Nastolatkowie i dorośli z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) częściej palą papierosy i stają się uzależnieni od nikotyny niż ich rówieśnicy, którzy nie mają ADHD. trudniejszy czas z pomyślnym rzuceniem palenia w porównaniu z ogólną populacją. Jest to oczywiście problem zdrowia publicznego, ponieważ regularne używanie papierosów wiąże się z wieloma negatywnymi konsekwencjami zdrowotnymi. Ponadto dla wielu osób używanie papierosów może być przepustką do zażywania narkotyków.
Palenie z ADHD
Istnieje wiele czynników, które wydają się przyczyniać do tego ryzyka związanego z paleniem/używaniem tytoniu przez osoby z ADHD. Genetyka może odegrać dużą rolę. Zarówno ADHD, jak i palenie są wysoce dziedziczne.
Badania zidentyfikowały szereg podobnych markerów genetycznych związanych zarówno z ADHD, jak i paleniem. Odkrycia te sugerują, że istnieją wspólne czynniki neurobiologiczne, które mogą przyczyniać się do rozwoju ADHD i ryzyka używania tytoniu.
Badania, w których zbadano związek między genami, paleniem i ADHD, wykazały, że objawy ADHD wchodzą w interakcje z genami, zwiększając ryzyko palenia. Ponadto narażenie na palenie w macicy może wchodzić w interakcje z genami, aby zwiększyć prawdopodobieństwo ADHD
Problemy z kontrolą impulsów mogą również wyjaśniać, dlaczego więcej nastolatków i dorosłych z ADHD częściej angażuje się w ryzykowne nawyki, takie jak palenie. ADHD może utrudnić jasne spojrzenie w przyszłość i uwzględnienie negatywnych konsekwencji zdrowotnych obecnych działań.
Chociaż nie rozumiemy w pełni wszystkich mechanizmów odpowiedzialnych, zarówno czynniki neurobiologiczne, jak i behawioralne wydają się przyczyniać do tych wyższych wskaźników palenia u nastolatków i dorosłych z ADHD. Wpływy społeczne, takie jak narażenie na palenie przez członków rodziny i rówieśników, również zwiększają to ryzyko w przypadku używania papierosów.
Nikotyna i samoleczenie
Nikotyna jest znanym stymulantem ośrodkowego układu nerwowego i wydaje się, że działa na mózg w podobny sposób jak psychostymulanty – metylofenidat i dekstroamfetamina – które są najczęściej stosowane w leczeniu ADHD.
Dla niektórych osób nikotyna (główna substancja uzależniająca w tytoniu) zawarta w papierosach może służyć jako forma samoleczenia objawów ADHD.
Wiele badań wykazało, że nikotyna może poprawić skupienie uwagi
„Nikotyna wywiera korzystny wpływ na szereg procesów, o których wiadomo, że są zaburzone u osób z ADHD, w tym uwagę, kontrolę hamującą i pamięć roboczą” – pisze dr Scott Kollins, profesor nadzwyczajny psychiatrii i psychologii medycznej w Duke University School of Medicine i dyrektor programu Duke ADHD."
„W związku z tym często sugeruje się, że osoby z ADHD są narażone na zwiększone ryzyko palenia ze względu na korzystny wpływ nikotyny na szereg procesów poznawczych”.
Możliwe, że nikotyna może pomóc niektórym palaczom z ADHD zrekompensować ich niski poziom uwagi, pobudzenia i koncentracji. Potrzebne są dodatkowe badania w tej dziedzinie, aby lepiej zrozumieć wpływ nikotyny na objawy ADHD i jak może to zwiększać ryzyko palenia u nastolatków i dorosłych z ADHD.
Zmniejszenie ryzyka palenia
Wiemy, że osoby z ADHD palą w tempie znacznie wyższym niż ich grupa rówieśnicza bez ADHD. Podejrzewa się również, że palenie osób z ADHD może być związane z samoleczeniem objawów ADHD. W związku z tym możliwe jest, że wcześniejsza identyfikacja i leczenie ADHD może całkowicie zapobiec rozpoczęciu palenia.
Badania pokazują, że leczenie ADHD może rzeczywiście przyczynić się do zmniejszenia ryzyka palenia u nastolatków z ADHD. W jednym z raportów naukowcy z Massachusetts General Hospital i Harvard Medical School przeprowadzili dwuletnie prospektywne badanie kliniczne metylofenidatu o przedłużonym uwalnianiu do zapobiegania paleniu u młodzieży.
Porównali uczestników badań klinicznych z ADHD otrzymujących metylofenidat o przedłużonym uwalnianiu (Ritalin) z próbką „naturalistycznych” nastolatków z ADHD – z których niektórzy otrzymywali środki pobudzające – a także z nastolatkami, którzy nie mieli ADHD. Wskaźnik palenia na koniec badania był znacznie niższy u osób z ADHD, które otrzymywały leczenie stymulujące, niż u osób z ADHD, które nie były, i nie było znaczącej różnicy między osobami z ADHD otrzymującymi leczenie stymulujące a osobami bez ADHD.
„Chociaż uważane za wstępne do czasu powtórzenia w przyszłych randomizowanych badaniach klinicznych, wyniki tego otwartego badania jednoośrodkowego sugerują, że leczenie stymulujące może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka palenia u nastolatków z ADHD” – powiedzieli naukowcy. „Jeśli zostanie potwierdzony, odkrycie to miałoby znaczący wpływ na zdrowie kliniczne i publiczne”.
Potrzebne są przyszłe badania, które pomogą nam lepiej zrozumieć związek między ADHD a paleniem, aby można było opracować skuteczniejsze strategie zapobiegania i leczenia, w szczególności ukierunkowane programy profilaktyczne dla młodzieży z ADHD.
