęk przed przypomnieniem ich traumatycznego wydarzenia. Te przypomnienia mogą znajdować się w środowisku. Na przykład niektóre obrazy, zapachy lub dźwięki mogą wywoływać myśli i uczucia związane z traumatycznym wydarzeniem.
Te przypomnienia mogą również mieć formę wspomnień, koszmarów lub natrętnych myśli. Ponieważ te przypomnienia często powodują znaczne cierpienie, dana osoba może się ich bać i unikać.
Celem terapii ekspozycji jest pomoc w zmniejszeniu poziomu strachu i niepokoju związanego z tymi przypomnieniami, a tym samym zmniejszenie unikania. Być może będziesz musiał skonfrontować się z przypomnieniami, których się boisz, bez unikania ich. lub poprzez użycie wyobraźni.
Dzięki radzeniu sobie ze strachem i niepokojem możesz nauczyć się, że niepokój i strach same znikną, ostatecznie zmniejszając stopień, w jakim te przypomnienia są postrzegane jako groźne i przerażające. Terapia ekspozycji jest zwykle połączona z uczeniem różnych umiejętności relaksacyjnych. W ten sposób możesz lepiej radzić sobie z lękiem i strachem, gdy się pojawiają, zamiast ich unikać.
Terapia Przetwarzania Poznawczego
Terapia przetwarzania poznawczego (CPT) jest skuteczna w leczeniu PTSD wśród osób, które doświadczyły traumy, takiej jak napaść seksualna, wykorzystywanie dzieci, walka lub klęski żywiołowe. CPT zwykle trwa 12 sesji i może być postrzegane jako połączenie terapii poznawczej i terapii ekspozycji
CPT jest jak terapia poznawcza, ponieważ opiera się na założeniu, że objawy PTSD wynikają z konfliktu między przekonaniami o sobie i świecie sprzed urazu (na przykład przekonanie, że nic złego ci się nie stanie) a informacjami pourazowymi ( na przykład trauma jako dowód, że świat nie jest bezpiecznym miejscem).
Konflikty te nazywane są „utkniętymi punktami” i są omawiane w następnym komponencie pisania CPT na temat traumy.
Podobnie jak w terapii ekspozycji, w CPT jesteś proszony o szczegółowe opisanie swojego traumatycznego wydarzenia, a następnie o wielokrotne czytanie historii na głos w trakcie i poza sesją. Twój terapeuta pomoże Ci zidentyfikować i rozwiązać problemy i błędy w myśleniu, czasami nazywane „restrukturyzacją poznawczą”.
Błędy w myśleniu mogą obejmować np. „Jestem złą osobą” lub „Zrobiłem coś, by na to zasłużyć”. Twój terapeuta może pomóc ci rozwiązać te błędy lub zablokowane punkty poprzez zebranie dowodów za i przeciw tym myślom.
Dowód
Wszystkie omówione tutaj terapie okazały się skuteczne w leczeniu PTSD, chociaż badania są silniejsze na korzyść psychoterapii skoncentrowanych na traumie, takich jak CPT i terapia ekspozycji. To, który z nich jest dla Ciebie odpowiedni, zależy od tego, z czym czujesz się najbardziej komfortowo.
Na przykład niektórzy ludzie nie czują się komfortowo, aktywnie konfrontując się z przypomnieniem traumy lub pisząc o przeszłym traumatycznym doświadczeniu. Dlatego SIT może być lepszym wyborem. Najważniejszą rzeczą jest znalezienie terapeuty, z którym poczujesz się komfortowo i któremu ufasz
