Strach przed porzuceniem jest złożonym zjawiskiem, które może wynikać z różnych doświadczeń rozwojowych, w tym utraty lub traumy. Ten strach był badany z różnych perspektyw.
Teorie stojące za tym, dlaczego pojawia się strach przed porzuceniem, obejmują przerwy w normalnym rozwoju pewnych zdolności poznawczych i emocjonalnych, wyzwania związane z przeszłymi związkami oraz inne problematyczne doświadczenia społeczne i życiowe.
Chociaż nie jest to oficjalna fobia, strach przed porzuceniem jest prawdopodobnie jednym z najczęstszych i najbardziej szkodliwych lęków ze wszystkich. Osoby obawiające się porzucenia mogą przejawiać zachowania i wzorce myślowe, które wpływają na ich relacje.
Ostatecznie nieprzystosowawcze radzenie sobie z tym strachem może spowodować, że porzucenie, którego się boją, stanie się rzeczywistością. W konsekwencji ten strach może być druzgocący. Zrozumienie strachu przed porzuceniem jest pierwszym krokiem do jego rozwiązania.
Dlaczego tak się dzieje
Uważa się, że nasze zachowania i działania w obecnych związkach są wynikiem starych lęków i wyuczonych koncepcji, które miały miejsce w dzieciństwie. Istnieje wiele teorii próbujących zrozumieć strach przed porzuceniem.
Stałość obiektu
W teorii relacji z obiektem, odgałęzieniu analizy Freuda, „przedmiotem” w umyśle jest albo osoba, część osoby, albo coś, co w jakiś sposób symbolizuje jedno lub drugie. Stałość obiektu to koncepcja, że nawet gdy nie jesteśmy w fizycznej obecności tej osoby, nasze doświadczenie jej nie zmienia się zasadniczo.
Wiąże się to z ideą „trwałości obiektu”, po raz pierwszy badaną przez psychologa rozwoju Jeana Piageta. Niemowlęta uczą się, że przedmioty nadal istnieją, nawet jeśli nie są bezpośrednio doświadczane.
Stałość obiektu zazwyczaj rozwija się przed ukończeniem 3 roku życia. Gdy dzieci dorastają i dojrzewają, okresy rozłąki wydłużają się i często są generowane przez dziecko, gdy, powiedzmy, idzie do szkoły lub spędza weekend w domu przyjaciela. Dziecko z dobrą stałością przedmiotu rozumie, że ważne relacje nie są niszczone przez rozłąkę.
Trwałość obiektu może zostać przerwana przez traumatyczne wydarzenia. Śmierć lub rozwód są częstymi przyczynami, ale nawet sytuacje, które wydają się stosunkowo nieistotne dla zaangażowanych dorosłych, mogą wpłynąć na rozwój tego krytycznego zrozumienia.
Na przykład dzieci z rodzicami w wojsku, te, których rodzice mają mało czasu do spędzenia z nimi, a także te z rodzicami niedbałymi, również mogą być zagrożone przerwaniem stałości obiektu.
Archetypy i mitologia
Mitologia pełna jest historii o porzuconych lub odrzuconych kochankach, głównie kobietach, które poświęcają się swoim partnerom, by zostać w tyle, gdy kochanka wyrusza na podbój świata.
Niektórzy psychologowie, tacy jak Carl Jung, twierdzą, że te mity i legendy stały się częścią naszej zbiorowej nieświadomości. Na pewnym pierwotnym poziomie uwewnętrzniliśmy pewne archetypy i historie i uczyniliśmy je częścią naszego wspólnego światopoglądu.
Każdy z nas ma również osobisty mit – taki, który nie jest dzielony z innymi, ale znajduje się głęboko w rdzeniu naszych istot. Według Junga ten osobisty mit składa się z naszych interpretacji zbiorowej nieświadomości poprzez filtry naszych własnych doświadczeń.
Z tej perspektywy strach przed porzuceniem jest związany z tymi uniwersalnymi mitami, ale różni się intensywnością w zależności od naszych osobistych wspomnień.
Wcześniejsze doświadczenia
Do czasu, gdy jesteśmy dorośli, większość z nas przeszła pewne znaczące zmiany – śmierć ukochanej osoby, odejście przyjaciela, zakończenie związku, przejście z liceum do college'u, małżeństwo i rodzicielstwo. Chociaż większość z nas przystosowuje się do zmieniających się okoliczności, nie jest niczym niezwykłym, że utkniesz gdzieś w procesie opłakiwania tego, co kiedyś było.
