Istnieje wiele mitów i nieporozumień dotyczących dziedziny psychologii. Jest tak prawdopodobnie dlatego, że ludzie często mają bardzo małą bezpośrednią wiedzę i doświadczenie w dziedzinie psychologii.
Dla wielu osób pierwsze (i zwykle jedyne) doświadczenie z psychologią ma miejsce, gdy biorą udział w kursie wprowadzającym na ten temat, aby spełnić wymagania dotyczące wykształcenia ogólnego w szkole średniej lub na uniwersytecie. Nic dziwnego, że istnieje tak wiele różnych nieporozumień na temat tego, czym jest psychologia, a czym nie jest. Oto kilka najczęstszych nieporozumień.
Mit 1: Psychologia jest łatwa
To błędne przekonanie jest prawdopodobnie pierwszym rozwianym dla wielu studentów, którzy zmagają się z kursami psychologii ogólnej. Dlaczego niektórzy ludzie błędnie uważają, że psychologia jest prosta i łatwa? Jednym z powodów może być to, że wielu ma skłonność do zakładania, że skoro mają tak wiele osobistych doświadczeń z ludzkim zachowaniem, naturalnie będą ekspertami w tej dziedzinie.
Oczywiście nikt nie zasugerowałby, że lekcje angielskiego powinny być łatwe, ponieważ mówisz po angielsku. Tak jak angielski może być trudnym przedmiotem dla każdego native speakera, tak zajęcia z psychologii mogą być równie trudne, szczególnie dla uczniów, którzy mają niewielkie doświadczenie w tym temacie lub którzy mają ograniczone doświadczenie w przedmiotach takich jak nauki ścisłe i matematyka.
Na szczęście to, że psychologia jest trudna, nie oznacza, że nie jest dostępna dla każdego, kto mógłby się nią zainteresować. Chociaż może istnieć krzywa uczenia się, z pewnością możesz odnieść sukces na zajęciach z psychologii z wysiłkiem i determinacją.
Mit 2: Psychologia to po prostu zdrowy rozsądek
Po usłyszeniu o najnowszych badaniach psychologicznych ludzie mogą mieć tendencję do „Oczywiście!” rodzaj odpowiedzi. „Oczywiście, że to prawda! Dlaczego ludzie w ogóle marnują swój czas na badanie rzeczy, które są po prostu zdrowe?” ludzie czasami wykrzykują.
Ale to, co wydaje się zdrowym rozsądkiem, niekoniecznie jest prawdą. Wybierz dowolną książkę przedstawiającą niektóre z najsłynniejszych eksperymentów w historii psychologii, a szybko zdasz sobie sprawę, że wiele z tych badań obala to, co w tamtych czasach uważano za zdrowy rozsądek.
Czy dostarczyłbyś nieznajomemu potencjalnie śmiertelnego porażenia prądem tylko dlatego, że kazał ci to autorytet? Zdrowy rozsądek może sprawić, że stanowczo odmówisz, ale psycholog Stanley Milgram wykazał w eksperymencie posłuszeństwa, że większość ludzi by zrobić dokładnie taką rzecz.
To kwestia zdrowego rozsądku – tylko dlatego, że coś wydaje się to, że powinno być prawdą, niekoniecznie oznacza, że tak jest.
Badacze są w stanie przyjąć niektóre z tych pytań i założeń dotyczących ludzkiego zachowania i przetestować je naukowo, oceniając prawdę lub fałsz w niektórych z naszych powszechnie uznawanych przekonań na temat nas samych. Korzystając z metod naukowych, eksperymentatorzy mogą obiektywnie i uczciwie badać ludzkie problemy.
Mit 3: Wszystko, czego potrzebujesz, to licencjat
Aby zostać praktykującym terapeutą, będziesz potrzebować: przynajmniej tytuł magistra w dziedzinie takiej jak psychologia, poradnictwo, praca socjalna lub zaawansowana pielęgniarstwo psychiatryczne. Istnieje wiele możliwości pracy w dziedzinie zdrowia psychicznego na poziomie licencjata, ale te stanowiska są zwykle uważane za podstawowe. Nie możesz otworzyć własnej prywatnej praktyki terapeutycznej z tytułem licencjata.
Należy również mieć świadomość, że tytuł zawodowy „psycholog” jest terminem uregulowanym. Aby nazywać się psychologiem, trzeba zrobić doktorat z psychologii, odbyć staż pod nadzorem oraz zdać państwowe egzaminy licencyjne.
Mit 4: Psychologowie zarabiają na słuchaniu
Z pewnością niektórzy psychologowie są bardzo dobrze wynagradzani za swoją pracę. Ale wyobrażenie, że po prostu biernie siedzą, gryzmoląc w żółtym notatniku, podczas gdy ich klienci włóczą się dalej, nie może być dalsze od prawdy.
Tradycyjna terapia rozmowa to tylko jedna technika, z której może skorzystać terapeuta, iz pewnością nie jest to proces pasywny. Podczas tych sesji terapeuci aktywnie angażują się w słuchanie klienta, zadawanie pytań, udzielanie porad i pomaganie klientom w opracowywaniu rozwiązań, które można zastosować w codziennej praktyce.
Psychologowie faktycznie pracują w wielu zawodach i wykonują ogromną liczbę różnych obowiązków. Wynagrodzenia mogą się różnić tak samo dramatycznie. Niektórzy pracują w dziedzinie zdrowia psychicznego i koncentrują się na pomaganiu ludziom, którzy doświadczają zaburzeń psychicznych, ale inni profesjonaliści pracują w obszarach takich jak biznes, edukacja, rząd i badania.
Niektóre z najniżej płatnych prac psychologicznych zaczynają się od 20 000 do 30 000 USD, podczas gdy najlepiej płatne prace mogą sięgać od 100 000 do 250 000 USD. Czynniki takie jak specjalność, wykształcenie i lata doświadczenia decydują o wysokości wynagrodzenia .
Mit 5: Psychologia nie jest prawdziwą nauką
Innym powszechnym mitem na temat psychologii jest to, że nie jest to prawdziwa nauka. Najpierw przyjrzyjmy się dokładnie, czym jest nauka, a czym nie.
Niektóre kluczowe cechy nauki:
- Pozwala na testowanie hipotez
- Wyniki pozwalają naukowcom przewidywać przyszłe zdarzenia occurrence
- Cel
- Naukowcy kontrolują i manipulują zmiennymi
- Wyniki mogą być replikowane
- Wykorzystuje metody empiryczne
Psychologia opiera się na wszystkich tych metodach w celu zbadania zachowań ludzi i zwierząt. Badacze wykorzystują metodę naukową do prowadzenia badań, co oznacza, że zmienne są kontrolowane i operacyjnie definiowane.
Eksperymentatorzy są w stanie przetestować różne hipotezy i wykorzystać analizę statystyczną w celu określenia prawdopodobieństwa, że takie wyniki są jedynie wynikiem przypadku. Psychologowie prezentują również swoje odkrycia w sposób, który umożliwia innym badaczom powielanie ich eksperymentów i metod w przyszłości.
Psychologia może być stosunkowo młodą nauką w wielkim schemacie nauk, ale w rzeczywistości jest prawdziwą nauką. Jednak ważne jest, aby pamiętać, że psychologia naukowa ma pewne ograniczenia. Zachowanie człowieka może się zmieniać i zmieniać w czasie, więc to, co jest prawdziwe w określonym czasie i miejscu, niekoniecznie musi mieć zastosowanie w różnych sytuacjach, środowiskach, kulturach lub społeczeństwach.
