Ponieważ objawy zaburzeń odżywiania są często zgodne z normami kulturowymi, może być trudno odróżnić, czy przyjaciel lub ukochana osoba ma zaburzenia odżywiania. Na przykład nasze społeczeństwo uważa za cnotę „czyste jedzenie”, ograniczanie węglowodanów i intensywne ćwiczenia. Jednak te same zachowania mogą być objawami zaburzeń odżywiania.
Żadna inna diagnoza zdrowia psychicznego nie podziela tej właściwości; ludzie zazwyczaj nie życzą sobie objawów zgodnych z depresją lub zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi w sposób, w jaki pragną mieć objawy zgodne z niektórymi zaburzeniami odżywiania. dr Stacey Rosenfeld. podkreśliła to zjawisko, gdy zatytułowała swoją książkę, Czy każda kobieta ma zaburzenia odżywiania? W prywatnej komunikacji dr Rosenfeld napisał:
Mamy kulturę, która wspiera zaburzone odżywianie w formie ekstremalnych diet, nadmiernego wysiłku fizycznego i rekompensowania spożywanego przez nas jedzenia, które spożywamy. . Ludzie są chwaleni za angażowanie się w te zachowania i utratę wagi za wszelką cenę. Wszystko to sprawia, że niektórym osobom z zaburzeniami odżywiania trudno jest zrozumieć ich obawy i zająć się nimi. Widziałem pacjentów z zaburzeniami odżywiania, którzy nawet nie są świadomi, że mają zaburzenie, ponieważ postrzegają swoje zachowania żywieniowe jako mieszczące się w normalnych granicach w zaburzonej kulturze. Takie tło zaburzenia może utrudnić diagnozę i powrót do zdrowia.
Jest to szczególnie trudne do zidentyfikowania, gdy niektóre metody leczenia otyłości obejmują niskokaloryczne diety, okresowe posty, znaczną utratę wagi, a nawet urządzenia opróżniające żołądek – czerwone flagi dla diagnozy zaburzeń odżywiania – są czasami przepisywane większym pacjentom.
Nierzadko zdarza się również, że osoby z zaburzeniami odżywiania, zwłaszcza te z zaburzeniami restrykcyjnymi, nie mają świadomości, że mają zaburzenia odżywiania.
Ten stan, zwany anosognozją, jest częstym objawem choroby. W konfrontacji z tym, czy mogą mieć zaburzenia odżywiania, wiele osób zaprzeczy lub zdyskontuje je.
Kto ma zaburzenia odżywiania?
Dominuje stereotyp, że zaburzenia odżywiania dotyczą tylko szczupłych, zamożnych białych nastoletnich kobiet. W konsekwencji każdy, kto nie pasuje do tego stereotypu, może nie rozpoznać swojego zaburzenia odżywiania, a jego objawowe zachowania mogą nie przyciągnąć uwagi rodziny i przyjaciół. Badania wykazały, że w przypadku przedstawienia zestawu objawów zgodnych z zaburzeniem odżywiania, nawet specjaliści od zdrowia psychicznego rzadziej przypisują diagnozę pacjentowi przedstawionemu jako Afroamerykanin niż pacjentowi przedstawionemu jako rasy białej lub latynoskiej.
Zaburzenia odżywiania dotykają ludzi wszystkich rozmiarów, w różnym wieku, każdej płci, pochodzeniu etnicznym i statusie społeczno-ekonomicznym i nie zawsze są wyrażane w stereotypowy sposób. .
Zaburzenia odżywiania często wyrażają się inaczej u mężczyzn, przy czym mężczyźni często zgłaszają większe obawy dotyczące mięśni. Ponieważ ta postawa jest sprzeczna z tą najczęściej obserwowaną u kobiet z zaburzeniami odżywiania (pragnienie szczupłości), mężczyźni mogą nie zdawać sobie sprawy, że mają zaburzenia odżywiania.
