Lit jako leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej

Lit jest przepisywany jako stabilizator nastroju dla osób z chorobą afektywną dwubiegunową. Pomaga kontrolować manię, hipomanię, depresję i psychozę związaną z chorobą

Lit jest naturalnie występującym pierwiastkiem, który pod koniec XIX wieku odkryto, że ma właściwości stabilizujące nastrój. Pierwszy artykuł na temat stosowania litu w leczeniu tak zwanej depresji maniakalnej został opublikowany w 1949 roku. FDA zatwierdziła lit w 1970 roku. Nawet teraz specyficzny sposób, w jaki lit pomaga osobom z chorobą afektywną dwubiegunową, jest złożony i nie do końca poznany.

Kiedy przepisywany jest lit?

Lek ten jest formalnie zatwierdzony do leczenia epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej, gdy pojawiają się objawy takie jak wspaniałość, gonitwa myśli, hiperseksualność, urojenia, halucynacje i zmniejszona potrzeba snu. Jednak wykazano również, że pomaga w objawach depresyjnych, cechach psychotycznych i epizodach mieszanych.

Niektóre badania wykazały, że lit może być również przydatny w leczeniu depresji jednobiegunowej (depresja bez manii obserwowanej w chorobie afektywnej dwubiegunowej) po dodaniu do jednego lub kilku innych leków na depresję, więc lekarze czasami przepisują go również w tym celu.

Przeciwwskazania

Lit może uszkadzać nerki, szczególnie przy długotrwałym stosowaniu. Wszyscy pacjenci powinni być badani pod kątem problemów z nerkami przed rozpoczęciem stosowania litu i powinni być regularnie badani podczas jego przyjmowania.

Jeśli podczas wstępnego badania pojawią się poważne problemy z nerkami, lit należy przepisywać tylko z dużą ostrożnością i ścisłym monitorowaniem. Jeśli problemy z nerkami rozwiną się później, lekarz może rozważyć odstawienie litu, ponieważ może być możliwe odwrócenie uszkodzeń po zaprzestaniu przyjmowania leku.

Istnieje kilka schorzeń i okoliczności, które również wymagają szczególnej ostrożności podczas przepisywania litu:

• Stosowanie inhibitora ACE
• Stosowanie moczopędne
• Poważne odwodnienie; zaburzenia sodowe i elektrolitowe
• Poważna choroba serca lub naczyń

Wczesne badania wskazują, że lit może być również bezpieczny i skuteczny w leczeniu objawów afektywnych dwubiegunowych u dzieci i młodzieży

Ostrzeżenia dotyczące litu

Istnieje kilka ważnych ostrzeżeń dla osób przyjmujących lit. Obejmują one:

• Poziom litu we krwi musi być regularnie monitorowany. Ten lek może być toksyczny, jeśli poziom tego pierwiastka we krwi jest zbyt wysoki. Objawy przedawkowania obejmują biegunkę, wymioty, drżenie, łagodne problemy z chodzeniem, senność lub osłabienie mięśni.
• Jeśli zostaniesz poddany znieczuleniu – powiedzmy na zabieg chirurgiczny – upewnij się, że lekarze wiedzą, że zażywasz lit.
• Wiadomo, że lit powoduje wrodzone niepełnosprawności, a ryzyko jest zwiększone, jeśli zostanie z nim zabrany inny stabilizator nastroju (taki jak karbamazepina). Jeśli jesteś w wieku rozrodczym, jesteś w ciąży lub zajdziesz w ciążę podczas przyjmowania litu, porozmawiaj o tym z lekarzem. Lit jest wydzielany do mleka matki, dlatego zaleca się kobietom, aby nie karmiły piersią podczas przyjmowania tego leku.
• Przyjmowanie litu w chorobie afektywnej dwubiegunowej może powodować stan zwany moczówką prostą nerkopochodną litu (NDI). Jest to rzadka choroba, w której nerki nie recyrkulują wody, co prowadzi do nadmiernego oddawania moczu. Jeśli zauważysz, że jesteś bardzo spragniony i zbyt często oddajesz mocz, natychmiast skontaktuj się z lekarzem, aby zgłosić objawy.

Środki ostrożności

Pamiętaj również o następujących środkach ostrożności:

• Lit może powodować niedoczynność tarczycy i nadczynność przytarczyc. Lekarz powinien okresowo sprawdzać poziom wapnia we krwi, ponieważ są one związane z pracą przytarczyc, a także z niedoczynnością tarczycy.
• Upewnij się, że podczas przyjmowania litu utrzymujesz normalne spożycie płynów i soli. Odwodnienie lub niski poziom sodu we krwi mogą być niebezpieczne.
• Długotrwałe pocenie się, biegunka lub wysoka gorączka mogą powodować zmniejszenie tolerancji na lit i mogą wymagać leczenia. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli masz którykolwiek z tych objawów.

Leki, których należy unikać podczas przyjmowania litu

Istnieje długa lista leków, które mogą negatywnie oddziaływać z litem lub zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Niektóre leki powszechnie przepisywane na chorobę afektywną dwubiegunową należą do tej kategorii. Zawierają:

• Blokery kanału wapniowego (interakcja może być poważna)
• Celexa (citalopram)
• Klozapina (Klozaril)
• Cymbalta (duloksetyna)
• Lexapro (escitalopram)
• Luvox (fluwoksamina)
• Paxil (paroksetyna)
• Prozac (fluoksetyna) (wymaga ścisłego monitorowania przez lekarza)
• Rispolept (risperidon)
• Tegretol (karbamazepina) (interakcja może być poważna)
• Zoloft (sertralina)
• Zyprexa (olanzapina)

Osoby przyjmujące lit powinny również unikać regularnego przyjmowania NLPZ (niesteroidowych leków przeciwzapalnych, takich jak ibuprofen), leków moczopędnych, takich jak HCTZ (stosowany w nadciśnieniu) i furosemidu (w niewydolności serca) oraz inhibitorów ACE (krew). ciśnienie). Ponadto tetracykliny mogą zwiększać poziom we krwi, podczas gdy stosowanie dużych ilości kofeiny może w rzeczywistości obniżyć poziom we krwi.

Skutki uboczne litu

Najczęstsze skutki uboczne litu, które mogą ustąpić po pierwszym użyciu, to:

• Zwiększona częstotliwość oddawania moczu lub utrata kontroli nad pęcherzem
• Zwiększone pragnienie
• Łagodne nudności
• Lekkie drżenie rąk

Częsty jest również przyrost masy ciała w czasie.