Termin „dopalacze” stał się popularny w latach 80. i 90. jako część sceny „rave” i „klubu”, która nabrała rozpędu w tych dziesięcioleciach. Termin „designerskie leki” zbiegł się w czasie ze wzrostem popularności „designerskiego” wszystkiego – od odzieży, przez wystrój domu, po farmaceutyki. Ale dopalacze nie zostały nazwane imionami projektantów, a raczej „zaprojektowano” je, aby uniknąć prawnych zabezpieczeń, wywołując skutki podobne do tych uważanych za zbyt niebezpieczne, aby były legalne.
Pierwotnie termin ten był używany w odniesieniu do narkotyków, które zostały celowo stworzone w celu naśladowania starszych nadużywanych narkotyków, ale z nieznacznie zmienioną strukturą chemiczną, w celu obejścia przepisów dotyczących narkotyków. Leki te nie były testowane, często były wytwarzane w niekontrolowanych, tajnych laboratoriach, a ich skutki były niezwykle niebezpieczne i nieprzewidywalne. Epidemia metamfetaminy i późniejsze problemy fizyczne, psychologiczne i społeczne ostatniej dekady wyrosły z ruchu projektantów narkotyków.
Używanie narkotyków rekreacyjnych i nowa interpretacja
W ciągu ostatnich kilku dekad nastąpił ogromny wzrost rekreacyjnego zażywania narkotyków w klubach nocnych i na imprezach, zwłaszcza takich dopalaczy, jak ecstasy i amfetamina. Tak więc termin „dopalacze” jest coraz częściej używany jako określenie „leki klubowe”, które mogą, ale nie muszą, być lekami domyślnymi zgodnie z ich pierwotnym znaczeniem. W szczególności ecstasy, amfetaminy i halucynogeny, takie jak LSD, GHB, ketamina, Rohypnol (środki gwałtu na daktylach) i PCP, są powszechnie określane jako dopalacze.
Niektóre leki na receptę, które mają przewidywalne, aw niektórych przypadkach pożądane efekty, są często zaliczane do kategorii leków projektowanych, chociaż zgodnie z pierwotną definicją nie są one lekami projektowanymi. Popularne designerskie leki obejmują środki uspokajające i leki na zaburzenia erekcji, takie jak Viagra, która jest często stosowana w połączeniu z metą podczas imprez i zabaw. Można również stosować podobne chemicznie syntetyczne wersje tych leków, które pasują do pierwotnego znaczenia leków domyślnych.
Projektant narkotyków, wraz z bardziej znanymi narkotykami, takimi jak kokaina i metamfetamina, były również ważną częścią sceny klubów gejowskich i sceny imprez i zabaw, która zyskała na popularności i wywołała wielkie zaniepokojenie w ciągu ostatnich kilku lat. Imprezy i zabawy kojarzą się z celowym, lekkomyślnym i nieumyślnym zarażeniem wirusem HIV, zwłaszcza gdy uczestnicy są pod wpływem metamfetaminy.
Pomysł, że zażywający narkotyki mogą kontrolować i modyfikować swój stan psychiczny do woli, na przykład godzinami tańcząc w ekstazie, a następnie „zjeżdżać” ze środkiem uspokajającym, takim jak Valium, przemawiał do wielu, którzy czuli się upoważnieni do „zaprojektowania” własnego lub czyjś stan psychiczny zażywający narkotyki. Wielu uważało, że uwolniło ich to od tradycyjnych wyobrażeń o bezsilności narkomanów wobec swojego uzależnienia.
Rzeczywistość narkotyków projektantów
Rzeczywistość dopalaczy jest taka, że często są one niezwykle nieprzewidywalne, zarówno pod względem składu chemicznego, jak i działania.
Kupowanie od dilera nie daje żadnej gwarancji, że otrzymujesz lek, o który prosisz.
Wiele zatruć i przedawkowania miało miejsce w wyniku złego osądu stosowania nielegalnie nabytych narkotyków i nadużywania leków na receptę.
Leki designerskie stwarzają trudności w leczeniu, szczególnie w początkowych ostrych stadiach. Nie wiedząc, co powoduje odurzenie człowieka, trudno jest prawidłowo podać odpowiednie leki. Wiele dopalaczy również uzależnia.
W ostatnich latach nastąpiło odrodzenie markowych leków sprzedawanych przez Internet, zwłaszcza syntetycznych wersji Viagry, marihuany i sterydów anabolicznych. Te syntetyczne wersje uznanych leków niosą ze sobą całe ryzyko oryginałów i nie tylko. I niezależnie od obietnic „legalnych” dopalaczy, organy ścigania coraz częściej rozprawiają się z narkotykami sprzedawanymi jako uznane leki, niezależnie od faktycznej zawartości substancji chemicznych.
