Kultura jest jednym z czynników, który może mieć wpływ na to, jak ludzie myślą i zachowują się. Jednym z czynników, który często badają psychologowie międzykulturowi, są różnice i podobieństwa między kulturami indywidualistycznymi i kolektywistycznymi.
Kultury indywidualistyczne to takie, które kładą nacisk na potrzeby jednostki ponad potrzeby grupy jako całości. W tego typu kulturze ludzie postrzegani są jako niezależni i autonomiczni. Zachowania społeczne są zwykle podyktowane postawami i preferencjami jednostek. Kultury w Ameryce Północnej i Europie Zachodniej mają tendencję do indywidualizmu.
Indywidualistyczne cechy kultury
Są szanse, że prawdopodobnie słyszałeś już wcześniej terminy kultura indywidualistyczna i kolektywistyczna, często w kontekście odnotowywania różnic w zachowaniu i postawach między tymi dwoma typami społeczeństw. Czym więc dokładnie różnią się kultury indywidualistyczne od kolektywistycznych?
Kilka wspólnych cech kultur indywidualistycznych to:
- Bycie zależnym od innych jest często uważane za wstyd lub wstyd
- Niezależność jest wysoko ceniona
- Prawa jednostki zajmują centralne miejsce
- Ludzie często kładą większy nacisk na wyróżnianie się i bycie wyjątkowym
- Ludzie są samowystarczalni
- Prawa jednostek mają zwykle wyższy priorytet
W kulturach indywidualistycznych ludzie są uważani za „dobrych”, jeśli są silni, samodzielni, asertywni i niezależni. Kontrastuje to z kulturami kolektywistycznymi, w których cechy takie jak poświęcenie się, niezawodność, hojność i pomoc innym mają większe znaczenie.
Kilka krajów uważanych za kultury indywidualistyczne to Stany Zjednoczone, Niemcy, Irlandia, RPA i Australia.
Kultury indywidualistyczne a kolektywistyczne
Kultury indywidualistyczne są często porównywane i przeciwstawiane kulturom bardziej kolektywistycznym. Tam, gdzie kolektywizm podkreśla wagę współpracy grupowej i społecznej, indywidualizm nagradza takie rzeczy jak:
- Autonomia
- Niezależność
- Samowystarczalność
- Wyjątkowość
Tam, gdzie ludzie w kulturach kolektywistycznych mogą być bardziej skłonni do zwracania się do rodziny i przyjaciół o wsparcie w trudnych czasach, osoby żyjące w kulturach indywidualistycznych są bardziej skłonni do działania w pojedynkę.
Kultury indywidualistyczne podkreślają, że ludzie powinni być w stanie samodzielnie rozwiązywać problemy lub osiągać cele, bez konieczności polegania na pomocy innych. Od ludzi często oczekuje się, że „podciągną się za buty”, gdy napotkają niepowodzenia.
Ta tendencja do skupiania się na osobistej tożsamości i autonomii jest wszechobecną częścią kultury, która może mieć głęboki wpływ na funkcjonowanie społeczeństwa. Na przykład pracownicy w kulturze indywidualistycznej są bardziej skłonni do przedkładania własnego dobrobytu nad dobro grupy.
Porównajmy to z kolektywistyczną kulturą, w której ludzie mogą poświęcić własną wygodę dla większego dobra wszystkich innych. Takie różnice mogą wpływać na prawie każdy aspekt zachowania, począwszy od kariery wybranej przez daną osobę, przez produkty, które kupuje, po kwestie społeczne, na których im zależy.
Na przykład tendencje te mają wpływ na podejście do opieki zdrowotnej. Kultury indywidualistyczne podkreślają wagę dbania o siebie przez każdą osobę bez polegania na pomocy innych. Osoby w kulturach kolektywistycznych mogą zamiast tego podkreślać dzielenie ciężaru opieki z grupą jako całością.
Wpływ na zachowanie
Wpływ kultury na zachowanie jednostki jest głównym tematem zainteresowania w dziedzinie psychologii międzykulturowej. Psychologowie międzykulturowi badają, w jaki sposób różne czynniki kulturowe wpływają na indywidualne zachowanie. Często skupiają się na rzeczach, które są uniwersalne wśród różnych kultur świata, a także różnic między społeczeństwami.
Jednym z interesujących zjawisk, które zaobserwowali psychologowie międzykulturowi, jest to, jak ludzie z kultur indywidualistycznych opisują siebie w porównaniu z tym, jak opisują siebie ludzie z kultur kolektywistycznych.
Ludzie ze społeczeństw indywidualistycznych mają obraz siebie, który jest bardziej skoncentrowany na niezależności niż na współzależności. W rezultacie mają tendencję do opisywania siebie pod kątem unikalnych cech i cech osobistych.
Osoba z kultury indywidualistycznej może powiedzieć „Jestem analityczny, sarkastyczny i wysportowany”. Można to skontrastować z autoopisami ludzi żyjących w społeczeństwach kolektywistycznych, którzy chętniej powiedzieliby coś w stylu: „Jestem dobrym mężem i lojalnym przyjacielem”.
Jak bardzo te samoopisy różnią się w zależności od kultury? Badania przeprowadzone przez Ma i Schoenemann wykazały, że podczas gdy 60% Kenijczyków (kultura kolektywistyczna) określiło siebie pod względem swoich ról w grupach, podczas gdy 48% Amerykanów (kultura indywidualistyczna) używało cech osobistych do opisania siebie.
Słowo od Verywell
Psychologowie stali się bardziej świadomi potężnego wpływu, jaki kultura może mieć na zachowanie jednostek i grup. Aby zrozumieć, jak silne mogą być te wpływy, konieczne jest przyjrzenie się zarówno podobieństwom, jak i różnicom między kulturami kolektywistycznymi i indywidualistycznymi.