Studenci psychologii spędzają sporo czasu na poznawaniu teorii Zygmunta Freuda. Nawet osoby stosunkowo nieobeznane z psychologią mają pewną świadomość psychoanalizy, szkoły myślenia stworzonej przez Zygmunta Freuda.
Chociaż możesz mieć pewną wiedzę na temat kluczowych pojęć w psychoanalizie, takich jak nieświadomość, fiksacje, mechanizmy obronne i symbolika snu, możesz się zastanawiać, jak dokładnie te idee pasują do siebie i jaki naprawdę mają wpływ na współczesnych psychologów.
Kluczowe teorie Zygmunta Freuda
W tym krótkim przeglądzie teorii Freuda dowiesz się więcej o niektórych głównych pomysłach zaproponowanych przez Zygmunta Freuda.
Terapia Rozmowa
Jednym z największych wkładów Freuda w psychologię była terapia rozmowa, przekonanie, że samo mówienie o naszych problemach może pomóc je złagodzić. To dzięki kontaktom ze swoim bliskim przyjacielem i kolegą Josefem Breuerem Freud dowiedział się o kobiecie znanej w historii przypadku jako Anna O.
Prawdziwe imię młodej kobiety brzmiało Bertha Pappenheim. Została pacjentką Breuera po tym, jak przeszła atak histerii. Objawy obejmowały niewyraźne widzenie, halucynacje i częściowy paraliż. Breuer zauważył, że omówienie jej doświadczeń przyniosło pewną ulgę w jej objawach. To sama Pappenheim zaczęła nazywać leczenie „rozmawiającym lekarstwem”.
Chociaż Anna O. jest często opisywana jako jedna z pacjentek Freuda, ta dwójka nigdy się nie spotkała. Freud często omawiał jej przypadek z Breuerem, a oboje współpracowali nad książką z 1895 roku opartą na jej leczeniu zatytułowanym Studia nad histerią.
Freud doszedł do wniosku, że jej histeria była wynikiem wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie, co doprowadziło do rozłamu w zawodowych i osobistych relacjach Freuda i Breuera. Anna O. może nie była w rzeczywistości pacjentką Freuda, ale jej przypadek wpłynął w dużej mierze na pracę Freuda i późniejsze teorie terapii i psychoanalizy.
Siły napędowe osobowości
Zgodnie z teorią psychoanalityczną Freuda cała energia psychiczna jest generowana przez libido. Freud zasugerował, że na nasze stany psychiczne miały wpływ dwie konkurujące ze sobą siły: kateksja i antykateksja.
Cathexis została opisana jako inwestycja energii mentalnej w osobę, ideę lub przedmiot. Jeśli na przykład jesteś głodny, możesz stworzyć sobie w umyśle obraz pysznego posiłku, którego pragnąłeś.
W innych przypadkach ego może wykorzystać część energii id, aby odszukać czynności, które są związane z pragnieniem, aby rozproszyć część nadmiaru energii z id. Jeśli nie możesz znaleźć jedzenia, aby zaspokoić swój głód, możesz zamiast tego przejrzeć książkę kucharską lub przejrzeć swój ulubiony blog z przepisami.
Antykateksja polega na blokowaniu przez ego społecznie nieakceptowanych potrzeb id. Tłumienie pragnień i pragnień jest jedną z powszechnych form antykateksji, ale wiąże się ze znacznym nakładem energii.
Zgodnie z teorią Freuda dostępna jest tylko taka ilość energii libidinalnej. Kiedy dużo energii poświęca się na tłumienie bodźców poprzez antykateksję, jest mniej energii na inne procesy.
Freud uważał również, że wiele ludzkich zachowań było motywowanych dwoma instynktami napędowymi: instynktem życiowym i instynktem śmierci. Instynkty życiowe to te, które odnoszą się do podstawowej potrzeby przetrwania, reprodukcji i przyjemności. Obejmują one takie rzeczy, jak potrzeba jedzenia, schronienia, miłości i seksu.
Zasugerował również, że wszyscy ludzie mają nieświadome pragnienie śmierci, które nazwał instynktem śmierci. Uważał, że zachowanie autodestrukcyjne jest jednym z przejawów popędu śmierci. Uważał jednak, że te instynkty śmierci były w dużej mierze łagodzone przez instynkty życiowe.
Psychika
W teorii Freuda ludzki umysł jest podzielony na dwie główne części: świadomy i nieświadomy umysł. Świadomy umysł zawiera wszystkie rzeczy, których jesteśmy świadomi lub które możemy łatwo wprowadzić do świadomości. Z drugiej strony nieświadomy umysł zawiera wszystkie rzeczy poza naszą świadomością – wszystkie pragnienia, pragnienia, nadzieje, impulsy i wspomnienia, które leżą poza świadomością, a mimo to nadal wpływają na zachowanie.
Freud porównał umysł do góry lodowej. Wierzchołek góry lodowej, który jest faktycznie widoczny nad wodą, reprezentuje tylko maleńką część umysłu, podczas gdy ogromna przestrzeń lodu ukryta pod wodą reprezentuje znacznie większą nieświadomość.
Oprócz tych dwóch głównych składników umysłu, teoria Freuda dzieli również ludzką osobowość na trzy główne składniki: id, ego i superego.
- Id jest najbardziej prymitywną częścią osobowości, która jest źródłem wszystkich naszych najbardziej podstawowych pragnień. Ta część osobowości jest całkowicie nieświadoma i służy jako źródło całej energii libidinalnej.
