Jak psychoanaliza wpłynęła na dziedzinę psychologii?

Psychoanaliza jest zdefiniowana jako zestaw teorii psychologicznych i technik terapeutycznych, które wywodzą się z pracy i teorii Zygmunta Freuda.

Podstawowe założenia

Psychoanaliza sugeruje, że ludzie mogą doświadczyć katharsis i uzyskać wgląd w swój obecny stan umysłu poprzez wprowadzenie treści nieświadomości do świadomości. Dzięki temu procesowi osoba może znaleźć ulgę w stresie psychicznym. Psychoanaliza sugeruje również, że:

• Na zachowanie człowieka wpływają jej nieświadome popędy.
• Problemy emocjonalne i psychologiczne, takie jak depresja i lęk, są często zakorzenione w konfliktach między świadomym a nieświadomym umysłem.
• Na rozwój osobowości duży wpływ mają wydarzenia z wczesnego dzieciństwa (Freud zasugerował, że osobowość została w dużej mierze ugruntowana w wieku pięciu lat).
• Ludzie używają mechanizmów obronnych, aby chronić się przed informacjami zawartymi w nieświadomości.

Wykwalifikowani analitycy mogą pomóc osobie wprowadzić pewne aspekty jej nieświadomego umysłu do ich świadomej świadomości, stosując strategie psychoanalityczne, takie jak analiza snów i swobodne skojarzenia.

Historia psychoanalizy

Zygmunt Freud był twórcą psychoanalizy i psychodynamicznego podejścia do psychologii. Freud wierzył, że ludzki umysł składa się z trzech elementów: id, ego i superego.

Teorie Freuda dotyczące faz psychoseksualnych, nieświadomości i symboliki snu są nadal popularne zarówno wśród psychologów, jak i laików, ale inni postrzegają jego pracę ze sceptycyzmem.

Wiele obserwacji i teorii Freuda opierało się na przypadkach klinicznych i studiach przypadków. To sprawiło, że jego odkrycia były trudne do uogólnienia na większą populację. Mimo to teorie Freuda zmieniły sposób, w jaki myślimy o ludzkim umyśle i zachowaniu, i pozostawiły trwały ślad w psychologii i kulturze.

Erik Erikson to kolejny teoretyk związany z psychoanalizą. Erikson rozwinął teorie Freuda i podkreślił znaczenie wzrostu przez całe życie. Psychospołeczna teoria osobowości Eriksona pozostaje dziś bardzo ważna w naszym rozumieniu rozwoju człowieka.

Według Amerykańskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego (APsaA) psychoanaliza może pomóc ludziom zrozumieć samych siebie, odkrywając ich nierozpoznane impulsy, które są ukryte w nieświadomości.

Dziś psychoanaliza obejmuje:

• Psychoanaliza stosowana (która stosuje zasady psychoanalityczne do badania sztuki, literatury oraz rzeczywistych ustawień i sytuacji)
• Neuropsychoanaliza (która stosuje neuronaukę do tematów psychoanalitycznych, takich jak sny i represje)
• Terapia psychoanalityczna

Wiele krytyki podejść psychodynamicznych opiera się na wcześniejszych freudowskich podejściach do leczenia. Jednak niedawno badania wykazały, że takie podejście może przynieść wiele korzyści.

Podczas gdy tradycyjne podejścia Freuda wypadły z łask, nowoczesne podejścia do terapii psychoanalitycznej kładą nacisk na podejście nieoceniające i empatyczne.

W psychoterapii ludzie mogą czuć się bezpiecznie, odkrywając uczucia, pragnienia, wspomnienia i stresory, które mogą prowadzić do trudności psychologicznych. Badania wykazały, że samokontrola wykorzystywana w procesie psychoanalitycznym może przyczynić się do długoterminowego rozwoju emocjonalnego.

Ważne kamienie milowe

• 1856 - urodził się Zygmunt Freud
• 1882 - Josef Breuer opisał przypadek Anny O Freud
• 1886 - Freud po raz pierwszy zaczął prowadzić terapię
• 1895 - urodziła się Anna Freud
• 1900 - Zygmunt Freud opublikował swoją książkę Interpretacja snów
• 1896 – Zygmunt Freud po raz pierwszy ukuł termin psychoanaliza
• 1908 - Powstało Wiedeńskie Towarzystwo Psychoanalityczne i odbyło się pierwsze międzynarodowe spotkanie psychoanalityków
• 1909 - Freud odbył swoją pierwszą i jedyną podróż do Stanów Zjednoczonych
• 1910 – Powstało Międzynarodowe Towarzystwo Psychoanalityczne
• 1913 - Jung oderwał się od Freuda i psychoanalizy
• 1938 - Wiedeńskie Towarzystwo Psychoanalityczne zostało rozwiązane
• 1939 – Zygmunt Freud zmarł w Londynie po długiej walce z rakiem jamy ustnej

Główni myśliciele

Zygmunt Freud był twórcą psychoanalizy, ale inni myśliciele – w tym jego własna córka Anna Freud – również pozostawili znaczący ślad na polu. Wśród najbardziej znanych nazwisk w psychoanalizie byli Erik Erikson, Erich Fromm i Carl Jung.

