Podczas poszukiwania leczenia zaburzeń odżywiania, dwa z pierwszych często pojawiających się pytań to „Ile będzie kosztować leczenie?” i „Jak zapłacę za leczenie?”
Odpowiedzi na te pozornie proste pytania zależą od bardzo wielu zmiennych. Zaburzenia odżywiania to złożone choroby, które wiążą się z wieloma problemami psychiatrycznymi, medycznymi i żywieniowymi. Potrzeby leczenia będą się różnić w zależności od ciężkości tych różnych czynników. Pacjenci często wymagają skoordynowanej opieki kilku pracowników służby zdrowia.
W rezultacie leczenie zaburzeń odżywiania może być często bardzo kosztowne. Biorąc pod uwagę tę rzeczywistość, nie dziwi fakt, że zdecydowana większość ludzi w Stanach Zjednoczonych cierpiących na zaburzenia odżywiania w ogóle nie jest leczona. Jednak lepsze zrozumienie opcji, a także tego, jak bronić siebie lub członka rodziny z zaburzeniami odżywiania, może pomóc w uzyskaniu pomocy.
Poziomy leczenia
Jednym z pierwszych czynników wpływających na koszt jest określenie, jakiego poziomu opieki potrzebujesz.
Im intensywniejsze leczenie jest wymagane, tym jest ono droższe. Na przykład hospitalizacja w szpitalu psychiatrycznym lub medycznym będzie najbardziej kosztowna; w miarę przejścia na mniej intensywne poziomy leczenia (ogólnie: stacjonarne, częściowe hospitalizacje, intensywne ambulatoryjne, ambulatoryjne), koszty maleją.
Najdroższe są noclegi w obiektach. Oprócz opieki większej liczby profesjonalistów, koszt obejmuje zakwaterowanie i wyżywienie. Centra medyczne mają jeszcze wyższe koszty ze względu na specjalistów pielęgniarskich i medycznych zajmujących się opieką.
Jeden ze szpitalnych programów leczenia zaburzeń odżywiania w Stanach Zjednoczonych naliczał w 2015 r. średni dzienny koszt w wysokości 2295 USD; jego program częściowej hospitalizacji kosztował 1567 USD. Program stacjonarny kosztował średnio 30 000 USD miesięcznie w 2010 r. Należy wziąć pod uwagę, że wielu pacjentów może wymagać trzymiesięcznego lub dłuższego leczenia.
Długość pobytu również jest bardzo zróżnicowana – pacjenci mogą wymagać od kilku dni do kilku miesięcy leczenia na różnych poziomach. Chociaż doświadczenie każdego pacjenta jest wyjątkowe, znacznie większy koszt leczenia na wyższych poziomach często powoduje, że pacjenci spędzają stosunkowo mniej czasu na wyższych poziomach leczenia, a więcej na niższych poziomach.
To niefortunny stan rzeczy w Stanach Zjednoczonych, że ubezpieczyciele przerywają wiele zabiegów, które ograniczają pobyty na wyższych poziomach opieki.
Czy ubezpieczenie pokryje moje leczenie?
Jeśli masz szczęście, że masz ubezpieczenie zdrowotne, następnym pytaniem, jakie będziesz mieć, będzie to, czy ubezpieczenie pokryje Twoje leczenie. To pytanie ma podobnie złożone odpowiedzi.
Leczenie w szpitalach medycznych lub uniwersyteckich ośrodkach zdrowia jest zwykle objęte medycznymi świadczeniami zdrowotnymi pacjenta. Zazwyczaj pokrywane są tylko pobyty krótkoterminowe z powodów medycznych (niestabilne tętno itp.).
Leczenie w ośrodkach stacjonarnych i na wszystkich niższych poziomach opieki jest zazwyczaj zapewniane w ramach świadczeń zdrowia psychicznego danej osoby. Pierwszy stacjonarny program leczenia zaburzeń odżywiania został uruchomiony w 1985 roku. W latach 90., gdy zarządzana opieka zaczęła dramatycznie skracać pobyty w szpitalu z powodu zaburzeń odżywiania, wkrótce inne ośrodki stacjonarne wypełniły lukę w leczeniu.
Pacjenci z zaburzeniami odżywiania coraz częściej otrzymują leczenie na tym poziomie opieki, częściowo w odpowiedzi na zmiany w prawie federalnym.
Ustawa o parytecie zdrowia psychicznego i równości uzależnień
Ustawa ta, podpisana do ustawodawstwa federalnego w 2008 r., wymaga od firm ubezpieczeniowych zapewnienia ochrony zdrowia psychicznego i zaburzeń związanych z używaniem substancji, która jest równoważna z problemami ze zdrowiem fizycznym.
Dotyczy to większości większych grupowych planów zdrowotnych. Na przykład, prawo wymaga, aby ubezpieczyciele nie ustalali kosztów behawioralnych wizyt lekarskich wyższych niż opłaty za wizytę lekarską na tym samym poziomie opieki. . Prawo parytetowe wpływa również na limity leczenia, głównie eliminując roczne limity sesji, które były powszechne w programach zdrowia psychicznego.
Ustawa o Annie Westin
Przyjęta przez Kongres w 2015 r. jako część 21st Century Cures Act w grudniu 2016 r. wyjaśniła, że leczenie stacjonarne zaburzeń odżywiania miało być objęte prawem parytetowym.
Ubezpieczenie na opłacenie leczenia
Musisz zapoznać się z polisą ubezpieczeniową lub planem świadczeń zdrowotnych. Poproś o kopię od pracodawcy lub firmy ubezpieczeniowej, jeśli jej nie masz. Zapoznaj się z zakresem ubezpieczenia na różnych poziomach opieki. Zadzwoń do swojej firmy ubezpieczeniowej i poproś o listę placówek i/lub dostawców usług ambulatoryjnych, którzy są w sieci.
Dostawcy i zakłady w sieci są kontraktowane bezpośrednio z ubezpieczycielem - będą najtańszą opcją. Ustal, czy masz duży udział własny do spełnienia, zanim ubezpieczyciel zacznie partycypować w kosztach opieki i czy po rozpoczęciu tej składki będziesz miał dopłatę – część pobytu lub sesji, którą masz zapłacić bezpośrednio.
Następnie możesz zadzwonić do placówek i dostawców i poprosić ich o opcje leczenia. Jeśli możesz znaleźć dostawcę sieci, który jest zakontraktowany z Twoją firmą ubezpieczeniową, zawsze będzie to tańsza opcja. Należy jednak pamiętać, że wielu terapeutów specjalizujących się w zaburzeniach odżywiania nie akceptuje ubezpieczenia. Zrównoważenie konkurencyjnych priorytetów kompetencji świadczeniodawcy i kosztów opieki może być trudne.
Jeśli Twój lekarz ambulatoryjny nie wystawi rachunku bezpośrednio za ubezpieczenie, niektórzy wystawią superpodstawkę, która jest szczegółową fakturą zawierającą informacje, które musisz przedstawić swojej firmie ubezpieczeniowej, aby uzyskać częściowy zwrot kosztów sesji.
Jeśli nie możesz znaleźć placówki lub dostawcy, który zaakceptuje Twoje ubezpieczenie, możesz również poprosić swojego ubezpieczyciela o zawarcie umowy w jednym przypadku. Dzięki temu Twoja firma ubezpieczeniowa może traktować placówkę lub usługodawcę tak, jakby byli w sieci i uiszczać opłatę za Twoje leczenie. Nie jest to gwarantowane – osiągnięcie tego może wymagać dużo wsparcia w imieniu własnym lub członka Twojej rodziny.
