Bycie Czarnym w Ameryce to trauma psychologiczna o udowodnionych konsekwencjach fizycznych, emocjonalnych i behawioralnych
Negatywne skutki zorganizowanego systemu społecznego, jakim jest rasizm, prowadzą do obrazu mentalnego, który ma wiele wspólnego z zespołem stresu pourazowego (PTSD).
Pandemia COVID-19 podkreśliła różnice rasowe
COVID-19 był testem warunków skrajnych dla amerykańskiego systemu opieki zdrowotnej i ram społecznych i okazało się, że ich brakuje. Mniejszości i biedni, którzy już żyli na obrzeżach tego, za co uważa się Ameryka, zostali zepchnięci poza tę krawędź przez finansowe i zdrowotne konsekwencje pandemii.
Zainspirowało to krytyczny i spóźniony dyskurs publiczny na temat związku między rasą a zdrowiem.
Rozmowy o tej ważnej kwestii łączą ekonomię i ścigają się razem, prawdopodobnie z powodu nadreprezentacji mniejszości wśród ubogich. Jednak problemy zdrowotne, które gromadzą się w zmarginalizowanych społecznościach, takich jak ludy czarnoskóre i tubylcze, nie mają wyłącznie ekonomicznego źródła.
Tak, to prawda, że wyższy dochód oznacza zwykle większy dostęp do opieki medycznej i zwykle zapowiada dłuższe życie i lepszy stan zdrowia. Jednak w badaniach różnice w zdrowiu rasowym są nadal widoczne, nawet po uwzględnieniu dochodów i wykształcenia
Istnieje ponad 30 lat badań wykazujących, że rasizm sam w sobie, niezależnie od innych czynników, jest szkodliwy dla dobrego samopoczucia fizycznego i psychicznego.
Czy rasizm można zmierzyć?
Markery zdrowotne, takie jak ciśnienie krwi i poziom kortyzolu, zostały wykorzystane do pomiaru biologicznego i psychologicznego wpływu bycia Czarnym w kulturze świadomej rasy.
Zmiany, które wydają się być spowodowane narażeniem na rasizm, są tymi samymi zmianami, które obserwuje się u kogoś, kto był narażony na chroniczny stres emocjonalny, na przykład matki opiekującej się przewlekle chorym dzieckiem.
Skutki rasizmu przyczyniają się do złego stanu zdrowia fizycznego
Pojawiający się wzór jest zgodny z teorią wietrzenia rasy, która opisuje, w jaki sposób narażenie na rasizm powoduje faktyczne zużycie ciała.
Zanim czarnoskóry Amerykanin osiągnie wiek 45 lat, jego ciało może wykazywać oznaki zużycia odpowiadające ich 60-letniemu białemu odpowiednikowi.
Jest to odczuwalne jako bezpośredni wynik psychologicznych skutków przynależności do marginalizowanej grupy.
Rasizm i PTSD
Życie z rasizmem to chroniczny stresor, który jest biologicznie obciążający i prowadzi do niektórych emocjonalnych i behawioralnych zmian zgodnych z PTSD.
Zgodnie z Podręcznikiem Diagnostyki i Statystyki Zaburzeń Psychicznych (DSM-5), PTSD wynika z narażenia na traumę lub poczucia zagrożenia napaścią. Może to być również niefortunny produkt bycia świadkiem przemocy, szczególnie jeśli dzieje się to z kimś, z kim czujesz się związany.
Powtarzające się narażenie na filmy, takie jak ten z incydentu George'a Floyda, byłoby przykładem przemocy, której byliśmy świadkami.
Zespół stresu pourazowego był wcześniej wiązany z katastrofalnymi okolicznościami, takimi jak bycie uczestnikiem wojny lub bycie ofiarą napaści na tle seksualnym. Jednak PTSD jest coraz częściej rozpoznawany jako potencjalna konsekwencja innych bolesnych wydarzeń życiowych, takich jak rozwód lub życie w niepewności finansowej.
Społeczność zdrowia psychicznego akceptuje bardziej inkluzywne wyobrażenie o tym, co definiuje traumę, w oparciu o to, jak wpływa ona na daną osobę, a nie z góry przyjęte wyobrażenie o tym, jak dużym wydarzeniem był incydent.
