Jaki jest wpływ objawów napięcia przedmiesiączkowego (PMS) lub przedmiesiączkowego zaburzenia dysforycznego (PMDD) na chorobę afektywną dwubiegunową? Przyjrzyjmy się, co badania mówią nam o objawach napięcia przedmiesiączkowego nakładających się na chorobę afektywną dwubiegunową, jak te objawy można od siebie odróżnić, kilka świadectw kobiet, które doświadczyły tego przerażającego podwójnego duetu objawów i co można zrobić, aby poradzić sobie z objawami .
Na koniec pytanie, czy kiedykolwiek pominięto rozpoznanie choroby afektywnej dwubiegunowej, a objawy błędnie przypisuje się przedmiesiączkowemu zaburzeniu dysforycznemu?
Efekty
Życie z samą chorobą afektywną dwubiegunową powinno wystarczyć, ale badania mówią nam, że wiele kobiet z chorobą afektywną dwubiegunową ma pogorszenie objawów w okresie przedmiesiączkowym. naukowcy byli w stanie zademonstrować konkretne sposoby, w jakie te comiesięczne objawy mogą nasilać chorobę afektywną dwubiegunową. Kobiety, które zgłaszają znaczne objawy napięcia przedmiesiączkowego:
- Mają więcej epizodów związanych z chorobą afektywną dwubiegunową, najczęściej epizodów depresyjnych
- Mniej czasu między odcinkami
- Mają cięższe epizody (w tym epizody depresyjne, maniakalne i hipomaniakalne)
Kobiety z objawami napięcia przedmiesiączkowego, które nasilają objawy choroby afektywnej dwubiegunowej, mają gorszy przebieg choroby, krótszy czas do nawrotu i cięższe objawy choroby afektywnej dwubiegunowej.
Występowanie
Duża metaanaliza (badanie porównujące wyniki kilku różnych badań) wykazała, że od 44% do 68% kobiet z chorobą afektywną dwubiegunową miało pewne zmiany nastroju związane z napięciem przedmiesiączkowym, od 25% do 77% kobiet z chorobą afektywną dwubiegunową spotkało się z kryteria dysforii przedmiesiączkowej, a 15% do 27% spełniało kryteria dysforii przedmiesiączkowej (PMDD).
Objawy napięcia przedmiesiączkowego a PMDD
Objawy napięcia przedmiesiączkowego, gdy występują, zwykle pojawiają się w fazie lutealnej cyklu miesiączkowego kobiety. Zwykle odpowiada to dwutygodniowemu okresowi między owulacją (która zwykle występuje w połowie cyklu) a rozpoczęciem miesiączki.
Różne terminy używane do opisania tych objawów opierają się głównie na nasileniu objawów.
Zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS) jest używany do opisania bardzo powszechnej drażliwości i chwiejności emocjonalnej u kobiet przed miesiączką. Przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne ma określone kryteria i jest bardziej prawdopodobne, że zostanie zdiagnozowane, gdy objawy napięcia przedmiesiączkowego znacząco wpływają na jakość życia. Ważne jest, aby pamiętać, że mogą się pokrywać, ponieważ objawy napięcia przedmiesiączkowego u kobiety mogą się różnić z miesiąca na miesiąc.
Podobnie, ktoś może zostać błędnie zdiagnozowany z PMDD, gdy naprawdę ma chorobę afektywną dwubiegunową. Jest to jeden z powodów, dla których kobiety z PMDD powinny śledzić swoje objawy (patrz poniżej).
Rola PMS w chorobie afektywnej dwubiegunowej
Z pewnością pomocne może być ustalenie, czy PMS lub PMDD zaostrzają twoją chorobę afektywną dwubiegunową, ale niestety nie jest to łatwe. Nie ma badań krwi ani testów hormonalnych, a jedynym sposobem na ustalenie tego jest codzienne śledzenie objawów przez co najmniej dwa miesiące.
Niektóre kobiety prowadzą dziennik, robiąc notatki każdego dnia.
Nieco obiektywnym sposobem jest zapisanie objawów, takich jak drażliwość i poziom energii, przypisując każdemu z tych objawów liczbę od jednego do dziesięciu. Na przykład, możesz ocenić swój poziom drażliwości jako jeden, co oznacza, że ledwo czujesz się drażliwy, lub dziesięć, odnosząc się do drażliwości, która jest tak zła, jak to tylko możliwe.
Istnieją inne narzędzia, które mogą pomóc w śledzeniu objawów, takie jak śledzenie objawów PMDD lub jedna z dostępnych aplikacji telefonicznych, takich jak Clue Connect. Miesiączki śledzące mogą być również pomocne dla osób, u których zdiagnozowano PMDD, ale obawiają się, że mogą faktycznie cierpieć na chorobę afektywną dwubiegunową.
Leczenie i zarządzanie
Ponieważ objawy napięcia przedmiesiączkowego i PMDD mogą znacznie pogorszyć chorobę afektywną dwubiegunową, ważne jest, aby jak najlepiej kontrolować objawy PMDD. Opcje leczenia PMS/PMDD obejmują:
- Zmiany stylu życia: Unikanie alkoholu i kofeiny może być pomocne, a ćwiczenia mają kluczowe znaczenie. Zmiany w diecie mogą mieć znaczenie i obejmować eliminację węglowodanów o wysokim indeksie glikemicznym w jak największym stopniu. Wykres indeksu glikemicznego może być pomocny w ustaleniu, które produkty zawiera.
- Zabiegi alternatywne: Ważne jest, aby porozmawiać z psychiatrą przed wypróbowaniem jakichkolwiek alternatywnych terapii, chociaż suplementy diety, takie jak niepokalanek i węglan wapnia, mogą pomóc niektórym osobom.
- Terapia relaksacyjna: Włączenie czynności, takich jak medytacja i joga, może pomóc niektórym osobom i wiązać się z niskim ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych.
- Tabletki antykoncepcyjne: Stosowanie antykoncepcji może pomóc niektórym osobom, chociaż to podejście jest najskuteczniejsze w przypadku osób z łagodnymi objawami i czasami może je pogorszyć. Plastry estrogenowe, doustny progesteron i hormony uwalniające gonadotropiny to leki drugiego rzutu, które mogą przynieść pewną ulgę.
Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), takie jak Prozac (fluoksetyna), są często stosowane u kobiet bez choroby afektywnej dwubiegunowej, ale należy unikać dla osób z chorobą afektywną dwubiegunową (ze względu na ryzyko wystąpienia epizodu maniakalnego). Jeżeli stosuje się te leki, to najczęściej należy je stosować razem z lekami normotymicznymi lub lekami przeciwpsychotycznymi, a następnie tylko ze szczególną ostrożnością. Ponieważ SSRI są bardzo często stosowane u osób z PMS/PMDD, jest to ważny powód, dla którego ważne jest rozróżnienie między PMDD a zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym.