Temat niewierności i oszukiwania małżonków jest wszędzie. Często słyszymy o tym w mediach i widzieliśmy zrujnowane romansami małżeństwa przyjaciół lub krewnych.
Nic dziwnego, że wiele par wewnętrznie zadaje sobie pytanie: „Jak bym sobie poradził?” z taką sytuacją, gdyby ci się to przydarzyło. Szczególnie często zastanawiasz się, czy twoje własne małżeństwo mogłoby przetrwać tak poważną zdradę.
Przegląd
Popularna psycholog i autorka poradników, dr Harriet Lerner, pisze o tym w artykule PsychologyToday.com „Will Your Marriage Survive the Affair?” (2013). Ona pisze,
„Pamiętaj, że romans nie jest straszną aberracją, która występuje tylko w nieszczęśliwych małżeństwach. To mit, że „prawdziwym powodem” romansu jest wadliwy małżonek lub złe małżeństwo. Odległe seksualnie i emocjonalnie małżeństwo z pewnością będzie romansem bardziej prawdopodobne, ale prawdą jest również, że romanse zdarzają się również w doskonałych małżeństwach. Sprawy mają wiele źródeł, a możliwości i kontekst pracy należą do czynników predysponujących.
Fakty dotyczące niewierności
Małżeństwo może przetrwać niewierność, ale ważne jest, aby pamiętać o pewnych faktach:
- To nie jest łatwe
- To boli
- Prawdopodobnie będzie złość, łzy i depresja
- Zagojenie zajmie trochę czasu
- Podejmie decyzję o ponownym zaufaniu
- Wymaga to od oszusta wzięcia odpowiedzialności i nie obwiniania swojego współmałżonka za romans
- Będzie to wymagało od „ofiary” wzięcia odpowiedzialności za ukryte problemy w małżeństwie
- To wymaga odwagi
- Uratowanie małżeństwa będzie wymagało od was obojga poważnego zaangażowania
- Prawdopodobnie będziesz potrzebować profesjonalnej pomocy, aby przetworzyć to, co się stało
Wielu profesjonalistów widziało, jak małżeństwa nie tylko przetrwały niewierność, ale stały się lepsze niż wcześniej.
To prawda, że małżeństwo może przetrwać romans pozamałżeński. Ale stanie się tak tylko wtedy, gdy oboje partnerzy będą chcieli zdobyć i wykorzystać umiejętności niezbędne do udanego małżeństwa.
Gojenie: zdrowienie
Opracowanie nowego sposobu interakcji wymaga od Ciebie obu:
- prowadzić głębokie i znaczące rozmowy
- wyrażać ukryte podatne emocje
- temperament obronność, obwinianie, zaprzeczenie
- zbadaj swoje podstawowe wzorce lub „błędne cykle” komunikacji
- być gotowym wybaczyć zranienia
- bądź całkowicie szczery
- spójrz na emocjonalny bagaż, który mógł zabrać Cię do tego miejsca
Niektóre uczucia, które są widoczne, gdy małżeństwo doświadcza zdrady, to:
- Wstyd
- Wina
- Winić
- Gniew
- Ból
- Rozczarowanie
- Wściekłość
- Zakłopotanie
- Przebaczenie
- Zazdrość
- Żądza
- Uraz
- Odmowa
- Nieufność
Kiedy nie zostać?
Twoje małżeństwo może przetrwać ten atak uczuć. Jednak niektóre małżeństwa nie są przeznaczone do uratowania. Jeśli niewierność jest jednym z wielu objawów przemocy domowej i/lub emocjonalnego znęcania się w twoim związku, nigdy nie będziesz czuł się wystarczająco bezpieczny, aby rozwiązać swoje problemy. Są to bardzo zakorzenione kwestie, które często nie podlegają zmianom.
Zdradzonemu partnerowi trudno jest wiedzieć, czy może dać współmałżonkowi „drugą szansę”. Jeśli niewierność była jednorazowym wydarzeniem, jest to również zupełnie inna sprawa niż osoba z wzorem ciągłego oszukiwania. Jeśli twój współmałżonek jest seryjnym oszustem, być może nadszedł czas, aby rzucić ręcznik.
Istnieją inne pozytywne znaki, których należy szukać, takie jak wyrzuty sumienia przez współmałżonka i wyraźne działania, że romans się zakończył.
Współmałżonek może być również niezwykle przejrzysty, podając hasła do konta, pozwalając na śledzenie aplikacji lub GPS, korzystając z wykrywacza kłamstw lub chcieć podpisać umowę poślubną. Te sugestie mogą nie działać dla wszystkich, ale warto je rozważyć na krótką metę, próbując przezwyciężyć niewierność.
Gdzie uzyskać pomoc
Odwiedź licencjonowanego terapeutę lub psychologa, który specjalizuje się w pracy z parami. Pamiętaj, aby zapytać o ich doświadczenie w pomaganiu w szczególności w przypadku niewierności. Punktem wyjścia, jeśli nadal nie masz pewności, czy chcesz uratować małżeństwo, lub jeśli romans nadal trwa, jest proces zwany „doradztwem rozeznania”.
Niektórym ludziom lepiej (lub łatwiej) jest rozmawiać ze swoim duchowieństwem. Może to być dobry wstępny krok, ale potrzebny będzie profesjonalny doradca, który pomoże ci przejść przez długotrwały proces uzdrowienia.