Co to jest biała supremacja?

Biała supremacja nie jest niczym nowym, ale miesiące protestów Black Lives Matter, które wybuchły w wyniku śmierci George'a Floyda, Breonny Taylor i innych, skłoniły wiele osób z BIPOC do zastanowienia się nad ich należnym im miejscem w społeczeństwie. Uderzenie odbiło się echem na całym świecie i widzieliśmy protesty w nieco innych, choć często nakładających się czasach.

Te protesty dotyczące praw obywatelskich w środku globalnej pandemii wywarły duży wpływ na świadomość tych, którzy czerpią korzyści, jak zawsze była nadzieja jednostek BIPOC, które ponoszą jej krzywdę.

Resmaa Menakem w swojej przełomowej pracy, Ręce mojej babci: Urasowiona trauma i droga do naprawy naszych serc i ciał, odnosi się do tego jako „Supremacja Białego Ciała”.

Opisał to jako pochodzące z ciała – czyli białe ciało stało się standardem całej ludzkości. Z tego założenia każdy, kto nie pasuje do formy, nie jest tak godny w spektrum człowieczeństwa – a raczej nawet mniej niż.

Biała supremacja jest również infiltrowana przez wszystkie systemy istniejące w naszym kraju, a być może i na świecie. Od wszystkich głównych dziedzin/instytucji medycznych, poprzez prawo, aż po edukację, w każdej dziedzinie istniałaby jakaś forma niesprawiedliwości. Wszystko to wiąże się z białą supremacją i rasizmem.

Biała supremacja odzwierciedla utrwalanie fałszywej narracji, że biali są lepsi niż ludzie o innych kolorach skóry i pochodzeniu etnicznym. Dzieje się tak, gdy ci, którzy mają największą władzę we wszystkich systemach w społeczeństwie, nie są w stanie odpowiednio odzwierciedlić różnorodności ludzi BIPOC, a zamiast tego utrzymują problematyczne status quo.

Oto kilka przykładów szkód wyrządzonych osobom BIPOC w wyniku białej supremacji:

W opiece zdrowotnej badania pokazują, że Afroamerykanie ponad 2 razy częściej umierają niemowląt niż biali pochodzenia nie-latynoskiego. W ten sposób biała supremacja wpływa na to, jak czarne dzieci są traktowane od urodzenia, niezależnie od dobrych intencji personelu medycznego.
Dane pokazują, że od 5 roku życia dorośli postrzegają czarnoskóre dziewczęta jako mniej niewinne i bardziej dorosłe niż ich biali rówieśnicy. W ten sposób, z powodu tendencji do dorosłości, na doświadczenia czarnych dzieci od najmłodszych lat wpływają przekonania białych supremacji.
Kiedy biel jest uważana za bardziej pożądaną w miejscu pracy, kandydaci do pracy mogą zostać skreśleni za posiadanie „czarnych” lub etnicznie brzmiących imion albo za ubieranie się lub mówienie w określony sposób.

Z systemów, które zostały opracowane, aby uciskać jednostki i wierzenia BIPOC zakorzenione w bigoterii, biała supremacja jest niestety zakorzeniona w naszym społeczeństwie. Na każdym poziomie, bez wyraźnej pracy w celu zwalczania tego, biała supremacja nadal szkodzi ludziom BIPOC.

Historia białej supremacji

Przez długi czas biała supremacja była postrzegana jedynie przez wąskie soczewki Ku Klux Klanu lub podobnych ekstremalnych przedstawień rasistowskich krzywd. Podczas gdy KKK ucieleśnia białą supremację, tak samo wiele innych norm społecznych, które są uważane za oczywiste.

Biała supremacja była wszechobecna od samego początku w USA. Thomas Jefferson, na przykład, opowiadał się za niektórymi z największych wolności indywidualnych, jakie widział współczesny świat, jednocześnie uczestnicząc w zbrodniach przeciwko ludzkości ludobójstwa i zniewolenia rdzennych i afrykańskich.

Biała supremacja nie zakończyła się historyczną kradzieżą rdzennej ziemi i zniewoleniem Czarnych – ewoluowała jedynie, by przybrać inne formy. Podczas gdy niewolnictwo sprowadzało Czarnych do własności dla białego zysku, prawa Jima Crowa nadal odzwierciedlały bigoteryjne przekonanie, że biali zasługują na coś lepszego niż Czarni. Prawie 60 lat po uchwaleniu Ustawy o Prawach Obywatelskich z 1964 roku wciąż zmagamy się z tymi problemami.

Biała supremacja jest ugruntowana w opisanych kontekstach historycznych, których ślady trwają do dziś na tak wiele sposobów. Systemy te były często postrzegane jako część historii, a nie kontynuacja dyskryminujących przekonań, które je ustanowiły. Na przykład, nadal wpływają na sposób alokacji funduszy szkolnych w oparciu o wartości nieruchomości, co marginalizuje dzieci BIPOC, które często nie mają korzyści płynących z bogactwa pokoleniowego, ze względu na długoterminowe skutki kolonizacji i niewolnictwa.

Brak bogactwa pokoleniowego ma wiele dalekosiężnych konsekwencji – uczęszczanie do lepiej zaopatrzonych szkół, uczęszczanie do college'u, długoterminowe budowanie bogactwa i wiele innych.

Negatywne skutki białej supremacji na marginalizowane grupy

Aby pracować na rzecz bardziej sprawiedliwych wyników dla osób rasy czarnej, rdzennej i POC, musimy lepiej zrozumieć, jak działa supremacja białych.