Karl Abraham, Otto Rank, John Bowlby, Melanie Klein, Karen Horney i Sabina Spielrein byli również kluczowymi współtwórcami ewolucji teorii psychoanalitycznej.

Kluczowe pomysły

Psychoanaliza obejmuje również szereg różnych terminów i idei związanych z umysłem, osobowością i leczeniem.

Studium przypadku

Studium przypadku definiuje się jako dogłębne badanie jednej osoby, grupy lub wydarzenia. Niektóre z najbardziej znanych studiów przypadków Freuda to Dora, Mały Hans i Anna O. Przypadki te miały potężny wpływ na rozwój jego teorii psychoanalitycznej.

W studium przypadku badacz stara się intensywnie zbadać każdy aspekt życia jednostki. Badając osobę, badacz może uzyskać wgląd w to, jak historia danej osoby wpływa na jej obecne zachowanie.

Chociaż istnieje nadzieja, że ​​spostrzeżenia uzyskane z jednego studium przypadku mogą mieć zastosowanie do innych, trudno jest uogólniać wyniki, ponieważ studia przypadków są zwykle wysoce subiektywne. W niektórych przypadkach czynniki związane z konkretnym przypadkiem są tak zindywidualizowane, że mogą nie mieć zastosowania do innych.

Umysł świadomy i nieświadomy

Umysł nieświadomy obejmuje wszystkie rzeczy, które są poza naszą świadomą świadomością, takie jak wspomnienia z wczesnego dzieciństwa, sekretne pragnienia i ukryte popędy. Według Freuda nieświadomość zawiera rzeczy, które możemy uznać za nieprzyjemne lub nawet społecznie nieakceptowalne. Zakopujemy te rzeczy w naszej nieświadomości, ponieważ mogą nam przynieść ból lub konflikt.

Chociaż te myśli, wspomnienia i popędy są poza naszą świadomością, nadal wpływają na to, jak myślimy i zachowujemy się. W niektórych przypadkach rzeczy, które są poza naszą świadomością, mogą negatywnie wpływać na zachowanie i prowadzić do niepokoju psychicznego.

Z drugiej strony świadomy umysł zawiera wszystko, co jest wewnątrz naszej świadomości. Zawartość świadomego umysłu to rzeczy, których jesteśmy świadomi lub które możemy łatwo wprowadzić do świadomości.

Nieświadomy umysł

• Myśli, impulsy lub uczucia, które są nieprzyjemne, trudne lub nawet społecznie nieakceptowalne.

• Pochowani, ponieważ mogą wywołać ból lub konflikt.

• Czasem może zostać uświadomiony za pomocą pewnych technik.

Świadomy umysł

• Myśli, uczucia i popędy, których jesteśmy świadomi lub które możemy łatwo wprowadzić w świadomość.

• Nie ukryte ani stłumione.

• Może być pod wpływem nieświadomych myśli, uczuć lub wspomnień.

Id, Ego i Superego

Freud uważał, że osobowość jednostki składa się z trzech elementów: id, ego i superego.

ID

Pierwszy z kluczowych elementów osobowości, który się wyłoni, jest znany jako id. Id zawiera wszystkie nieświadome, podstawowe i pierwotne popędy.

Ego

Drugi aspekt osobowości, który się wyłania, znany jest jako ego. To jest ta część osobowości, która musi radzić sobie z wymaganiami rzeczywistości. Pomaga kontrolować popędy identyfikatora i sprawia, że ​​zachowujemy się w sposób zarówno realistyczny, jak i akceptowalny.

Zamiast angażować się w zachowania zaprojektowane w celu zaspokojenia naszych pragnień i potrzeb, ego zmusza nas do zaspokajania naszych potrzeb w sposób społecznie akceptowalny i realistyczny. Oprócz kontrolowania żądań id, ego pomaga również zachować równowagę między naszymi podstawowymi pragnieniami, ideałami i rzeczywistością.

Superego

Superego jest ostatnim aspektem osobowości, który się wyłoni, i zawiera nasze ideały i wartości. Wartości i przekonania, które nasi rodzice i społeczeństwo w nas wpajają, są siłą przewodnią superego i dąży do tego, abyśmy postępowali zgodnie z tą moralnością.