Fizyczne symptomy nakładają się na rasizm i PTSD
Objawy psychologiczne, o których wiadomo, że wynikają z narażenia na rasizm, które nakładają się na PTSD, obejmują depresję, lęk i negatywne przekonania na temat świata i samego siebie. Nakładanie się efektów może również obejmować inne wskaźniki stresu emocjonalnego, takie jak zmniejszona satysfakcja z życia, zaburzenia snu i myśli samobójcze.
Dyskryminacja może również prowadzić do wycofania społecznego, trudności z koncentracją, a także złości i drażliwości, które są również potencjalnymi objawami PTSD.
Obecnie istnieje wiele dowodów wskazujących na to, że narażenie na rasizm pogarsza samopoczucie psychiczne jednostki i kończy się działaniem toksycznym na poziomie komórkowym.
Jeśli jesteś Czarny, Twoja Czerń jest nieunikniona i jest częścią Twojego codziennego życia. Życie z tym emocjonalnym ciężarem objawia się zużyciem i przedwczesnym starzeniem się organizmu.
Oczywiście te dane nie mogą w pełni przekazać żywego doświadczenia bycia obiektem dyskryminacji. Po prostu potwierdza i uznaje te doświadczenia i negatywne skutki rasizmu, ponieważ niektóre z nich można zmierzyć.
Trauma życia w ciągłym strachu
Wydarzenia z 2020 roku, które sprawiły, że rasa stała się palącą kwestią i stworzyły przestrzeń dla czarnoskórych Amerykanów, zwłaszcza mężczyzn, do przedstawienia opisów tego, jak to jest żyć z niesłabnącym lękiem przed staniem się ofiarą brutalności policji.
Opisują, jak to jest żyć bez luksusowego założenia, że bezpiecznie dotrą do domu. Wyszczególniają niezliczone zniewagi, wykroczenia, a słowo wyczerpanie jest nieuniknione.
Dzielą się również tym, że w trosce o ich bezpieczeństwo muszą rozbić niewinność swoich dzieci niepokojącą rzeczywistością.
Stałe, zbliżające się, nieuniknione zagrożenie, takie jak to, spełniałoby kryteria bycia czynnikiem przyspieszającym PTSD i jego skutki. Efekty te obejmują nadmierną czujność otoczenia i upośledzoną zdolność do tworzenia zdrowych, znaczących więzi z innymi.
Skutki zinternalizowanego rasizmu
Szczególnie wyniszczająca jest internalizacja rasizmu przez samych Czarnych. Czarni są konsumentami tych samych mediów, które konsumują osoby niebędące mniejszościami. Treści medialne mogą być pełne negatywnych obrazów, które utrwalają stereotyp niższości Czarnych.
To kładzie podwaliny pod nieświadomą akceptację jako prawdę idei mniejszości jako nieinteligentnej lub podatnej na przemoc.
Może to zniszczyć postrzeganie siebie przez Czarną osobę. Może przyczyniać się do rozwoju wstydu, poczucia winy, obniżonej samooceny i objawów depresyjnych.
Rasizm i dzieci
Dzieci mogą być szczególnie podatne na poczucie wstydu i winy związane z ich rasą, biorąc pod uwagę, że ich poczucie siebie wciąż się rozwija.
Jeśli jesteś Czarny i dorastałeś przed latami 90., być może oglądałeś filmy lub czytałeś historie (np. Kopciuszek, Królewna Śnieżka, Batman itp.). w którym bohaterskie (tj. dobre) postacie były wszystkie białe.
To jest egzaltacja samej Bieli, innymi słowy, te obrazy mogą zasiać ziarno uprzedzeń w dziecku dowolnej rasy. Akceptacja idei, które są podstawą rasizmu u osoby czarnoskórej, to autostygmatyzacja, która wiąże się z upośledzoną zdolnością do działania we własnym najlepszym interesie. Może to przedstawiać się jako zachowania autodestrukcyjne, takie jak problematyczne spożywanie alkoholu i złe wybory żywieniowe.
Słowo od Verywell
To wspaniałe, że istnieją konkretne, namacalne dowody rasizmu, które pojawiają się w liczbach, takich jak podwyższone średnie ciśnienie krwi lub długość życia, które stają się częścią rozmowy o rasie w Ameryce.
Rozmowa o rasie i zdrowiu nie jest kompletna bez wzmianki o rasizmie i zdrowiu. Kontynuowanie mierzalnych badań i prowadzenie otwartych rozmów ma kluczowe znaczenie dla postępu i postępu.
Wpływ białej supremacji i ksenofobii na społeczności azjatyckie
