Ustawa o Amerykanach niepełnosprawnych (ADA) to kompleksowe prawo dotyczące praw obywatelskich, które chroni osoby niepełnosprawne. Została podpisana w 1990 roku, a jej postanowienia zostały rozszerzone na mocy Ustawy o zmianie ustawy ADA z 2008 roku.
W 2010 roku Departament Sprawiedliwości wydał zmieniony zestaw przepisów dotyczących psów usługowych w odniesieniu do tytułu II (usługi państwowe i samorządowe) oraz tytułu III (mieszkania publiczne i obiekty komercyjne) ADA. Przepisy te dotyczą praw przewodników psów przewodników w prawie wszystkich miejscach publicznych.
Istnieją inne przepisy, które mają zastosowanie w określonych sytuacjach, takie jak ustawa o dostępie przewoźnika lotniczego z 1986 r.; ustawa o sprawiedliwym mieszkalnictwie (zmieniona w 1988 r.); oraz ustawa o rehabilitacji z 1973 r. (która częściowo dotyczy dostępu opiekunów psów służbowych do dowolnego programu lub działalności otrzymującej federalną pomoc finansową). Jednak ADA to prawo, które reguluje większość publicznych interakcji z zespołami psów przewodników.
Zdefiniowanie zwierząt usługowych
W szczególności ADA obecnie definiuje zwierzęta usługowe jako „psy, które są indywidualnie przeszkolone do wykonywania pracy lub wykonywania zadań dla osób niepełnosprawnych”. (W pewnych okolicznościach miniaturowe konie są również uważane za zwierzęta usługowe, ale to wykracza poza zakres tego artykuł.)
Definicja ADA zawiera również przykłady zadań, które pies przewodnik może wykonać, w tym „uspokajanie osoby z zespołem stresu pourazowego (PTSD) podczas ataku lękowego”. A jednak psy służbowe dla osób z PTSD są często błędnie oznaczane jako „zwierzęta wsparcia emocjonalnego” (ESA), które nie są objęte ADA.
ADA wyraźnie rozróżnia te dwa typy psów, zauważając, że ESA zapewniają jedynie komfort lub wsparcie emocjonalne, podczas gdy psy służbowe zostały specjalnie przeszkolone do wykonywania zadań łagodzących niepełnosprawność.
Podczas gdy opinia publiczna przyzwyczaiła się do tego, że psy usługowe pomagają osobom z wadami wzroku, pozostaje wiele ignorancji, jeśli chodzi o psy usługowe, które pomagają osobom z innymi niepełnosprawnościami, zwłaszcza tymi z „niewidocznymi” problemami zdrowotnymi, w tym PTSD.
Psy psychiatryczne z PTSD
Psy usługowe PTSD są rodzajem psów usługowych psychiatrycznych. Psychiatryczne psy usługowe są tak samo uprawnione, jak każdy inny rodzaj psa usługowego, taki jak pies asystujący w poruszaniu się, pies ostrzegający przed atakami lub pies „widzący”. Psy serwisowe PTSD mogą być szkolone do wykonywania dowolnej liczby zadań łagodzących niepełnosprawność, w tym:
- Uziemienie swojego przewodnika podczas retrospekcji
- Odprowadzanie opiekuna do domu podczas epizodu dysocjacyjnego
- Inicjowanie interwencji dotykowej, gdy przewodnik doświadcza przeciążenia sensorycznego
- Odzyskiwanie leków
- Przeszukanie domu w celu złagodzenia objawów nadmiernej czujności
- Włączają światła i budzą swojego opiekuna, jeśli mają nocny terror
Ta lista jest tylko próbką. Doświadczenie każdej osoby z zespołem stresu pourazowego jest inne, dlatego obowiązki każdego psa przewodnika są wyjątkowe.
Ustawy stanowe i federalne dotyczące psów służbowych
Bez względu na to, jakie konkretne zadania wykonuje pies przewodnik, gdy potrafi niezawodnie wykonać co najmniej jedno zadanie łagodzące niepełnosprawność, jest uważany za psa przewodnika. Oznacza to, że przepisy ADA mają zastosowanie i muszą być egzekwowane.
Każde prawo stanowe lub lokalne, które usiłuje sprzeciwić się lub zaostrzyć jakiekolwiek postanowienie ADA, jest zasadniczo niewykonalne, ponieważ gdy przepisy stanowe lub lokalne nie są zgodne z prawem federalnym, pierwszeństwo ma prawo federalne.
Jednak funkcjonariusze policji stanowej są oskarżani tylko o egzekwowanie przepisów stanowych, a nie federalnych. W związku z tym, jeśli zakład odmawia przyjęcia drużyny psów przewodników, a sytuacja nie jest objęta istniejącymi przepisami stanowymi, jedyną dostępną możliwością jest złożenie skargi w Departamencie Sprawiedliwości lub złożenie pozwu w sądzie federalnym.
Jeśli istnieją przepisy stanowe chroniące prawa zespołów psów służbowych, możliwe jest, że pracownik lub zakład faktycznie popełnił wykroczenie i może zostać ukarany grzywną. Dlatego konieczna jest znajomość obowiązującego prawa stanowego, a także ADA.
