Wiele osób doświadcza napiętnowania zespołu stresu pourazowego (PTSD). Stan może być wyniszczający, ponieważ objawy mogą prowadzić do ogromnego stresu emocjonalnego, a osoby z PTSD często doświadczają problemów w związkach, pracy lub szkole.
Osoby z PTSD mogą również być bardziej narażone na rozwój innych zaburzeń, takich jak zaburzenia lękowe, depresja lub problemy z nadużywaniem substancji.
Dostępne jest skuteczne leczenie PTSD i innych zaburzeń, ale te terapie są pomocne tylko wtedy, gdy szuka ich osoba z zaburzeniem. Niestety nie zawsze tak się dzieje.
Wśród dużej grupy osób z różnymi diagnozami (na przykład poważna depresja, zaburzenia lękowe, zaburzenia związane z używaniem substancji psychoaktywnych) mniej niż 30 proc. faktycznie szukało leczenia. Osoby z PTSD mogą być szczególnie niechętne do szukania pomocy.
Bariery w podjęciu leczenia
W jednym badaniu z udziałem 1387 osób z zaburzeniami psychicznymi bariery w uzyskaniu opieki obejmowały nasilenie doświadczanych objawów, trudności w codziennych czynnościach i nadużywanie alkoholu.
Badanie wykazało najczęstsze powody, dla których ludzie nie otrzymali pomocy na PTSD.
- 28% nie sądziło, że ktokolwiek może im pomóc.
- 28% uważało, że ich problem to taki, z którym powinni sobie poradzić.
- 17 proc. nie uważało, że konieczne jest skontaktowanie się z lekarzem.
- 15 procent uważało, że problem sam się poprawi.
- 13 procent było zbyt zawstydzonych, by z kimkolwiek rozmawiać o tym problemie
- 10 proc. obawiało się konsekwencji szukania pomocy (np. hospitalizacji)
Odkrycia te sugerują, że przynajmniej w przypadku niektórych osób piętno związane z chorobą psychiczną może uniemożliwić im poszukiwanie leczenia.
Piętno
Stigma odnosi się do kojarzenia negatywnych cech z chorobą psychiczną. Na przykład osoba z chorobą psychiczną może być niesłusznie postrzegana (a nawet postrzegać siebie) jako osobę słabą lub „uszkodzoną”. Ta percepcja prowadzi do poczucia wstydu lub zakłopotania.
Piętno może być szczególnie wyraźne wśród członków służby wojskowej z zaburzeniami psychicznymi. Na przykład jedno z badań wykazało, że wśród członków służby w Stanach Zjednoczonych powracających z Bośni, 61 procent zdecydowanie zgadza się z poglądem, że ujawnienie choroby psychicznej zaszkodziłoby ich karierze.
Ponadto 43% mocno wierzyło, że przyznanie się do choroby psychicznej spowoduje, że inni ludzie nie będą chcieli być z nimi.
Członkowie służby rzadziej korzystali ze skierowania w celu uzyskania pomocy w problemach psychologicznych w porównaniu ze skierowaniem w przypadku problemów medycznych.
Inne badanie członków służb amerykańskich rozmieszczonych w Iraku i Afganistanie wykazało, że przekonania związane z „byciem słabym” i obawy przed byciem traktowanym lub postrzeganym inaczej przez inne osoby w ich jednostce stanowiły barierę w poszukiwaniu leczenia chorób psychicznych.
O czym musisz pamiętać
Choroba psychiczna lub choroba psychiczna w wywiadzie nie są oznaką słabości ani powodem do wstydu. Choroby psychiczne są powszechne, a wiele czynników powodujących zaburzenia psychiczne jest całkowicie poza kontrolą danej osoby.
Nie ma dowodów na to, że zaburzenia rozwijają się w wyniku tego, że ktoś nie jest wystarczająco silny. Istnieje wiele skutecznych metod leczenia chorób psychicznych i sposobów na nauczenie się radzenia sobie z objawami.
