Brak przystępnych cenowo mieszkań, nieleczona choroba psychiczna, ograniczony dostęp do opieki psychiatrycznej, niewystarczające finansowanie: to tylko kilka czynników przyczyniających się do wysokiego wskaźnika bezdomności i chociaż niektóre kraje borykają się z wyższymi wskaźnikami niż inne, bezdomność jest problemem globalnym, który wymaga kompleksowego rozwiązania.
Szacuje się, że 2% naszej światowej populacji jest bezdomnych, a ponad 567 000 Amerykanów doświadcza bezdomności każdej nocy.
Bez względu na naszą pozycję społeczną, wszyscy jesteśmy w jakiś sposób dotknięci bezdomnością w Stanach Zjednoczonych, dlatego tak ważne jest zaspokojenie potrzeb osób najbardziej zagrożonych i podjęcie niezbędnych kroków, aby stawić czoła kryzysowi zarówno ze strony kraju, jak i poziom lokalny.
Bezdomność w Ameryce
Bezdomność jest problemem od początku istnienia tego kraju. W XVII wieku rdzenni Amerykanie zostali wysiedleni przez europejskich osadników. Wielu Afroamerykanów otrzymało ziemię obiecaną, ale zostali bezdomni po zniesieniu niewolnictwa w 1865 roku.
Chociaż bezdomność może dotknąć wszystkie obszary kraju, jak widzieliśmy podczas Wielkiego Kryzysu i kryzysu finansowego z 2008 roku, często dotyka ona głównie mniejszości i marginalizowane populacje w społecznościach zaniedbanych.
Kiedy te społeczności są dotknięte klęskami żywiołowymi, ich skutki są często niszczące. W następstwie Wielkiego Pożaru Chicago, huraganu Katrina i huraganu Maria tysiące Amerykanów zostało bezdomnych i pilnie potrzebowało wsparcia ze strony rządu i społeczności, aby odbudować swoje życie. Wielu Amerykanów wciąż boryka się z trwałymi skutkami gospodarczymi tych huraganów.
„Jest wiele czynników, które napędzają bezdomność, a jednym z nich jest ubóstwo” – mówi Karen Ranus, dyrektor wykonawczy w NAMI Central Texas ED. „Wiele osób bezdomnych faktycznie pracuje. Są zatrudnieni w niepełnym wymiarze”.
Z powodu różnic gospodarczych i społecznych w tym kraju bezdomność jest cyklem, który na pewno się powtórzy. Osoby żyjące w zaniedbanych społecznościach mogą nie mieć dostępu do edukacji, co ogranicza ich możliwości pracy.
Osoby wykonujące pracę za minimalną płacę mogą nie być w stanie pozwolić sobie na mieszkanie w swojej społeczności. Osoby zaangażowane w wymiar sprawiedliwości w sprawach karnych mogą nie otrzymać wsparcia, którego potrzebują, aby uniknąć bezdomności po zwolnieniu.
Kto jest bezdomny?
Większe populacje bezdomnych występują zazwyczaj w głównych amerykańskich miastach, gdzie koszty utrzymania są wyższe, a płatne miejsca pracy są trudniejsze do zdobycia, ale bezdomność występuje w całym kraju, w tym na wielu obszarach wiejskich.
Ponad 3,5 miliona młodych ludzi doświadcza bezdomności bez opieki w ciągu roku i drastycznie więcej mężczyzn niż kobiet, przy czym 70% osób bezdomnych to mężczyźni i młodzi mężczyźni bez opieki. Jednak niektóre populacje mają znacznie większe ryzyko bezdomności niż inne.
Młodzież LGBTQ
Z piętnem związanym z płcią i tożsamością seksualną, brak akceptacji, brak wsparcia w zakresie zdrowia psychicznego i uprzedzenia zarówno ze strony członków rodziny, jak i członków społeczności mogą spowodować, że młodzież LGBTQ stanie się bezdomna. Wiemy, że młodzież LGBTQ jest o 120% bardziej narażona na bezdomność w porównaniu z młodzieżą cisgenderową i heteroseksualną.
„Chociaż odrzucenie rodziny jest największym czynnikiem przyczyniającym się do bezdomności wśród młodzieży LGBTQ, inne czynniki, takie jak ubóstwo, mogą się do tego przyczynić” – mówi dr Jeffrey M. Cohen, psycholog kliniczny z Columbia University Irving Medical Center. „Młodzież trans, nieodpowiednia płci i niebinarna jest najbardziej zagrożona słabymi wynikami zdrowia fizycznego i psychicznego”.
