Kiedy zmagasz się z czymś trudnym w swoim życiu, często zdarza się, że ktoś inny mówi „może być gorzej”. Możesz nawet pomyśleć: „Cóż, przynajmniej nie mam tak źle, jak ta osoba”. Porównywanie własnego bólu i innych emocji do innych jest powszechne, ale to nie znaczy, że zawsze jest pomocne.
Porównania są często naturalne i w niektórych przypadkach mogą być nawet pomocne. Mogą służyć jako sposób na ocenę naszych postępów lub określenie, co może być odpowiednie w danej sytuacji.
W innych przypadkach porównania mogą hamować wzrost, zapobiegać współczuciu wobec siebie, a nawet utrudniać empatię z innymi ludźmi.
Poniżej wymieniono niektóre sposoby, w jakie porównywanie uczuć może być szkodliwe.
Ludzie doświadczają rzeczy inaczej
Każda osoba ma inne zasoby i doświadczenia, które odgrywają rolę w tym, jak wpływają na nią różne emocje. Tak jak nie wszyscy ludzie odczuwają radość w ten sam sposób, nie wszyscy odczuwają ból w ten sam sposób. Nie ma hierarchii emocji, która mówi, że uczucia jednej osoby są lepsze lub gorsze, silniejsze lub słabsze niż uczucia innej osoby.
Na przykład, jeśli przeżywasz emocjonalnie bolesną stratę, możesz pokusić się o porównanie tego, co czujesz z kimś innym, kto przeszedł przez coś, co wydaje się obiektywnie gorsze.
Ważne jest, aby pamiętać, że ból jest ranny. Porównywanie swojego bólu z kimś innym, kto wydaje się cierpieć bardziej, służy jedynie zminimalizowaniu tego, co czujesz.
Porównanie często prowadzi do minimalizacji
Celem porównywania emocji jest często minimalizowanie tego, co czujesz lub co one czują. Oto kilka przykładów:
- Możesz pomyśleć, że nie masz prawa się denerwować, ponieważ ktoś inny przechodzi przez coś gorszego.
- Możesz czuć, że nie masz prawa czuć się samotnym, ponieważ masz więcej przyjaciół i rodziny niż inna osoba.
Ale czyjeś doświadczenia nie negują twoich własnych. W takich przypadkach porównywanie uczuć jest sposobem na zminimalizowanie własnych doświadczeń.
To jest coś, co możesz zrobić, aby uniknąć odczuwania negatywnych emocji. Zamiast zmierzyć się z tym, łatwiej jest odrzucić to jako „nie tak złe, jak mogłoby być”.
Jest to forma toksycznej pozytywności, w której ludzie czują, że muszą ukrywać lub odrzucać wszelkie negatywne uczucia, aby skupić się na fałszywym poczuciu optymizmu.
To powstrzymuje cię przed stawieniem czoła swoim uczuciom
Nawet jeśli czyjaś sytuacja jest obiektywnie „gorsza” niż twoja, nie oznacza to, że nie doświadczasz bardzo prawdziwych, bardzo ważnych emocji. Możesz czuć się zdenerwowany, gdy ktoś cię zrani lub rozczarowany, gdy coś nie działa tak, jak tego chciałeś.
Tak, inni ludzie również mają do czynienia z własnym bólem i rozczarowaniami, ale te doświadczenia nie zmniejszają ani nie przysłaniają twoich.
Negatywne uczucia mogą zwiększać stres, gdy nie są odpowiednio traktowane. Ale nawet trudne emocje mogą być ważnym źródłem informacji. Mogą Ci powiedzieć, że coś musi się zmienić i pomóc zmotywować Cię do dokonania pozytywnych zmian w Twoim życiu.
Każdy zasługuje na pomoc
Porównania często sprawiają, że ludzie myślą, że sami poradzą sobie z problemami. Zamiast szukać pomocy i wsparcia, ludzie często czują, że ich problemy nie są na tyle poważne, by zasługiwały na uwagę.
