Chociaż zwykle myślimy o naszym układzie odpornościowym jako chroniącym nas przed zewnętrznymi najeźdźcami, takimi jak bakterie, wirusy i inne zarazki, może się on pomylić i zaatakować nasze własne ciało. Kiedy tak się dzieje, mówi się, że cierpimy na zaburzenie autoimmunologiczne.
Prawdopodobnie już wiesz o wielu chorobach autoimmunologicznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów, cukrzyca typu 1, toczeń i stwardnienie rozsiane. Chociaż zwykle uważa się, że zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD) jest spowodowane kombinacją stresu, predyspozycji genetycznych i zaburzeń neurochemicznych, takich jak serotonina, istnieje coraz więcej dowodów na to, że określona forma dziecięcego OCD może być w rzeczywistości zaburzeniem autoimmunologicznym.
PANDY związane z infekcjami paciorkowcowymi
Uważa się, że pediatryczne autoimmunologiczne zaburzenia neuropsychiatryczne związane z infekcjami paciorkowcowymi lub formą OCD „PANDAS” są wywoływane przez infekcję tą samą bakterią, która powoduje anginę i szkarlatynę. Gdy układ odpornościowy dziecka walczy z infekcją paciorkowcową, staje się zdezorientowany i zaczyna atakować obszar mózgu zwany jądrami podstawnymi.
Chociaż zmiany w wielu obszarach mózgu leżą u podstaw objawów OCD, nieprawidłowości jąder podstawy są związane z objawami OCD.
Oczywiście, angina jest powszechną infekcją i większość dzieci, u których rozwinie się ta infekcja, nie rozwinie formy OCD PANDAS.
Badania wykazały, że tylko te dzieci, które są genetycznie predysponowane do OCD lub tików, są podatne na rozwój tej formy OCD.
Jak diagnozowana jest forma OCD PANDAS?
Tylko niewielki procent dzieci z OCD ma podtyp PANDAS. Postać OCD PANDAS ma kilka kluczowych objawów, które pozwalają lekarzom odróżnić ją od bardziej typowych form dziecięcego OCD. Na przykład:
- Podczas gdy objawy regularnego OCD rozwijają się powoli, początek OCD w postaci PANDAS jest szybki.
- Postać PANDAS OCD występuje w ścisłym związku z infekcją paciorkowcową. Jednak regularne OCD może wystąpić w dowolnym momencie. Potwierdzenie infekcji paciorkowcowej jest zwykle wykonywane za pomocą posiewu gardła i/lub badania krwi na obecność przeciwciał paciorkowcowych.
- W przeciwieństwie do zwykłego OCD, dzieci z OCD w postaci PANDAS zwykle mają mimowolne ruchy ramion, nóg i twarzy.
- Postać PANDAS OCD zwykle rozwija się między 3 rokiem życia a okresem dojrzewania.
Inne objawy OCD postaci PANDAS mogą obejmować:
- Drażliwość, napady złości i problemy z nastrojem.
- Ciężkie koszmary i nowe rytuały przed snem.
- Zwiększony niepokój.
- Nowe problemy z motoryką, umiejętnościami matematycznymi lub innymi problemami poznawczymi.
Jak leczy się PANDAS OCD?
Chociaż regularne OCD jest zwykle leczone lekami, takimi jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) lub terapia poznawczo-behawioralna, postać OCD PANDAS może wymagać innego leczenia.
Jeśli podejrzewa się OCD w postaci PANAS, pierwszą linią leczenia jest runda antybiotyków w celu wyeliminowania infekcji paciorkowcowej, jeśli nadal występuje. Czasami konieczne są bardziej inwazyjne procedury, takie jak wymiana osocza, aby usunąć szkodliwe przeciwciała z krwioobiegu. Wymiana osocza zwykle wiąże się z udaniem się do szpitala.
Chociaż te zabiegi medyczne mogą pomóc, czasami objawy OCD mogą pozostać. Te szczątkowe objawy mogą być skutecznie leczone standardowymi metodami leczenia OCD, takimi jak leki lub psychoterapia.
Czy dorośli mogą rozwinąć OCD PANDAS?
Chociaż istnieją dowody na to, że zmiany w układzie odpornościowym czasami towarzyszą chorobom psychicznym, takim jak depresja i schizofrenia, nie ma jednoznacznych dowodów na to, że problemy z układem odpornościowym są związane z rozwojem dorosłych form OCD.
Jak dotąd wydaje się, że infekcje paciorkowcowe mogą na ogół wywoływać objawy OCD tylko u dzieci w wieku od 3 lat do okresu dojrzewania.