Mechanizmy obronne ego

Mechanizmy obronne to strategie, których ego używa do ochrony przed lękiem. Te narzędzia obronne działają jako zabezpieczenie, aby nieprzyjemne lub niepokojące aspekty nieświadomości nie przedostały się do naszej świadomości. Kiedy coś jest odbierane jako przytłaczające lub nawet niewłaściwe, mechanizmy obronne powstrzymują informacje przed wejściem do naszej świadomości, co minimalizuje nasz niepokój.

Mocne i słabe strony

Na początku XX wieku wpływ psychoanalizy rósł. Nie obyło się jednak bez krytyków. Pomimo swoich wad psychoanaliza nadal odgrywała kluczową rolę w rozwoju psychologii. Wpłynęło to na nasze podejście do leczenia chorób psychicznych i nadal wywiera wpływ na dzisiejszą psychologię.

Silne strony

• Chociaż większość teorii psychodynamicznych nie opierała się na badaniach eksperymentalnych, metody i teorie myślenia psychoanalitycznego przyczyniły się do rozwoju psychologii eksperymentalnej.
• Wiele teorii osobowości opracowanych przez myślicieli psychodynamicznych, takich jak teoria etapów psychospołecznych Eriksona i teoria psychoseksualna Freuda, nadal wpływa na tę dziedzinę.
• Psychoanaliza otworzyła nowe spojrzenie na choroby psychiczne, w szczególności to, że rozmawianie o problemach z profesjonalistą psychoanalitycznym może pomóc złagodzić psychologiczne cierpienie danej osoby.

Słabości

• Teorie Freuda nadmiernie kładły nacisk na nieświadomy umysł, seks, agresję i doświadczenia z dzieciństwa.
• Wiele koncepcji proponowanych przez teoretyków psychoanalitycznych jest trudnych do zmierzenia i kwantyfikacji.
• Większość pomysłów Freuda opierała się na studiach przypadków i obserwacjach klinicznych, a nie na empirycznych badaniach naukowych.

Wsparcie i krytyka

Wiele osób jest sceptycznie nastawionych do psychoanalizy, ponieważ dowody potwierdzające jej skuteczność są często postrzegane jako słabe. Jednym z głównych argumentów krytyków psychoanalizy jest to, że nie jest ona tak skuteczna jak inne terapie.

Jednak niektóre badania nad skutecznością psychoanalizy przyniosły wsparcie. Jeden systematyczny przegląd poprzednich badań wykazał, że terapia psychoanalityczna była skutecznym leczeniem, które doprowadziło do zmniejszenia objawów i długotrwałych zmian, które utrzymywały się przez lata po zakończeniu leczenia.

Przegląd z 2015 r. wykazał, że terapia psychodynamiczna może być skuteczna w leczeniu wielu schorzeń, w tym:

• Depresja
• Zaburzenia odżywiania
• Zaburzenia somatyczne
• Niektóre zaburzenia lękowe 

Inną krytyką jest to, że psychoanaliza często wymaga inwestycji czasu, pieniędzy i wysiłku. Psychoanaliza jest również generalnie propozycją długoterminową. W dzisiejszym świecie ludzie zwykle szukają szybkich rezultatów i podejść, które przyniosą efekt w ciągu dni, tygodni lub miesięcy. Terapia psychoanalityczna zazwyczaj obejmuje klienta i terapeutę badającego problemy przez okres lat.

dr Susan Krauss Whitbourne

Stosując kryteria ustalone dla leczenia opartego na dowodach, sama tradycyjna psychoanaliza nie nadaje się w rzeczywistości jako metoda terapii dla znacznej większości zaburzeń psychicznych. Jednak odrzucenie wkładu Freuda jako nieistotnego dla psychologii… jest nadmiernym uproszczeniem.

- dr Susan Krauss Whitbourne

Przeszłość i teraźniejszość

Wiele pomysłów Freuda wypadło z łask w psychologii, ale to z pewnością nie oznacza, że ​​jego praca jest bezwartościowa. Badania wspierają również przynajmniej niektóre z oryginalnych pomysłów Freuda.

Jego podejście do terapii (w szczególności sugestia, że ​​choroby psychiczne można leczyć i że mówienie o problemach może przynieść ulgę) było rewolucyjną koncepcją, która zmieniła podejście do leczenia chorób psychicznych.

„Recenzje prac neuronaukowych potwierdzają, że wiele oryginalnych obserwacji Freuda, nie tylko wszechobecny wpływ procesów nieświadomych i organizująca funkcja emocji w myśleniu, znalazło potwierdzenie w badaniach laboratoryjnych” – wyjaśnił Peter Fonagy w artykule opublikowanym w Psychiatria Światowa.

