Prawo Yerkesa-Dodsona sugeruje, że podwyższony poziom pobudzenia może poprawić wydajność do pewnego momentu. Dowiedz się więcej o tym, jak to działa i dlaczego czasami odrobina stresu może pomóc Ci osiągnąć najlepsze wyniki.
Pobudzenie i wydajność
Czy zauważyłeś, że osiągasz lepsze wyniki, gdy jesteś trochę zdenerwowany? Na przykład możesz lepiej sobie radzić na zawodach sportowych, jeśli jesteś podekscytowany uczestnictwem lub lepiej zdać egzamin, jeśli obawiasz się swojego wyniku.
W psychologii ten związek między poziomem pobudzenia a wydajnością jest znany jako prawo Yerkesa-Dodsona. Jaki wpływ może to mieć na nasze zachowanie i wydajność?
Jak działa prawo?
Prawo Yerkesa-Dodsona sugeruje, że istnieje związek między wydajnością a pobudzeniem. Zwiększone pobudzenie może pomóc w poprawie wydajności, ale tylko do pewnego momentu. W momencie, gdy podniecenie staje się nadmierne, wydajność spada.
Prawo zostało po raz pierwszy opisane w 1908 roku przez psychologów Roberta Yerkesa i Johna Dillinghama Dodsona. Odkryli, że łagodne wstrząsy elektryczne mogą być używane do motywowania szczurów do ukończenia labiryntu, ale gdy wstrząsy elektryczne stają się zbyt silne, szczury biegają dookoła w losowe kierunki ucieczki.
Eksperyment wykazał, że zwiększenie poziomu stresu i pobudzenia może pomóc skoncentrować motywację i uwagę na zadaniu, ale tylko do pewnego momentu.
Niepokój, którego doświadczasz przed egzaminem, jest jednym z przykładów działania prawa Yerkesa-Dodsona. Optymalny poziom stresu może pomóc Ci skoncentrować się na teście i zapamiętać informacje, które studiowałeś, ale zbyt duży niepokój testowy może osłabić Twoją zdolność koncentracji i utrudnić zapamiętanie poprawnych odpowiedzi.
Wyniki sportowe to kolejny świetny przykład prawa Yerkesa-Dodsona. Kiedy zawodnik jest gotowy do wykonania ważnego ruchu, na przykład kosza podczas meczu koszykówki, idealny poziom pobudzenia może poprawić jego wydajność i umożliwić mu oddanie strzału. Jednak gdy gracz jest zbyt zestresowany, może zamiast tego „zadławić się” i chybić strzał.
Obserwacje
Jak więc określić, jakie poziomy pobudzenia są idealne? Kluczową rzeczą do zapamiętania jest to, że może się to różnić w zależności od zadania. Badania przeprowadzone w 2007 roku wykazały na przykład, że poziom wydajności spada wcześniej w przypadku złożonych zadań niż w przypadku prostych zadań, nawet przy tym samym poziomie pobudzenia.czy to dokładnie oznacza?
Jeśli wykonujesz stosunkowo proste zadanie, jesteś w stanie poradzić sobie ze znacznie większym zakresem poziomów pobudzenia. Na prace domowe, takie jak pranie lub ładowanie zmywarki, jest mniej podatne na bardzo niski lub bardzo wysoki poziom pobudzenia.
Gdybyś wykonywał o wiele bardziej złożone zadanie, takie jak praca nad dokumentem dla klasy lub zapamiętywanie trudnych informacji, na twoją wydajność znacznie większy wpływ miałby niski i wysoki poziom pobudzenia.
Jeśli twój poziom pobudzenia jest zbyt niski, możesz odkryć, że odpływasz lub nawet zasypiasz, zanim będziesz mógł zacząć zadanie. Zbyt wysokie poziomy pobudzenia mogą być równie problematyczne, co utrudnia skoncentrowanie się na informacjach wystarczająco długo, aby wykonać zadanie.
Zbyt duże i zbyt małe podniecenie może mieć również wpływ na różne rodzaje zadań sportowych. Podczas gdy koszykarz lub baseballista może potrzebować kontrolowania nadmiernego pobudzenia, aby skoncentrować się na pomyślnym wykonywaniu złożonych rzutów lub rzutów, sprinter może polegać na wysokim poziomie pobudzenia, aby zmotywować do osiągnięcia szczytowych wyników.
W takich przypadkach rodzaj zadania i złożoność zadania odgrywa rolę w określaniu optymalnych poziomów pobudzenia.