Często zdarza się, że matki doświadczają szeregu emocji po przyjściu na świat nowego dziecka. Od dawna wiadomo, że okres poporodowy jest czasem zwiększonego ryzyka pojawienia się, pogorszenia lub nawrotu zaburzeń nastroju i lęku. Wiele badań sugeruje, że okres poporodowy może również stwarzać ryzyko wystąpienia lub nasilenia zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych (OCD).
Jeśli Ty lub Twoja bliska osoba zmagacie się z OCD lub problemami poporodowymi, skontaktuj się z Krajową Infolinią ds. Nadużywania Substancji i Zdrowia Psychicznego (SAMHSA) pod adresem 1-800-662-4357 aby uzyskać informacje na temat placówek wsparcia i leczenia w Twojej okolicy.
Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego można znaleźć w naszej krajowej bazie danych infolinii.
Objawy
Objawy poporodowe OCD najprawdopodobniej wystąpią w ciągu sześciu tygodni po porodzie, ale mogą wystąpić w czasie ciąży. Istnieją dowody na to, że u kobiet z istniejącym wcześniej OCD poronienie może również działać jako silny wyzwalacz objawów OCD.
Objawy OCD u kobiet z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi po porodzie często można odróżnić od tych, które już cierpiały na zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Ostatnie badania wykazały, że największą różnicą między nimi jest to, że w przypadku poporodowego OCD obsesje są w jakiś sposób związane z dzieckiem. W szczególności kobiety z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi po porodzie często zgłaszają bardziej agresywne obsesje związane z krzywdzeniem ich nowego dziecka niż kobiety, które już cierpiały na OCD. Ponadto kobiety z poporodowym zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym częściej doświadczają obsesji związanych z zakażeniem dziecka niż kobiety bez OCD po porodzie.
Przyczyny
Na tym etapie nie jest jasne, dlaczego u niektórych kobiet okres poporodowy jest okresem zwiększonego ryzyka wystąpienia OCD. Z biologicznego punktu widzenia spekulowano, że częściowo odpowiedzialne za to mogą być głębokie zmiany w hormonach, takich jak estrogen. Hormony mogą zakłócać aktywność neuroprzekaźników w mózgu, w tym serotoniny. Zakłócenia układu serotoninowego są silnie zaangażowane w rozwój OCD.
Z psychospołecznego punktu widzenia narodziny dziecka niosą ze sobą szereg nowych wyzwań, które dla niektórych kobiet mogą być przytłaczające.
Stres jest głównym wyzwalaczem OCD, a okres poporodowy może być szczególnie stresujący dla tych kobiet, które mogą nie mieć odpowiednich strategii radzenia sobie lub wsparcia.
Leczenie
Podobnie jak depresja poporodowa, konieczne jest leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych po porodzie, ponieważ może ono wpływać na normalne więzi między matką a dzieckiem. Może również powodować znaczne cierpienie i ból ze strony matki i członków rodziny. Jeśli niedawno urodziłaś i doświadczasz nowych objawów psychologicznych, takich jak natrętne i niepokojące myśli lub kompulsywne zachowania, takie jak niekontrolowane mycie rąk, koniecznie poinformuj o tym swojego lekarza pierwszego kontaktu, położnika, pediatrę lub psychiatrę.
Jeśli doświadczasz tych lub innych objawów, Twój lekarz prawdopodobnie przeprowadzi pełną ocenę, która obejmuje pełną historię psychiatryczną, a także badania medyczne, aby wykluczyć biologiczne przyczyny objawów, takie jak niedoczynność tarczycy.
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) może być dobrym rozwiązaniem dla kobiet z poporodowymi zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi, ponieważ eliminuje możliwość narażenia noworodka na działanie leków przeciwdepresyjnych, takich jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Chociaż leki przeciwdepresyjne, takie jak SSRI, są przenoszone z mlekiem matki, nie ma danych na temat długoterminowych skutków ekspozycji na SSRI w mleku matki, w tym na układ nerwowy, więc korzyści z przyjmowania leku muszą przewyższać ryzyko. Pamiętaj, aby porozmawiać z lekarzem, aby ustalić, która opcja leczenia jest dla Ciebie odpowiednia.