Chociaż oczekuje się, że pacjenci z jadłowstrętem psychicznym zawsze będą wyglądać na bardzo szczupłych, u osób większych może wystąpić nietypowy jadłowstręt psychiczny. Oznacza to, że więksi pacjenci, którzy pozostają w kategorii z nadwagą pomimo znacznej utraty wagi, mogą wykazywać te same problemy zdrowotne, co pacjent, który spełnia pełne kryteria jadłowstrętu psychicznego. Jednak tylko ze względu na swój rozmiar rzadko otrzymują właściwą opiekę medyczną lub psychiczną niż pacjenci szczupli.
Jakie są rodzaje zaburzeń odżywiania?
Ostatnie Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych, wydanie piąte (DSM-5) wymienia cztery podstawowe diagnozy, które dotykają nastolatków i dorosłych:
- Zaburzenie napadowego objadania się
- Bulimia
- Jadłowstręt psychiczny
- Inne określone zaburzenia żywienia i odżywiania (OSFED) oraz nieokreślone zaburzenia żywienia i odżywiania
Ta ostatnia kategoria istnieje, ponieważ wiele osób z zaburzeniami odżywiania nie spełnia w pełni kryteriów jednego z pozostałych trzech głównych zaburzeń. Mogą wykazywać objawy podobne do jednego lub drugiego lub ich kombinacji. Co więcej, granica między zaburzeniem a dobrostanem nie jest dobrze zdefiniowana: pomiędzy skrajnościami znajduje się grupa ludzi, którzy cierpią na różne stopnie zaburzeń odżywiania, ale nie można ich zdiagnozować. Osoby te mogą cierpieć podobnie jak osoby spełniające pełne kryteria i częściej nie leczone.
Jakie objawy powinienem się martwić?
Następujące objawy mogą wskazywać, że ktoś ma zaburzenia odżywiania:
- Unikanie jedzenia lub wymówki dla niejedzenia
- Dieta, wahania wagi, nadmierne ćwiczenia i zły wizerunek ciała, każde z osobna, może nie być oznaką zaburzeń odżywiania. Zaburzenia odżywiania mogą również wyglądać inaczej u dzieci.
- Zniknięcie jedzenia (co może wskazywać na objadanie się)
- Częste zachowania dietetyczne i/lub zaabsorbowanie dietą
- Częste wahania masy ciała, znaczna utrata masy ciała lub znaczna niedowaga
- Słaby obraz ciała
- Zaabsorbowanie ciałem lub wagą
- Obecność środka przeczyszczającego, środka przeczyszczającego lub moczopędnego
- Obecność napadowego objadania się (spożywanie dużej ilości jedzenia w dyskretnym czasie z pozorną utratą kontroli)
- Obecność nadmiernych ćwiczeń
- Korzystanie z łazienki lub prysznic po posiłkach
Jeśli ukochana osoba wykazuje powyższe objawy, następne pytania, które należy zadać, dotyczą tego, czy zaabsorbowanie jedzeniem, sylwetką i wagą negatywnie wpływa na jej życie. Na przykład, czy wpływa to na ich zdolność do koncentracji, snu, kontaktów towarzyskich lub pracy? Czy ostatnio nastąpiła zauważalna zmiana w tych zachowaniach? Jeśli tak, zalecana jest dalsza ocena.
Nie zniechęcaj się, jeśli ukochana osoba upiera się, że nie ma problemu. To często objaw choroby. Nawet jeśli czujesz, że mogą nie być wystarczająco chore, najlepiej zachować ostrożność. Wczesna interwencja i leczenie mogą skrócić czas trwania choroby i zwiększyć szanse na pełne wyzdrowienie.
Słowo od Verywell
Cieszymy się, że kontaktujesz się, aby dowiedzieć się więcej o zaburzeniach odżywiania. Przyjaciele i członkowie rodziny mogą odgrywać ważną rolę w wyleczeniu zaburzeń odżywiania u swoich bliskich. Ważne jest, aby zrozumieć, że wyzdrowienie z zaburzeń odżywiania może być trudne i wymaga czasu, ale szczególnie w przypadku leczenia szanse na całkowite wyzdrowienie są duże.
National Eating Disorders Association udziela również wskazówek dotyczących rozmowy z członkiem rodziny lub przyjacielem.