Jeśli przeżyłeś nagłe i traumatyczne porzucenie, takie jak utrata kogoś w wyniku przemocy lub tragedii, możesz być narażony na zwiększone ryzyko rozwoju tego strachu.
Oznaki strachu przed porzuceniem
Miliony ludzi zmagają się ze strachem. W rzeczywistości prawie 10% ludzi w USA ma jakiś rodzaj fobii. Jeśli chodzi o relacje, zachowania wynikające ze strachu przed porzuceniem mogą potencjalnie obejmować:
- Dołączać szybko-nawet do niedostępnych partnerów lub relacji
- Zawieść w pełni zaangażować się i mieć bardzo niewiele długotrwałych relacji
- Ruszaj się włącz szybko tylko po to, aby nie przywiązywać się zbytnio
- Cel proszę
- Angażować w niechcianym seksie (jest to powszechne u kobiet)
- Zostać w związkach bez względu na to, jak bardzo są niezdrowe
- Borykać się z byciem trudnym do zadowolenia i czepiania się
- Mieć trudności w doświadczaniu intymności emocjonalnej
- Czuć niepewny i niegodny miłości
- Odnaleźć trudno ufać ludziom
- są często zazdrosny o każdego, kogo spotykasz
- Doświadczenie intensywne uczucie lęku separacyjnego
- Mieć uczucie ogólnego niepokoju i depresji
- Zmierzać przemyślać rzeczy i ciężko pracować, aby odkryć ukryte znaczenia
- są nadwrażliwość na krytykę
- Zawierać stłumiony gniew i problemy z kontrolą
- Angażować często obwinia się na siebie
Wpływ na relacje
Strach przed porzuceniem jest wysoce spersonalizowany. Niektórzy ludzie boją się wyłącznie utraty romantycznego partnera. Inni boją się porzucenia w innych związkach.
Aby lepiej wyjaśnić, w jaki sposób osoby obawiające się porzucenia mogą poruszać się w związku, oto przykład tego, jak typowy związek może się rozpocząć i ewoluować. Ten przykład jest szczególnie prawdziwy w przypadku związków romantycznych, ale istnieje również wiele podobieństw w bliskich przyjaźniach.
Poznawanie jednego drugiego
W tym momencie czujesz się stosunkowo bezpiecznie. Nie jesteś jeszcze emocjonalnie zainwestowany w drugą osobę. Więc nadal żyjesz swoim życiem, ciesząc się czasem z wybraną osobą.
Faza miesiąca miodowego
Ta faza ma miejsce, gdy podejmujesz decyzję o zatwierdzeniu. Jesteś gotów przeoczyć ewentualne czerwone lub żółte flagi, ponieważ tak dobrze się dogadujesz. Zaczynasz spędzać dużo czasu z drugą osobą; i zawsze dobrze się bawisz. Zaczynasz czuć się bezpiecznie.
Prawdziwy związek
Faza miesiąca miodowego nie może trwać wiecznie. Bez względu na to, jak dobrze dwoje ludzi się dogaduje, zawsze interweniuje prawdziwe życie. Ludzie chorują, mają problemy rodzinne, zaczynają pracować w trudnych godzinach, martwią się o pieniądze i potrzebują czasu na załatwienie spraw.
Chociaż jest to bardzo normalny i pozytywny krok w związku, może być przerażający dla osób obawiających się porzucenia, które mogą postrzegać to jako znak, że druga osoba się odsuwa. Jeśli odczuwasz ten strach, prawdopodobnie walczysz ze sobą i bardzo starasz się nie wyrażać swoich zmartwień z obawy przed byciem czepliwym.
Niewielkie
Ludzie są ludźmi. Mają nastroje i sprawy na głowie. Bez względu na to, jak bardzo zależy im na kimś innym, nie mogą i nie należy oczekiwać, że zawsze będą mieć tę osobę na czele swoich myśli.
Zwłaszcza po zakończeniu miesiąca miodowego nieuniknione jest, że wydarzy się pozorna lekka. Często przybiera to formę nieodebranej wiadomości tekstowej, nieodebranej rozmowy telefonicznej lub prośby o kilka dni samotności.