Na przykład osoba doświadczająca objawów depresji może nie szukać pomocy, ponieważ uważa, że nie ma żadnego „powodu” do odczuwania depresji, zwłaszcza gdy porównuje swoje życie i doświadczenia z innymi osobami, które wydają się mieć depresję gorzej. Oznacza to, że nie będą szukać pomocy, której potrzebują, niezależnie od tego, czy jest to terapia, leki czy wsparcie.
W takich przypadkach porównania mogą prowadzić do unikania problemów, zamiast znalezienia sposobów ich rozwiązania. Nawet jeśli czujesz, że Twoje problemy „nie są takie złe”, nadal zasługujesz na wsparcie i pomoc.
Jak zamiast tego odpowiadać
Następnym razem, gdy poczujesz pokusę porównania swoich uczuć z uczuciami kogoś innego, cofnij się o krok. Czy to będzie pomocne? A może używasz go jako sposobu na odrzucenie emocji? Zamiast porównywać:
- Pozwól sobie na siedzenie ze swoimi emocjami bez osądzania.
- Daj sobie pozwolenie na odczuwanie tego, co czujesz i przypomnij sobie, że twoje emocje są ważne.
- Oprzyj się na innych, ale nie odczuwaj potrzeby minimalizowania swoich zmagań lub porównywania swoich problemów z ich problemami.
- Unikaj oceniania emocji innych ludzi. Zamiast tego skup się na docenieniu faktu, że chcą podzielić się z tobą tym, co czują.
- Słuchaj, co mówią ludzie. Potwierdź to, co czują. Po prostu powiedzenie, że widzisz, jakie to musi być trudne i że jesteś tam, aby słuchać, może być kluczowym sposobem oferowania walidacji i wsparcia.
Pamiętaj, że kiedy ktoś znajduje się w bezbronnym miejscu, nie jest to czas na osądy lub porównania. Dotyczy to również twoich własnych emocji.
Radzenie sobie z tymi emocjami, nawet gdy są trudne, daje ludziom szansę uczenia się, rozwoju i leczenia na podstawie ich doświadczeń.
Czasami dzielenie się emocjami może pomóc. Badania sugerują również, że samo mówienie o tym, co czujesz, może pomóc zmniejszyć intensywność tych emocji
Kiedy porównanie może być pomocne
Rzeczywistość jest taka, że pewien stopień porównania jest nieunikniony. Ludzie są po prostu zaprogramowani, aby zauważyć, czego doświadczają inni ludzie, a następnie zastanowić się, jak to ma się do ich własnej sytuacji. A w niektórych przypadkach może mieć pozytywny wpływ, w tym:
- Porównania mogą pomóc ci poczuć wdzięczność za własne życie.
- Pomoże Ci rozważyć opcje i zastanowić się, czego chcesz.
- Może prowadzić do uczenia się obserwacyjnego, w którym zdobywasz wiedzę bez konieczności samodzielnego przechodzenia przez to doświadczenie.
- Pomoże ci zobaczyć, co musisz zrobić, aby osiągnąć to, czego chcesz w życiu.
- Może pomóc ci poczuć więcej współczucia dla innych, co może zmusić cię do zgłoszenia się na ochotnika do pomocy.
Należy jednak pamiętać, że minimalizowanie bólu nie jest częścią wdzięczności. Możesz być wdzięczny za dobre rzeczy w swoim życiu i nadal czuć się rozczarowany, smutny lub zdenerwowany.
Słowo od Verywell
Następnym razem, gdy zaczniesz myśleć „może być gorzej”, zastanów się, co tak naprawdę przynoszą takie myśli. Jeśli jest to sposób na zminimalizowanie lub zaprzeczenie swoich uczuć, skup się na emocjach bez osądzania lub zawstydzania się za odczuwanie takich rzeczy.
I zanim powiesz komuś innemu, że przynajmniej nie ma go tak źle, jak ktoś inny, zatrzymaj się i przypomnij sobie, że takie stwierdzenia rzadko są pomocne. Zamiast tego skup się na byciu wspierającym słuchaczem.
