Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) to klasa leków powszechnie stosowanych w leczeniu depresji. Leki pomagają normalizować pracę mózgu u osób z pewnymi zaburzeniami nastroju poprzez zwiększenie ilości serotoniny w mózgu. Chociaż jest to korzystne, jedną z wad jest to, że niektórzy ludzie mogą doświadczać formy odstawienia zwanej zespołem odstawienia SSRI, gdy leczenie zostanie przerwane.
Zdarza się to najczęściej, gdy leczenie zostaje nagle przerwane i może objawiać się objawami, które bardzo przypominają depresję i lęk, które leczono za pomocą SSRI. Osoby doświadczające zespołu odstawienia SSRI często wierzą, że mają nawrót choroby i proszą o ponowne przyjęcie SSRI.
Dlaczego pojawiają się objawy odstawienia SSRI
Serotonina jest rodzajem substancji chemicznej zwanej neuroprzekaźnikiem, której celem jest dostarczanie wiadomości do iz komórek mózgowych. Modyfikując ten proces, chemia w mózgu może być regulowana w sposób, który zazwyczaj łagodzi depresję lub lęk.
Różne leki SSRI stosowane w leczeniu zaburzeń nastroju mają podobne mechanizmy działania, ale różne stopnie okresu półtrwania leku. Termin ten opisuje, jak długo cząsteczka aktywnego leku pozostaje w krwiobiegu, zanim zostanie wydalona z organizmu.
Jeśli lek ma krótki okres półtrwania, będzie wymagał częstego dawkowania, aby utrzymać idealne stężenie we krwi (a tym samym pożądany efekt). Jeśli ma długi okres półtrwania, pozostanie dłużej w stanie ustalonym i będzie mniej podatny na wzloty i upadki.
Większość SSRI ma krótki okres półtrwania. Typowe leki SSRI stosowane w leczeniu depresji obejmują:
- Prozac (fluoksetyna)
- Celexa (citalopram)
- Lexapro (escitalopram)
- Paxil (paroksetyna)
- Zoloft (sertralina)
Spośród nich Prozac ma bardzo długi okres półtrwania i po zatrzymaniu stopniowo usuwa się z krwioobiegu. Kiedy tak się dzieje, osoba je przyjmująca może doświadczyć niepokojących lub nawet głębokich objawów odstawienia.
Zmiany w mózgu
Okres półtrwania leku jest tylko częścią przyczyny objawów zespołu odstawiennego SSRI. Stosowane przez pewien czas SSRI mogą wpływać na zmiany w mózgu, które powodują zmiany w receptorach serotoniny.
Kiedy tak się stanie, mózg „zmniejszy” liczbę receptorów w odpowiedzi na zwiększoną ilość serotoniny. To fizjologiczny balans mający na celu zapobieganie nadmiernej stymulacji komórek mózgowych.
Kiedy leczenie zostanie ostatecznie przerwane, będzie mniej receptorów niż wcześniej i krótkotrwały niedobór aktywności serotoniny. Ciało zazwyczaj to naprawi, ale będzie okres dostosowania się, dopóki system się nie znormalizuje.
Czego doświadczają ludzie
Najczęstsze objawy zespołu odstawiennego SSRI są opisane jako grypopodobne lub uczucie nagłego powrotu lęku lub depresji.
- Zawroty głowy
- Zawrót głowy
- Zawroty
- Trudności z chodzeniem
- Nudności wymioty
- Zmęczenie
- Drażliwość
- Bóle głowy
- Bezsenność
- Biegunka
- Dreszcze
- Wrażenia podobne do szoku
- Parestezje (uczucia pieczenia, kłucia lub pełzania skóry)
- Zaburzenia widzenia
- Zaburzenia koncentracji
- Żywe sny
- Depersonalizacja (oderwanie, doświadczenie poza ciałem)
- Myśli samobójcze
- Psychoza
- Katatonia (stan braku reakcji)
- Ból mięśni (rzadko)
Chociaż te objawy mogą być nieprzyjemne, rzadko są ciężkie. Większość ludzi doświadcza jedynie łagodnych do umiarkowanych postaci zespołu odstawiennego SSRI.
Jeśli masz myśli samobójcze, skontaktuj się z National Suicide Prevention Lifeline pod adresem 1-800-273-8255 o wsparcie i pomoc przeszkolonego doradcy. Jeśli ty lub ukochana osoba znajdujecie się w bezpośrednim niebezpieczeństwie, zadzwoń pod numer 911.
Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego można znaleźć w naszej krajowej bazie danych infolinii.
Zapobieganie zespołowi odstawienia SSRI
Około 20% osób przyjmujących Paxil, Zoloft, Celexa lub Lexapro doświadczy pewnego stopnia odstawienia po zakończeniu leczenia, trwającego od jednego do trzech tygodni. na dłużej.
Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia objawów odstawienia SSRI, porozmawiaj z lekarzem o stopniowym odstawianiu leku. Zazwyczaj, jeśli leczenie trwało krócej niż osiem tygodni, rozsądne byłoby odstąpienie od jednego do dwóch tygodni. Po sześciu do ośmiu miesiącach leczenia może być konieczne zmniejszenie dawki w ciągu sześciu do ośmiu tygodni.
Nie próbuj wymyślać własnego sposobu postępowania ani nie przerywaj stosowania zalecanego leczenia bez wiedzy lekarza. Współpracuj z nimi, aby to zrobić, ponieważ lepiej zrozumieją ograniczenia i potencjalne zagrożenia związane z przyjmowanymi lekami i pomogą Ci odpowiednio pokierować.