Krótka historia zaburzeń lęku społecznego

Historię zespołu lęku społecznego (SAD) najlepiej opisać jako serię zdarzeń prowadzących do diagnozy, którą znamy dzisiaj. Chociaż może się wydawać, że SAD nie jest uznaną diagnozą od bardzo dawna, idea lęku społecznego sięga początków XX wieku.

Poniżej znajduje się historyczna oś czasu przedstawiająca główne punkty zwrotne w historii SAD, a także kilka interesujących ciekawostek, które wydarzyły się po drodze.

Wczesne lata

• 400 p.n.e.: Pojęcie strachu społecznego sięga 400 roku p.n.e. W tym czasie Hipokrates opisał nadmiernie nieśmiałą osobę jako kogoś, kto „kocha ciemność jako życie” i „uważa, że ​​każdy człowiek go obserwuje”.
• Początek XX wieku: Na początku XX wieku psychiatrzy używali terminów takich jak fobia społeczna i nerwica społeczna w odniesieniu do wyjątkowo nieśmiałych pacjentów.

Średniowiecze

• 1950: Południowoafrykański psychiatra Joseph Wolpe utorował drogę do dalszych postępów w terapii behawioralnej fobii poprzez swoją pracę nad systematycznymi technikami odczulania.
• 1960: Brytyjski psychiatra Isaac Marks zaproponował, aby fobie społeczne były uważane za odrębną kategorię odrębną od innych fobii prostych.
• 1967: Barbra Streisand zapomniała słowa piosenki podczas śpiewania w Central Parku, co przypisywała niepokojowi, na który później była leczona.
• 1968: W drugiej edycji podręcznika Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-II), opublikowanego przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne, lęki społeczne zostały opisane jako specyficzna fobia sytuacji społecznych lub nadmierny lęk przed byciem obserwowanym lub obserwowanym przez innych. W tym momencie historii definicja fobii społecznej była bardzo wąska.

Zbliżamy się do milenium

• 1980: W trzeciej edycji DSM (DSM-III) fobia społeczna została włączona jako oficjalna diagnoza psychiatryczna. W tej edycji fobia społeczna została opisana jako lęk przed sytuacjami związanymi z występem i nie obejmowała lęków przed mniej formalnymi sytuacjami, takimi jak luźne rozmowy. U osób z tak szerokimi lękami częściej diagnozowano zaburzenie osobowości unikającej (które nie mogło być zdiagnozowane jednocześnie z fobią społeczną).
• 1985: Psychiatra Michael Liebowitz i psycholog kliniczny Richard Heimberg zainicjowali wezwanie do działania na rzecz badań nad fobią społeczną. Do tego momentu brakowało badań nad tym zaburzeniem, co skłoniło niektórych do określania go jako „zaniedbanego zaburzenia lękowego”.
• 1987: Rewizja DSM-III doprowadziła do zmian w niektórych kryteriach diagnostycznych. Diagnoza wymagała teraz, aby objawy powodowały „zakłócenie lub wyraźny niepokój”, a nie po prostu „znaczny niepokój”. U tego samego pacjenta możliwe było teraz zdiagnozowanie fobii społecznej i osobowości unikającej. Wreszcie wprowadzono termin „uogólniona fobia społeczna”, odnoszący się do cięższej i wszechobecnej postaci zaburzenia.
• Lata 90.: Donny Osmond cierpiał na silną tremę podczas występu w Józef i niesamowity płaszcz snów w technikolorze.
• 1994: Opublikowano DSM-IV, a fobię społeczną zastąpił termin lęk społeczny (SAD). Ten nowy termin został użyty w odniesieniu do tego, jak szerokie i uogólnione są lęki w zaburzeniu. W tym nowym wydaniu zaburzenie zostało zdefiniowane jako „wyraźny i uporczywy lęk przed jedną lub kilkoma sytuacjami społecznymi lub wydajnościowymi, w których dana osoba jest narażona na kontakt z nieznanymi ludźmi lub możliwą kontrolę ze strony innych”. Kryteria diagnostyczne zostały tylko nieznacznie zmodyfikowane w porównaniu z DSM-III-R.

Nowe tysiąclecie

• 2006: Baseballista Zack Greinke ma zdiagnozowany zespół lęku społecznego.
• 2007: Verywell.com rozpoczął swoje pierwsze strony o fobii społecznej. Ta biblioteka zasobów rozrosła się do setek artykułów na ten temat, a odpowiednia strona na Facebooku (O zaburzeniach lęku społecznego) została uruchomiona, aby zapewnić miejsce, w którym mogą się gromadzić osoby z SAD.
• 2012: Susan Cain opublikowała stycznie powiązaną książkę „Cichy”, która promowała pozytywne aspekty introwertyków. Powoduje to pewne zamieszanie i prawdopodobnie dodaje się do postrzegania fobii społecznej, która nie jest „prawdziwym zaburzeniem”.
• 2013: Opublikowano DSM-V, z niewielkimi zmianami w diagnozie zespołu lęku społecznego poza sformułowaniem ram czasowych diagnozy.

Słowo od Verywell

Zrozumienie ewolucji diagnozy fobii społecznej jest pomocne w poznaniu objawów i sposobu ich leczenia. Idąc dalej, prawdopodobne jest, że zostaną zidentyfikowane nowe metody leczenia SAD, szczególnie w obszarze technologii i dostarczania terapii. W miarę postępów w testach genetycznych prawdopodobnie zdobędziemy również lepsze zrozumienie przyczyn leżących u podstaw zaburzenia.