Istnieją szkodliwe skutki dla zdrowia fizycznego i psychicznego, przy czym najbardziej skrajne to odpowiednio śmierć przez zabójstwo i samobójstwo. Wiąże się to z różnymi negatywnymi przewlekłymi stanami zdrowia, jeśli chodzi o indywidualny organizm. Jeśli chodzi o systemy społeczne, wyniki są gorsze w zakresie edukacji, mieszkalnictwa, prawa itp.

Niestety, biała supremacja i związane z nią różnice rasowe są rzadko omawiane. W rezultacie osoby z BIPOC mogą internalizować swoje wyzwania w tych sfałszowanych systemach jako słabe odzwierciedlenie siebie, co może mieć niekorzystny wpływ na zdrowie psychiczne.

Biorąc pod uwagę, jak zakorzeniona jest biała supremacja w naszym społeczeństwie, poczynienie kroków w kierunku jej demontażu zajmie dużo czasu i wysiłku. Zaniedbywanie lub ignorowanie problemu przyniesie tylko więcej szkody Czarnym, rdzennym, kolorowym ludziom, więc pomimo tego, jak niewygodna może być ta praca, jest ona konieczna.

Jak sobie z tym radzimy?

Rozumiejąc, jak ewoluowała biała supremacja, możemy rozpocząć kluczową pracę, aby zbadać, jak nadal działa na różne sposoby. Taka świadomość jest instrumentalna w umożliwieniu nam podjęcia namacalnych kroków potrzebnych do złagodzenia szkód wyrządzonych ludziom BIPOC.

Myślenie o tym, jak działa biała supremacja, może być niewygodne, zwłaszcza jeśli na tym korzystasz. Potrzebna jest zatem praca antyrasistowska, aby zakłócić to problematyczne status quo. Osoby z BIPOC zasługują na dostęp do sprawiedliwych wyników, które są porównywalne z ich białymi rówieśnikami.

Wszyscy mamy do odegrania rolę w walce z białą supremacją. Powinna zacząć się w naszym indywidualnym życiu, pracując nad sobą, aby jak najwięcej na bieżąco wykorzenić białą supremację. Stamtąd możemy przejść do zmiany i ostatecznie demontażu systemów, gdy jest to właściwe / potrzebne, aby naprawdę dotrzeć do korzeni białej supremacji wewnątrz.

Niezbędne jest również podjęcie wspólnych wysiłków w celu przygotowania przyszłych pokoleń, aby zapewnić przyszłość przejścia poza ten opresyjny system. Poprawa reprezentacji BIPOC jest jednym ze sposobów, aby to osiągnąć.

Ludzie często wyobrażają sobie, co jest możliwe dla nich samych w oparciu o to, jak są reprezentowani, więc istnieje wiele okazji, na przykład, aby zakwestionować białą supremację w mediach. W wydawnictwach dziecięcych, pomimo licznych inicjatyw mających na celu zaradzenie brakowi różnorodności w branży w ciągu czterech lat, nastąpił zaledwie 3% spadek reprezentacji białej w latach 2015-2019.

Ten status quo białej supremacji może wyglądać jak różnica między autentyczną lub opresyjną reprezentacją w książkach, które czytają dzieci BIPOC. Jeśli dzieci czytają lub oglądają historie z bardziej sprawiedliwą reprezentacją, dorosną z lepszym postrzeganiem siebie w społeczeństwie.

Co możesz zrobić, aby walczyć z białą supremacją?

Zrozumienie swojej pozycji w społeczeństwie – i pociągnięcie do odpowiedzialności – to dobry początek walki z białą supremacją. Jeśli twoja rasa, klasa i płeć zapewniają większy dostęp do zasobów ekonomicznych i politycznych, możesz mieć większe możliwości rozwiązania tych problemów. W tej pracy dokładna konceptualizacja naszej pozycyjności może pomóc nam poprowadzić nas w kierunku odpowiedzialności za zajmowanie się białą supremacją. Takie czynniki jak rasa, klasa i płeć mają tendencję do pośredniczenia w naszej lokalizacji społecznej i związanym z nią dostępie do zasobów ekonomicznych i politycznych.

Mając na uwadze swoje miejsce w społeczeństwie, warto rozważyć następujące pytania:

Czy moje działania wzmacniają status quo bieli?
Ile miejsca zajmuję i czy powinienem to zrobić?
Czy moja opinia opiera się na założeniach białej supremacji?
Co należy zmienić, aby bardziej wspierać osoby BIPOC?
Czyje historie są opowiadane i czyim kosztem?
Czy używam słów takich jak ciemny, aby skojarzyć negatywy?
Jak mogę wzmocnić narracje jednostek BIPOC?

W ten sposób możemy codziennie poczynić znaczące kroki w kierunku rozpoznawania i kwestionowania białej supremacji. W przeciwnym razie będziemy nadal nieproporcjonalnie szkodzić jednostkom BIPOC, jak miało to miejsce w przeszłości, pomimo najlepszych intencji.

Część zrozumienia siebie może obejmować terapię, aby rozpakować procesy myślowe i wszechobecność białej supremacji w naszych umysłach. Kontynuując działania, musimy pozostać uziemieni i dołożyć wszelkich starań, aby upewnić się, że jesteśmy mentalnie przygotowani na radzenie sobie z potencjalnymi konsekwencjami. Zadbaj o siebie (jedz, śpij, ćwicz). Rozpoznaj własne ograniczenia i zrozum, że jako jednostki lub nawet grupy nie będziemy w stanie sobie z tym wszystkim poradzić, ponieważ jest to tak wszechobecne i zakorzenione.

Oprócz terapii uzyskaj wsparcie od przyjaciół i rodziny i pamiętaj o robieniu przerw w razie potrzeby.