Zygmunt Freud był również bardzo wytworem swoich czasów. Chociaż był znany ze swoich zuchwałych teorii (które uważano za szczególnie szokujące w okresie wiktoriańskim), jego pogląd na świat był zabarwiony czasem, w którym żył. Gdyby Freud żył dzisiaj, jego idee mogłyby być postrzegane zupełnie inaczej – a jego własna praca prawdopodobnie poszłaby w innym kierunku.

Niektórzy sugerują, że gdyby Freud żył dzisiaj, prawdopodobnie interesowałby się tematami związanymi z funkcjonowaniem mózgu. Przed rozwojem psychoanalizy zainteresowania Freuda koncentrowały się na rozwoju neuronowego modelu zachowania. Dzisiejsi badacze sugerują również, że neurobiologiczne podstawy psychoanalizy są warte dalszych badań

dr Susan Krauss Whitbourne

Psychologowie dzisiaj mówią o psychodynamiczny, nie perspektywa psychoanalityczna. Jako taka, ta perspektywa odnosi się do dynamicznych sił w naszych osobowościach, których zmieniające się ruchy leżą u podstaw naszego obserwowalnego zachowania. Psychoanaliza jest znacznie węższym terminem odnoszącym się do freudowskiego poglądu, że aby zrozumieć i leczyć nienormalne zachowanie, nasze nieświadome konflikty muszą zostać przepracowane.

- dr Susan Krauss Whitbourne

Psychoanaliza, jak pojmował ją Freud, może zanikać, ale to nie znaczy, że perspektywa psychodynamiczna zniknęła lub że wkrótce zacznie się rozwijać.

Psychoanaliza dzisiaj

Jeśli zapytasz kogoś, co przychodzi mu na myśl, gdy myśli o psychologii, Zygmunt Freud i psychoanaliza prawdopodobnie będą częstymi odpowiedziami. Nie ma wątpliwości, że psychoanaliza – zarówno jako podejście terapeutyczne, jak i poglądy teoretyczne – odcisnęła swoje piętno na psychologii.

Większość dzisiejszych psychologów stosuje bardziej eklektyczne podejście do dziedziny psychologii, chociaż niektórzy specjaliści nadal przyjmują czysto psychoanalityczny punkt widzenia na ludzkie zachowanie.

Wielu współczesnych psychologów podchodzi do psychoanalizy ze sceptycyzmem. Niektórzy czują nawet drwinę ze szkoły myślenia Freuda. Czy w świecie psychologii, w którym dominują procesy poznawcze, neuronauka i biopsychologia, jest jeszcze miejsce na psychoanalizę?

Ogólnie rzecz biorąc, w tradycyjnej psychoanalizie obserwuje się spadek. Raport opublikowany przez APsaA w 2008 r. wykazał, że wydziały psychologii zazwyczaj traktują psychoanalizę jako czysto historyczny artefakt, podczas gdy przedmioty takie jak sztuka, literatura, historia i inne nauki humanistyczne częściej nauczają psychoanalizy jako stałego i istotnego tematu.

Niektórzy sugerują, że psychoanaliza odeszła na dalszy plan jako temat akademicki w psychologii, częściowo z powodu niesprawdzenia słuszności jej podejścia terapeutycznego i wcześniejszych niepowodzeń ugruntowania tej dyscypliny w praktykach opartych na dowodach.

Przyszłość psychoanalizy

Jest kilka rzeczy, które psychoanaliza jako dziedzina może zrobić, aby zapewnić jej ciągłe znaczenie w świecie psychologii. Niektóre rzeczy, które mogą pomóc w poprawie zasadności i trafności metod psychoanalitycznych, obejmują:

• Połóż większy nacisk na badania naukowe i dowody empiryczne.
• Poznaj dokładniejsze metody leczenia oparte na dowodach.
• Popraw metody gromadzenia danych.
• Zastanów się nad innymi możliwymi wyjaśnieniami zachowania.
• Aktywnie współpracuj z innymi specjalistami od zdrowia psychicznego.

Niektóre obecne wysiłki na rzecz ożywienia psychoanalizy koncentrują się na koncepcjach psychoanalitycznych, które są bardziej oparte na dowodach (takich jak teoria przywiązania) lub na połączeniu idei nieświadomości Freuda z nowoczesną neuronauką.

Słowo od Verywell

Znak Freuda na psychologii jest nadal odczuwalny. Terapia rozmowa jest najczęściej kojarzona z psychoanalizą, ale terapeuci stosują tę technikę również w innych podejściach do leczenia, w tym terapii skoncentrowanej na kliencie i terapii grupowej.

Psychoanaliza może nie była taką siłą, jaką była w 1910 roku, ale teorie Freuda wywarły trwały wpływ zarówno na kulturę popularną, jak i na psychologię.