Psy służbowe w szkoleniu
Psy służbowe w szkoleniu (SDITs) nie są objęte prawem federalnym, ale wiele stanów nakazuje, aby SDIT miały taką samą ochronę, jak w pełni wyszkolone psy. Jednak przepisy czasami dotyczą tylko określonych niepełnosprawności, często wykluczając PTSD i inne schorzenia psychiczne. Niektóre przepisy dotyczą tylko psów usługowych szkolonych przez organizacje akredytowane przez państwo, a nie psów usługowych szkolonych przez właścicieli (OTSD).
Gdzie można wykluczyć psy służbowe
Zgodnie z ADA psy służbowe mogą towarzyszyć swoim opiekunom w zasadzie w każdym miejscu, które jest otwarte dla publiczności, w tym w restauracjach i sklepach spożywczych (nawet jeśli stanowe lub lokalne przepisy zdrowotne zabraniają przebywania zwierząt na terenie). Psy służbowe są nawet wpuszczane do szpitalnych sal egzaminacyjnych i sal pacjentów.
Jedynymi wyjątkami od pełnego publicznego dostępu byłyby obszary, w których obecność psa zagrażałaby zdrowiu i bezpieczeństwu innych, takie jak szpitalne sale operacyjne i oddziały oparzeń, gdzie obecność psa może negatywnie wpłynąć na sterylne pole.
Psy służbowe mogą być również wykluczone z niektórych obszarów na mocy klauzuli „podstawowej zmiany” ADA, która stanowi, że jeśli modyfikacja „zasadniczo zmieniłaby charakter towarów, usług, udogodnień, przywilejów, korzyści lub zakwaterowania” zapewnianych przez podmiot gospodarczy, firma nie musi zmieniać swoich zasad.
Na przykład stale szczekający pies zmieni usługi świadczone przez salę koncertową. W tym momencie pracownik może poprosić o usunięcie psa. Jednak pracownik nie może zapobiegawczo blokować wstępu do zespołu psów usługowych w oparciu o obawy, że pies: moc szczekać. Psy służbowe mogą być również zobowiązane do opuszczenia domu, jeśli nie są włamane lub są „poza kontrolą” i właściciel nie przejął skutecznie kontroli nad zwierzęciem.
Strach, alergie i inne ograniczenia zwierząt Pet
Ani strach przed psami, ani alergie na psy nie są akceptowalnymi powodami, aby zabronić przebywania w obiekcie załodze psów usługowych. W przypadku poważnej alergii i wspólnej przestrzeni, należy zapewnić zakwaterowanie dla obu stron, oddzielając je jak najbardziej.
Znaki „zakaz zwierząt domowych” w placówkach nie dotyczą psów przewodników w takim stanie, w jakim są nie zwierzęta domowe. Zakłady nie mogą powoływać się na „prawo do odmowy świadczenia usługi” jako wymówkę do odmowy dostępu do zespołów psów usługowych, podobnie jak nie mogą powoływać się na odmowę świadczenia usługi osobie ze względu na rasę lub płeć, ponieważ osoby niepełnosprawne są uważane za klasę chronioną.
Czego właściciel może zażądać od handlarza
Jeśli właściciele nie są pewni, czy pies jest zwierzęciem domowym, czy psem służbowym, mogą zadać dwa szczegółowe pytania – oraz: nic jeszcze:
- Czy pies jest zwierzęciem towarzyszącym z powodu niepełnosprawności?
- Do jakiej pracy lub zadania został przeszkolony pies?
Pracownikom wyraźnie zabrania się pytać o niepełnosprawność przewodnika lub żądać od psa przewodnika wykonania jakiejkolwiek czynności, do której jest przeszkolony. Przewodnik nie musi przedstawiać wyczerpującej listy wszystkich zadań, które pies przewodnik może wykonać; wystarczy nazwać pojedyncze zadanie.
Co więcej, ADA wyraźnie stwierdza, że pracownicy nie mogą wymagać „dokumentacji medycznej”, „specjalnej karty identyfikacyjnej” lub „dokumentacji szkoleniowej”. upoważnienie, kamizelkę lub jakiekolwiek inne widocznie identyfikujące akcesoria, do których należy zezwolić na dostęp. Wymagający każdy z tych pozycji jest niezgodny z ADA.
Wyposażenie wymagane do korzystania z psa przewodnika
Jedynym sprzętem, o którym wspomina ADA, jest smycz, uprząż lub uwiąz. A nawet to zależy od konkretnych potrzeb przewodnika. Jeśli smycz, uprząż lub pęta przeszkadzają psu przewodnikowi w wykonywaniu jego zadań, przewodnik może kontrolować psa za pomocą sygnałów głosowych lub ręcznych lub innych odpowiednich metod.
Słowo od Verywell
Podczas gdy opiekunowie psów przewodników mogą spodziewać się spotkania z pracownikami, którzy nie są zaznajomieni z przepisami ADA, nieznajomość prawa nie jest usprawiedliwieniem dla dyskryminacji. Opiekunowie psów przewodników mają obowiązek sprawowania kontroli nad dobrze wychowanym psem; ci, którzy prowadzą lokale publiczne, mają obowiązek znać przepisy dotyczące drużyn psów służbowych i zezwalać im na dostęp, jak określono w ADA.