Reakcja
Dla tych, którzy boją się porzucenia, jest to punkt zwrotny. Jeśli masz ten strach, prawdopodobnie jesteś całkowicie przekonany, że lekceważenie jest oznaką, że twój partner już cię nie kocha. To, co dzieje się później, jest prawie całkowicie zdeterminowane lękiem przed porzuceniem, jego dotkliwością i preferowanym przez chorego stylem radzenia sobie.
Niektórzy ludzie radzą sobie z tym, stając się lepkimi i wymagającymi, nalegając, aby ich partner udowodnił im miłość, skacząc przez obręcze. Inni uciekają, odrzucając swoich partnerów, zanim zostaną odrzuceni. Jednak inni uważają, że to ich wina i próbują zmienić się w „idealnego partnera” w dążeniu do powstrzymania drugiej osoby przed odejściem.
W rzeczywistości lekceważenie najprawdopodobniej wcale nie jest lekceważeniem. Mówiąc najprościej, czasami ludzie po prostu robią rzeczy, których ich partnerzy nie rozumieją.
W zdrowym związku partner może rozpoznać sytuację jako normalną reakcję, która ma niewiele lub nie ma nic wspólnego z relacją. Mogą też czuć się przez to zdenerwowani, ale zajmij się tym spokojną dyskusją lub krótką kłótnią. Tak czy inaczej, pojedyncze dostrzeżone lekceważenie nie staje się dominującym wpływem na uczucia partnera.
Punkt Widzenia Partnera
Z punktu widzenia twojego partnera, twoja nagła zmiana osobowości wydaje się pochodzić z lewego pola. Jeśli twój partner nie odczuwa strachu przed porzuceniem, prawdopodobnie nie ma najmniejszego pojęcia, dlaczego jego wcześniej pewny siebie, wyluzowany partner nagle zachowuje się czepliwie i wymagający, przytłaczając go uwagą lub całkowicie się odsuwa.
Podobnie jak w przypadku fobii, nie można po prostu porozmawiać lub wytłumaczyć kogoś ze strachu przed porzuceniem. Bez względu na to, ile razy twój partner próbuje cię uspokoić, to po prostu nie wystarczy. W końcu twoje wzorce zachowań i niepocieszone reakcje mogą odepchnąć twojego partnera, prowadząc do wniosku, że najbardziej się boisz.
Strategie radzenia sobie
Jeśli twój strach jest łagodny i dobrze kontrolowany, możesz sobie z nim poradzić, po prostu zdobywając wiedzę na temat swoich tendencji i ucząc się nowych strategii zachowania. Jednak dla większości ludzi strach przed porzuceniem jest zakorzeniony w głęboko zakorzenionych kwestiach, które trudno rozwikłać w pojedynkę.
Często potrzebna jest profesjonalna pomoc, aby przezwyciężyć ten strach i naprawdę zmienić twoje myśli i zachowania.
Chociaż leczenie samego strachu ma kluczowe znaczenie, niezbędne jest również budowanie poczucia przynależności. Zamiast skupiać całą swoją energię i oddanie na jednym partnerze, skup się na budowaniu społeczności. Nikt nie jest w stanie rozwiązać wszystkich naszych problemów ani zaspokoić wszystkich naszych potrzeb. Ale solidna grupa kilku bliskich przyjaciół może odegrać ważną rolę w naszym życiu.
Wiele osób obawiających się porzucenia twierdzi, że nigdy nie czuli się tak, jakby mieli „plemię” lub „sforę”, kiedy dorastali. Z jakichś powodów zawsze czuli się „inni” lub odłączeni od otaczających ich osób. Ale dobrą wiadomością jest to, że nigdy nie jest za późno.
Bez względu na obecny etap życia ważne jest, aby otaczać się innymi osobami o podobnych poglądach. Zrób listę swoich obecnych hobby, pasji i marzeń. Następnie znajdź innych, którzy podzielają Twoje zainteresowania.
Chociaż prawdą jest, że nie każdy, kto podziela zainteresowania, zostanie bliskim przyjacielem, hobby i marzenia są doskonałą odskocznią w kierunku budowania solidnej sieci wsparcia. Praca nad swoimi pasjami pomaga również budować pewność siebie i przekonanie, że jesteś wystarczająco silny, aby poradzić sobie z tym, co życie rzuci ci na drogę.