Z tych wszystkich powodów młodzież LGBTQ potrzebuje bezpiecznej i potwierdzającej opieki ze strony dostawców zdrowia i zdrowia psychicznego, którzy wiedzą, jak rozwiązywać i leczyć problemy związane z tożsamością, od depresji po potrzebę operacji potwierdzających życie.
Kira Hayes MA, MFT, właścicielka i świadczeniodawca zdrowia psychicznego w Affirming Pathways Psychotherapy, LLC, wyjaśnia: „Rzeczywistość potencjalnego złego traktowania i odrzucenia usług z tego, co powinno być ich bezpiecznymi przestrzeniami, jest żywa i prawdziwa, w tym w szkołach, środowiskach opieki zdrowotnej, społeczności programowanie, kościoły, a nawet schroniska dla bezdomnych”.
Dlatego dr Cohen zaleca zakończenie systematycznego ucisku członków LGBTQ. „Musimy opowiadać się za polityką krajową i lokalną, która promuje włączenie i akceptację. Polityka afirmatywna zwiększa prawdopodobieństwo akceptacji rodziny, a tym samym zmniejsza prawdopodobieństwo odrzucenia rodziny, co zmniejsza ryzyko, że młodzież LGBTQ stanie się bezdomna”.
Weterani
„Przejście z życia wojskowego do życia cywilnego może być naprawdę trudne”, mówi dr Michael Kiener, CRC, profesor nadzwyczajny i dyrektor programu poradnictwa rehabilitacyjnego na Uniwersytecie Maryville.
Chociaż wielu weteranów jest dobrze wykształconych i ma dostęp do lokalnych usług dla weteranów, weterani nadal stanowią siedem procent wszystkich bezdomnych.
Wielu weteranów ma większe ryzyko wystąpienia PTSD i innych chorób psychicznych, co może zwiększyć prawdopodobieństwo bezdomności, wyjaśnia dr Kiener. „Jeśli mamy problemy z lękiem lub depresją, możemy się wycofać, wdać się w kłótnie ze znaczącymi innymi osobami, stracić pracę”.
Weterani często mają trudności z małżeństwem, a także z izolacją społeczną i uzależnieniami, mówi dr Kiener, a piętno proszenia o pomoc uniemożliwia wielu osobom uzyskanie wsparcia, którego potrzebują, aby uniknąć lub uniknąć bezdomności.
Osoby z zaburzeniami zdrowia psychicznego
Bez wsparcia ze strony członków rodziny lub społeczności oraz bez przystępnej i dostępnej opieki, stan zdrowia wielu osób poważnie wpływa na życie wielu osób.
„Osoby z ciężką chorobą psychiczną mogą doświadczać problemów poznawczych i behawioralnych, które mogą utrudnić im wykonywanie codziennych czynności, takich jak utrzymanie pracy lub utrzymanie mieszkania” – mówi dr Elizabeth L. Jeglic, profesor psychologii na John Jay College w Nowym Jorku. Dlatego zaleca rekonceptualizację sposobu, w jaki zapewniamy zasoby osobom z chorobami psychicznymi.
Programy takie jak asertywne leczenie środowiskowe, jak mówi, mogą pomóc w zaspokojeniu podstawowych potrzeb, takich jak mieszkanie i żywność, zapewniając tym osobom dostęp do bezpłatnych usług psychologicznych, nadużywających substancji psychoaktywnych i innych usług zdrowia psychicznego.
„Kiedy masz nieleczoną cukrzycę, możesz spojrzeć na listę objawów; objawia się w bardzo fizyczny sposób, ale problemy ze zdrowiem psychicznym w zasadzie przejawiają się w myślach, działaniach i zachowaniach”. mówi Ranus. „Wyobraź sobie, że potraktowaliśmy je jako problem zdrowotny i odebraliśmy wstyd”.
Ofiary przemocy domowej
Trzydzieści osiem procent wszystkich ofiar przemocy domowej staje się bezdomnymi w pewnym momencie swojego życia. W obliczu zagrażającej życiu lub niebezpiecznej sytuacji związanej z przemocą domową, osoba może zostać zmuszona do opuszczenia domu, pozostawiając ją bez bezpiecznego schronienia, a w wielu przypadkach opcje mieszkaniowe są ograniczone, szczególnie dla ofiar, które są bezrobotne, mają dzieci, są uzależnione nadużycia lub są karane.
