Jaka jest strefa najbliższego rozwoju?

Spisie treści:

Anonim

Jaka jest strefa najbliższego rozwoju?

Strefa najbliższego rozwoju (ZPD), czyli strefa potencjalnego rozwoju, odnosi się do zakresu umiejętności, które jednostka może wykonać pod kierunkiem eksperta, ale nie może jeszcze wykonać samodzielnie.

Opracowaną przez psychologa Lwa Wygotskiego teorię uczenia się można zaobserwować w klasie lub gdziekolwiek indziej, gdzie dana osoba ma możliwość rozwijania nowych umiejętności.

Etapy ZPD

Istnieją trzy różne kategorie, w których uczeń może zajmować się swoimi umiejętnościami. Aby nauka miała miejsce, ważne jest, aby ekspert rozumiał konkretny etap ZPD uczącego się.

Zadanie, którego uczeń nie może wykonać z pomocą

Zadania, które są poza ZPD ucznia, to takie, których nie można wykonać nawet z pomocą eksperta.

Jeśli zadanie nie mieści się w ZPD ucznia, ekspert może dążyć do zmniejszenia poziomu trudności i znaleźć zadania, które są bardziej odpowiednie, biorąc pod uwagę poziom umiejętności ucznia.

Zadania, które uczeń może wykonać z pomocą

Kiedy uczeń jest bliski opanowania zestawu umiejętności wymaganych do wykonania zadania, ale nadal potrzebuje do tego wskazówek eksperta, uważa się, że znajduje się w strefie najbliższego rozwoju.

W takiej sytuacji ekspert może użyć różnych technik, aby pomóc uczniowi lepiej zrozumieć pojęcia i umiejętności wymagane do samodzielnego wykonania zadania.

Zadania, które uczeń może wykonać bez pomocy

W tej fazie uczeń jest w stanie samodzielnie wykonywać zadania i opanował wymagany do tego zestaw umiejętności. Uczeń nie potrzebuje pomocy eksperta.

Gdy uczeń osiągnie ten etap, ekspert może zwiększyć poziom trudności zadania, aby znaleźć następny ZPD ucznia i zachęcić do dalszej nauki.

Kluczowe czynniki

Istnieje kilka podstawowych koncepcji opracowanych przez Wygotskiego i rozszerzonych przez innych podążających za nim, które pomogły dopełnić tę teorię uczenia się.

Sukces tego procesu uczenia się obejmuje:

  • Obecność kogoś, kto ma wiedzę i umiejętności, aby poprowadzić ucznia
  • Zajęcia wspierające, zwane rusztowaniami, zapewniane przez eksperta, które pomagają ukierunkowywać uczącego się
  • Interakcje społeczne, które pozwalają uczniowi pracować nad swoimi umiejętnościami i zdolnościami

„Bardziej kompetentni inni”

„Inny bardziej kompetentny” to ktoś, kto ma wyższy poziom wiedzy niż uczeń i jest w stanie udzielić mu instrukcji podczas procesu uczenia się.

Chociaż dziecko może nie być jeszcze w stanie zrobić czegoś samodzielnie, jest w stanie wykonać zadanie z pomocą wykwalifikowanego instruktora, który może obejmować rodzica, nauczyciela, inną osobę dorosłą lub rówieśnika.

Teoria rusztowań

Gdy dziecko znajduje się w ZPD, ekspert zapewni mu odpowiednią pomoc, aby pomóc mu w wykonaniu nowego zadania lub umiejętności. Działania, instrukcje, narzędzia i zasoby wykorzystywane do pomocy w tym procesie uczenia się są znane jako rusztowanie.

Przykłady rusztowań, z których mogą korzystać nauczyciele, obejmują:

  • Zapytanie ucznia, co jego zdaniem należy zrobić dalej, jaki był jego proces myślowy lub czy istnieją inne sposoby rozwiązania problemu
  • Modelowanie, jak rozwiązać podobny problem lub wykonać podobne zadanie
  • Umieszczenie uczniów w małych grupach i omówienie przez nich nowej koncepcji, zanim się w nią zaangażują
  • Korzystanie z pomocy wizualnych, aby pomóc uczniom konceptualizować zadanie przed zaangażowaniem się w nie
  • Proszenie uczniów o wykorzystanie wcześniejszej wiedzy w celu lepszego zrozumienia bardziej złożonych tematów
  • Korzystanie z metapoznawczych narzędzi internetowych, takich jak samoocena materiału i samokorekta, aby pomóc uczniom w nauce pojęć

Ostatecznie rusztowanie może zostać usunięte, a uczeń będzie mógł samodzielnie wykonać zadanie.