- Ego jest składnikiem osobowości, który jest odpowiedzialny za radzenie sobie z rzeczywistością i pomaga zapewnić spełnienie wymagań id w sposób realistyczny, bezpieczny i społecznie akceptowalny.
- Superego jest częścią osobowości, która zawiera wszystkie zinternalizowane zasady moralne i standardy, które nabywamy od naszych rodziców, rodziny i ogółu społeczeństwa.
Rozwój psychoseksualny
Teoria Freuda sugeruje, że w miarę rozwoju dzieci przechodzą przez szereg etapów psychoseksualnych. Na każdym etapie energia poszukiwania przyjemności libido skupia się na innej części ciała.
Pięć etapów rozwoju psychoseksualnego to:
- Faza ustna: Energie libidinalne skupiają się na ustach.
- Etap analny: Energie libidinalne skupiają się na odbycie.
- Faza falliczna: Energie libidinalne skupiają się na penisie lub łechtaczce.
- Utajony etap: okres spokoju, w którym obecne jest niewielkie zainteresowanie libidinalne.
- Etap genitalny: Energie libidinalne skupiają się na genitaliach.
Pomyślne ukończenie każdego etapu prowadzi do zdrowej osobowości w wieku dorosłym. Jeśli jednak konflikt pozostaje nierozwiązany na jakimś konkretnym etapie, jednostka może pozostać zafiksowana lub utknąć w tym konkretnym punkcie rozwoju.
Fiksacja może wiązać się z nadmierną zależnością lub obsesją na punkcie czegoś związanego z tą fazą rozwoju. Na przykład uważa się, że osoba z „fiksacją ustną” utknęła na etapie rozwoju jamy ustnej. Oznaki fiksacji jamy ustnej mogą obejmować nadmierne poleganie na zachowaniach jamy ustnej, takich jak palenie, obgryzanie paznokci lub jedzenie.
Analiza snów
Umysł nieświadomy odegrał kluczową rolę we wszystkich teoriach Freuda i uważał sny za jeden z kluczowych sposobów zajrzenia w to, co leży poza naszą świadomą świadomością. Nazwał sny „królewską drogą do nieświadomości” i wierzył, że badając sny, może zobaczyć nie tylko, jak działa umysł nieświadomy, ale także to, co próbuje ukryć przed świadomością.
Freud wierzył, że treść snów można podzielić na dwa różne typy. Przejawiona treść snu obejmowała całą rzeczywistą treść snu – wydarzenia, obrazy i myśli zawarte we śnie. Przejawiona treść jest zasadniczo tym, co śniący pamięta po przebudzeniu.
Z drugiej strony, ukryta treść to wszystkie ukryte i symboliczne znaczenia we śnie. Freud wierzył, że marzenia są zasadniczo formą spełniania życzeń. Przyjmując nieświadome myśli, uczucia i pragnienia i przekształcając je w mniej groźne formy, ludzie są w stanie zmniejszyć niepokój ego.
Często wykorzystywał analizę snów jako punkt wyjścia w swojej technice swobodnych skojarzeń. Analityk skupiałby się na konkretnym symbolu snu, a następnie używał swobodnych skojarzeń, aby zobaczyć, jakie inne myśli i obrazy natychmiast przychodzą do głowy klientowi.
Mechanizmy obronne
Nawet jeśli nigdy wcześniej nie studiowałeś teorii Freuda, prawdopodobnie słyszałeś termin „mechanizmy obronne”. Kiedy ktoś wydaje się nie chcieć zmierzyć się z bolesną prawdą, możesz oskarżyć go o to, że „zaprzecza”. Kiedy dana osoba próbuje szukać logicznego wyjaśnienia niedopuszczalnego zachowania, możesz sugerować, że „racjonalizuje”.
Te rzeczy reprezentują różne rodzaje mechanizmów obronnych lub taktyk, których używa ego, aby chronić się przed lękiem. Niektóre z najbardziej znanych mechanizmów obronnych to zaprzeczanie, represje i regresja, ale jest ich znacznie więcej.
Współczesne widoki
Chociaż teorie Freuda były szeroko krytykowane, należy pamiętać, że jego praca wniosła istotny wkład w psychologię. Jego praca wywołała poważną zmianę w postrzeganiu chorób psychicznych, sugerując, że nie wszystkie problemy psychologiczne mają przyczyny fizjologiczne.
Przekonanie Freuda, że problemy psychiczne można rozwiązać poprzez: mówić o nich pomogły zrewolucjonizować psychoterapię.
Wielu współczesnych psychologów nie wierzy w idee Freuda, ale teorie pozostają ważne. Aby zrozumieć, gdzie jest dzisiaj psychologia, należy spojrzeć wstecz na to, gdzie byliśmy i jak się tu znaleźliśmy. Praca Freuda dostarcza wglądu w ważny ruch w psychologii, który pomógł zmienić sposób, w jaki myślimy o zdrowiu psychicznym i podchodzimy do zaburzeń psychicznych.
Studiując te teorie i te, które pojawiły się później, możesz lepiej zrozumieć fascynującą historię psychologii. Wiele terminów, takich jak mechanizm obronny, freudowski poślizg, i z resztą odbytu stały się częścią naszego codziennego języka. Poznając jego prace i teorie, możesz zrozumieć, w jaki sposób te idee i koncepcje zostały wplecione w tkankę kultury popularnej.