5 osi systemu wieloosiowego DSM-IV

Spisie treści:

Anonim

Zaburzenia psychiczne diagnozuje się zgodnie z podręcznikiem opublikowanym przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne pt Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych. Diagnoza pod czwartym wydaniem tej instrukcji, często nazywana po prostu DSM-IV, miał pięć części, zwanych osie. Każda oś tego wieloosiowego układu dawała inny rodzaj informacji o diagnozie.

Zmiany w DSM-5

Kiedy powstawała piąta edycja, DSM-5, stwierdzono, że nie ma naukowych podstaw do takiego podziału zaburzeń, więc zlikwidowano system wieloosiowy. Zamiast tego nowa diagnostyka nieosiowa łączy poprzednie osie I, II i III i zawiera oddzielne zapisy dla rodzaju informacji, które wcześniej należały do ​​osi IV i V.

Typy osi DSM-IV według zaburzenia

Oś I dostarczyła informacji o zaburzeniach klinicznych. Wszelkie schorzenia psychiczne, inne niż zaburzenia osobowości lub upośledzenie umysłowe, zostałyby tutaj uwzględnione. Zaburzenia, które znalazłyby się w tej osi, obejmują:

  • Zaburzenia diagnozowane zwykle w okresie niemowlęcym, dzieciństwie lub wieku dojrzewania
  • Majaczenie, demencja, amnestyczne i inne zaburzenia poznawcze
  • Zaburzenia psychiczne spowodowane ogólnym stanem zdrowia
  • Zaburzenia związane z substancjami
  • Schizofrenia i inne zaburzenia psychotyczne
  • Zaburzenia nastroju
  • Zaburzenia lękowe
  • Zaburzenia somatyczne
  • Zaburzenia pozorowane
  • Zaburzenia dysocjacyjne
  • Zaburzenia tożsamości seksualnej i płciowej
  • Zaburzenia odżywiania
  • Zaburzenia snu
  • Zaburzenia kontroli impulsów niesklasyfikowane inaczej
  • Zaburzenia adaptacyjne
  • Inne stany, które mogą być przedmiotem uwagi klinicznej

Oś II dostarczyła informacji na temat zaburzeń osobowości i upośledzenia umysłowego. Zaburzenia, które mieściłyby się w tej osi, obejmują:

  • Paranoidalne zaburzenie osobowości
  • Schizoidalne zaburzenie osobowości
  • Schizotypowe zaburzenie osobowości
  • Aspołeczne zaburzenie osobowości
  • Zaburzenie osobowości z pogranicza: zaburzenie typu borderline
  • Histrioniczne zaburzenie osobowości
  • Narcystyczne zaburzenie osobowości
  • Osobowość unikająca
  • Zależne zaburzenie osobowości
  • Obsesyjno-kompulsywne zaburzenie osobowości
  • Zaburzenie osobowości nieokreślone inaczej
  • Upośledzenie umysłowe

Oś III dostarczyła informacji o wszelkich istniejących schorzeniach, które mogą mieć wpływ na zaburzenia psychiczne pacjenta lub ich leczenie.

Oś IV została wykorzystana do opisania czynników psychospołecznych i środowiskowych wpływających na daną osobę. Czynniki, które mogły zostać tutaj uwzględnione, to:

  • Problemy z podstawową grupą wsparcia
  • Problemy związane ze środowiskiem społecznym
  • Problemy edukacyjne
  • Problemy zawodowe
  • Problemy mieszkaniowe
  • Problemy ekonomiczne
  • Problemy z dostępem do świadczeń zdrowotnych
  • Problemy związane z interakcją z systemem prawnym/przestępczością
  • Inne problemy psychospołeczne i środowiskowe

Oś V była skalą ocen zwaną Globalną Oceną Funkcjonowania; GAF przeszedł od 0 do 100 i zapewnił sposób podsumowania w jednej liczbie, jak dobrze dana osoba funkcjonowała ogólnie. Ogólny zarys tej skali byłby następujący:

  • 100: Brak objawów
  • 90: Minimalne objawy przy dobrym funkcjonowaniu
  • 80: Objawy przejściowe, które są oczekiwanymi reakcjami na stresory psychospołeczne
  • 70: Łagodne objawy lub pewne trudności w społecznym funkcjonowaniu zawodowym lub szkolnym
  • 60: Umiarkowane objawy lub umiarkowane trudności w funkcjonowaniu społecznym, zawodowym lub szkolnym
  • 50: Poważne objawy lub jakiekolwiek poważne upośledzenie społecznego funkcjonowania zawodowego lub szkolnego
  • 40: Pewne upośledzenie w testowaniu rzeczywistości lub komunikacji lub poważne upośledzenie w kilku obszarach, takich jak praca lub szkoła, relacje rodzinne, ocena, myślenie lub nastrój
  • 30: Na zachowanie w znacznym stopniu wpływają urojenia lub halucynacje lub poważne zaburzenia komunikacji lub oceny lub niezdolność do funkcjonowania w prawie wszystkich obszarach
  • 20: Pewne niebezpieczeństwo zranienia siebie lub innych lub czasami brak utrzymania minimalnej higieny osobistej lub poważne upośledzenie komunikacji
  • 10: Stałe niebezpieczeństwo poważnego zranienia siebie lub innych lub uporczywa niezdolność do utrzymania minimalnej higieny osobistej lub poważny akt samobójczy z wyraźnym oczekiwaniem śmierci