O ile rusztowanie najczęściej kojarzy się ze strefą najbliższego rozwoju, nie jest to koncepcja pierwotnie wprowadzona przez Wygotskiego. Zamiast tego termin ten został wysunięty przez innych badaczy, którzy rozszerzyli jego oryginalne teorie.

Interakcji społecznych

Aby nauka mogła mieć miejsce, Wygotski uważał, że interakcja społeczna między osobą o większej wiedzy a uczniem jest kluczowa. Choć ekspertem może być osoba dorosła, Wygotski podkreślał również siłę uczenia się przez rówieśników.

Na przykład, gdy dzieci uczą się nowej koncepcji, interakcja społeczna między dorosłym ekspertem a wszystkimi dziećmi jest początkowo kluczowa. Ale jeśli niektóre dzieci zrozumieją tę koncepcję, podczas gdy inne nadal są w ZPD, interakcja rówieśnicza może stworzyć najbardziej sprzyjające środowisko do nauki.

Aplikacje ZPD w klasie

Strefa najbliższego rozwoju jest ruchomym celem. Dając dzieciom zadania, których nie potrafią łatwo wykonać samodzielnie i zapewniając im wskazówki potrzebne do ich wykonania, nauczyciele mogą stopniowo przyspieszać proces uczenia się.

Kilka przykładów zastosowań ZPD w klasie:

  • Nauczyciel na kursie psychologii eksperymentalnej może początkowo zapewnić uczniom rusztowanie, prowadząc ich przez eksperymenty. Następnie nauczyciel powoli zdejmuje rusztowanie, podając jedynie krótkie opisy postępowania. Wreszcie od uczniów oczekuje się samodzielnego opracowywania i przeprowadzania eksperymentów.
  • Nauczyciel może udostępnić uczniom, jak pisać alfabetem, arkusze robocze, które można prześledzić. Nauczyciel może również użyć tablicy do modelowania kroków, jakie należy wykonać, aby pisać listy. Jeśli niektórzy uczniowie utkną, nauczyciel może kazać im ćwiczyć razem na tablicy, dopóki umiejętność nie zostanie opanowana.
  • W przypadku dzieci uczących się innego języka nauczyciel może napisać zdanie na tablicy, przeczytać je na głos, a następnie zachęcić uczniów do samodzielnego czytania na głos. Nauczyciel może następnie podzielić dzieci na grupy, aby wspólnie ćwiczyć czytanie, zanim przydzielą pracę domową z czytania do samodzielnego wykonania.

Potencjalne wyzwania rusztowań

Chociaż rusztowania mogą być niezwykle pomocne dla uczniów uczących się nowej koncepcji lub umiejętności, jeśli nauczyciel nie jest świadomy unikalnego ZPD każdego ucznia, te techniki uczenia się mogą nie być skuteczne.

Według badań, inne trudności, jakie mogą napotkać nauczyciele, to:

  • Brak wystarczającej ilości czasu i / lub zasobów, aby zrozumieć ZPD każdego ucznia
  • Posiadanie zbyt wielu uczniów, aby właściwie zrozumieć zmieniające się ZPD każdego z nich
  • Brak pełnego zrozumienia pojęcia ZPD i/lub rusztowań
  • Walka o utrzymanie wystarczającej elastyczności poznawczej, aby przeprowadzić rusztowanie
  • Nie jest wystarczająco zorganizowany, aby przejść przez rusztowanie sc

Słowo od Verywell

Strefa najbliższego rozwoju jest ważnym pojęciem zarówno w dziedzinie edukacji, jak i psychologii. Dzięki zrozumieniu, jak działa ZPD, nauczyciele i eksperci mogą być lepiej przygotowani do tworzenia programów instruktażowych i edukacyjnych, które maksymalizują narzędzia i zasoby dostępne dla uczniów.