Powinieneś być przygotowany na to, by zaangażować swojego ubezpieczyciela w obronę opieki nad tobą lub twoją ukochaną osobą. Czasami towarzystwa ubezpieczeniowe odmawiają opłacenia niezbędnego leczenia lub przedwcześnie je ograniczają. Ubezpieczyciele często domagają się wypisu, gdy waga pacjenta zaczyna się poprawiać.
Mogą to zrobić bez patrzenia na całkowite przywrócenie wagi obrazu klinicznego, to oczywiście tylko krótki etap drogi do wyzdrowienia. W takich przypadkach Twoi dostawcy mogą odwołać się w Twoim imieniu.
Być może będziesz musiał nawet zarejestrować skargę prawną przeciwko swojej firmie ubezpieczeniowej, aby skłonić ją do zapłaty za twoje leczenie. Jeśli Ty lub ktoś bliski ma problemy z leczeniem zaburzeń odżywiania, odwiedź www.DontDenyMe.org, aby dowiedzieć się o swoich prawach i uzyskać dostęp do zasobów umożliwiających złożenie odwołania i zażalenia na Twój plan zdrowotny.
Jeśli chodzi o programy finansowane ze środków publicznych w całych Stanach Zjednoczonych, brakuje specjalistycznego leczenia zaburzeń odżywiania. Dostawcy Medicare i Medicaid na wszystkich poziomach opieki są często ograniczeni. Wiele planów obejmuje ostrą hospitalizację medyczną, ale nie niższy poziom opieki. Niewielu świadczeniodawców ambulatoryjnych akceptuje ubezpieczenie publiczne.
Leczenie bez ubezpieczenia zdrowotnego
Leczenie zaburzeń odżywiania jest notorycznie kosztowne. Dla wielu pacjentów jest to ogromna bariera. Istnieją jednak inne opcje:
- Środowiskowe ośrodki zdrowia psychicznego: Tanie ośrodki doradcze mogą zapewnić leczenie, ale mogą brakować dostawców ze specjalistycznym szkoleniem.
- Leczenie rodzinne (FBT): Leczenie zaburzeń odżywiania u nastolatków jest czasami alternatywą dla bardziej kosztownego leczenia stacjonarnego dla nastolatków. W FBT wiele zadań jest przerzucanych na rodziców, których zadaniem jest odświeżenie nastoletniego dziecka i przerwanie zachowań związanych z zaburzeniami odżywiania. .
- Grupy wsparcia: Zapewniają wsparcie osobom, które nie mają dostępu do leczenia. National Eating Disorder Association ma listę tanich opcji, w tym grupy wsparcia.
- Stypendia lecznicze: Stypendia są przyznawane bezpośrednio przez niektóre ośrodki leczenia. Project Heal to organizacja, która zapewnia stypendia lecznicze dla różnych ośrodków leczenia w całym kraju.
- Uniwersyteckie programy badawcze: Możesz znaleźć tanie leczenie w zamian za udział w badaniach klinicznych. Możesz skontaktować się z głównymi uniwersytetami badawczymi i zapytać o badania naukowe.
- Skoncentrowany na sieci: Pomocne mogą być również opcje samopomocy i samopomocy z przewodnikiem skoncentrowane na aplikacji i zeszycie ćwiczeń.
Dodatkowe zasoby
Alliance for Eating Disorder Awareness posiada interaktywne narzędzie do wyszukiwania terapii, które obejmuje opcje leczenia zaburzeń odżywiania na wszystkich poziomach opieki. Możesz także wyszukać programy, które akceptują Medicare i Medicaid.
Słowo od Verywell
Bariery finansowe w leczeniu są realne. To wystarczająco trudne, aby zmagać się z zaburzeniami odżywiania, a martwienie się o leczenie dodaje kolejną warstwę stresu i trudności do problemu. Jednak prowadzenie badań i wspieranie siebie lub członka rodziny z zaburzeniami odżywiania może pomóc w uzyskaniu potrzebnej pomocy.