„Jeśli doświadczysz traumy, może to utrudnić radzenie sobie z codziennymi czynnościami, co zwiększa ryzyko bezdomności” – mówi dr Jeglic. Osoby, które przeżyły w rodzinie, często tracą systemy wsparcia, co utrudnia utrzymanie gospodarstwa domowego i pracę, zwłaszcza gdy mają dzieci.
Cykl bezdomności
Wyeliminowanie bezdomności będzie wymagało zmiany w polityce krajowej, realokacji funduszy i większego wsparcia lokalnego, od bezpłatnych usług doradczych do większej liczby opcji mieszkaniowych o niskich dochodach. . Nasz system narodowy nie jest stworzony do pełnej rehabilitacji tych, którzy nie mają domu.
„Czasami to nieleczone lub niedostatecznie leczone problemy ze zdrowiem psychicznym prowadzą do bezdomności”, mówi Ranus, „a czasami, gdy ludzie żyją w bezdomności, trauma ich doświadczenia może wywołać początek problemów ze zdrowiem psychicznym”.
Bez odpowiedniego wsparcia instytucjonalnego bezdomność jest błędnym kołem.
Hayes mówi, że w przypadku młodzieży LGBTQ+ nie ma bezpośredniego programowania federalnego i istnieje większe ryzyko związane z odbiorem usług, w tym schronieniem i nawigacją w ogólnej dyskryminacji lub złym traktowaniu, które mogą obejmować przemoc w środowisku, które powinno być wspierające.
„Potrzebujemy wyraźnych przepisów o niedyskryminacji, które zakazują dostawcom usług dyskryminacji ze względu na orientację seksualną, tożsamość płciową, rasę, kolor skóry, religię, pochodzenie narodowe lub status niepełnosprawności”. - dr Cohen
-Bardzo często bezdomność wymaga życia w trybie przetrwania, co może być niebezpieczne, szkodliwe i szkodliwe dla ich dobrostanu, co znacznie utrudnia uniknięcie epizodycznej lub przewlekłej bezdomności.
Likwidacja bezdomności i udzielanie wsparcia
Aby zapobiegać bezdomności i wspierać osoby zagrożone lub obecnie doświadczające bezdomności, musimy uczynić z mieszkań przystępnych cenowo, dostępną edukację, dostępną lepiej płatną pracę oraz usługi w zakresie zdrowia i zdrowia psychicznego jako priorytet krajowy. Musimy również zająć się stygmatami, które wciąż istnieją i nieustannie krzywdzić tych, którzy najbardziej potrzebują wsparcia.
„Dostęp do bezpiecznej i solidnej opieki dla wysiedlonej młodzieży jest kluczową potrzebą” - mówi Hayes. „Normalizacja i zwiększanie świadomości dostępnych zasobów, środowisk wsparcia i opieki w ramach terapii rodzinnej może również pomóc młodzieży i rodzinom LGBTQ+”.
Istnieje wiele sposobów wspierania osób bezdomnych w ich lokalnej społeczności, od udziału w zbiórkach żywności i wolontariatu w lokalnych schroniskach po propagowanie zmian w polityce i podejmowanie pracy w agencjach pomocy społecznej, ale położenie kresu bezdomności jest znacznie większym wyzwaniem.
„Głęboko wierzę, że jedynym sposobem na zakończenie bezdomności jest zapewnienie mieszkań” - mówi Ranus.
Gorąco poleca model Housing First, który koncentruje się na stałym mieszkaniu dla osób bezdomnych, niezależnie od ich pochodzenia. Modele Housing First zajmują się problemami behawioralnymi, znajomością finansów, używaniem substancji i innymi ważnymi aspektami, aby osiągnąć długo- pojęcie samowystarczalności.
„Zrób rozeznanie w swojej lokalnej społeczności i zobacz, co się dzieje w mieszkalnictwie wspierającym i wesprzyj to”, mówi Ranus. „Możesz dawać datki i oczywiście możesz poświęcić swój czas. Udziel swojego głosu do zmiany, ponieważ robienie tego wymaga od nas wszystkich, aby naprawdę stworzyć zmianę, która musi się wydarzyć”.
Słowo od Verywell
Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, jest bezdomny i potrzebuje natychmiastowej pomocy, skontaktuj się z lokalnym biurem Departamentu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast USA, aby dowiedzieć się, jakie zasoby są dostępne, lub skontaktuj się z Armią Zbawienia w celu uzyskania schronienia w nagłych wypadkach. Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, jest bezdomnym weteranem, możesz skontaktować się z infolinią Homeless Veterans Helpline pod numerem 1-877-424-3838, aby uzyskać całodobowy dostęp do usług dla weteranów.